บนภูเขาไม่มีเสือ ลิงก็เป็นราชา
เมื่อจ้าวเหล่าลิ่วเสียชีวิต ลูกๆนอกสมรสเหล่านี้แทบรอไม่ไหวที่จะขึ้นมาเป็นใหญ่
ไม่เพียงแต่ไม่เห็นจ้าวเย็นหรานที่เป็นลูกสาวสายเลือดแท้ๆของตระกูลจ้าว ด่าเธอว่าเป็นผู้หญิงเลวทราม ยังหาเรื่องถึงตัวเขาด้วย
สายตาของถังเฉาค่อยๆเย็นชาลง และเจตนาฆ่าก็วาบขึ้นมา”คุณพูดอีกครั้งซิ?”
สื่อเหลยไม่เพียงแต่ไม่กลัว แต่เขาพูดอย่างสะใจมากขึ้น โดยชี้ไปที่ถังเฉาและพูดว่า “ทุกคนยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใครใช่ไหม?”
“เขาเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลหลิน ซึ่งเป็นตระกูลเล็กๆที่ไร้นามในเมืองหมิงจู เมื่อห้าปีที่แล้วเขาแต่งเข้าไปในบ้านของฝ่ายหญิง ก็คือตระกูลซ่งนั่นเอง แต่งงานกับซ่งหรูอี้ ผู้หญิงที่จิตใจโหดเหี้ยม แต่เขาหนีไปในคืนวันแต่งงาน ห้าปีต่อมาเขากลายเป็นสามีของหลินชิงเสว่ ซึ่งเป็นประธานหญิงของบริษัทลี่จิงกรุ๊ป ตอนนี้ ก็มาคิดไม่ซื่อกับลูกสาวของตระกูลจ้าวของเรา พวกคุณว่า ควรทำอย่างไร? ”
ประโยคนี้ ส่งถังเฉาขึ้นไปอยู่บนสถานะอันตราย เด็กนอกสมรสทุกคน ยกเว้นจ้าวเชียนจูน ต่างก็มีสีหน้ามืดมน
“ก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าไปในบ้านของฝ่ายหญิง มีคุณสมบัติพอที่จะให้ลูกสาวของตระกูลจ้าวเป็นเมียน้อยเหรอ?มันไม่มีเหตุผลเช่นนี้!”
“น้องสาว ขยะแบบนี้ คุณชอบมันได้ไง เอาหน้าไปไว้ไหน?”
“ก่อนหน้านี้ไม่เชื่อว่าน้องสาวเป็นคนนิสัยใจง่ายแบบนี้ คิดว่าเธอแค่เป็นคนกระตือรือร้นไปหน่อย คิดไม่ถึงว่ามันจะเป็นจริง”
“เป็นเรื่องน่าละอายของตระกูลจ้าวของเราจริงๆ หากพ่อรู้ ตายตาไม่หลับแน่นอน!”
“…”
ภายใต้การยุยงของสื่อเหลย ลูกนอกสมรสต่างก็เอ่ยปากพูดกัน ไม่เพียงแต่พูดให้ถังเฉาเสื่อมโทรมเท่านั้น แต่ยังพูดแทงใจดำจ้าวเย็นหรานด้วย
“หุบปาก พวกคุณหุบปากซะ!”
จ้าวเย็นหรานกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตาของเธอก็แดงก่ำทันที
เธอก็เป็นผู้หญิง ถึงแม้เธอจะเป็นคนที่รุกไปหน่อย แต่นั่นก็เลือกคนนะ แต่ในเวลานี้เธอถูกเรียกว่าเป็นผู้หญิงที่มั่วไปทั่ว เธอจะทนได้อย่างไร?
ถังเฉาจับตัวจ้าวเย็นหรานและกล่าวว่า “ผมจัดการเอง”
หลังจากพูด เขาก็เดินไปหาสื่อเหลย มองเขาอย่างไร้ความรู้สึกบนใบหน้า “คุณบอกว่า ผมมีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมกับคุณจ้าว?”
สื่อเหลยรู้สึกกลัวออร่าบนตัวของถังเฉาเล็กน้อย แต่เขายังคงเยาะเย้ยด้วยความมั่นใจ “หรือมันไม่ใช่? ในชีวิตนี้คุณก็เป็นได้แค่ลูกเขยแต่งเข้าไปในบ้านฝ่ายหญิงอย่างไม่มีศักดิ์ศรี เมื่อ 5 ปีที่แล้วในตระกูลซ่งเป็นเช่นนี้ 5 ปีต่อมาหลินชิงเสว่ก็เช่นเดียวกัน ถ้าคุณมีโอกาสเป็นลูกเขยของตระกูลจ้าวของเรา คุณจะไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ไปอย่างแน่นอน!”
