เมื่อหนานกงเซียนเอ๋อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเธอมีสีเย็นชา
แต่ในทันใด มันก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
“เซียนจื่อ เราเคยสร้างพันธมิตรขึ้นมาแล้ว เวลาเจอปัญหา แน่นอนว่าเราต้องร่วมมือกัน เราจะเพิกเฉยได้อย่างไร!”
เฉินจิ้นพูดจางๆ
“แน่นอน ไม่อย่างนั้นฉันจะบอกให้คุณหนีไปอีกทางได้อย่างไร เพราะฉันกลัวว่าคุณต้องมาเจออะไรแบบนี้เหมือนฉัน”
หนานกงเซียนเอ๋อกล่าว
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ กลุ่มมนุษย์หมาป่าด้านหลังที่แข็งแกร่ง หนานกงเซียนเอ๋อไม่เหมือนเมื่อก่อน มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้า
“คุณไปขโมยอะไรจากพวกมัน จึงทำให้มนุษย์หมาป่าเหล่านี้ตามล่าคุณโดยสุดแรงแบบนี้?
สักพัก เฉินจิ้นก็ตามหนานกงเซียนเอ๋อทัน
เดิมทีหนานกงเซียนเอ๋อต้องการจะบอกว่าเธอเผลอไปยั่วยุมนุษย์หมาป่าเหล่านี้โดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมัน แม้ว่าเธอจะพูดแบบนั้น เฉินจิ้นก็คงไม่เชื่อ
จากนั้น หนานกงเซียนเอ๋อก็พูดตามความจริงว่า “ฉันเก็บผลไม้ชีวิตของพวกมัน!”
“ผลไม้ชีวิต?”
ในดวงตาของเฉินจิ้น แสงสลัวแวบวาบ
ผลไม้ชีวิต คือต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ผลไม้ที่ต้นผลไม้ออกดอกเกิดผล
ดอกไม้นับพันผลิบาน เกิดผลพันปี
หลังจากผลไม้ชีวิตเติบโตเต็มที่แล้ว ต้องใช้เวลาอีกพันปีจึงจะผลิบานอีกครั้ง
กล่าวคือ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามพันปีจึงจะเกิดผลไม้ชีวิตหนึ่งผล
และผลของผลไม้ชีวิต
ถือว่าสุดยอดมาก
เพียงแค่วิญญาณยังไม่ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ ต่อให้เหลือเพียงร่องรอยของวิญญาณ เมื่อมีผลไม้ชีวิต มันก็สามารถฟื้นคืนชีพได้
เมื่อมองไปที่จักรวาล สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นขุมทรัพย์ชั้นยอด
ในชีวิตชาติที่แล้ว เฉินจิ้นก็เคยมีผลไม้ชีวิตเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม หลังจากต่อสู้เพื่อแย่งชิงลูกปัดหวนต้วน เผชิญกับการล้อมโจมตีของหัวหน้าสิบดาว เฉินจิ้นไม่มีโอกาสใช้ผลไม้ชีวิตและเขาก็เสียชีวิตไปก่อน
หลังจากนั้น ก็บังเกิดใหม่บนแผ่นดินโลก
จนถึงขณะนี้ เฉินจิ้นยังไม่สามารถทราบได้ว่า การเกิดใหม่ของเขา เป็นเพราะอะไร
เฉินจิ้นทำได้เพียงเป็นเพราะลูกปัดหวนต้วนเท่านั้น
นอกจากนี้ เพราะการยกระดับสูงขึ้นของพลังวิชา ลูกปัดหวนต้วน ยังคงไม่แสดงผลมากนัก
จนถึงตอนนี้ เฉินจิ้นก็ใช้ลูกปัดหวนต้วนเป็นอาวุธวิเศษในการจัดเก็บเท่านั้น
