ตอนที่ 153 หกปี จากกัน
เลขาใหม่……..
สุมิตรเงียบ คราวนี้ฝ่ายบุคคลทำงานได้ดี เมื่อวานเขา พึ่งพูดไปวันนี้ก็หาเลขาใหม่มาให้แล้ว
“เหรอ
วางสายไป
งั้นเธอเข้ามาที่ห้องทำงานฉันสิ พูดจบ สุมิตร
จันวิภาวางโทรศัพท์ลงไป ในใจก็รู้สึกแปลกๆมาก
หรือว่าสุมิตรจะฟังเสียงเธอออก ถึงแม้เวลาจะผ่านไป
แล้วหกปีเสียงของเธอก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยหรือว่าเขาฟังออก
นานแล้วแต่เขาแค่แกล้งทำเป็นฟังไม่ออก
จนวิภาคประตูด้านหน้าที่มีสุมิตรอยู่
เธอเปิดประตูเข้าไปก็สามารถเห็นสุมิตรที่ไม่เจอกันตั้งหก
ปีได้
สุมิตรเห็นเธอแล้วสีหน้าแรกของเขาจะเป็นยังไงนะ โกรธ โมโหใส่เธอ? หรือว่าพุ่งเข้ามาแล้วตบเธอ หรือว่าต่า
เธอ?
ติดไปคิดมา จนวิภาก็คิดว่าตัวเองน่าจะคิดมากไปแล้ว
กลัวอะไรล่ะ ตอน สุมิตรเป็นฝ่ายที่ติดค้างเธอไม่ใช่เธอสักหน่อย!
ถ้าสุมิตรกล้าทำอะไรเธอล่ะก็หรือว่าทำร้ายลูก เธอจะฆ่า
เขาแน่!
จันวิภาเปิดประตูเข้าไป……
“เธอก็คือเลขาที่มาใหม่งั้นเหรอ?ชื่อว่าอะไรล่ะ
สุมิตรวางงานลง มือข้างหนึ่งหมุนปากกาและคิด
คิดไม่ถึงว่าฝ่ายบุคคลจะเลือกผู้หญิงแบบนี้มา เสื้อสีจืดๆ แว่นตาหนาเตอะ หมัดผมที่ตกรุ่นไปนานแล้ว แถมยังน่า เกียจขนาดนี้อีก……..
ผู้หญิงแบบนี้ น่าจะอายุสามสี่สิบแล้วมั้ง หรือว่าฝ่าย
บุคคลเลือกเธอมาเพื่อให้เขาอย่าเข้าใกล้ผู้หญิงเยอะหรือว่า อยากให้เขารีบแต่งงานกัน?
สุมิตรมองดูเธอแต่ว่าพอได้ยินเขาพูดแบบนี้แล้วเธอก็นิ่ง เงียบเขาถามชื่อเธองั้นเหรอ?!
อะไรเนี่ยหรือว่าการแต่งหน้าของเธอเนียนขนาดนี้เลยเห
รอ ขนาดสุมิตรยังไม่รู้จัก
พอคิดแล้วแต่ว่าเป็นแบบนี้ก็ดี เธอจะได้ไม่กังวลว่าสุมิตร
จะรู้จักเธออีกถ้าสุมิตรจำเธอไม่ได้ เธอก็ต้องไปเปลี่ยนชื่อแล้ว
ล่ะ
เธอเก็บอารมณ์ไว้จากนั้นเธอก็พยักหน้าและก้มหัว ทำความเคารพสุมิตรอย่างมีมารยาทและพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดิฉันชื่อว่านารา สวัสดีค่ะท่านประธาน
“อืม” สุมิตรพยักหน้า นารา……เป็นชื่อที่
ดี
สุมิตรยื่นมือไปเอาแก้วเห็นว่าในแก้วไม่มีกาแฟแล้วก็สั่ง
ไปว่า “เธอไปชงกาแฟให้ฉันหน่อย
“ได้ค่ะท่านประธาน”
จนวิภาจะเดินไปเอาแก้วของสุมิตรมา พอเข้าไปใกล้ เธอก็เห็นว่าผ่านไปแล้วหกปีสุมิตรเปลี่ยนไปเยอะมาก
เขากลายเป็นคนที่มีวุฒิภาวะ ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว
สีหน้าเหมือนอ่อนโยนขึ้นไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ชอบทำหน้าเย็น ชา
เขานั่งเงียบๆแบบนั้นเหมือนผู้ชายที่สำเร็จในหน้าที่การ
จากที่คุยกันเมื่อกี้ทำให้คนรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่เก่งมาก
พูดกับเขาก็ไม่ค่อยตื่นเต้นแล้ว
สุมิตรเปลี่ยนไปเยอะมาก
จนวิภาก็เจอผู้ชายที่อเมริกา
มาเยอะเหมือนกัน แต่ว่าในใจก็ไม่ตื่นเต้นอะไร
สุมิตรเป็นแบบนี้ทำเอาผู้หญิงชอบมากอย่างเช่นเลขาคน
…..แต่ว่าไม่ว่าจะเปลี่ยนผู้หญิงคนไหน เห็นประธานทุกวัน ก็อดไม่ได้ตื่นเต้นขึ้นมาและอาจจะชอบเขาก็ได้
แต่น่าเสียดาย จันวิภาไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น
สุมิตรเย็นชา และอารมณ์ร้าย เธอรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง แต่ว่าตอนนี้เขาเปลี่ยนไปแล้วเป็นเพราะอะไรกันนะ?!