ถังเฉาส่ายหัวและเหลือบมองทุกคน “ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ทำไมจ้าวเหล่าลิ่วจึงอยากจะอยู่ในตำแหน่งต่อไปเอง ก็ไม่อยากมอบให้ลูกนอกสมรสอย่างพวกคุณไปดูแล”
อย่างแรกคือจิตใจที่ชั่วร้ายอำมหิต ตอนที่จ้าวเหล่าลิ่วยังอยู่ ทุกคนปฏิบัติต่อคุณจ้าวอย่างเคารพ เพราะกลัวจะทำอะไรให้เธอไม่พอใจ ตอนนี้จ้าวเหล่าลิ่วไม่อยู่แล้ว คุณจ้าวไม่มีที่พึ่งแล้ว แน่นอนว่าพวกคุณสามารถไม่เห็นเธออยู่ในสายตา ”
“อย่างที่สองคือพวกคุณโง่และไร้ความสามารถ ผมเคยเห็นคนโง่ แต่ผมไม่เคยเห็นคนโง่ขนาดนี้ พวกคุณไม่เพียงแต่โง่ แต่ยังน่าสงสารมาก พวกคุณไม่มีโอกาสได้เป็นผู้นำตระกูลในชีวิตนี้แน่นอน!”
“บังอาจ!”
“คุณบอกว่าใครน่าสงสาร?”
“เป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าไปในบ้านฝ่ายหญิง กล้ามาวิจารณ์เราได้ไง?”
คำพูดและสายตาของถังเฉา ทำร้ายจิตใจของลูกนอกสมรสทุกคน และพวกเขาต่างก็เอ่ยปากด่าทอ
เดิมที สถานะของลูกนอกสมรสของพวกเขาก็เป็นที่น่าอับอายอยู่แล้ว เทียบไม่ได้กับเชื้อสายสายตรงอย่างจ้าวเย็นหราน ถังเฉายังพูดมันออกมา นี่มันลอกหนังของพวกเขาชัดๆ!
“ไล่หมาคู่นี้ที่ทำลายชื่อของวงตระกูลออกไป สั่งสอนให้หนักๆ!”
สื่อเหลยหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าว
ทันใดนั้น ก็มีลูกนอกสมรสร่างสูงเดินไปทางถังเฉาและจ้าวเย็นหรานด้วยท่าทางที่ไร้ความปราณี ตามด้วยกลุ่มคนจำนวนมาก
จ้าวเย็นหรานอดไม่ได้ที่จะซ่อนตัวอยู่หลังถังเฉา และพูดเบาๆว่า “เขาคือจ้าวตงชิว เขามีอำนาจและมีผู้ติดตามมากมาย ในบรรดาลูกนอกสมรส ต้องระวังคนที่ชื่อจ้าวจือชิว เขาเป็นคนเนรคุณ กินบนเรือน ขี้บนหลังคา”
จากนั้นถังเฉาก็มองไป เห็นผู้ชายที่คล้ายผู้หญิงนั่งอยู่ตรงมุมห้องรับแขก โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตารูปสามเหลี่ยมคู่หนึ่ง แวววับราวกับงูพิษ ถังเฉาก็รู้ว่าคนๆนี้ไม่ใช่คนที่จัดการได้ง่าย
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้กลัว
“ตระกูลเย่มาแล้ว!”
ในขณะนี้ เสียงคำรามดังมาจากประตูบ้านของตระกูลจ้าวอย่างกะทันหัน
ที่ประตูบ้านของตระกูลจ้าว รถสีดำหลายคันก็ปรากฏขึ้นในทันใด
เย่เทียนหลงเดินมาพร้อมกับกลุ่มคนที่ใบหน้าไร้ความรู้สึกที่แข็งแกร่งกลุ่มใหญ่มา
“ลูกพี่ลูกน้อง!”
จ้าวเย็นหรานดีใจมากในทันที หลังจากที่จ้าวเหล่าลิ่วเสียชีวิต เย่เทียนหลงก็เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอ
“เย่เทียนหลง คุณมาทำอะไรที่นี่!”
เมื่อเห็นเย่เทียนหลงแล้ว จ้าวตงชิวก็ตะโกนทันทีราวกับเจอศัตรู
ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น ลูกนอกสมรสทุกคนก็ยืนขึ้น มีเพียงจ้าวจือชิวที่หรี่ตาลงอย่างลึกล้ำ
เย่เทียนหลงเห็นถังเฉาและจ้าวเย็นหรานถูกรายล้อมอยู่ตรงกลางทันที สีหน้าของเขาก็เย็นชาลงมากในขณะนี้ และเขาพูดอย่างเฉยเมย”พวกคุณมาทำอะไร ผมก็มาทำสิ่งนั้น!”
จ้าวตงชิวหัวเราะอย่างเย็นชาทันที “เราทุกคนเป็นลูกหลานของตระกูลจ้าว คุณถูกตัดออกจากตระกูลจ้าวแล้ว คุณมีคุณสมบัติอะไรที่จะมางานศพของพ่อ?”
