บทที่385 ไอ้พวกไร้ประโยชน์
แต่ทว่าครั้งนี้Anthonyคิดผิดอย่างจัง
ถึงแม้ลี่จุนถิงจะแสดงวิธีการจัดการที่เหนือกว่าคนอื่นออกมาแล้ว แต่นี่ก็เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆของเขาเท่านั้น เขาแทบไม่จำเป็นต้องแสดงความสามารถทั้งหมดที่มีออกมาเลย
และด้วยเหตุนี้ ความสามารถของAnthony จึงห่างไกลจากเขาเป็นไหนๆ ถ้าAnthony อยากจะสู้กับลี่จุนถิงละก็ มันจึงไม่เห็นโอกาสชนะได้เลย
ส้งหวั่นหวั่นรู้จักลี่จุนถิงดีกว่าAnthony ดังนั้งเมื่อเห็นAnthonyมั่นใจมาก จนไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดเตือนเขา
“ลี่จุนถิงไม่ได้จัดการได้ง่ายๆอย่างที่คุณคิดนะ คุณต้องระวังให้มากเป็นพิเศษ ”
พอได้ยินแบบนี้ Anthonyก็แค่นเสียงหึออกมา “ไม่ง่ายจริงๆนั่นแหละ ไม่งั้นเขาคงหาไม่เจอหรอกว่าบริษัทของพวกเราเกี่ยวข้องกับบริษัทอันกื๋อเอ๋อ แต่……ผมดูแล้ว เขาก็คงทำได้แค่นี้แหละ”
พูดจบ นัยน์ตาของAnthonyก็แสดงถึงความเหยียดหยามออกมา เขายังคงไม่สนใจสิ่งที่ส้งหวั่นหวั่นพูดเตือน
พอเห็นสีหน้าของAnthonyแล้ว ส้งหวั่นหวั่นก็เดาได้ทันทีเลยว่าเขาไม่สนใจที่เธอพูด
ส้งหวั่นหวั่นแอบถอนหายใจเงียบๆอยู่ในใจอย่างจนปัญญา และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี
ซู่จี้งยี้กำลังรายงานข้อมูลที่รวบรวมมาให้ลี่จุนถิงฟังอยู่ภายในห้องทำงาน
สำหรับเรื่องที่Anthonyกำลังทำอยู่ ที่จริงลี่จุนถิงนั้นรู้อยู่แก่ใจตั้งแต่แรกแล้ว
ในขณะเดียวกัน เขาก็กำลังคิดแผนรับมืออยู่
“คุณชายลี่ เราจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดี?”
ลี่จุนถิงครุ่นคิดอยู่ซักพัก ทว่าจู่ๆก็ยิ้มมุมปากขึ้น ซู่จี้งยี้ได้แต่ยืนอึ้ง
ปกติถ้าลี่จุนถิงแสดงสีหน้าแบบนี้ออกมา……นับจากนี้ไปคนที่ต้องรับมือกับเขาจะได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างไม่เป็นสุขแน่ๆ
ซู่จี้งยี้ทำงานกับลี่จุนถิงมาตั้งนานหลายปี นิสัยหรือการกระทำเล็กๆน้อยๆพวกนี้เขาเข้าใจมันเป็นอย่างดี นี่ถ้าไม่ได้อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับAnthonyนะ เขาคงยืนไว้อาลัยให้กับAnthonyไปแล้วล่ะ
“ลูกไม้ตื้นๆ เอางี้……ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไปพลางๆก่อน” ลี่จุนถิงพูดออกไปด้วยท่าทีสบายใจเฉิบ
Anthonyก็คิดไปเองว่าตัวเองจัดการได้อย่างราบรื่น ไม่มีผิดพลาด แต่หารู้ไม่ในสายตาของลี่จุนถิงเรื่องพวกนี้มันไร้สาระมาก
ถึงก่อนหน้านี้บางโครงการจะถูกสั่งหยุดไป แต่ก็มีคนอีกเป็นจำนวนมากที่กำลังรอโอกาสที่จะได้ร่วมมือกับบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป เพราะงั้นนี่จึงไม่ใช่เเรื่องใหญ่อะไร
ดูๆแล้วAnthonyก็ยังมองสถานการณ์แคบไปอยู่ดี คิดว่าตัวเองทำแค่นี้มันก็สามารถโจมจีลี่จุนถิงได้อย่างหนักหนาสาหัสแล้ว
“เข้าใจแล้วครับ” ซู่จี้งยี้เดาความคิดลี่จุนถิงออกทันที เขาจึงไม่พูดพร่ำทำเพลงแล้วตอบตกลง
เขารู้ว่าที่ลี่จุนถิงทำแบบนี้ นั่นก็เพราะต้องการให้Anthonyลดการระวังตัวลง แล้วพอถึงตอนที่Anthonyคิดว่าเขาทำทุกอย่างสำเร็จ ตอนนั้นแหละเขาจะถูกโจมตีจนเจ็บหนักเลยทีเดียว
พอคิดถึงตรงนี้ซู่จี้งยี้ก็รู้สึกเลื่อมใสในตัวลี่จุนถิงขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ หลายปีมานี้ ลี่จุนถิงจัดการทุกอย่างด้วยความเด็ดขาดมาตลอด
คนข้างนอกต่างพูดมาตลอดว่าลี่จุนถิงนั้นสุดยอดมาก แต่อันที่จริงสิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นมันไม่ใช่ความสามารถทั้งหมดที่เขามีด้วยซ้ำ
ในมุมของAnthonyตอนนี้ เขารู้สึกว่าทุกอย่างมันเดินหน้าไปได้อย่างราบรื่นมาก เขาแทบไม่เอะใจอะไรเลย เขามั่นใจในตัวเองมากว่าลี่จุนถิงเดาไม่ถูกหรอกว่าเขาจะทำอะไร
ทว่าAnthonyก็ลำพองใจได้ไม่นาน
