ตอนที่ 85: ต่อสู้กับทุกสิ่ง
“ถ้าเป็นฉัน ฉันจะฆ่าเธอในตอนนี้ น่าเสียดายที่แซนเดอร์ต้องการให้เราจับเธอทั้งเป็น” ฟลูเรนตอบลูซิเฟอร์ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม
นักรบ 2 คนของหน่วยเดลต้าที่ออกจากทีม และเดินไปที่ จุด 0 อีกด้านจากด้านข้าง เข้าใกล้ลมกรดที่อยู่รอบๆ ลูซิเฟอร์และฟลูเรนมากขึ้น พวกเขายังสับสนกับสิ่งที่พวกเขาสา มารถทําได้ในสถานการณ์นี้
สองคนนี้เป็นนักรบของหน่วยเดลต้า ทั้งคู่มีพลังกายภาพระดับ A
“รูค เราเข้าไปข้างในกันดีไหม” หนึ่งในนั้นถาม
“นายคิดอะไรอยู่ เดย์ เรามาขนาดนี้แล้ว เราออกไปไม่ได้หรอก” รูคตอบอย่างหนักแน่น
“ฉันจะเข้าไปข้างใน กระโดดตามฉันมา!” เขาปล่อยมือก่อนจะกําหมัดแน่นก่อนจะกระโดดลงไปในลมบ้าหมู
“กลับไปที่สิ่งที่เราทํากัน ฉันคิดว่าเธอยังมีบางสิ่งที่ทําให้เธอเชื่อว่าเธอสามารถเอาชนะฉันได้”
“โดยทั่วไปแล้ว ฉันคงไม่ให้โอกาสเธอได้ทําแบบนั้นหรอก และอีกอย่างฉันไม่พบว่าเธอกําลังคุกคามฉันอยู่เลย เธอเป็น เหมือนลูกสุนัขตัวเล็ก ๆ ที่สามารถถูกบดขยี้ได้ทุกเมื่อที่ฉันต้องการ” ฟลูเรน เยาะเย้ยลูซิเฟอร์ เมื่อเขาเห็นเขายังคงควบคุมอารมณ์ได้
เขาแปลกใจที่ลูซิเฟอร์ไม่ได้โจมตีเขาเหมือนสัตว์ป่า
อย่างที่เขาพูดเขาระวังความสงบมากกว่าวุ่นวาย
“ฉันไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอ แต่ฉันได้ยินคําชมมากมายเกี่ยวกับพวกเขา ฉันเคยคิดว่าพวกเขาอยู่ที่จุดสูงสุดของการวิวัฒนาการของมนุษย์จริงๆ แต่ฉันไม่สามารถคิดแบบเดียวกันได้หลังจากเห็นเธอ พวกเขาต้องไม่ใช่อะไรที่ พิเศษ ถ้าพวกเขาสามารถให้กําเนิดคนที่ไร้ประโยชน์อย่างเธอได้” เขากล่าวต่อพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
ไม่ว่าลูซิเฟอร์จะพยายามมากแค่ไหน การดูถูกพ่อแม่ของเขาก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้เขาคลั่งเหมือนคนบ้า
ความกระหายเลือดเต็มดวงตาของเขา ในขณะที่ตาซ้ายของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วงขึ้นเล็กน้อย แต่ก็จาง ๆ เท่านั้น สีม่วงในดวงตาของเขาจางจนแทบมองไม่เห็นออร่าที่อยู่รอบตัวเขาเปลี่ยนไปเช่นกัน
ท้องฟ้าคํารามและเริ่มฟ้าร้องราวกับส่งสัญญาณสงครามให้กับลูซิเฟอร์
ลูซิเฟอร์หายตัวไปจากตําแหน่งของเขา ปล่อยให้หยดน้ํากระเซ็นไปทั่วด้านหลังเขา ขณะที่เขาบินราวกับสายฟ้า
มือของเขาไม่มีถุงมือ ดังนั้นการคว้าส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายไว้อย่างเหมาะสมก็สามารถฆ่าฟลูเรนได้ แต่เขาทําไม่ได้ด้วยซ้ําเพราะพลังที่น่ารําคาญของฟลูเรนที่ไม่ปล่อยให้เขาแตะต้องคนๆนั้นได้
มันเป็นเรื่องท้าทายที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ที่ไม่สามารถสัมผัสได้ แต่ลูซิเฟอร์ไม่สนใจ เขาโกรธมากกว่าที่เคยเป็นมา
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนพูดถึงพ่อแม่ของเขา ผู้ครอบครองพื้นที่และความรักในหัวใจที่อ้างว้างของเขา ซึ่งเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อมนุษย์
พ่อและแม่ของเขาเป็นเพียง 2 คนในโลกนี้ที่เขาดูแล แต่ตอนนี้พวกเขาตายแล้ว เขาไม่สามารถให้อภัยคนที่พูดถึงพ่อแม่ของเขาแบบนั้นได้
เขาไม่เคยแสดงความโกรธด้วยคําพูดของเขามาก่อน เขาไม่ได้พูดถึงพ่อแม่ของเขาต่อหน้าใครตั้งแต่เขาเสียชีวิตในสถานที่นั้น เขาร้องไห้คนเดียว แต่เขาไม่เคยขอไหล่หรือความช่วยเหลือจากใครเลย พ่อแม่ของเขาเป็นคนเดียวของเขา พวกเขาเป็นทุกอย่างของเขาแม้ว่าพวกเขาจะตายไปแล้วก็ตาม
เขาเปิดริมฝีปากและคํารามอย่างบ้าคลั่ง ปลดปล่อยอารมณ์ทั้งหมดที่ฝังอยู่ภายในเป็นเวลานาน
“พ่อแม่ของฉันทําเพื่อโลกนี้มากกว่าที่แกเคยทําได้! พวกเขาตายเพื่อแก ไอ้สารเลว! พวกเขายอมสละชีวิตเพื่อแกทั้งหมด! พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะติดตามลูกชาย ของพวกเขาในวันสุดท้ายได้เพราะพวกเขาต่อสู้เพื่อพวกแกทั้งหมด!”
