บทที่ 38 ฉันตามใจคุณมากเกินไปใช่ไหม
ตอนที่มือเฟิงเฉินล้วงเข้าในเสื้อ ในที่สุดลั่วมั่นปล่อยมือที่กอดคอเขา ผลักที่อกของเขา สิ้นสุดการจูบที่ไม่คาดคิดนี้อย่างเด็ดขาด
ผู้หญิงที่หน้าประตูโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จนเสียงสูงปรีด
“พวกคุณทำอะไร?”
ใบหน้าที่มีหลากสีสันในสายตาของลั่วมั่นดูน่ารักสวยงามเป็นพิเศษ มองด้วยความสุขใจเป็นพิเศษ เธอมองหน้าหลัวแมนจีด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
“ก็อย่างที่คุณเห็น ทำในสิ่งที่สามีและภรรยาควรทำ”
“คุณชายเฟิง!” หลัวแมนจีโกรธจนกระทืบเท้า ร่างเกือบจะบิดงอปาท่องโก๋เกียว ตะโกนเฟิงเฉินหลายรอบ “คุณรับปากว่าคืนนี้จะไปพบโปรดิวเซอร์เพื่อคุยเรื่องโฆษณา….”
เฟิงเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ลดเสียงลงต่ำ พูดด้วยความไม่พอใจ
“ใครให้เธอเข้ามา?”
หลัวแมนจีตะลึง “คุณชายเฟิง….”
เฟิงเฉินลุกขึ้นมานั่ง มองหน้าหญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา
“ฉันตามใจคุณมากเกินไปใช่ไหม?”
สายตาเย็นชาของชายหนุ่มทำให้หลัวแมนจีสั่นไปทั้งตัว กัดริมฝีปาก “ไม่…ไม่ใช่ ฉัน..ฉันจะไป”
เมื่อเห็นหลัวแมนจีไม่ยอมออกไป สายตาของลั่วมั่นมองอย่างน่าสมเพช
เฟิงเฉินโปรดปรานผู้หญิงนอกบ้านเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเธอเชื่อฟังเขา แต่ในสายตาขณะนี้ หลัวแมนจีกำลังล้ำเส้น แน่นอนตามที่เฟิงเฉินกล่าวไว้ ‘ตามใจ’เกินไป
“พอใจ?”
เสียงเฟิงเฉินดังขึ้นภายในห้อง มีหยอกล้อบ้าง “คุณนายเฟิงช่วงนี้จิตใจคับแคบนะ!”
ลั่วมั่นสีหน้าเยาะเย้ย “ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร”
ความหมายบนใบหน้าของเฟิงเฉินลึกซึ้ง
“ถ้าเป็นเมื่อก่อน คุณจะใจกว้างจนให้ฉันออกไปใช่ไหมหรือ? ตอนนี้เป็นเช่นนี้”
เขาเม้มริมฝีปาก ปลายลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งอย่างรวดเร็ว ยักคิ้ว
“…..ประกาศความเป็นเจ้าของ?”
ร่องรอยนี้ชัดเจน จนทำให้ลั่วมั่นหน้าแดงอย่างชัดเจน
“คุณคิดมากเกินไปแล้ว” ลั่วมั่นสะกดความละอายใจ “ฉันเพียงแค่เตือนกิ๊กของคุณ คุณผู้หญิงของที่นี่ยังไม่ใช่เธอ เธอไม่มีคุณสมบัติ ทำแต่เรื่องจุ้นจ้านไปทั่วเท่านั้น”
“โอ้?” น้ำเสียงสูงขึ้น เฟิงเฉินจ้องมองเธอด้วยสายตาเมินเฉย ปลายนิ้วสัมผัสริมฝีปาก เหมือนถูอะไรบางอย่าง “ใช้วิธีนี้?”
ลั่วมั่นอึ้ง ใบหน้าแดงเพิ่มขึ้นเข้าไปอีก
“แน่นอน ไม่มีอะไร” เฟิงเฉินเปลี่ยนเรื่องพูด “ยังไงพวกเราก็เป็นสามีภรรยา ทำอะไร ทำอย่างไร ทำต่อหน้าใคร มันไม่เกินไปหรอก”
เมื่อได้ยิน ลั่วมั่นจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ แต่ในใจเต้นรัวเหมือนตีกลอง….
ดูเหมือนเฟิงเฉินต้องการนำความพูดของตัวเองไปปฏิบัติ เธอถึงได้ตระหนักว่า ตัวเองยังคงนอนอยู่บนเตียง อยู่ในท่าที่ถูกกระทำได้ง่าย เสียงระฆังในหัวใจ
“กระดิ่งกริ๊ง….”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเหมือนเพิ่งจะดัง เฟิงเฉินเอนกายลงครึ่งหนึ่งแล้วหยุดชั่วคราว เปิดโทรศัพท์ดู แล้วทิ้งท้ายไว้ประโยคหนึ่ง “จำไว้อย่าทำให้แผลเปียกน้ำ” และเดินขมวดคิ้วออกไป
ลั่วมั่นจับเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงบนหน้าอก หลังจากถอนหายใจนั่งพิงหมอน แต่จิตใจกลับหดหู่บอกไม่ถูก รู้สึกสับสน
แม้ว่าเมื่อสักครู่เฟิงเฉินเห็นแก่หน้าหลัวแมนจี แต่ไม่ได้หมายความว่าเขามั่นใจ หลัวแมนจียังคงอาศัยอยู่ในห้องนอนของบ้านหลังนี้อย่างเปิดเผย ยังคงเป็นกิ๊กที่โปรดปรานของประธานบริษัท บริษัทH.Y.ตามข่าวลือ
การเปลี่ยนทัศนคติของเขาที่มีต่อตัวเองเปลี่ยนไป
เขาเปลี่ยนทัศนคติท่าทางที่มีต่อตัวเอง บางทีเพียงแค่สองวันก็เปลี่ยนไปมาก ดูน่าสนใจแค่นั้น
