บทที่113 โล่หยิวชิวอยากทำลายโล่เฟยเอ๋อ
เหล้าลงคอ โล่เฟยเอ๋อเผ็ด ขมคอมากตั้งแต่ปลายลิ้นกลืนลงคอ ทำให้เธออยากอ้วกออกมามาก
แต่เธอจะอ้วกไม่ได้ เธอต้องดื่มเหล้าให้หมด แล้วพาพี่สาวกลับไป
โล่เฟยเอ๋อพยายามปิดปาก และฝืนกลืนลงไป
ความจริงโล่เฟยเอ๋อทำแบบนี้โล่หยิวชิวก็ตะลึงเหมือนกัน ตอนแรกที่เธอกับเพื่อนวางแผนการนี้ ใช่แล้ว แผนการนี้ ก็เพื่อล่อให้โล่เฟยเอ๋อตกหลุมโดยเฉพาะ หลอกโล่เฟยเอ๋อมา แล้วก็ให้เธอดื่มจนเมาหนัก ถึงแม้เมื่อก่อนเธอกับโล่เฟยเอ๋อความสัมพันธ์ของพวกเธอจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เธอรู้ดีว่าโล่เฟยเอ๋เป็นคนใจอ่อน ไม่มีทางทิ้งให้เธออยู่ที่นี่แน่ๆ
เธอยังรู้ชัดอีกว่า โล่เฟยเอ๋อไม่เคยดื่มเหล้า แค่แก้วเดียวก็ทำให้เธอล้มแล้วล่ะ
ไม่นึกเลยว่า โล่เฟยเอ๋อคิดจะดื่มหมดขวดเพื่อเธอ เห็นโล่เฟยเอ๋อยกขวดดื่มแบบนี้แล้ว แววตาโล่หยิวชิวนึกสังเวชเล็กน้อย แต่ความสังเวชนี้ได้หายลับไปอย่างรวดเร็ว
โล่หยิวชิว เธอจะนึกสังเวชเธอทำไม? อย่าลืมสิ ทั้งหมดนี่เป็นหนี้ที่เธอค้างคุณไว้
ทั้งๆที่คุณก็เป็นลูกสาวของบ้านโล่ แต่คุณกลับได้เป็นแค่ลูกเลี้ยงบ้านโล่
ทั้งๆที่คุณก็มีสิทธิ์ที่จะได้รับมือต่อยอดบริษัทโล่ซื่อ แต่มันกลับไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลย
ทั้งๆที่คุณก็ชอบผู้ชายคนนั้น แต่ในสายตาของผู้ชายคนนั้นกลับไม่มีเธอเลยสักนิด
ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะโล่เฟยเอ๋อ เพราะเธอนั่นแหละ
ไม่มีเธอ คุณจะได้เป็นลูกสาวตัวจริงของบ้านโล่
แววตาเปล่งประกายด้วยความแค้น โล่หยิวชิวมองจ้องโล่เฟยเอ๋อด้วยสายตาเยือกเย็น
สุดท้ายโล่เฟยเอ๋อไม่ทันได้ดื่มหมดขวด เธอก็ล้มลงซะก่อน
“เฟยเอ๋อ…. ….”โล่หยิวชิวแกล้งทำเป็นสงสาร และพยุงตัวโล่เฟยเอ๋อไว่
“พี่ เรากลับกันเถอะ”โล่เฟยเอ๋อกล่าวขณะที่เมาจนสติไปหมดละ
หลังจากแน่ใจแล้วว่าโล่เฟยเอ๋อเมา โล่หยิวชิวเปลี่ยนจากสีหน้าที่อ่อนโยน กลายเป็นสีหน้ายิ้มอย่างเยือกเย็น”ฉันกลับอยู่แล้วแหละ ส่วนคุณ ไม่ต้องละ”
โล่เฟยเอ๋อไม่รู้เลยว่าอันตรายกกำลังมา เธอซบตัวลงที่โล่หญิงชิวด้วยความเชื่อใจ
เห็นโล่เฟยเอ๋อเป็นแบบนี้ มุมปากของโล่หยิวชิวที่ทาลิปสวยงามก็ยกขึ้นยิ้มเยาะเย้ย แล้วก็ใช้แรงผลัก ผลักดันเธอเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ
“ประธานเหวิน คนฉันส่งให้คุณแล้ว อย่าลืมดูแลต้อนรับดีๆนะคะ น้องสาวฉันยังเป็นสาวซิงและไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนเลยนะคะ”
ประธานเหวินได้ยินคำว่าสาวซิงไม่เคยผ่านอะไรมาก่อน แววตาเปล่งประกายทันที”งั้นต้องขอบคุณคุณหนูหยิวชิวมากนะครับ”
โล่หยิวชิวยิ้มกล่าว:”ขอเพียงแค่ท่านประธานเหวิน ช่วยทำในเรื่องที่รับปากฉันไว้ก็พอค่ะ”
“แน่นอนครับ”ประธานเหวินพยักหน้า แล้วก็ยิ้มกล่าว:”คุณหนูหยิวชิว ผมยังมีธุระ ต้องขอตัวก่อนแล้วครับ”
คำว่ามีธุระของเขา ไม่ต้องอธิบายมาก ใครก็รู้ว่าหมายถึงเรื่องอะไร
ประธานเหวินรีบไม่อยากรอนานแล้วสิ!
