แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
ตอนที่ 306 ช่วยฉันคุยกับเผยอี้
ถึงโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง เมื่อถึงห้องผู้ป่วยVIP เผยลี่เชินรีบผลักประตูเข้าไป เมื่อเห็นคุณท่านเผยที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยกับเผยอี้ที่นั่งอยู่ด้านข้าง
“เพิ่งจะมาตอนนี้” เผยอี้มองไปที่เผยลี่เชิน พูดบ่นพึมพำ
เมื่อคุณท่านเผยที่นอนอยู่บนเตียงได้ยิน กระแอมดังขึ้นมา มองไปที่ไป๋เสว่เอ๋อกับเผยลี่เชิน พูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “พวกเธอมาได้ยังไง? ธุระที่บริษัทยุ่งขนาดนั้น…”
เผยลี่เชินเดินเข้าไปใกล้ พูดขึ้น “ยุ่งแค่ไหนก็ต้องมาดูท่าน พ่อเป็นยังไงบ้าง?”
คุณท่านเผยปัดมือไปม่ “ดีขึ้นเยอะมากแล้ว สบายใจได้ ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่ความดันสูงเท่านั้น”
เมื่อได้ยินคุณท่านเผยพูดเช่นนั้น สีหน้าของเผยลี่เชินกลับดูแย่ลงทันที รีบเบี่ยงสายตามองไปทางเผยอี้ พูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชา “เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำให้พ่อต้องโมโหจนเข้าโรงพยาบาล เผยอี้ นายนี่มันบ้าจริง!”
ได้ยินเช่นนั้น เผยอี้รีบขมวดคิ้ว กำปั้นที่มือบีบไว้แน่น “ใครบอกว่าฉันทำให้โมโหกันล่ะ!”
คุณท่านเผยพูดด้วยความโกรธ “พอแล้ว! เจอกันก็ทะเลาะกัน! ทนเห็นฉันเงียบไม่ได้หรือไง!”
เขาพูดพลางมองไปที่เผยอี้ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ลูก! พี่ชายเขาพูดไม่ผิด คนที่อยากจะแต่งงานตั้งแต่แรกก็ลูก มาวันนี้คนที่จะหย่าก็ยังเป็นลูกอีก ลูกอยากให้พ่อโมโหจนตายหรือไง!”
“พ่อ เรื่องนี้ผมตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าพ่อจะพูดยังไงผมก็ยังจะทำแบบนี้ ในเมื่อพี่มาแล้วไปเยี่ยมแม่ห้องข้างๆด้วยสิ”
พูดพลาง เผยอี้เหลือบมองเผยลี่เชินครั้งหนึ่ง จากนั้นรีบเดินออกจากห้องไป
ประตูปิดดัง “ปั้ง” ในขณะเดียวกัน คุณท่านเผยพูดตัดพ้อออกมา เขาพูดกับเผยลี่เชิน “ลี่เชิน ครั้งนี้ที่เผยอี้จะหย่ากับจินจิงจิง น้าชิวพูดยังไงเขาก็ไม่ยอม หล่อนใจร้อนจึงไปหาเขาทันที ไม่คาดคิดเลยว่าหล่อนจะรีบร้อนจนโดนรถชนขณะข้ามถนน พอฉันได้ข่าวก็รีบมาที่โรงพยาบาลทันที และเมื่อได้ยินว่าเผยอี้ยืนหยัดจะขอหย่า ทำให้ฉันโกรธจนความดันขึ้น อันที่จริงนี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่กลับต้องทำให้กลายเป็นแบบนี้จนได้!”
ไป๋เสว่เอ๋อที่ยืนอยู่ด้านข้างเมื่อได้ยินคุณท่านเผยเล่าเรื่องราวทั้งหมด จึงจะเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้
เผยลี่เชินขมวดคิ้ว พูดขึ้นด้วยเสียงนิ่งเรียบ “พ่อ เผยอี้อยากจะหย่าก็เรื่องของเขา พ่อก็รู้ว่าพูดยังไงเขาก็ไม่ฟัง จะไปโมโหอีกทำไม?”
“เขาอยากจะหย่าก็เรื่องของเขา แต่เรื่องชีวิตคู่ไม่ใช่บอกว่าเลิกจะเลิก! ลูกคิดดูสิตั้งแต่แต่งงานจนถึงตอนนี้เพิ่งจะนานเท่าไหร่เอง ถ้าจะหย่ากันง่ายๆแบบนี้ เรื่องนี้จะต้องถูกลือกันอย่างสะพัด ถึงตอนนั้นรนที่ต้องอับอายเสียชื่อเสียงก็คือพวกเราตระกูลเผย!”
