บทที่ 105 คำสั่งเบื้องหลัง2
นายท่านโจว๋เงียบไปสักพัก พูดเสียงเข้ม “อยู่ในห้องลับตระกูลโจว๋พ่ะย่ะค่ะ!”
ฮ่องเต้อำมหิตรู้ตั้งนานแล้ว กล่องเซิ้นไม่ได้อยู่ในตำหนักอ๋องโจว๋ แต่จะหลอกใช้ถางเปิ่นขุยสังหารคน ตั้งใจพูดคล้อมตาม “ท่านโจว๋ มีเรื่องอะไรที่ตระกูลโจว๋เก็บไว้? หรือนายท่านโจว๋คิดว่ากล่องเซิ้นเคลื่อนย้ายไม่สะดวก ข้าให้พวกอาจารย์สองคนเข้าไปเอากล่องเซิ้นที่ห้องลับกลับมาได้”
นายท่านโจว๋รู้ว่าอยู่ในสถานการณ์ลำบาก พูดว่า “ไม่จำเป็นต้องรบกวนฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะเรียกคนไปเอากล่องเซิ้นพ่ะย่ะค่ะ”
ถางเปิ่นขุยยิ้มเย็นชาพูดว่า “เอามาได้ก็ดี กลัวว่าจะคิดมากไปน่ะซี!”
โจว๋เส้ากางทนไม่ไหว พูดด้วยความโกรธ “ตาเฒ่าถางเปิ่น! เจ้ายังกล้าพูดเหลวไหลสามหาว ข้าจะฟาดเจ้าสักที!”
โจว๋เส้าฉีพูดดูถูก แต่ยังคงทรงพลัง ทั้งยังเป็นผู้บัญชาการในหมู่ทหาร และเขาก็มีพลังในทางการทหารอีกด้วย!
ถางเปิ่นขุยตกใจ
เขารู้ว่าเป็นเสือไร้เสียงถึงจะดุร้ายมากที่สุด!
ถางเปิ่นเก้าที่อยู่ด้านหลังค่อยๆเข้ามา “หลานเอ๋ย เจ้าอย่ามุทะลุเกินไป! ฝ่าบาททรงประทับอยู่ที่นี่ ต้องไม่มีใครทำตัวกำเริบเสิบสาน!”
ปากเขาพูดเสียงช้าๆเนิบ อ้างในนามฝ่าบาท
ความหมายที่แท้จริง ข้าถางเปิ่นกางอยู่ที่นี่ เจ้าอย่าได้บังอาจ ใครจะกล้าทำอะไรข้าไม่อาจรับประกันได้
ถางเปิ่นกางเป็นนายที่ไม่ชอบยั่วยุผู้อื่น
มีคนหนุนหลังเช่นนี้ ถางเปิ่นขุยถึงความมั่นใจมาก
ฮ่องเต้อำมหิตเห็นบรรยากาศทั้งหมดตึงเครียด ในอากาศค่อยๆมีกลิ่นเขม่าควันปืน….
ฉากสังหารนองเลือด…..
เกิดขึ้นได้ทันที……
ฮ่องเต้อำมหิตสูดหายใจพูดว่า “นายท่านโจว๋ ข้าให้ความไว้วางใจกับตระกูลโจว๋ ถ้าเป็นแค่ตวามผิดพลาด ก็อย่าให้ความผิดพลาดรุนแรงกว่าเดิมเลย! ท่านโจว๋แค่เอากล่องเซิ้นออกมา มีคนมากมายที่นี่ ยุติความเข้าใจผิดเสีย อย่าให้เป็นข่าวลือ!”
นายท่านโจว๋พยักหน้า พูดเสียงเบา “หวูนเฟิง เจ้าไปหยิบกล่องเซิ้นออกมา!”
โจว๋หวูนเฟิงสีหน้าเปลี่ยน “ท่านปู่ แต่ว่า….”
สิ่งที่เขาอยากพูดคือ ท่านปู่ เราหากล่องเซิ้นไม่เจอ ข้าจะไปเอาที่ไหนเล่า?
เขาไม่เข้าใจ ไม่เห็นกล่องเซิ้นแล้ว
แต่ทำไมท่านปู่ยังจะให้เขาไปหยิบกล่องเซิ้นอีก
นายท่านโจว๋โกรธ “อย่ามากความ รีบไปเอามา เจ้าไม่ได้ยินที่ฝ่าบาททรงตรัสรึ? รีบไปเอากล่องเซิ้นที่ห้องลับออกมา เส้าฉี! เจ้าไปเป็นเพื่อนเขา!”
โจว๋เส้าฉีมองแววตาที่โกรธแค้น ก็เข้าใจสิ่งที่พ่อเขาคิด! เขาพยักหน้า น้ำเสียงอึมครึม “ขอรับ! ท่านพ่อ! โปรดท่านวางใจ ลูกจะไม่ทำให้หน้าที่ที่ท่านมอบหมายผิดพลาด!”
