ถังเฉาได้ยินคำพูดของพวกเธอทั้งสองคน จากนั้นก็ไม่ได้สนใจ เตรียมตัวจะไปนอน แต่กลับคิดไม่ถึงว่าพวกเธอทั้งสองคนจะทะเลาะต่อล้อต่อเถียงกันตรงประตูอยู่ตลอดเวลา เสียงดังจนถังเฉานอนไม่หลับ
“ถ้าพวกเธอสองคนยังอยากจะยืนอยู่ตรงนี้ ก็หยุดพูดซะ ฉันยังต้องพักผ่อนอยู่นะ พรุ่งนี้ถ้าเกิดคนของญี่ปุ่นนั่นกลับมาอีก ฉันก็ยังต้องไปรับมือนะ”
หลังจากที่ถังเชียนเชียนแล้วก็น้องน้อยโจวได้ยินคำพูดของถังเฉาแล้ว ทั้งสองคนที่เหมือนกำลังทะเลาะกันอยู่ ก็เงียบลงทันที
แต่ว่าไม่ถึงสองนาที พวกเธอก็ทะเลาะส่งเสียงดังขึ้นมาอีก ถังเฉาด้วยความที่หมดหนทาง ทำได้แค่เปิดประตูออกมา
“ถ้าอย่างนั้นพวกเธอสองคนเข้ามาไหม? ถ้าพวกเธอสองคนอยากที่จะเข้ามาล่ะก็ ฉันก็จะให้พวกเธอมานอนในห้องให้มันจบๆไปซะเอาไหม?”
สิ่งที่ทำให้ถังเฉาคิดไม่ถึงก็คือ น้องน้อยโจวกับถังเชียนเชียนพอได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็วิ่งเข้าทะเลาะเข้ามาในห้องของถังเฉาทันที
ถังเชียนเชียนแย่งเตียงของถังเฉา ส่วนน้องน้อยโจวกลับเลือกเก้าอี้ตัวที่ถังเฉานอนหลับไปเมื่อคืนนี้
ถังเฉามองทั้งสองคนอย่างหมดหนทาง ส่ายหัว
“พอได้แล้ว ตอนนี้พวกเธอก็ต่างคนต่างได้ที่แล้ว ก็นอนซะเถอะ อย่าส่งเสียงดังรบกวนฉัน ถ้าพวกเธอยังทะเลาะส่งเสียงดังรบกวนฉันอีกล่ะก็ ฉันก็จะโมโหพวกเธอสองคนแล้วนะ”
ถังเฉาหมดหนทางแล้วจริงๆ แม้ว่าจะถูกพวกเธอสองคนแย่งที่นอนของตัวเองไป แต่ในที่สุดก็เงียบลงสักที
ปกติแล้วผู้หญิงทั้งสองคนชินกับการนอนเร็วตื่นเช้า ไม่นานพวกเธอสองคนก็ง่วง ร่วงตกลงไปยังที่นอนของตัวเอง ส่วนถังเฉาก็ห่มผ้าให้กับพวกเธอทั้งสองคน
แน่นอนว่าถังเฉาจะอยู่นอนด้วยกันกับผู้หญิงสองคนในห้องเดียวกันได้ยังไง ก็เลยแอบขึ้นไปบนหลังคา นอนชมพระจันทร์คนเดียว
พอหาถังเชียนเชียนไม่เจอ คนทั้งตระกูลถังต่างก็ตื่นตระหนกตกใจกันสุดๆ แม้ว่าก่อนหน้านี้ถังเชียนเชียนจะมีความเข้าใจผิดกันกับบรรดาศิษย์พี่ศิษย์น้อง แต่หลังจากที่ขจัดความรู้สึกแบบนั้นไปแล้ว ถังเชียนเชียนก็กลายเป็นไข่มุกล้ำค่าที่อยู่ในมือของพวกเขา
“เกิดอะไรขึ้น หาศิษย์น้องเจอแล้วยัง?”
