บทที่ 420 เรื่องลู่ยู่ได้รับบาดเจ็บ เปิดเผยแล้ว
หลินเฉิงไม่ได้ส่งเสียงรบกวนเธอ เพียงแค่แอบชำเลืองมองโล่เฟยเอ๋อเป็นครั้งคราว
ประการแรก โล่เฟยเอ๋อสวยมากจริงๆ
ประการที่สอง เขาสงสัยจริงๆ กับฐานะของโล่เฟยเอ๋อ
ทันใดนั้นก็ไม่ทันระวัง ถูกโล่เฟยเอ๋อจับสายตาได้
หลินเฉิงหันสายตาออกไปอย่างเก้อเขินเล็กน้อย
โล่เฟยเอ๋อหลุดหัวเราะ แล้วถามว่า “คุณมาหาคน หรือ?”
“ฉันมาหาประธานซู” หลินเฉิง ตอบตามความจริง
“เขาอยู่……” โล่เฟยเอ๋อยังพูดไม่ทันจบ เสียงของซูซีมู่ก็ดังมาจากด้านหลัง
“เฟยเอ๋อ?”
“หือ? ” โล่เฟยเอ๋อหันกลับมา เห็นซูซีมู่ ก็รีบพูดว่า “คุณลงมาแล้วหรือ? เขามาหาคุณ”
ซูซีมู่มองไปทาง หลินเฉิง “นายเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของโจวเฉิง?”
หลินเฉิงไม่เคยเห็นท่านประธานของบริษัทตัวเอง แต่จากคำพูดของซูซีมู่และโล่เฟยเอ๋อ เขาก็เข้าใจแล้วว่า ซูซีมู่คือท่านประธานที่แท้จริงในตำนาน
แม้ว่าจะมีความแปลกใจอยู่บ้าง ที่ท่านประธานของบริษัทตัวเอง ยังหนุ่มขนาดนี้ แต่เขาก็ยังคงยืนขึ้นมาตอบอย่างสุภาพ “ครับ ประธานซู”
ซูซีมู่ส่งเสียง ‘อืม’ จากนั้นสายตาก็หันไปสนใจดอกไม้ในมือของโล่เฟยเอ๋อ “คุณไปที่สวนหลังคนเดียวอีกแล้วเหรอ?”
น้ำเสียงของเขา เต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูและจนปัญญา
โล่เฟยเอ๋อแลบลิ้นเล็กน้อย “ฉันแค่ไปเก็บดอกไม้ไม่กี่ดอก……” แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เมื่อเห็นสีหน้าของซูซีมู่แล้ว ก็รีบเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว “ครั้งหน้าฉันจะไปกับคุณพร้อมกันอย่างแน่นอน”
“อิ่ม” ซูซีมู่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็หันไปพูดกับคนรับใช้ ที่กำลังยกน้ำชาเข้ามา “ไปชงนมมาแก้วหนึ่ง”
“ค่ะ คุณชาย” คนรับใช้พยักหน้า วางชาในมือถือ ไว้ตรงหน้าของ หลินเฉิง จากนั้นก็หันเดินเข้าไปในครัว
ซูซีมู่ถึงได้จับมือของโล่เฟยเอ๋อไว้ นั่งลงบนโซฟา
หลินเฉิงรีบส่งเอกสารในมือ ให้กับซูซีมู่ด้วยความเคารพในทันที “ประธานซู เอกสารฉบับนี้ ต้องการให้คุณลงนาม”
ซูซีมู่รับเอกสารมา ชี้ไปที่โซฟาฝั่งตรงข้าม หลังจากที่พูดว่า “นั่ง” แล้ว ก็พลิกดูเอกสาร
หลินเฉิง คงจะรู้สึกประหม่ามาก เขายกถ้วยน้ำชาตรงหน้าขึ้น แล้วก็วางลง
เมื่อโล่เฟยเอ๋อที่อยู่ทางนั้นสังเกตเห็น ยิ้มพูดว่า “คุณไม่ต้องตื่นเต้น”
“ไม่……ไม่มี ……” หลินเฉิงรีบส่ายหัว
โล่เฟยเอ๋อรู้ว่าเขาปากแข็ง เลยไม่ยืนกรานอีก คนรับใช้ยกนมเข้ามาพอดี เธอก็ตั้งหน้าตั้งตาดื่มนมของเธอ
หลังจากที่ซูซีมู่อ่านเอกสารแล้ว ก็ได้เซ็นชื่อ แล้วส่งเอกสารคืนให้ หลินเฉิง
หลินเฉิงก็ไม่ได้อยู่นานมาก หยิบเอกสารแล้ว ก็กลับไปเลย
เมื่อกลับไปถึงบริษัท โจวเฉิงเพิ่งประชุมเสร็จพอดี
เมื่อเห็นเขากลับมา ก็ถามทันที “ประธานซูเซ็นเอกสารหรือยัง?”
