ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – บทที่ 3406

เมื่อมองไปที่รูปถ่ายของพ่อแม่ของเขา เย่เฉินก็เต็มไปด้วยอารมณ์ เขาอดไม่ได้ที่จะกระซิบ: พ่อ ลูกชายของฉันตอนนี้เป็นสังฆราชของตระกูลเย่ ถ้าปู่ส่งตำแหน่งปรมาจารย์ให้คุณก่อนหน้านี้ อยากมาหาพ่อกับแม่ จะไม่ทิ้งบ้านเกิดเพื่อไปที่จินหลิง อย่าว่าแต่จะก่อโศกนาฏกรรม…

พ่อแม่ โปรดวางใจว่าลูกชายของคุณจะตามหาฆาตกรที่ฆ่าคุณสองคนในตอนนั้น และล้างแค้นให้คุณสองคน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉิน มองไปที่รูปโฉมใบหน้าที่หล่อเหลาของพ่อของเขาและสำลัก:  พ่อ…ฉันรู้ว่าคุณต้องการพัฒนาครอบครัว เย่ เสมอและปล่อยให้ครอบครัว เย่ ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลก ตอนนี้ ลูกชายของคุณตัดสินใจที่จะถือธงแห่งปีของคุณและวันหนึ่งครอบครัว เย่ จะกลายเป็นครอบครัวชั้นนำของโลกอย่างแน่นอน

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็มองไปที่รูปแม่ของเขาอีกครั้ง และกล่าวอย่างละอายใจว่า  แม่… พวกเขาทั้งหมดเกลี้ยกล่อมให้ฉันไปหาคุณปู่และย่าของฉัน ฉันเชื่อว่าคุณอยากให้ฉันเห็นพวกเขาด้วย แต่ฉันกับปู่ย่าตายายก็จริง ไม่ค่อยได้เจอกัน และตอนนี้คุณก็ไม่อยู่แล้ว ฉันไม่รู้จะจัดการกับผู้เฒ่าสองคนยังไงดี เรื่องนี้อาจจะไม่รับรู้ในตอนนี้ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย… 

หลังจากนั้น เย่เฉิน ก็เอนตัวลงและกระแทกศีรษะสามหัวต่อหน้าหลุมฝังศพของพ่อแม่ของเขา

ทันทีหลังจากนั้น เขาพูดว่า:  พ่อกับแม่ ลูกชายของฉันจะไปกับคุณวันนี้ พรุ่งนี้ฉันอาจจะกลับไป จิงหลิน ในขณะนี้ ลูกชายของฉันไม่พร้อมที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา และไม่ควรอยู่ในหยานจิงเป็นเวลานาน ฉันจะหาเวลามาเยี่ยมคุณบ่อยๆ…

เมื่อกล่าวเช่นนั้น เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า เมื่อลูกชายเปิดเผยตัวตนของเขาอย่างเป็นทางการต่อโลกในอนาคต ลูกชายจะพาลูกสะใภ้สองคนของคุณไปด้วย และให้คุณสองคนเห็นลูกชายอีกครึ่งหนึ่งของคุณ และให้คุณสองคนสบายใจขึ้น 

เมื่อมาถึงจุดนี้ เย่เฉิน รู้สึกเศร้าโศกและน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างเงียบ ๆ

ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เย่เฉินไม่พูดอะไรอีก แต่คุกเข่าต่อหน้าวิญญาณพ่อแม่ของเขาอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ

ตระกูลเย่มองเห็นเพียงแผ่นหลังของเขาจากเบื้องล่างเท่านั้นไม่มีใครรู้ว่าชายผู้นี้เพิ่งเข้ายึดว่านหลงเตี้ยน และเปลี่ยนรูปแบบราชวงศ์นอร์ดิกไปอย่างสิ้นเชิงได้หลั่งน้ำตาต่อหน้าหลุมศพของพ่อแม่แล้ว

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา สมาชิกหลักประกันส่วนใหญ่ของตระกูลเย่คุกเข่าลงไปจนถึงซุ้มประตูบนภูเขา