“ยังเลย ศิษย์พี่ ผมหาทั่วทั้งตระกูลถังแล้ว แต่กลับไม่เจอเงาของศิษย์น้องเลยครับ”
“แล้วก็ๆ หญิงสาวที่ศิษย์พี่ใหญ่พามาก็หายไปแล้วเหมือนกัน หรือพวกเธอสองคนออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน แล้วก็เจอกับอันตรายเข้า?”
“ถุ้ย หุบปากไปซะ จะเป็นไปได้ยังไง ศิษย์น้องไม่ใช่เด็กๆสักหน่อย แถมผู้หญิงที่ศิษย์พี่ใหญ่พากลับมาคนนั้นก็มีความสามารถอยู่เหมือนกัน จะเกิดอันตรายได้ยังไง”
ทุกคนต่างพากันหาถังเชียนเชียน แล้วก็น้องน้อยโจว แต่พวกเธอทั้งสองคนกลับกลับนอนหลับจนลืมเวลาไป
ในเวลานี้เองถังเฉาได้ยินเสียงที่ยุ่งเหยิงวุ่นวาย ก็เลยลงมาจากบนดาดฟ้า พอไม่เห็นใครแล้วก็เลยกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ในตอนนี้เอง เหล่าบรรดาศิษย์น้องพาคนมาหาที่นี่ คิดที่จะไปดูสักหน่อยว่าถังเฉารู้ว่าพวกเธอไปที่ไหนไหม ก็เลยเคาะประตูของถังเฉา
“ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์น้องกับน้องน้อยโจวหายไปแล้วครับ คุณรู้ไหมว่าพวกเธอไปที่ไหน?”
พอเห็นท่าทางที่กังวลกระวนกระวายแบบนี้ของศิษย์น้องตัวเอง เพียงเพราะว่ากำลังหาหญิงสาวสองคนอยู่นั้น ถังเฉาก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้
“ในที่สุดพวกนายก็พบว่าพวกเธอหายตัวไปแล้วอย่างนั้นเหรอ? ฉันแทบจะปวดหัวตายอยู่แล้ว พวกเธออยู่ในห้องของฉัน พวกนายรอสักเดี๋ยวนะ ฉันจะให้พวกเธอเตรียมตัวออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”
ศิษย์น้องหลังจากที่ได้ฟังคำพูดนี้ของถังเฉาแล้ว ก็ถลึงตาโตทันที มองถังเฉาด้วยความเหลือเชื่อ
เสียงดังปึ้ง ถังเฉาปิดประตู ส่วนศิษย์น้องก็อึ้งตะลึงอยู่กับที่ ด้วยท่าทางยากที่จะเชื่อ
“เมื่อตะกี้ศิษย์พี่ใหญ่พูดว่าไงนะ หญิงสาวทั้งสองคนอยู่ในห้องของเขาตลอดทั้งคืน หรือว่าพวกเขาสามคนจะทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?”
ไม่นาน ประตูของถังเฉาก็เริ่มมีคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ พากันมามารอหญิงสาวทั้งสองคนออกมาจากห้อง
ในตอนนี้เอง ในที่สุดประตูก็เปิดออก ทั้งสามคนเดินออกมาพร้อมกัน
“หมดกัน ให้ตายสิ ไม่คิดว่าตระกูลถังของพวกเราจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ช่างน่าขายหน้าเสียจริง！”
“ไม่ได้การ จะให้ข่าวนี้แพร่ออกไปไม่ได้ แล้วพวกเราจะให้คนของญี่ปุ่นรู้ไม่ได้ด้วย ไม่อย่างนั้นจะจัดการเรื่องนี้ยังไงละทีนี้?”