“เซ็นแล้ว” หลินเฉิงพยักหน้า ยื่นเอกสารให้กับโจวเฉิง
และในเวลานี้ หลินเฉิงก็ได้พูดขึ้น “รองประธานโจว?”
โจวเฉิงหันไปมองหลินเฉิง “เรื่องอะไร?”
“รองประธานโจว คนนั้น……คนนั้นที่บ้านประธานซู……” หลินเฉิงยังพูดไม่จบ โจวเฉิงก็ได้รับบทสนทนาต่อ “นายเห็นผู้หญิงท้องนั้นแล้วหรือ?”
หลินเฉิงพยักหน้า ถามว่า “คือ คือเธอเป็นอะไรกับประธานซู?”
“เธอเป็น……” โจวเฉิงหยุดไว้ชั่วคราว แล้วพูดว่า “เธอเป็นภรรยาของประธานซูไง”
หลังจากพูดประโยคนี้จบ โจวเฉิงก็จากไป โดยไม่สนใจเลย ว่าหลินเฉิงที่อยู่ข้างหลัง ท่าทางจะตกตะลึง
มากแค่ไหน
ที่แท้ เธอเป็นภรรยาของประธานซู!
ถ้าอย่างนั้น ประธานซูไม่เข้ามาทำงานในบริษัท ไม่ใช่เพราะเดินทางไปทำธุรกิจ แต่เป็นเพราะภรรยาของท่านประธานกำลังตั้งท้อง……
ต้องบอกว่า ผู้ช่วยหลิน คนค้นพบความจริงแล้ว……
หลังจากที่หลินเฉิงได้ไปส่งเอกสารให้ทางซูซีมู่เป็นครั้งแรกแล้ว หลังจากนั้น ช่วงเวลาที่ไปส่งเอกสาร ก็เพิ่งมากขึ้น เพราะยังไงแล้ว ตอนนี้โจวเฉิงเป็นรองประธาน ซึ่งเกือบจะทำหน้าที่แทนซูซีมู่อย่างสมบูรณ์และไม่มีเวลามากขนาดนี้ ที่จะวิ่งไปมา เพื่อเอกสารฉบับหนึ่ง
ส่วนหลินเฉิงเนื่องจากไปบ่อยมากขึ้น จึงได้เห็นกับตาแล้วว่า ระหว่างท่านประธานและภรรยาท่านประธานของพวกเขา แสดงความรักกันยังไงบ้าง
จากในตอนแรก ที่ประกายจนทิ่มแทงตา หลังจากนั้น เขาก็ยิ่งเฉยชาเรื่อยๆ แล้ว
จนถึงตอนนี้ เขายังมีความกล้า ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความรักระหว่างท่านประธานและภรรยาท่านประธานกับรองประธาน
“ท่านประธานกับคุณนาย รักกันจนทำให้คนอิจฉาในความรัก”
โจวเฉิงที่กำลังดูเอกสาร ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง ก็ตอบว่า “อืม น่าอิจฉามาก”
หลินเฉิงเห็นรองประธานตอบเขา ก็ถามอย่างสงสัยทันที “รองประธาน ได้ยินมาว่า ความรักระหว่างคุณนายกับท่านประธานนั้น เหมือนกับเจ้าชายและเจ้าหญิงในเทพนิยาย?”
โจวเฉิงที่กำลังดูเอกสารอยู่ เงยหน้าขึ้น เหลือบมองเขาแล้วถามว่า “ได้ยินใครพูด?”