น้ำเสียงของคุณท่านจริงจังเด็ดขาด เมื่อเห็นเผยลี่เชินทำสีหน้านิ่งเฉย เขาจึงหันไปมองไป๋เสว่เอ๋อ พูดขึ้น “เสี่ยวไป๋มานี่สิ”
ไป๋เสว่เอ๋อลังเลอยู่สักพัก ค่อยๆเดินเข้าไป “คุณลุง มีเรื่องอะไรคะ?”
คุณท่านเผยค่อยๆพูดถาม “เสี่ยวไป๋ เธอคิดว่าเรื่องนี้ควรทำยังไง? หรือคิดว่าเผยอี้บอกจะหย่าก็ให้หย่าไป? ต่อไปตระกูลเผยยังต้องมีโครงการที่จะต้องร่วมงานกับคนอื่นอีกเยอะ ลุงเพียงแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้จะกระทบกับหุ้นส่วนของเรา”
ไป๋เสว่เอ๋อสูดหายใจเขาลึก ยังไม่ทันตั้งตัวว่าตัวเองจะโดนถามไปด้วย หล่อนเงยหน้าเหลือบมองเผยลี่เชิน กำลังคิดว่าไม่รู้จะตอบยังไง เสียงของคุณท่านเผยก็ดังขึ้นต่อ “อย่ากลัวไปเลยเสี่ยวไป๋ เธอคิดยังไง ก็บอกฉันมาตรงๆก็พอ”
ลังเลอยู่สักพัก หล่อนจึงพูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “เรื่องส่วนตัวของเผยอี้ฉันขอไม่ยุ่งเกี่ยว แต่ฉันรู้สึกว่าประโยนขน์ของบริษัทสำคัญกว่า”
หล่อนพูดจาคลุมเครือ แต่คุณท่านเผยกลับพยักหน้า “ถูกต้อง ตอนนี้บริษัทตระกูลเผยได้โครงการใหญ่มาหนึ่งโครงการ ถ้ามีข่าวฉาวออกมาตอนนี้ คงจะกระทบบริษัทอย่างมาก”
พูดพลาง มองไปที่เผยลี่เชิน พูดขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา “ลี่เชิน ตอนนี้พ่อนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย หมดแรงหมดกำลังใจ อีกทั้งน้าชิวก็ได้รับบาดเจ็บ หล่อนคงทนรับความรู้สึกแบบนี้ได้ยาก เวลาในตอนนี้ ลูกช่วยพ่อพูดกับเผยอี้ ถึงแม้ว่าอาจจะไม่สามารถทำให้เขาเลิกความคิดเรื่องหย่าได้ ก็ช่วยพูดให้เขายืดระยะเวลาการอย่าออกไปอีก”
เมื่อได้ยินคุณท่านพูดเช่นนั้น เผยลี่เชินขมวดคิ้ว สีหน้านิ่งขรึมขึ้น “พ่อ ดูไปแล้วที่ผมมาวันนี้เพื่อมาจัดการเรื่องของเผยอี้ ปกติที่บริษัทผมก็จัดการปัญหาที่เขาสร้างไว้มากพอแล้ว นี่เรื่องส่วนตัว ถึงผมพูดกับเขา เขาก็ไม่มีทางฟัง”
คุณท่านเผยถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ลี่เชิน เรื่องนี้ถือว่าพ่อขอร้องล่ะ ช่วยหน่อยเถอะ ตอนนี้บริษัทตระกูลเผยเพิ่งจะได้โครงการก่อสร้างใหญ่มา ไม่รู้ว่ามีอีกกี่บริษัทที่อิจฉาพวกเรา ถ้าตอนนี้ถูกจับผิดขึ้นมาได้ จะอธิบายอะไรก็คงสายไปแล้ว!”
