บทที่ 85 ตรงนี้มีเพียงผมเท่านั้นที่เข้าไปได้
เขาเอ่ย พร้อมกระชากชุดเดรสสีแดงสุดเซ็กซี่ให้ฉีกขาดเป็นชิ้นๆ แสงไฟจากสายฟ้าแลบนอกหน้าต่างสาดย้อมให้ขาวโพลนดุจดั่งกลางวัน เสียงแฟลชที่ดังกึกก้องกลืนกินเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดปานขาดใจของลั่วมั่นสิ้น
ภาพเงาของทั้งคู่ฉายส่องบนผนัง เตียงที่หนานุ่มสั่นไหวไปตามแรงกระแทกถี่รัว!
เม็ดเหงื่อไหลหยดไปทั่วร่างของลั่วมั่น มือข้างหนึ่งกำผ้าปูที่นอนแน่น เสมือนคนที่ตกน้ำคว้าแผ่นไม้สุดท้ายเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ริมฝีปากของหญิงสาวขยับร้อง ไปตามจังหวะการโจมตีที่ดุเดือดของชายหนุ่ม เสียงที่แตกซ่านของหญิงสาวก้องกังวานลุ่มลึกเสมือนมหาสมุทรกว้าง เสียงกระทบกันระหว่างเนื้อกับเนื้อต่อเนื่องกลบการต่อต้านทั้งหมดสิ้น
เฟิงเฉินเสมือนว่าต้องการบดขยี้หญิงสาวเข้าไปในร่างของตน
ชายหนุ่มถ่างขาทั้งสองข้างของเธอให้เปิดกว้างด้วยความหยาบกระด้าง
จับร่างเธอให้โค้งงอเป็นองศาที่น่าทึ่ง ก่อนที่จะกระแทกร่างของตนเข้าแทรกแซงในตัวของเธออย่างหนัก
น้ำเสียงของเขาทุ้มต่ำ แต่กลับเอาแต่ใจ
“ลั่วมั่นจำเอาไว้ ตรงนี้มีเพียงผมเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ เรื่องในอดีตผมจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ต่อจากนี้ ในสายตาคุณต้องมีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น!”
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ?
คนที่บอกว่าตัวเองไม่แคร์มากเท่าไหร่ ในใจกลับยิ่งแคร์มากเท่านั้น
ภายใต้ความมึนมัว ลั่วมั่นกลับสงสัยตนเอง ในตอนนั้นตนชอบอะไรในตัวเฟิงเฉินกันแน่ ถึงได้หลงละเมอตั้งหลายปีเช่นนี้
ผู้ชายคนนี้ไม่คู่ควรเลยสักนิด
เธอดีกับตนตรงไหน? ในความทรงของตนเขาน้อยนักที่จะเป็นห่วงเป็นใยตน ดีตรงไหนกัน?
ก่อนที่จะหลับใหล เล็บของหญิงสาวจิกลงบนไหล่กว้างของเฟิงเฉิน พร้อมเอ่ยด้วยความอ่อนเพลีย
“สามปีแล้ว คุณรังเกียจที่ตอนฉันแต่งงานกับคุณฉันไม่บริสุทธิ์ แต่หากเป็นเวินน๋อน ต่อให้เคยแต่งงานมีลูกมาแล้ว ในสายตาคุณ เธอก็ยังคงบริสุทธิ์ผุดผ่องเสมองั้นเหรอ? เฟิงเฉิน คุณไม่เคย ไม่เคยรักฉันเลย แม้แต่นิด”
หยาดน้ำใสที่ไหวพริ้วเหมือนน้ำแร่ที่สะอาดบริสุทธิ์ ดูอนาถ และร้าวรานแหลกสลาย
เฟิงเฉินทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาดันเข้าไปข้างหน้าสุดแรง ก่อนที่จะถอดถอนออกมา หญิงสาวเสมือนถูกไฟฟ้าช็อต ตัวสั่นเกร็ง ก่อนที่จะหลับใหลไปภายใต้จุมพิตของชายหนุ่ม
ชายหนุ่มจุมพิตที่หน้าผากมน อยากพูดอะไรกับเธอสักหน่อย แต่เมื่อจับจ้องรอยช้ำม่วงเขียวตามเนื้อตัวของเธอ
ความเจ็บปวดบนไหล่ทำให้เขาอดที่จะนึกถึงคำพูดของเธอก่อนที่จะหลับใหลไปไม่ได้
พร้อมกำหมัดแน่นด้วยความไม่สบอารมณ์
ทำไมเรื่องราวถึงเป็นเช่นนี้ไปได้?
ในใจเธอ ต้องเกลียดชังตนขนาดไหนถึงเอ่ยประโยคนั้นออกมาได้
เขาไม่สนใจเลยสักนิดว่าเธอจะบริสุทธิ์หรือไม่
ทีแรกที่เขาถือสาเพราะเพื่อแต่งงานกับตน เธอถึงกับยอมไปผ่าตัดที่โรงพยาบาล ทำเรื่องที่ทำร้ายตนเอง บวกกับวิกฤตทางการเงินของบริษัทลั่วซื่อ พ่อตากับแม่ยายกลับเลื่อนงานแต่งให้เร็วกว่ากำหนดการ สิ่งเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกว่าความหมายของงานแต่งนั้นเปลี่ยนไป
ความตั้งใจในการเว้นระยะห่างในสามปีมานี้ กับการแสดงละครในสถานการณ์ต่างๆ เป็นเพียงเกมส์ที่เขาต้องการทดสอบเธอก็เท่านั้น ลั่วมั่นมักเย็นชาอยู่เสมอ หลังแต่งงานนอกจากเรื่องวิกฤตทางการเงินของลั่วซื่อเธอไม่เคยเอ่ยขอความช่วยเหลือใดๆจากเขาเลย
ต่อให้เขาเด็ดดอกไม้ริมทางอยู่เสมอ
นอกจากประชดประชันด้วยความเย็นชาไร้ทีท่าทีจะเสียการควบคุมเลยแม้แต่น้อย พ่อแม่ของเขาเองยิ่งชอบเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ดูเหมือนจะควบคุมเกมส์ได้ดีมากเท่านั้น ยิ่งทำให้เฟิงเฉินรู้สึกว่างานแต่งที่ถูกกำหนดมาแต่แรกนี้เพิ่มรสชาติให้เขามากเท่านั้น
หากไม่ใช่เพราะพ่อกับแม่เขาบังคับให้เธอมีลูกเร็วๆ และเกิดเหตุการณ์ก่อนหน้าขึ้นกะทันหัน เขาคงดื่มด่ำกับเกมส์แมววิ่งไล่จับหนูนี่ จนลืมไปแล้วว่าตนไม่ได้ต้องการเล่นเกมส์กับเธอ หากแต่ต้องการความจริงใจ
เขาลูบไล้เส้นผมประปรายบนใบหน้าของหญิงสาว จับจ้องใบหน้าอันคุ้นเคย พร้อมความหวาดหวั่นในการสูญเสียใครสักคนก่อตัวขึ้นในใจเป็นครั้งแรก เขาเสียใจ ความเย็นชาในสามปีมานี้ทำให้เขาไม่รู้อะไรเลยที่เกี่ยวกับเธอ
แต่คู่ต่อสู้ของเขา กลับมีความพร้อมทุกอย่าง