ทุกคนต่างพากันเข้าใจผิดถังเฉา ถังเชียนเชียนกับน้องน้อยโจวพอได้ยินคำพูดต่างๆนานาพวกนี้ สีหน้าก็เต็มไปด้วยความอึดอัด
“ศิษย์น้องทุกท่าน พวกนายพูดเกินไปแล้ว ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันแค่สอนศิลปะการต่อสู้ให้กับพวกเธอทั้งสองคนเท่านั้น”
ถังเฉายังไม่ทันอธิบายจบ ในตอนนี้เอง จู่ๆก็มีคนหนึ่งคนกระโดดเข้ามาจากข้างหลัง ตกลงตรงหน้าของถังเฉา
“แกกล้ามาทำเรื่องแบบนี้กับคู่หมั้นของฉัน ฉันจะทำให้ราชวงศ์ของพวกแกได้รู้เรื่องทั้งหมดนี่ แล้วจากนั้นก็ฆ่าแกซะ”
จ้าวไท่เพิ่งจะมาถึงตระกูลถัง ก็ได้ยิน ว่าทุกคนทั้งตระกูลถังต่างก็พากันหาถังเชียนเชียน แต่หาไปหามา กลับได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของศิษย์น้อง เขาก็เลยอึ้งตะลึงไปทันที
ถังเชียนเชียนเป็นหญิงงามคนหนึ่ง แล้วก็เป็นคู่หมั้นของตัวเองด้วย แต่หลังจากที่ถูกถังเฉาฉวยโอกาสทำให้เธอต้องแปดเปื้อนแล้ว จ้าวไท่ก็เกิดเจตนาฆ่าขึ้นมาทันที
ถังเฉามองจ้าวไท่ตรงหน้าอย่างหมดหนทาง
“อย่าเอาอำนาจส่วนรวมมาแก้แค้นเรื่องส่วนตัวของเมื่อวานเลย ฉันบอกแล้วว่า ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นทั้งนั้น แค่เป็นการเข้าใจผิดเท่านั้น”
ถังเฉาพูดอธิบาย แต่กลับไม่คิดว่าถังเชียนเชียนในตอนนี้จู่ๆก็ลุกออกมา พูดขึ้นเสียงดัง
“ใช่ ฉันอยู่ด้วยกันกับพี่ถัง แล้วมันจะทำไม ฉันไม่ได้ชอบคุณ คุณคิดเองเออเองทั้งเพ เอาแต่มาสร้างความรำคาญให้ฉัน”
“ฉันจะบอกคุณให้นะ ว่าเมื่อก่อนฉันอาจจะกลัวคนของญี่ปุ่นของพวกคุณ แต่เมื่อวานเจ้าหญิงของพวกคุณก็พูดไว้แล้ว ว่าถ้าพวกคุณคนของญี่ปุ่นยังไม่เคารพต่อคนของราชวงศ์ต้าเซี่ยของพวกเราอีกล่ะก็ ฉันสามารถไปรายงานกับเธอเมื่อไรก็ได้ จากนั้นก็ให้เธอมาลงโทษพวกคุณซะ”
ถังเชียนเชียนถือว่าทำทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุความต้องการ ถึงยังไงคนตรงหน้านี้ถ้าไม่ฆ่าเขาให้ตาย แล้วเขาไปพูดกับทางฝั่งของราชวงศ์ขึ้นมาล่ะก็ ตระกูลถังก็จะต้องเดือดร้อนแน่ๆ สู้บอกเขาไปเลยว่าตัวเองยกร่างกายให้กับถังเฉาไปแล้วดีกว่า
“ว่าไงนะ?”
หลังจากที่จ้าวไท่ได้ยินแล้ว ก็ไม่อยากจะเชื่อ มองถังเชียนเชียนแล้วก็ถังเฉาด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น บวกเข้ากับจ้าวไท่ใส่ไฟเข้าไปอีก ทำให้คนของตระกูลถังต่างก็นึกว่าถังเชียนเชียนไปถึงขั้นนั้นกันแล้ว
“เห้อ ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ก็หมดหนทางแล้ว ถึงยังไงศิษย์พี่ใหญ่ก็ไม่ใช่คนธรรมดา ศิษย์น้องอยู่ด้วยกันกับเขา ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีก็ได้”
“แต่นายเคยคิดไหมว่า จ้าวไท่คนนี้จะยอมปล่อยไปทั้งแบบนี้อย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่ เขาเป็นถึงท่านนายพลของญี่ปุ่น ถ้าเขากลับไปแล้ว ให้พวกลูกน้องใต้บังคับบัญชาของเขารู้ว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”
“……”
จ้าวไท่ฟังลูกน้องพูดกัน แม้ว่าจะยังไม่ได้แต่งงานกับถังเชียนเชียน แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองเหมือนถูกสวมเขา
