ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – บทที่ 1973

บทที่ 1973

เย่เฉินและอิโตะนานาโกะนั่งเฮลิคอปเตอร์ประมาณสามสิบนาทีก็เข้าใกล้เขตนิชิทามะโตเกียวแล้ว

เนื่องจากนินจาของอิโตะนานาโกะยังคติดตามร่องรอยของซ่งหวั่นถึง เจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนมากของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวก็ยัง
คงหาเบาะแสอยู่ในบริเวณที่เกิดเหตุ

ดังนั้น เย่เฉินสั่งให้เฮลิอปเตอร์ลงจอดในพื้นที่ราบบนยอดภูเขาที่ห่างจากที่เกิดเหตุประมาณห้ากิโลเมตร

ระยะห่างห้ากิโลเมตร สามารถหลบหลีกการค้นหาของเจ้าหน้าที่ตำรวจนครบาล ในเวลาเดียวกันก็ไม่ได้อยู่ห่างจากซ่งหวั่นถึงมากจนเกิน
ไป

เนื่องจากเธอเดินเท้าในกูเขาได้ไม่เร็วมากนัก คาดการว่าเธอเดินออกห่างจากที่เกิดเหตุจนถึงตอนนี้ เธอคงเดินได้ไกลสุดไม่เกินห้า
กิโลเมตร

ดังนั้น ถึงแม้เฮลิคอปเตอร์ที่เย่เฉินนั่งมาจะโชคไม่ค่อยดี และลงจอดในทิศทางตรงกันข้ามกับเธอ ระยะห่างของเขากับซ่งหวั่นถึงก็คงไม่
เกินสิบกิโลเมตร

เขายืนอยู่บนยอดเขาสูงจากน้ำทะเลสองพันกว่ามตรและมีอาการหนาวจัด เเฉินยืนอยู่บนก้อนหินที่อยู่บนยอดเขาด้วยความกังวลใจ
ยาที่ตัวเองให้ซ่งหวั่นถึง สามารถช่วยชีวิตของเธอได้ครั้งเดียว แต่ช่วยชีวิตของเธอสองครั้งไม่ได้ ถ้าเธอเจอคนร้ายอีกครั้ง หรือเจอเรื่อง
อันตรายในภูเขา ตัวเองคงช่วยเธอไม่ได้

อิโตะนานโกะที่อยู่ข้างๆมองเห็นท่าทางกังวลใจของเย่เฉิน เธอก็รีบหยิบโทรค์พท์ขึ้นมาทันทีและกำลังจะโทรหานินจาของเธอเพื่อ
สอบถามสถานการณ์ในตอนนี้

ในเวลานี้ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นทันที คนที่โทรศัพท์มาหาเธอ คือหัวหน้านินจาของตระกูลอิโตะ

อิโตะนานาโกะรีบรับสายโทรศัพท์ทันทีและถาม:”สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?พวกคุณพบคุณซ่งหรือยัง?”

อีกฝ่ายรีบพูดทันที”คุณหนูใหญ่ พวกเราพบคุณซ่งแล้ว เธออยู่ในหุบเขาทางตะวันออกเฉียงเหนือที่อยู่ห่างจากที่เกิดเหตุประมาณสี่
กิโลมตร เมื่อสักครู่พวกเราอยู่ห่างจากเธอใกล้ที่สุดประมาณห้าร้อยเมตร แต่ฉันพบว่าร่างกายของคุณซ่งแข็งแรงดี ดั่งนั้นพวกเราก็เลยไม่ได้
รบกวนเธอ เนื่องจากยอดภูเขาไม่มีสัญญาณ ดังนั้นฉันก็เลยมาที่กลางภูเขาเพื่อโทรศัพท์รายงานคุณ นินจาที่เหลือแอบปกป้องเธออยู่ในที่ลับ”
อิโตะนานาโกะโล่งอกทันทีและพูดออกมา:”มันเป็นเรื่องดีมากๆ!”

ในเวลานี้เย่เฉินรีบถามทันที:”เจอหวั่นถึงแล้วใช่ไหม?”