ถังเฉายกคิ้วขึ้น และทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า เย่เทียนหลงเคยเป็นลูกชายของตระกูลจ้าวมาก่อน แต่เนื่องจากการตายอันน่าสลดใจของแม่ เขาจึงเกลียดชังตระกูลจ้าวจากก้นบึ้งของหัวใจ
พบโอกาสที่เหมาะสม เขาจึงทรยศตระกูลจ้าวและก่อตั้งตระกูลเย่
เมื่อใดก็ตามที่ลูกนอกสมรสของตระกูลจ้าวเหล่านี้นึกถึง ก็จะทั้งเกลียดทั้งอิจฉาเขา
เย่เทียนหลงเยาะเย้ย “ผมไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมงานศพ ลูกนอกสมรสอย่างพวกคุณ มีคุณสมบัติอะไรมาเข้าร่วมล่ะ?”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ลูกนอกสมรสทุกคนก็จ้องมองมาที่เขาด้วยความโกรธ
เย่เทียนหลงไม่สนใจเลย และเดินเข้าไปอย่างสง่างาม
“ผม เย่เทียนหลงมักจะทำในสิ่งที่ผมต้องการทำเสมอ หากพวกคุณมีความสามารถพอ ก็ขวางทางผมได้เลย?”
คำพูดนี้บอกได้เลยว่าหยิ่งผยองมาก ลูกนอกสมรสทุกคนนิ่งเงียบ แม้แต่จ้าวตงชิวก็ไม่กล้าพูด
ตระกูลเย่ ไม่อ่อนแอกว่ากองกำลังใต้ดินของตระกูลจ้าว ไม่ว่าจ้าวตงชิวจะแข็งแกร่งแค่ไหน จะแข็งแกร่งกว่าเย่เทียนหลงหรือ?
ภายใต้การจ้องมองของทุกคน เย่เทียนหลงก็มองไปที่ถังเฉากับจ้าวเย็นหราน”คุณถัง น้องสาว พวกคุณสามารถไปเส้นไหว้จ้าวลิ่วได้อย่างสบายใจ มีผมอยู่ พวกเขาไม่กล้าทำอะไรพวกคุณหรอก”
ตูม!
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง
ดวงตาที่มองไปยังถังเฉาเต็มไปด้วยความตกตะลึง
เย่เทียนหลงผู้ซึ่งดื้อรั้นไม่ยอมใคร กลับเคารพลูกเขยที่แต่งเข้าไปบ้านฝ่ายหญิงเช่นนี้? !
ยังเรียกว่า คุณผู้ชาย?
“ผู้มาเยี่ยมเป็นแขกทุกคน พี่ตงชิว พี่เหลย น้องสาว และพี่เทียนหลง โปรดอย่าทะเลาะกันเลย เกรงว่าแขกจะหัวเราะเยาะเอา”
ในขณะนี้ เสียงหัวเราะของชายอีกคนหนึ่งก็ดังขึ้นจากห้องรับแขก
ถังเฉามองลึกลงไปที่จ้าวจือชิว ซึ่งนั่งอยู่ตรงมุมห้องและเงียบมาโดยตลอด
ความคิดความอ่านของคนคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ
ในตอนที่สื่อเหลยและจ้าวตงชิวโจมตีจ้าวเย็นหราน เขาไม่มีความตั้งใจแม้แต่น้อยที่จะห้ามพวกเขาไว้ ตอนนี้เย่เทียนหลงมาที่นี่ ทำท่าทีที่เคารพนับถือและเขาก็ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อทำให้ทุกอย่างดูซอฟลง
ยิ่งไปกว่านั้น เขาพูดได้สวยมาก แขกหมายถึงใคร?
แน่นอนว่ามันคือถังเฉา
ไม่มีใครในตระกูลจ้าวกล้าที่จะหยุดพวกเขา ปล่อยให้เย่เทียนหลง ถังเฉาและจ้าวเย็นหราน เข้าไปในห้องโถงไว้ทุกข์ในสวนหลังบ้าน
ด้านหน้าโถงไว้ทุกข์ มีเบาะทรงกลมสองสามตัวสำหรับคุกเข่าและสักการะ ซึ่งวางเค้กผลไม้และรูปถ่ายผู้ตายขาวดำของจ้าวเหล่าลิ่ว
“พ่อ……”
ดวงตาของจ้าวเหล่าลิ่วเป็นสีแดง และเธอก็คุกเข่าลงทันที
ไม่ว่าเธอจะเกลียดจ้าวเหล่าลิ่วแค่ไหน ยังไงก็เป็นพ่อของเธอ
คนผมดำส่งคนผมขาว เป็นสิ่งที่น่าเศร้า!
จ้าวตงชิว สื่อเหลย จ้าวจือชิวและลูกนอกสมรสคนอื่นๆมองดูอย่างเย็นชา โดยไม่มีน้ำตาแม้แต่น้อย
ในขณะนี้ ประตูบนชั้นสองเปิดออก และชายชราในชุดสูทก็เดินลงมา
“ท่านหง!”
ทันใดนั้น ทุกคนก็มองชายชราด้วยดวงตาที่ร้อนแรง
ถังเฉาหรี่ตาลงเล็กน้อย มองดูชายชราที่มีชีวิตชีวาคนนี้ และถามทันทีว่า “ทำไมพวกเขาถึงมองชายชราคนนี้”
จ้าวเย็นหรานกล่าวอย่างไร้ความรู้สึก “เขาเป็นคนรับใช้ที่อยู่กับพ่อมาสามสิบกว่าเกือบสี่สิบปี พินัยกรรมของพ่ออยู่กับเขา”