งาน
หรือว่าเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น…เจริญศรี
เพราะว่าว่าที่ภรรยาเขาทำให้เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ทำให้
เขาเก่งกาจขึ้นมา
หรือไม่ก็ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้!
พอคิดถึงตรงนี้ จันวิภากเกิดฟังขึ้นมาไม่ว่ายังไง การ เปลี่ยนไปของเขาครั้งนี้ก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้แล้ว
ทำไมล่ะ ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปเพราะผู้หญิงคนอื่นทำไม เขาดีกับผู้หญิงคนอื่นแต่พอเป็นเธอเขาก็เย็นชากับเธอขนาดนี้ พอคิดเรื่องตอนหกปีก่อน ในวิภาก็เจ็บปวดใจมาก
คิดเรื่องเพลินเกินกาแฟชงเสร็จนานแล้ว โดยที่เธอไม่รู้ตัว นึกถึงคำพูดที่เลขาเคยบอกเธอ เธอเอาของออกมาจากลิ้นชัก
จนวิภาเสริฟกาแฟไปให้เขา
ประธานยังต้องการอะไรอีกไหมค่ะ?”จันวิภาถามไป
เขายุ่งกับงานจนไม่ทันได้ตอบเธอพอเขาดูเอกสารเสร็จก็ เงยหน้าขึ้นและยกแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม
นาทีต่อมา สายตาและสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป รสชาติ
ของกาแฟเป็นรสชาติที่เขาชอบพอดี
เขาขมวดคิ้วมองเธออย่างแปลกใจและถามว่า “เธอรู้ได้
ยังไงว่าฉันชอบดื่มรสชาตินี้?”
เวลาเดียวกัน สุมิตรก็คิดว่าเลขาคนนี้แปลกมาก จากครั้งแรกที่เห็นแล้วไม่ชอบเธอทั้งไม่สวยและอาจจะไม่เหมือนผู้ หญิงคนอื่นที่เข้าใจเขา นาราทำให้คนรู้สึกว่าเหมือนเธอ พยายามรักษาระยะห่างอยู่
เลขาแบบนี้ เขาพอใจมาก อย่างน้อยก็ทำให้เขาตั้งใจ ทำงานได้และไม่เหมือนเมื่อวานที่เอาแต่ทะเลาะกันเสียงดัง เจี้ยวจ้าว
แต่ว่าวันนี้เขาคิดไม่ถึงเลยว่า เลขาคนนี้รู้รสชาติของเขา ชงรสชาติที่เขาชอบออกมาได้ พอดีไม่เกิน
เพราะว่าเขาเป็นนักชิมกาแฟ คนทั่วไปที่ชงกาแฟให้เขา เลขาคนก่อนก็เป็นแบบนี้เขาต้องสอนเธออยู่ตั้งนานกว่าเธอจะ ชงกาแฟที่ยังพอดื่มได้มาให้เขา
จันวิภายิ้มในใจ ก้มหัวหน่อยๆ และพูดว่า “เพราะว่าเธอ เตือนไว้แล้วค่ะบอกว่าท่านประธานชอบดื่มกาแฟขมๆอย่าใส่ น้ำตาลแต่ว่าก็ขมเกินไปไม่ได้ดังนั้นฉันก็เลยคิดได้วิธีหนึ่งก็เล ใส่น้ำผึ้งเข้าไป”
พูดแบบนี้ ความจริงแล้วตอนเธออยู่บ้านเขาก็รู้แล้วว่า เขาชอบหรือไม่ชอบอะไร ตอนที่คนรับใช้ชงกาแฟให้เขาอยู่ เธอเคยไปยืนดูข้างๆก็เลยรู้ว่าเขาชอบดื่มกาแฟที่ใส่น้ำผึ้ง เข้าไปหน่อย
หลายปีแล้ว รสชาติที่เขาชอบก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย!