เมื่อเห็นกลุ่มครอบครัวตระกูลเย่คุกเข่าอยู่ที่นี่ พวกเขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย

ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าเหตุใดสมาชิกสายตรงของตระกูลเย่จึงคุกเข่าลง พวกเขาถูกทหารของวัดว่านหลงดุและคุกเข่าลงทีละคน

เมื่อมีผู้คนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ซุ้มประตู เย่หลิงshan ก็เกือบจะเต็มไปด้วยผู้คนที่คุกเข่าลง

ในเวลานี้ ท้องฟ้าเริ่มมืดลง และพระอาทิตย์ตกสีทองแผ่ไปทั่วภูเขา เย่หลิง ทั้งหมด ทำให้หลุมฝังศพหินอ่อนสีขาวบนภูเขา เย่หลิง ดูสะดุดตาเป็นพิเศษ

พระอาทิตย์อัสดงบนขอบฟ้าสะท้อนแผ่นหลังของเย่เฉิน และทุกคนต่างเฝ้ามองอย่างตั้งใจรอคำสั่งต่อไปของเขา

อย่างไรก็ตาม ร่างนี้คุกเข่าอยู่ที่นั่น นิ่งอยู่หลายชั่วโมง ราวกับรูปปั้น

เมื่อเมฆที่ลุกเป็นไฟส่องอยู่บนท้องฟ้า เย่เฉินค่อย ๆ ลุกขึ้น หันกลับมา และเห็นว่าตระกูลเย่คุกเข่าลงและค่อยๆ เดินลงมาจากสุสาน

สมาชิกหลักของตระกูล เย่ และสมาชิกหลักประกันต่างก็มองมาที่เขา และส่วนใหญ่กังวลมาก ยกเว้นการแสดงออกของ เย่จงฉวน และ เย่ฉางซิ่ว ด้วยความคาดหวังอย่างเต็มที่

เย่เฉินยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน มองไปรอบๆ เป็นเวลาหนึ่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พิธีบูชาบรรพบุรุษของตระกูลเย่จะเปลี่ยนจากทุกๆ 12 ปีเป็นปีละครั้ง แต่ทุกคนต้องชัดเจนอีกครั้ง มาที่ เย่หลิง ภูเขา เพื่อบูชาบรรพบุรุษเป็นการส่วนตัวในวันเทศกาลจะไม่มีใครหายไป

นอกจากนี้ สมาชิกทุกคนในครอบครัวหลักประกันของตระกูล เย่ จะมาที่ เย่นจิง ทุก ๆ สามเดือนเพื่อจัดประชุมซักถามเพื่อรายงานรายละเอียดต่อครอบครัวหลักเกี่ยวกับสถานการณ์ทางธุรกิจในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้หายไป ฟังนะ เข้าใจมั้ย 

ในมุมมองของ เย่เฉิน ราชาศักดินาที่เป็นหลักประกันของตระกูล เย่ มาสักการะหนึ่งครั้งทุกๆ 12 ปี ความถี่นี้ต่ำเกินไปจริง ๆ ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่สามารถพูดถึงความภักดีต่อตระกูล เย่ ได้เลย ครอบครัวไม่สามารถควบคุมพวกเขาได้อย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม จากนี้ไป ทั้งหมดนี้จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิง

การขอให้พวกเขาสักการะบรรพบุรุษทุกปีและรายงานหน้าที่ของพวกเขาทุก ๆ สามเดือนคือการเสริมสร้างการควบคุมของเจ้านายของตระกูลเย่

หากคุณเปรียบเทียบตระกูล เย่ กับราชวงศ์ศักดินา สิ่งที่ เย่เฉิน ต้องทำตอนนี้คือการเสริมสร้างการรวมศูนย์อำนาจ ลดการกระจายอำนาจ และจับกลุ่มข้าราชบริพารที่กระจัดกระจายไปทั่วสถานที่ในมือของเขาอย่างแน่นหนา

เริ่มตื่นเต้นขึ้นอีกบนเขา เย่หลิง กับ กฎใหม่จองตระกูล เย่