รวมถึง สามารถเปลี่ยนเรกิเป็นพลังหวนต้วนได้
แม้ว่า มันจะสามารถเปลี่ยนเรกิเป็นพลังหวนต้วน แต่ทั้งจักรวาล ก็มีลูกปัดหวนต้วนสามารถทำได้ ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่า
แต่เฉินจิ้นมั่นใจว่า ลูกปัดหวนต้วน มีผลมากกว่านี้อย่างแน่นอน
มิฉะนั้น มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นหนึ่งในสมบัติหวนต้วนอันยิ่งใหญ่สี่ประการ ขวานเปิดสวรรค์ บัวเปิดโลก แผ่นดิสก์หยกธรรมชาติ
ที่เฉินจิ้นคิด ต้องการค้นหาร่างหวนต้วนเมื่อห้าร้อยปีที่แล้ว นอกจากเฉินจิ้นต้องการเอาลมพลังหวนต้วนจากเขาแล้ว แต่ยังเป็นเพราะเฉินจิ้นต้องการดูว่าร่างหวนต้วนจะมีผลต่อลูกปัดหวนต้วนหรือไม่
จากนั้น ค้นหาความลับของลูกปัดหวนต้วน
บุกเบิดฟังก์ชั่นที่แท้จริงของมันออกมา
หลังจากคิดดูแล้ว มุมปากของเฉินจิ้นก็เป็นรอยยิ้มที่ขี้เล่น “เซียนจื่อ เกรงว่ามันจะไม่ใช่แค่เด็ดผลไม้ชีวิตหนึ่งลูกใช่ไหม?”
ทันทีที่เฉินจิ้นพูดเช่นนี้ สีหน้าของหนานกงเซียนเอ๋อก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ของศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ สามารถเด็ดได้หนึ่งลูก ถือว่าโชคดีที่สุดแล้ว…”
หนานกงเซียนเอ๋อกล่าวจางๆ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินจิ้นก็ขัดจังหวะหนานกงเซียนเอ๋อโดยตรง “เซียนจื่อไม่ต้องปกปิดผม ไม่ว่าคุณจะมีมากแค่ไหน ผมก็จะไม่แย่งคุณ”
บนตัวของหนานกงเซียนเอ๋อ มีผลไม้ชีวิตมากกว่าหนึ่งผลแน่นอน
เฉินจิ้นมั่นใจ
แต่ไม่มากแน่นอน
เฉินจิ้นคาดว่า สามผล เป็นขีดจำกัด
แม้กระทั่ง อาจมีเพียงสองผล
เพราะว่า การเด็ดผลไม้ชีวิต ลำบากมาก
ต้องใช้เวลามาก
เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่มนุษย์หมาป่าเหล่านั้น จะให้เวลาแก่หนานกงเซียนเอ๋อ และปล่อยให้เธอเด็ดตามสบาย หรือพูดอีกอย่างก็คือ ขโมยผลไม้ชีวิต
ต้นผลไม้ เกิดผล ล้วนเป็นเลข “เก้า”
ทุกสามพันปีจะเกิดผลไม้ชีวิตเก้าผล
คิดว่า ที่มนุษย์หมาป่า ยังมีผลไม้ชีวิตมากมาย
อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของเฉินจิ้น ไม่ใช่แค่ผลไม้ชีวิต
ในเมื่อสามารถพบสมบัติล้ำค่าของจักรวาลได้
ถ้า แค่เด็ดผลไม้ จะไม่เสียโอกาสนี้ไปเปล่าๆเหรอ!
ย่อมต้องถอนรากถอนโคน
ขุดต้นไม้ชีวิตออกไปทั้งต้น นั่นคือทางที่ถูกต้อง!
อย่างไรก็ตาม หนานกงเซียนเอ๋อได้ยินคำพูดนี้ แต่ก็ยังพูดว่า “ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม มีเพียงหนึ่งผลเท่านั้น”
“ก็ได้!” เฉินจิ้นพูดจางๆ “เซียนจื่อ ลาก่อน!”
