บทที่ 2565
เมื่อได้ยินคำถามของเย่เฉิน ชายคนนั้นเถียงว่า “อย่างแรก! ฉันไม่เชื่อว่านายมาจากจีน! เพราะมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!”
พูดจบ เขามองทุกคน และพูดอย่างจริงจังว่า “ทุกคนเคยศึกษาภูมิศาสตร์โลก และเคยศึกษาภูมิศาสตร์จีน แน่นอนว่าต้องรู้ระยะทางจาก
จีนมาที่นี่!”
“ถ้าบินจากศูนย์กลางของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงอย่างน้อยๆ ก็หกฟันกิโลเมตรใช่ไหม”
“ถ้าบินจากทางตะวันตกของจีนมาที่นี่ ระยะทางตรงต้องไม่ต่ำากว่าห้าพันกิโลเมตร”
เย่เฉินยกนิ้วโป้ง แล้วพูดว่า “นายเป็นอัจฉริยะจริงๆ! รู้ไปซะทุกอย่าง!”
พูดจบ เย่เฉินพูดเปลี่ยนเรื่อง เขาพูดอย่างยียวนว่า “แต่คนฉลาดอย่างนายเดาผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้มาจากศูนย์กลางหรือทางตะวันตกของ
จีน ฉันมาจากทางตะวันออกของจีน”
“ทางตะวันออกของจีนเหรอ!” ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดีย ที่ถูกเย่เฉินเรียกว่าอัจฉริยะ พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ทางตะวันออกของ
จีน ไม่มีทางเป็นไปได้! จากทางตะวันออกของจีนมาที่นี่ อย่างน้อยก็เจ็ดพันกิโลมตร นายใช้ระยะเวลาสั้นๆ บินมาที่นี่ได้ยังไง นั่งจรวดมาหรือ
ไง”
พูดพลาง เขาแสยะยิ้มแล้วพูดต่อ “อิกอย่าง เป็นที่รู้กันดิกว่า เพราะที่ซีเรียมีสงคราม เส้นทางการบินจึงยังไม่ได้รับการฟื้นฟู นายอยาก
บินจากจีนมาซีเริย ต้องบินไปที่ประเทศเพื่อนบ้านก่อน แล้วค่อยใช้ยานพาหนะทางบกเข้ามาที่นิ่ ถึงนายใช้เส้นทางที่สั้นที่สุด และไม่มิอะไร
ทำให้ล่าช้ จากการคาดเดาของฉัน ยังไงอย่างน้อย นายก็ต้องใช้เวลา 20 กว่าชั่โมง ในการมาที่นี่ แต่เราโดนจับมาที่นี่ ไม่ถึง 24 ชั่วโมง หรือ
นายมีความสามารถในการคาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าเหรอ เพราะฉะนั้น ฉันคิดว่นายกำลังโกหก!”
เย่เฉินส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เขามองเฮ่อจื่อซิว แล้วถามว่า “ไอ้หมอนี่โง่แบบนี้ตลอดหรือเปล่า”
จู่ๆ เช่อจือซิวมีสีหน้ากระอักกระอ่าน และลังเลเล็กน้อย
อันที่จริง เธอไม่แน่ใจว่าเย่เฉินคือใคร และเธอไม่กล้าเชื่อคำพูดของเย่เฉิน
อีกอย่าง เสียงของเย่เฉินเมื่อคุยกันต่อหน้า ไม่ค่อยเหมือนกับที่เธอได้ยิน ตอนคุยกันในวีแชทหรือโทรศัพท์
บวกกับเย่เฉินไม่ได้เปิดเผยตัวตน ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก
อิกอย่าง ที่ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดีย คาดเดาเมื่อครู่ ก็มีเหตุผล คำพูดของเย่เฉิน ไม่ว่าด้านเวลาหรือพื้นที่ มันไม่ถูกต้องตาม
ตรรกะ
ขณะนั้น ชายชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียพูดต่อ “ฉันจะบอกให้นะ ภารกิจแต่ละครั้งของหน่วยเนวีซีล ต้องสำเร็จ 100 เปอร์เซ็นต์ ดังนั้น
พวกเขาต้องวางแผ่นช่วยชีวิตให้รอบคอบเสียก่อน แล้วค่อยลงมือดำเนินการ! ฉันเชื่อว่าถึงพวกเขาใช้เวลานานแค่ไหน ก็ต้องมาช่วยเราออกไ
แน่นอน!”
เย่เฉินแสยะยิ้ม “พอแล้ว อย่ามาพูดไร้สาระ นายพูดอะไรแล้วจะเป็นอย่างนั้นเหรอ”
“ฉันพูดตรงๆ นะ สื่อยุโรปและอเมริกา ไม่รายงานข่าวที่พวกนายโดนจับตัวมาสักนิด!”
“การไม่รายงานข่าว หมายถึงอะไร นายรู้หรือเปล่า หมายความว่าคนที่เกิดในประเทศเดียวกับพวกนาย ไม่รู้ว่พวกนายโดนจับตัวมา!”
“เพราะฉะนั้นทหารของประเทศนาย ม่มีทางส่งทหารมาช่วยพวกนาย อย่าว่าแต่ส่งทหรกองทัพใหญ่มาช่วยคนกลุ่มเล็กอย่างพวกนาย
เลย ฝ่ายค้านเรียกคำไถ่ 80 ล้านดอลลาร์สหรัฐจากสถานทูตของพวกนาย ยังถูกปฏิเสธ พวกนายยังหวั่งให้พวกเขาส่งทหารมาช่วยอีกเหรอ
นายคิดว่าพ่อนายคือนักธุรกิจที่ชื่อบัฟเฟตต์ หรือบิล เกตส์ งั้นเหรอ”
“ฉันไม่เชื่อ!” เยาวชนอเมริกันต่างพากันเถียง “นายกำลังโกหกแน่นอน!”