“พ่อ เรื่องนี้ผมคุมไม่ได้ ที่บริษัทยังมีเรื่องต้องทำอีกเยอะ เห็นพ่อไม่เป็นอะไร ผมก็สบายใจแล้ว ผมขอตัวก่อนนะ”
เผยลี่เชินพูดพลางหันไปหาไป๋เสว่เอ๋อ พูดขึ้น “พวกเราไปกันเถอะ”
ไป๋เสว่เอ๋อลังเลอยู่สักพัก ยังเหม่อลอยอยู่ เมื่อเห็นเผยลี่เชินเดินไปที่ประตู
“ลี่เชิน!” คุณท่านเผยตะโกนเรียกเสียงดัง “พวกเธอสองคนพี่น้องจะให้ฉันโมโหตายใช่ไหม!”
เผยลี่เชินทำเป็นไม่ได้ยิน เดินต่อไม่หยุด ไป๋เสว่เอ๋อสูดหายใจเข้าลึก กำลังจะเดิรตามออกไป จู่ๆได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง
“เสี่ยวไป เธอรอก่อน!”
ไป๋เสว่เอ๋อหยุดชะงัก หันหลังไปมองคุณท่านเผยที่หายใจกระหืดกระหอบ ใจอ่อนเดินเข้าไปหา “คุณลุง”
คุณท่านเผยยกมือขึ้น กวักมือเรียกหล่อน “เธอมานี่ ฉันมีเรื่องอยากจะขอให้เธอช่วย”
ลังเลอยู่สักพัก ไป๋เสว่เอ๋อเดินเข้าไปใกล้ เงียบไม่พูดอะไร
“เรื่องนี้ลี่เชินช่วยไม่ได้ ฉันก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ไม่งั้นเธอไปช่วยพูดกับเผยอี้หย่อย ให้เขาไม่หย่าในช่วงนี้”
ไป๋เสว่เอ๋อขมวดคิ้ว “คุณลุง ทำแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะสมรึเปล่าคะ ฉันไม่มีอำนาจพอจะไปขอร้องเผยอี้ให้ทำแบบนี้”
คุณท่านเผยชะงักไป พูดต่อ “เธอก็บอกว่าถ่ายทอดคำพูดของฉัน ช่วยฉันพูดก็พอแล้ว อีกอย่างพวกเธอสองคนก็รู้จักกันมานานแล้ว เขาอาจจะฟังเธอก็ได้นะ”
มองดูคุณท่านเผยที่โกรธแต่ไร้เรี่ยวแรง ไป๋เสว่เอ๋อรู้สึกเห็นใจขึ้นมา จู่ๆก็นึกถึงพ่อของตัวเอง ตอนนั้นเอง หล่อนไม่รู้ว่าจะปฏิเสธอย่างไร จึงทำได้แค่เพียงพยักหน้าตอบรับ “ก็ได้ค่ะ”
เมื่อได้ยินหล่อนตอบตกลง สีหน้าของคุณท่ายดูมีความสุขขึ้นมาทันที เขารีบพยักหน้า “เสี่ยวไป๋ เรื่องนี้ฝากให้เธอช่วยนะ”
ไป๋เสว่เอ๋อพยักหน้า เดินออกนอกห้องด้วยความรู้สึกสับสน หันหลังไปก็เห็นเผยลี่เชินที่ยืนพิงกำแพงทางเดิน ด้วยสีหน้านิ่งเฉย
หล่อนค่อยๆเดินเข้าไป ยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็พูดถามขึ้นก่อน “พ่อฉันคุยอะไรกับคุณ?”
ไป๋เสว่เอ๋อสูดหายใจเข้าลึก ถ้าหล่อนพูดในสิ่งที่คุณท่านให้ช่วยกับเผยลี่เชิน เขาคงไม่ยินยอมให้หล่อนทำ หล่อนจึงแสร้งพูดเรื่องอื่น “คุณลุงให้ฉันช่วยพูดกับคุณ เรื่องหย่าของเผยอี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย”
เผยลี่เชินยักคิ้วขึ้น ความเย็นชาในสายตาเริ่มมีมากขึ้น “แต่เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับฉัน?”
ไป๋เสว่เอ๋อรู้ดีว่า เรื่องของเผยอี้กับเย่หรงชิว เผยลี่เชินไม่ยอมเข้าไปเกี่ยวข้อง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้
หล่อนสูดหายใจเข้า มองไปที่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า พูดด้วยเสียงแผ่วเบา “ถึงแม้ว่าคุณจะไม่สนใจเรื่องนี้ แต่ยังไงคุณลุงก็เป็นพ่อของคุณ เขาคิดมากกับเรื่องนี้จนหมดแรงหมดกำลังใจ คุณยังไม่สนใจอีกเหรอ?