พูดจบ เฉินจิ้นก็หันกลับมาทันที
แยกทางจากหนานกงเซียนเอ๋อ
ไปทางอื่น
หนานกงเซียนเอ๋อประหลาดใจเล็กน้อย
แม้กระทั่ง เธอได้เตรียมพร้อมที่จะผิดใจกับเฉินจิ้น
เพราะว่า ผลไม้ชีวิตนั้น ล้ำค่าเกินไป
เธอไม่เชื่อ เฉินจิ้นจะไม่อยากได้
หนานกงเซียนเอ๋อ ได้แอบเตรียมการอย่างลับๆ ถ้าเฉินจิ้นลงมือ แม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นรนจากการพัวพันกับมนุษย์หมาป่า เธอก็ต้องหันมาสู้กับเฉินจิ้น
เฉินจิ้นหันกลับไปและจากไปโดยไม่ลังเล?
เฉินจิ้นรู้ว่ามีผลไม้ชีวิตมากกว่าหนึ่งผลในตัวเธอ ก็ยังยอมปล่อยและจากไป?
หรือว่า เขาจะรอดูมนุษย์หมาป่าเหล่านี้ ไล่ตามฆ่าตัวเอง เมื่อทั้งสองฝ่ายบาดเจ็บสาหัส เขาก็มาเอาดีภายหลัง?
หนานกงเซียนเอ๋อ ในใจระวังมากขึ้น
ความเร็วใต้ฝ่าเท้าไม่ช้าเลย
เพราะมนุษย์หมาป่าพวกนั้น ไล่ตามเธออีกครั้งแทบจะบ้าคลั่ง
แม้ว่าเฉินจิ้นจะเดินไปกับเธอสักพักแล้ว จากนั้น เขาก็หันศีรษะและจากไป
ไม่มีมนุษย์หมาป่าคนใดไล่ตามเฉินจิ้นเลย
ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เฉินจิ้นจากไป
ไม่สนใจหนานกงเซียนเอ๋ออีกต่อไป
ข้ามผ่านมนุษย์หมาป่า
เอาหนูอ้วนออกมาอีกครั้ง
“สมบัติล้ำค่าที่คุณกำลังพูดถึง คือผลไม้ชีวิต?”
เฉินจิ้นถาม
“ไม่รู้สิ แต่ทางนี้มีสมบัติ นั่นก็ถูกแล้ว”
หนูอ้วนพูดอย่างภาคภูมิใจ
ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีสีหน้าปีติยินดี ดวงตาของเขากำลังเป็นประกาย และเขามองไปที่เฉินจิ้น “คุณบอกว่า นี่คือ…ที่นี่มันผลไม้ชีวิตงั้นหรือ?”
“มันอยู่บนต้นไม้หรือเด็ดลงมาแล้ว?”
ดวงตาของหนูอ้วนเป็นประกาย
“ถ้าเดาไม่ผิด มันก็ควรจะอยู่บนต้นผลไม้”
เฉินจิ้นพูดจางๆ
“แล้วมัวรออะไรอยู่ล่ะ? เร็วเข้า อย่าให้คนอื่นเหยียบพื้นก่อน” หนูอ้วนร้องอย่างบ้าคลั่ง “คราวนี้ เราขุดต้นผลไม้ไปกันเถอะ น่าจะสามารถปลูกไว้ในลูกปัดหวนต้วนของคุณ”
เฉินจิ้นแตะหน้าผาก
หนูอ้วน ทำไมคุณนิสัยแบบนี้?
เหมือนกับความคิดของเขาเลย
“คุณไปขุดต้นไม้ ผมจะจัดการพวกมนุษย์หมาป่าให้”
เฉินจิ้นกล่าวทันที
แบ่งงานและร่วมมือกันลงมือ
ลงมือพร้อมกัน!
คราวนี้ ทำการใหญ่