โล่หยิวชิวลูบผมอย่างสง่า กล่าวอย่างมีรอยยิ้ม:”เชิญค่ะท่านประธานเหวิน”
ประธานเหวินพยักหน้า และอุ้มโล่เฟยเอ๋อที่อยู่ในอ้อมแขนขึ้น เดินออกจากห้องพร้อมกับบอดี้การ์ดของเขาอีกสองคน
พอเพิ่งเดินไปถึงประตูห้อง โล่เฟยเอ๋อที่ไม่รู้สึกตัวก็เริ่มขยับ
เธอส่งเสียงแตกใส่หน้าอกของประธานเหวิน ที่กำลังอุ้มเธออยู่
แล้วอ้วกใส่เขาทั้งตัว ทั้งๆที่เขายังไม่ทันจะรู้ตัวใดๆ
กลิ่นเหม็นๆเปรี้ยวๆของอ้วก ประธานเหวินรู้สึกได้ ก็ผลักตัวโล่เฟยเอ๋อออก”ให้ตายสิ ผู้หญิงนี่อ้วกว่ะ”
โล่เฟยเอ๋อเมาขาดสติอยู่แล้ว พอถูกเขาผลัก ก็กระแทกลงกับพื้น
อาจเพราะกระแทกจนเจ็บตัว เธอเริ่มรู้สึกตัวได้บ้าง เธอจับกำแพงค่อยๆพยุงลุกขึ้น มองดูรอบๆอย่างมึนงง
ประธานเหวินถอดเสื้อคลุมออก โยนทิ้งลงกับพื้น แล้วก็ชี้ไปที่บอดี้การ์ดด้วยความโมโห และกล่าว:”เอาตัวเธอไป”
คนของเขาได้ยินดังนั้น ก็ไปลากตัวโล่เฟยเอ๋อ โล่เฟยเอ๋อได้สติบ้างแล้ว พอเห็นมีคนจะมาลากตัวเธอ เธอรีบคัดค้านต่อต้าน”พวกคุณ…. ….จะพาฉันไปไหนเนี่ย……ฉันไม่รู้จัก…..พวกคุณ พวกคุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้……..”
คนในclubเจียงหนานเยอะอยู่แล้ว ฝั่งนี้มีเสียงดังลั่นขึ้น ก็มีคนสนใจทางนี้ทันที
บอดี้การ์ดของประธานเหวินกระซิบเบาๆ:”ประธานเหวิน clubเจียงหนานมีกฎข้อห้ามมีเรื่องโวยวายกัน ขืนส่งเสียงดังวุ่นวายแบบนี้ต่อไป คนในclubเจียงหนานมายุ่งด้วย คงไม่ดีครับ”
ประธานเหวินขมวดคิ้ว และกล่าว:”รีบบังคับพาตัวไป”
“ปล่อยฉันนะ… …อุ๊ป… …” โล่เฟยเอ๋อมึนเวียนมาก แค่จิตสำนึกเธอรู้ว่าจะให้คนพาตัวไปไม่ได้เด็ดขาด เธอออกแรงอยากหนี แต่เสียดายที่ร่างกายเธอไม่มีแรงเลย
ขณะที่คนของประธานเหวินเตรียมตัวจะไปจากตรงนี้ ทันใดนั้นก็เสียงส่งมา
“เดี๋ยวก่อน!”