“ครั้งหนึ่งได้ยินคนในห้องทำงานเลขาพูด” หลินเฉิง ตอบ
โจวเฉิงส่งเสียง ‘โอ้’ ก้มหน้าดูเอกสารต่อไป
และในตอนที่หลินเฉิงคิดว่า โจวเฉิงจะไม่ให้ความสนใจกับหัวข้อนี้อีก ทันใดนั้นโจวเฉิงก็พูดขึ้น “ความรักของประธานซูและคุณนาย ไม่ใช่ความรักของเจ้าชายและเจ้าหญิงในเทพนิยายเลย ความรักของพวกเขา ได้มาด้วยความยากลำบาก”
เมื่อ หลินเฉิงถามโจวเฉิง ว่าทำไมมันถึงยากลำบาก
โจวเฉิงก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
แม้ว่า หลินเฉิงจะสงสัยมาก แต่โจวเฉิงไม่ได้พูดต่อไป เขาก็ไม่ได้ไล่ถามต่อ
และในเวลานี้ ทางลู่ยู่ สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถปิดบัง หซิวหชูเฉียวได้อีก
หลังจากที่หซิวหชูเฉียวรู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ และยังปกปิดด้วย ก็กลับมาที่เมืองA จากเมืองหลวงในทันที หลังจากไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก พาลูกไปที่วิลล่าของซูซีมู่และโล่เฟยเอ๋อโดยตรง
“เฟยเอ๋อ ฉันกับลูกชายบุญธรรมของคุณ จะมาอาศัยอยู่ในบ้านของคุณสักพักหนึ่ง คุณไม่มีความเห็นใช่ไหม?”
“ไม่มีความเห็นแน่นอน” โล่เฟยเอ๋อส่ายหัวเล็กน้อย
แล้วถามว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
หซิวหชูเฉียวพูดอย่างไม่พอใจมาก “ลู่ยู่เขาได้รับบาดเจ็บ แต่เขาไม่ได้บอกฉัน และยังให้แม่สามีของฉัน หลอกให้ฉันไปที่เมืองหลวง”
เมื่อได้ยินคำพูดของ หซิวหชูเฉียว หัวใจของโล่เฟยเอ๋อกระตุกวูบ
เฉียวเฉียวรู้เรื่องนี้แล้ว? ลู่ยู่ไอ้หมอนี่ ปิดบังยังไงเนี่ย?
แอบด่าลู่ยู่ในใจ แต่ภายนอกยังคงเกลี้ยกล่อม “เฉียวเฉียว เขาทำอย่างนี้ ก็เพื่อไม่อยากให้คุณเป็นห่วง”
“ฉันรู้ว่าเขาไม่อยากให้ฉันเป็นห่วง แต่ฉันโกรธมากจนข้ามผ่านไม่ได้จริงๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณ คุณจะดีใจไหม ที่ซูซีมู่โกหกคุณแบบนี้?” หซิวหชูเฉียวถาม
โล่เฟยเอ๋อเงียบสงบลง เพราะเธอรู้ดีว่า ถ้าเปลี่ยนเป็นเธอ คงจะใจร้อนยิ่งกว่าหซิวหชูเฉียวอีก
“ดังนั้น ครั้งนี้ฉันจะต้องให้สั่งสอนเขาได้รับบทเรียนอย่างดี” หซิวหชูเฉียวพูดต่อ
โล่เฟยเอ๋อพยักหน้า “อืม คุณอาศัยอยู่กับฉันที่นี่อย่างสบายใจได้เลย”
หซิวหชูเฉียวและโล่เฟยเอ๋อ กำลังคุยกันในห้องนั่งเล่น ในขณะที่ซูซีมู่ได้โทรคุยกับลู่ยู่ที่ระเบียง
“ภรรยาและลูกชายของนาย มาที่บ้านฉันแล้ว”
เมื่อทางลู่ยู่ได้ยินคำพูดของซูซีมู่ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ที่แท้ไปที่บ้านนายแล้ว มิน่าล่ะคนของฉัน ถึงหาพวกเขาไม่เจอเลย ฉันจะไปรับพวกเขาเดี๋ยวนี้”
“นายมาด้วยตัวเอง? ” ซูซีมู่เลิกคิ้ว
“อืม ฉันไปเอง”
ซูซีมู่อ้าปากอยากจะพูดอะไรอีก แต่สุดท้ายแล้ว แค่ส่งเสียง ‘อืม’ ก็วางสายโดยตรง หันกลับไปในบ้าน
โล่เฟยเอ๋อเห็นเขาเข้ามา รีบพูดทันที “ซูซีมู่ วันนี้ฉันอยากกินกุ้งผัดเผ็ด”
“ได้” ซูซีมู่พยักหน้า เดินตรงเข้าไปในครัว
หซิวหชูเฉียวถอนหายใจ “ถ้าคนข้างนอกรู้ว่า ท่านประธานบริษัทซูซื่อที่สูงส่ง อยู่ที่บ้านทุกวัน เพื่อทำอาหารให้คุณ กลัวว่าจะตะลึงตนลูกตาแตก
