บทที่ 225 หน้าตาคล้ายกัน
ห้าปีก่อน
ลั่วมั่นเรียนจบปริญญาโทจากคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด เพราะคิดถึงบ้านและเพราะต้องการจะหลบซือโม่ จึงทิ้งโอกาสเรียนปริญญาเอกและกลับประเทศมาอย่างเด็ดเดี่ยว ตอนนั้นเจี่ยงเหวินเหวิน เพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอและเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่โตที่คบกับลูกคนรวยหลายๆคนของเมืองเจียงพาเธอไปเข้าร่วมงานเลี้ยง จึงได้รู้จักเฟิงเฉิน
หลังจากวันนั้น ก็ไม่มีการติดต่อกันเลย มีการแลกช่องทางการติดต่อสื่อสารกันกระทั่งตรวจสอบผ่านโซเชียลมีเดีย แต่หลังจากนั้นก็ทั้งสองคนไม่ได้ติดต่อกัน นี้คือสิ่งที่ลั่วมั่นรู้เกี่ยวกับสองปีนั้น
แต่ทุกอย่างในที่อยู่ในปากเฟิงเซิ่ง กลับเป็นอีกอย่างหนึ่ง
“พี่ชายฉันแทบจะไม่เข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ของพวกลูกเศรษฐีเหล่านั้น นอกจากจะรู้จักกับคนหนุ่มสาวบ้าง ไม่มีผลประโยชน์ทางธุรกิจ แต่ปีนั่นงานเลี้ยงสังสรรค์น้อยใหญ่ของเมืองเจียง เขาไปแทบจะทุกงาน”
ตอนนั้น บริษัทลั่วซื่อส่อแววค่อยๆ ขาดเงินทุนขึ้นเรื่อย พ่อแม่ของลั่วมั่นบังคับให้เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงต่างๆ ทุกงาน หวังจะใช้การแต่งงานของเธอมาชดเชยรอยรั่ว
“ครั้งหนึ่ง บังเอิญได้ยินพี่ชายฉันคุยกับแม่เรื่องการแต่งงานของเขา เขาบอกว่าเขามีผู้หญิงที่ชอบแล้ว อยากจะตัดสินใจการแต่งงานของตัวเองด้วยตัวเอง”
ในงานเลี้ยงวันเกิดของเจี่ยงเหวินเหวิน ราวกับเชิญลูกเศรษฐีและดาราดังน้อยใหญ่จากทั่วเมืองเจียงมารวมตัวกัน มีเหตุการณ์หนึ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น วันนั้นลั่วมั่นแต่งตัวราวกับหงส์ดำที่เซ็กซี่ เธอถูกพ่อแม่บังคับให้เข้าร่วมงานเลี้ยงในฐานะคู่ควงของพี่ชายเจี่ยงเหวินเหวิน
ครั้งนั้นทุกคนในงานรู้ว่า เจี่ยงอู่พี่ชายเจี่ยงเหวินเหวินกำลังตามจีบเธอ
ในงานเลี้ยงเธอควงแขนเจี่ยงอู่ออกมาร่วมงาน มีบางคนหยอกล้อเจี่ยงอู่จะมีเรื่องดีเร็วๆ นี้ เจี่ยงอู่ไม่อธิบาย เจี่ยงเหวินเหวินที่ชอบพูดเล่น ยิ่งเรียกเธอว่าพี่สะใภ้
และวันนั่นเอง ในงานเลี้ยงสังสรรค์ เฟิงเฉินดื่มมากไปหน่อย โดนหญิงสาวที่ไม่ระวังชนแก้วเหล้าเข้าให้ และรู้จักกับเวินน๋อนที่ตามเจ้านายมาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์
เวินน๋อนและลั่วมั่นหน้าตาแทบจะเหมือนกัน เพียงแค่ปกติจะดูท่าทางน่าสงสาร ไม่เหมือนลั่วมั่นที่ดูดุ หน้าตาอย่างกับดารา
หลังจากวันนั้น เพราะเวินน๋อนต้องชดใช้เสื้อผ้าให้เฟิงเฉิน สืบรู้มาว่าเขาอาศัยอยู่ที่คอนโด ดูแลเขาราวกับเงาตามตัวอยู่ช่วงหนึ่ง งานเลี้ยงหลังนั้นก็เข้าออกพร้อมกันกับเฟิงเฉินตลอด และกลายเป็นแฟนสาวสวยซินเดอเรลล่าของเฟิงเฉินในสายตาทุกคน
“ครั้งหนึ่งแม่เคยถามพี่ชายฉันเรื่องการแต่งงาน ถามว่าผู้หญิงที่เขาชอบใช่เวินน๋อนไหม พี่ชายฉันบอกเป็นแค่เพื่อน แม่จึงไปคุยส่วนตัวกับเวินน๋อน เกลี้ยกล่อมให้เธอออกห่างจากพี่ชายฉันและให้เงินจำนวนมาก เธอรับเงินไป แต่ไม่ทำตามสัญญา นี่ทำให้แม่รู้สึกรำคาญ”
วันนั้นที่ลู่จิ่งจูเจอเวินน๋อน เฟิงเซิ่งก็ตามไปด้วย และวันนั้นในร้านอาหาร เขามองแวบเดียวก็สนใจสาวที่ดูอ่อนแอคนนั้น แต่หลังจากเรื่องราวกระจ่าง แค่พูดสองสามคำก็สามารถทำให้แม่ของตัวเองที่สง่างามในปกติโมโหจนเสียมารยาท
ตั้งแต่ต้นจนจบ เฟิงเฉินเคยพูดในที่สาธารณะแค่ครั้งเดียวว่าเวินน๋อนเป็นคู่หมั้นของเขา
ในงานเลี้ยงสังสรรค์คืนนั้น เจี่ยงเหวินเหวินพูดถึงข่าวการหมั้นของตัวเองอย่างไม่สนใจไยดี แต่เฟิงเฉินกลับได้ยินเป็นลั่วมั่นจะหมั้นกลับคุณชายคนที่สองของตระกูลเจี่ยง
ห้าปีก่อนจนถึงวันนี้ ระหว่างนี้เกิดความเข้าใจผิดนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดบนเส้นทางที่แตกต่างก็กลับมาเจอกัน สุดท้ายเธอได้เป็นภรรยาของเขา
หลังจากออกมาจากห้องน้ำ ลั่วมั่นเห็นเฟิงเฉินยืนอยู่หน้าประตูในทันที ในมือถือบอร์ดดิ้งพาสไว้ เห็นเธอออกมา จึงเดินมาด้านหน้าอย่างไม่รีบไม่ช้าและจับมือเธอไว้ “ถ้าคุณยังไม่ออกมาอีก ฉันจะหาคนเข้าไปดูคุณแล้วนะ กระเพาะลำไส้คุณมีปัญหาหรือเปล่า ไปเถอะ ขึ้นเครื่องแล้ว”