อิโตะนานโกะพยักหน้าและพูดกับเย่ฉิน”เเฉิซั่ง! ลูกน้องของฉันเจอคุณซ่งแล้ว ตอนนี้เธอกำลังเดินไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ และ
ร่างกายของเธอแข็งแรงดี คนของฉันอยู่ห่างจากเธอประมาณห้าถึงหกร้อยเมตร ตอนนี้พวกเขาไม่ได้รบกวนเธอ พวกเขาโทรศัพท์มารายงานฉัน
ถามฉันว่าต้องทำยังไง?”

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดนี้ เขาก็รู้สึกโล่งใจเหมือนยกก้อนหินออกจากอก

เขาเดินทางมาญี่ปุ่นกลางดึก สิ่งเดียวที่ขาตั้งตารอคือได้ยินว่าซ่งหวั่นถึงปลอดภัยและไม่ได้รับอันตราย
ดังนั้น เขารีบพูดกับอิโตะนานาโกะทันที!”นานาโกะ บอกให้คนของคุณส่งตำแหน่งให้หน่อย พวกเราจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย!”

ในหุบเขาซ่งหวั่นถึงยังคงเดินอย่างยากลำบาก

เนื่องจากทรศัพท์ไม่มีสัญญาณ ทำให้เธอใช้จีเอสไม่ได้ ด้งนั้นเธอไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาไกลแค่ไหนแล้ว
แต่ซ่งหวั่นถิงเป็นคนฉลาด เธอใช้ดาวเหนือบนท้องฟ้าเพื่อแยกแยะทิศทาง

ดาวเหนือเป็นดาวฤกษ์ที่อยู่ทางทิศเหนือของท้องฟ้า เนื่องจากดาวเหนือมีการโคจรและเคลื่อนที่แบบพิเศษ เมื่อมองจากซีกโลกเหนือ
ดาวฤกษ์นี้จะอยู่นิ่งตลอดเวลา

เนื่องจากดาวเหนือจะอยู่นิ่งตลอดบนท้องฟ้า ทำให้คนสามารถใช้ดาวเหนือในการนำทาง

เมื่อมองเห็นดาวเหนือ ก็จะหาทิศเหนือเจอ ถ้าคนหันหน้าไปทางทิศเหนือ ด้านหลังของเขาก็จะเป็นทิศต้ ด้านขวาจะเป็นทิศตะวันออก
และด้านซ้ายจะเป็นทิศตะวันตก

เมื่อเป็นเช่นนี้ ซ่งหวั่นถึงสามารถแน่ใจว่าตัวเองเดินไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือตลอด และตัวเองไม่ได้เดินวนเวียนอย่างไร้จุดหมาย
อยู่ในหุบเขา

เมื่อคนหลงทางอยู่ในหุบเขา ถ้าคุณไม่สามารถหาทิศทางได้ ถ้งั้นคุณก็มักจะเดินวนเวียนอยู่ในหุบเขาโดยไม่รู้ตัว
ซ่งหวั่นถิงพยายามเดินไปให้ไกลที่สุดจากที่เกิดเหตุ หลังจากเดินออกมาไกลและรู้สึกปลอดภัยแล้ว ค่อยปืนขึ้นไปหาสัญญาณโทรศัพท์
และโทรหาตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือ

แต่ตอนนี้เธอยังไม่รู้ตัว ว่าด้านหลังของตัวเองมีสุดยอดนินจาสิบกว่าคนค่อยปกป้องเธออยู่ลับๆ

โชคดีที่นินจาพวกนี้เป็นคนที่อิโตะนานาโกะส่งมา พวกเขาไม่ได้คิดร้ายต่อซ่งหวั่นถึง มิฉะนั้น ถึงแม้ซ่งหวั่นถิงจะมียาอายุวัฒนะ เธอก็คง
ต้องตายอย่างแน่นอน

เธอในเวลานี้ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เเฉินที่ตัวเองกำลังคิดถึงอยู่ ได้เดินทางมาที่โตเกียวแล้ว และเขาก็มาหาเธออย่างรวดเร็วในความมืด!

เย่เฉินมีความแข็งแกร่งมากๆ ถึงเม้เขาจะไม่ใช้เฮลิคอปเตอร์ แต่เขาสามารถวิ่งอย่างรวดเร็วในสถานที่แบบนี้ราวกับว่าเดินอยู่บนพื้น
แจ้งรายงาน