นายท่านโจว๋พูดว่า “รีบไปเถิด! เจ้ารู้ว่าควรจะทำอย่างไร!”
ดจว๋เส้าฉีพูด “ขอรับ! ท่านพ่อ!”
รักษาตัวให้ดี…..
สองคำสุดท้ายนี้เขาไม่ได้พูดออกมา!
เขาไม่กล้าพูดออกมา!
ทำได้แค่เก็บซ่อนไว้สุดก้นบึ้งของหัวใจ!
ความหมายของท่านพ่อคือ รีบพาโจว๋หวูนเฟิงออกไปจากตำหนักแล้วหนีไปให้ไกลที่สุด!
ไปให้ไกลแล้วไม่ต้องกลับมาอีก!
โจว๋หวูนเฟิงเป็นความหวังสุดท้ายของตระกูลโจว๋!
ตระกูลโจว๋ล่มสลาย แต่ความหวังยังไม่มลายหายไป!
การจากไปครั้งนี้!
กลัวว่าต่อไปจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก!
โจว๋เส้าฉีแอบพูดในใจ ท่านพ่อรักษาตัวให้ดี! ลูกจะดูแลโจว๋หวูนเฟิงให้ดี ทำให้เขาเป็นแสงโชติช่วงของตระกูลโจว๋!”
โจว๋เส้าฉีดึงโจว๋หวูนเฟิง พูดเสียงเคร่ง “ไป!”
โจว๋หวูนเฟืงไม่เข้าใจความมานะบากบั่นของพ่อและปู่ ไม่เข้าใจแล้วถามว่า “อาสอง อาสอง ทำไม กล่องเซิ้น……”
โจว๋เส้าฉีตัดบทเขา “หยุดพูด! หุบปาก! มากับข้าก็พอ!”
“ขอรับ อาสอง”
โจว๋หวูนเฟิงทำได้แค่เดินตามหลังโจว๋เส้าฉี ไม่ถามอะไรมากมาย
“ช้าก่อน!”
จู่ๆถางเปิ่นขุยเรียกพวกเขาสองคน
โจว๋เส้าฉีพูด “ท่านเสนาอยากจะทำชั่วอะไรอีก? หรือว่า ท่านเสนาจะห้ามไม่ให้พวกข้าไปหยิบกล่องเซิ้นรึ? ดูแล้วคนที่ขัดพระราชโองการดป็นใต้เท้าเอง! จะสร้างปัญหาอะไรให้วุ่นวายอีกล่ะ?”
อัครเสนาบดีหัวเราะเย็นชา “ข้าไม่กล้าคัดค้านพระราชโองการ! แต่ว่าเพื่อรับประกันความปลอดภัยของกล่องเซิ้น ข้าอยากจะส่งคนไปเป็นเพื่อนคุณชายสอง!”
โจว๋เส้าฉีพูดด้วยความเย็นชา “ความหมายของท่านคือวรยุทธข้าไม่แกร่งพอ ไม่อาจรักษากล่องเซิ้นได้งั้นหรือ?”
เสนาบดีพูดว่า “คุณชายสองเป็นผู้โดดเด่นนหมูตระกูลโจว๋ คนในแผ่นดินรู้ดี! ข้าจะกล้าสงสัยในวรยุทธของคุณชายสองได้อย่างไร ก็แค่กล่องเซิ้นของวิเศษของราชสำนัก ให้ทหารองครักษ์ไปด้วยก็ถือว่าเหมาะควรแล้ว! ฝ่าบาททรงเห็นด้วยกับความเห็นของหระหม่อมหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”
ท่านเสนาโค้งคำนับทางฮ่องเต้อำมหิต
ฮ่องเต้อำมหิตพยักหน้า พูดว่า “ที่ท่านเสนาพูดมีเหตุผล! รองผู้บัญชาการอยู่ไหน?”
มู่หรุงหยวนแสร้างลุกขึ้นมา พูดว่า “กราบทูลฝ่าบาท! มู่หรุงหยวนรายงานตัวพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้อำมหิตตั้งใจจะพูด “ยังมีหัวหน้ารองคนอื่นอีกไหม?”
มู่หรุงหยวนพูด “วันหน้าส่งคนไปรายงานที่เมืองหยุนซี! ตอนนี้ทหารองครักษ์รับหน้าที่จากถางเปิ่นจิ้ง!”
ฮ่องเต้อำมหิตพยักหน้าพูดว่า “แม่ทัพถางเปิ่นต้องรักษาการณ์ที่นี่ เจ้าก็ตามคุณชายสองไปเถิด!”
มู่หรุงหยวนพูด “กระหม่อมรับพระบัญชา”
ฮ่องเต้อำมหิตสั่งอีกครั้ง “เจ้าแค่หน้าที่ไปหยิบกล่องเซิ้นเป็นเพื่อ คุณชายสองเป็นผู้นำ อย่าได้ทำตัวไม่เหมาะสมหรือลงโทษโจว๋เจ้าสองเป็นอันขาด! ทำทุกอย่างตามโจว๋เจ้าสองทำ”