ถึงเขาจะให้ลูกน้องหาโอกาสโจมตีบริษัทของลี่จุนถิงอยู่ตลอด แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่สำเร็จเลยซักครั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน Anthony ก็ได้รับข่าวร้ายโดยไม่คาดคิด
สตีเฟนกรุ๊ปเกิดเรื่องหนีภาษีขึ้น
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”
ทันทีที่Anthonyรู้เรื่อง ข่าวมันก็แพร่สะพัดไปทั่วอินเทอร์เน็ตแล้ว เขานึกไม่ถึงเลยว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ เขารู้สึกประหลาดใจมาก
ใช่ บริษัทเขาเคยทำเรื่องแบบนั้นก็จริง แต่เนื่องจากเครือข่ายของAnthonyมีขนาดใหญ่ เขาเลยไม่ได้สนใจมันมากนัก และถึงจะมีคนขุดคุ้ยมาถึงตัวเขาเขาก็ไม่กลัวด้วย
แต่ทำไมเรื่องมันถึงถูกเปิดโปงขึ้นมาตอนนี้ล่ะ？
การเปิดโปงครั้งนี้มันไม่ใช่แค่การถูกตรวจสอบธรรมดาๆแน่ เพราะถึงผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นแบบนี้หลังจากการตรวจสอบ Anthonyก็จะใช้เงินปิดปากพวกนั้นได้
ทว่าตอนนี้ Anthonyแทบจะไม่มีโอกาสได้จ่ายค่าปิดปากอะไรเลย เขาได้แต่มองความคิดเห็นด้านลบที่มีต่อบริษัทเขาในเน็ตผุดขึ้นมาเต็มไปหมด
ไม่มีใครชอบบริษัทที่เลี่ยงภาษีหรอกนะ
ที่จริงมีอยู่แวบหนึ่งที่Anthonyรู้สึกกระวนกระวาย เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ เขารีบเรียกลูกน้องมาถามทันที
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”สีหน้าAnthonyย่ำแย่ลงนิดหน่อย
พวกลูกน้องต่างเงยหน้ามองไปที่Anthonyด้วยความระมัดระวัง จากนั้นก็ตอบออกไปอย่างคลุมเครือ “เจ้านาย คือ……คือว่าเรื่องนี้พวกเราก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น พวกเราก็พึ่งเห็นข่าวเหมือนกัน”
“ไอ้พวกไร้ประโยชน์เอ้ย！”Anthonyมองค้อนพวกเขาไปทีนึง แล้วหันมามองข่าวบนหน้าจอคอม
หลังจากนั้นAnthonyถึงรู้ว่า นี่มันก็แค่เริ่มต้นเท่านั้น
ตอนแรกAnthonyคิดว่าจะแถลงปฏิเสธเรื่องนี้ เพื่อให้ทุกคนคิดว่าข่าวนี้มันก็เป็นแค่เรื่องใส่ร้ายพวกเขาเท่านั้น แต่จู่ๆในอินเทอร์เน็ตก็มีหลักฐานกำกับโผล่ขึ้นมาเต็มไปหมด เขาแทบไม่มีหนทางแก้ตัวได้เลย
“มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง！” Anthonyกำหมัดแน่นอยู่หน้าจอคอม ในใจรู้สึกไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาทันที
ถ้าเรื่องมันเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเขาจะแย่ลงมากกว่านี้อีก
“เกิดเรื่องแล้วเจ้านาย โครงการที่พึ่งเจรจาไปเมื่อก่อนหน้านี้ถูกสั่งให้หยุดดำเนินการหมดเลย！”
ไม่นาน ผู้ช่วยก็รีบพุ่งพรวดเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก
Anthonyขมวดคิ้วแน่นขึ้นทันที “หยุดดำเนินการ？ไม่ได้นะ จะหยุดดำเนินการไม่ได้！”
พวกเขาทุ่มเทแรงกายแรงใจกับโครงการพวกนี้ไปเยอะมาก ถ้าเกิดว่าต้องหยุดดำเนินการละก็มันจะต้องเกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงแน่ๆ
และเนื่องจากAnthonyไม่ได้คิดให้ดีก่อนพูดคำนี้ออกมา สีหน้าของผู้ช่วยจึงแย่ลงทันที “แต่ว่า……นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะควบคุมได้……”
ขณะที่กำลังพูดอยู่ จู่ๆก็มีอีกคนรีบเดินเข้ามาแล้วพูดกับAnthonyขึ้น “แย่แล้ว！ฝ่ายตุลาการส่งคนมาแล้ว พวกเขาบอกให้บริษัทเราหยุดดำเนินการทุกอย่าง และยังบอกอีกด้วยว่าให้เราไปกับพวกเขาเพื่อสอบประวัติหนึ่งอาทิตย์”
“อะไรนะ？”
ตอนนี้ไม่ว่าAnthonyจะโง่แค่ไหน แต่เขาก็เดาได้เลยว่าเรื่องนี้ต้องมีคนคอยบงการอยู่ข้างหลังแน่ๆ ไม่งั้นเรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้
สีหน้าเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาคิดไตร่ตรองในใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็คิดว่าเขาจะต้องไม่ไปกับคนพวกนั้นเด็ดขาด
“แกช่วยขวางมันไว้ที เดี๋ยวฉันจะออกไปทางใต้ดิน”
พูดจบ Anthonyก็รีบเก็บข้าวของแล้วหนีออกไปจากบริษัทอย่างรวดเร็ว
