บทที่ 717
หลี่ตงเทารู้สึกหวาดกลัวหม่าหลัน และกล่าวอย่างจำใจว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะช่วยดูความคืบหน้าของทางเรา หากมีการรายงานไปยังธนาคารกลางแล้ว ส่วนที่เหลือผมจะไม่สามารถตรวจสอบได้”
หม่าหลันกระวนกระวายเป็นอย่างมาก จึงสาดกาแฟใส่หน้าเขา แล้วด่าว่า “เร็ว ๆสิ จะชักช้าอยู่ทำไม กูร้อนใจจะตายอยู่แล้ว!”
หลี่ตงเทาร้องเสียงดัง แต่ยังถือว่าโชคดีที่กาแฟไม่ร้อนมาก มิฉะนั้นเขาจะต้องเสียโฉมแน่
เขารู้สึกโกรธอยู่ในใจเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าล่วงเกินคนใหญ่คนโตคนนี้ ดังนั้นจึงกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณรอสักครู่ ผมจะช่วยดูความคืบหน้าของทางฝั่งเรา”
พูดจบ ก็เข้าไปตรวจสอบระบบในคอมพิวเตอร์ แล้วกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่ถูกน่ะ! มันโชว์ว่าธนาคารกลางได้คืนเงินจำนวนนี้มาแล้ว”
“เล่นตลกอะไรนี่? เงินโอนไปที่ไหน?”
หลี่ตงเทากล่าวว่า “เงินถูกโอนกลับมาที่บัตรแบล็กโกลด์ของคุณแล้ว เงินเข้าบัญชีแล้ว”
“อะไรน่ะ? ” หม่าหลันตบไปที่หน้าของหลี่ตงเทาหนึ่งครั้ง แล้วด่าว่า “ไอ้บ้าแกทำงานยังไง? เงินของกูทำไมถึงโอนคืนกลับมา?!”
หลี่ตงเทาน้ำตาไหลด้วยความน้อยใจว่า “คุณผู้หญิง ผมไม่ทราบจริง ๆ……คือธนาคารกลางที่โอนคืนกลับมาเอง ไม่ใช่ผมบอกให้เขาโอนคืนกลับมา…..”
“แม่งไสหัวไป !” หม่าหลันตบโต๊ะ แล้วด่าว่า “รีบมาทำการโอนเงินให้ฉันอีกรอบ! ถ้าทำไม่สำเร็จฉันจะทุบทำลายธนาคารนี้!”
ขณะนี้ ในสมองหม่าหลันคิดแต่เรื่องที่รีบโอนเงินจำนวน 21,900 ล้าน เข้าบัญชีตนเอง ถึงแม้ว่าคนที่ขวางทางอยู่จะเป็นแม่ เธอก็ไม่ลังเลที่จะใช้เท้าเตะแม่ให้กระเด็นออกไป
เดิมคิดว่าเงินจะเข้าบัญชีตนเองในไม่ช้า แต่ไม่คิดไม่ฝันว่า ธนาคารกลางกลับคืนเงินเข้าไปในบัตรแบล็กโกลด์ นี่มันเกิดอะไรกันนี่? จะหลอกกูหรือ?
ขณะนี้เอง ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากนอกห้องรับรองวีไอพี
หลังจากนั้น ประตูก็ถูกถีบจนเปิดออก มีเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งพร้อมอาวุธปืนได้วิ่งเข้ามาถามว่า “เมื่อสักครู่ ใครเป็นคนใช้บัตรแบล็กโกลด์โอนเงิน?!”
หลี่ตงเทาตกใจกลัว และชี้ไปที่หม่าหลัน กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นว่า “คือคุณผู้หญิงคนนี้ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
ตำรวจไม่สนใจเขา แล้วถามหม่าหลันว่า “คุณชื่ออะไร?”
เมื่อหม่าหลันเห็นตำรวจมา เธอก็ตกใจ
เกิดอะไรขึ้น? เย่เฉินแจ้งตำรวจหรือ?
ตนเองเป็นแม่ยายของเขา! แม่ยายเอาเงินลูกเขย น่าจะไม่ผิดกฎหมายมั้ง?
ในช่วงเวลาที่เธอกำลังตกใจ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้ถามอีกครั้งว่า คุณชื่ออะไร!”
“ฉัน……ฉัน…..” หม่าหลันกล่าวอย่างรีบร้อนว่า “ฉันชื่อหม่าหลัน………”
เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “หม่าหลันใช่ไหม ตอนนี้คุณถูกเราจับกุมอย่างเป็นทางการ ในข้อหามีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฉ้อโกงใหญ่ของธนาคารในต่างประเทศ!”
หลังจากนั้น เขาก็ตะโกนบอกคนสองคนที่ข้าง ๆว่า “ใส่กุญแจมือ แล้วพาออกไป!”
เมื่อหม่าหลันได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของเธอก็ซีดลงด้วยความตกใจ แล้วเธอก็กล่าวว่า “เจ้าหน้าที่ตำรวจ เข้าใจผิดแล้ว ฉันมาโอนเงิน บัตรไม่ใช่ของฉัน และฉันก็ไม่ได้ฉ้อโกงธนาคาร!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจหลิวกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “คำพูดเหล่านี้รอให้คุณไปถึงห้องสอบสวนแล้วค่อยพูด พวกเราในฐานะผู้รับใช้ประชาชน จะไม่ปรักปรำคนดี แต่จะไม่ยอมปล่อยคนเลวไปเด็ดขาด”