“หลังจากนั้น แกยังทรยศต่อความไว้วางใจของพวกเขาได้อีก! พวกแกมันเป็นคนชั่วร้าย ไม่ใช่ฉันซักหน่อย! ความตายของพวกแกทั้งหมดได้พิสูจน์แล้ว! การตายของพวกเขาเป็นเพราะแก! แม้ว่าทุก ๆ คนจะถูกกวาดล้างในโลกนี้ ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องชอบธรรม! พวกแกต้องรับผิดชอบ! แกคือสัตว์ประหลาด! แกสมควรตาย!”
ลูซิเฟอร์ระบายความโกรธและอารมณ์ทั้งหมดผ่านคําพูดของเขา แต่เขาไม่ต้องการจํากัดสิ่งนั้นไว้เพียงคําพูดของเขาเท่านั้น เขาตัดสินใจฆ่าทุกคนที่ขวางทางเขา
“ต่อให้เทพมาขวางทางฉัน วันนี้ฉันก็จะฆ่าแก! ฉันจะทําลายทุกคนที่ขวางทางฉัน! ฉันจะฆ่าทุกคนที่ต่อต้านฉัน!”
“ ฉันจะไม่เสียสละอะไรเพื่อแกหรอกนะ ไอ้สัตว์ประหลาด! ฉันจะเอาทุกอย่างที่ฉันต้องการ! ฉันจะแก้แค้น! พวกแกทุกคนจะต้องตาย!” ลูซิเฟอร์คํารามในขณะที่เขา กําหมัดและชกไปทางฟลูเรน
พลังแห่งการสลายตัวของเขาถูกเปิดใช้งาน แต่สายฟ้าสีดําก็ล้อมรอบกําปั้นของเขาด้วย ทําให้เกิดถุงมือที่ทําจากสายฟ้าที่ดูลึกลับอย่างยิ่ง
เขายังใช้พลังเหนือมนุษย์ในหมัดนี้ เสริมด้วยพลังลมที่ช่วยให้เขาเคลื่อนไหว
ลูซิเฟอร์ยังไม่รู้ตัว แต่ในตอนนี้เขาไม่ได้เพียงแค่ใช้พลัง 2 หรือ 3 อย่างพร้อมๆ กัน
ในตอนนี้ เขาใช้พลังทั้ง 4 พร้อมกัน ยกเว้นการรักษาที่พร้อมจะทํางาน เมื่อใดก็ตามที่เขาได้รับบาดเจ็บ
ในตอนนี้ เขากําลังต่อสู้อย่างแท้จริงในฐานะวอร์ล็อค ที่ถูกปลุกด้วยพลังทั้งห้า ผู้ซึ่งออกไปทําลายโลกทั้งใบหากมันยืนอยู่ในเส้นทางของเขา
ฟลูเรนมีพลังของการควบคุมพื้นที่ ซึ่งช่วยให้เขาเคลื่อนที่ไปยังพื้นที่คู่ขนานเมื่อการโจมตีมาถึงตัวเขา ทําให้เขาเกือบจะรอดพ้นจากการโจมตีในช่วงเวลานั้น ถึงกระนั้น เขารู้สึกว่าถูกคุกคามต่อหน้าการโจมตีที่กําลังเข้ามาหาเขา
“ทําไมฉันถึงรู้สึกกลัวการโจมตีครั้งนี้? มันไม่สามารถทําร้ายฉันได้! มันไม่สามารถ! ทําไมฉันรู้สึกว่ามือของฉันสั่น? ความรู้สึกเสียวซ่านทั่วร่างกายของฉันคืออะไร?
“ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้แม้แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับแซนเดอร์! ทําไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้กับเด็ก?” ฟลูเรนคิดในขณะที่เขารู้สึกกลัว เขารู้สึกว่าเขาไม่ควรเสี่ยง