ประธานเหวินหยุดเดินแล้วหันมา ก็ได้เห็นสาวสวยพอๆกับโล่เฟยเอ๋อยืนอยู่ด้านหลังไม่ไกล แต่คนสวยคนนี้แค่ดูก็รู้ว่าออกแนวสวยเริดเชิดหยิ่ง
ถ้าโล่เฟยเอ๋อได้สติ ก็คงจะรู้ว่าเธอคือคุณนายเย่ซึ่งเคยเจอกันกับเธอครั้งหนึ่ง แต่โล่เฟยเอ๋อก็ไม่รู้ ว่าเธอยังมีอีกสถานะหนึ่งคือคุณหนูไฮโซในclubเจียงหนาน
พอประธานเหวินเห็นคนสวย ใบหน้าก็ยิ้มทันที:”ไม่ทราบว่าคุณหนูมีอะไรหรือเปล่าครับ?”
กู่ฉินมองอีกฝ่ายด้วยสายตารังเกียจ และกล่าว:”คน คุณจะเอาไปตัวไม่ได้”
ประธานเหวินได้ยินคำพูดของกู่ฉิน ก็งงๆ และกล่าวอย่างยิ้มแย้ม:”คนของผม ทำไมจะพาไปไม่ได้ครับ?”
“เธอเป็นคนของคุณเหรอคะ?”กู่ฉินยิ้มถามอย่างเยือกเย็น
ประธานเหวินหุบยิ้ม และกล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่:”คนสวย ไม่มีคนเคยบอกเหรอครับ ว่าเรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวนะครับ”
ตอนแรกกู่ฉินแค่ทายว่าคนพวกนี้กำลังลักพาตัวผู้หญิงที่ดื่มเมาคนนี้ ตอนนี้ได้ยินชายวัยกลางคนพูดแบบนี้ ยิ่งทำให้เขามั่นใจในสิ่งที่เธอทาย
แต่ผู้ชายคนนี้บังอาจมาข่มขู่เธอน่ะเหรอ ?
มุมปากของกู่ฉินยกขึ้นยิ้ม:”อันนี้ยังไม่เคยมีนะ”
ประธานเหวินเห็นว่ากู่ฉินจะยุ่งเรื่องนี้ให้ได้ สีหน้าเข้ม และกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น:”ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือนล่ะ”
พอพูดจบ เขาพูดกับบอดี้การ์ดของเขาว่า:”จัดการเธอ”
“ครับ”บอดี้การ์ดสองคนรับคำสั่ง เดินตรงไปยังกู่ฉิน
ใบหน้ากู่ฉินยิ้มแย้ม ราวกับว่าไม่รู้ว่าพวกเขากำลังเดินเข้ามาหาเธอ
ขณะที่สองคนนี้กำลังเดินเข้ามาหาเธอ เธอลงมือทันที
เธอใช้เท้าถีบจากฝั่งด้านข้าง หนึ่งในบอดี้การ์ดถูกถีบจนบินกระเด็นออกไป และคนหนึ่งถูกแยกยกขึ้นเหมือนกระสอบแล้วโยนทิ้งออกไปด้านนอก
เกิดเรื่องขนาดนี้ คนในclubเจียงหนานรู้ข่าวกันแล้วสิ กำลังเดินเข้ามาทางนี้แล้ว
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
ประธานเหวินไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ แค่แปบเดียวก็จัดการกับบอดี้การ์ดของเขาได้แล้ว
เขาจ้องหน้ากู่ฉินอย่างเชิดหน้า และกล่าวกับคนในclubเจียงหนาน “สวัสดีครับ หัวหน้าหลิน ”
คนในclubเจียงหนานรู้จักกับประธานเหวินมาก:”ที่แท้ก็ประธานเหวินนี่เอง ทำไมโวยวายใหญ่เลยล่ะ”
“หัวหน้าหลิน ไม่เกี่ยวกับผมจริงนะครับ ผมเตรียมจะพาคนกลับแล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้ เธอห้ามผมไว้
ไม่ให้ไปไหน เรื่องก็เลยกลายเป็นแบบนี้ครับ”ประธานเหวินโยนความผิดทั้งหมดให้กู่ฉิน
เขาคิดว่า ฐานะของเขา clubเจียงหนานต้องให้หน้าเขาตรงส่วนนี้
เสียดาย เขาไม่รู้เลย เขามาเจอกับกู่ฉิน มันถูกกำหนดไว้แล้วว่าจบไม่สวยแน่
