นักฆ่าฮองเฮาของข้า / สุดยอดนักฆ่า มเหสียอดรัก – ตอนที่ 458

ตอนที่ 458

บทที่ 458 ฤกษ์ยามแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ1

ราชโองการนี้ทำให้ทั่วหล้าฮือฮา

ผู้คนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์…

สามวันต่อมา

ก็มีราชโองการอีกฉบับหนึ่งออกมา

“คุณหนูสี่แห่งตระกูลโจว๋ โจว๋ชิงหยีมีคุณธรรมสำรวมประพฤติ เข้าสู่ราชพิธีแต่งตั้งฮองเฮา ขึ้นเป็นดวนเหมิ่นฮองเฮา เป็นผู้ปกครองวังหลัง กำหนดฤกษ์ยามแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ…”

คราวนี้ทะเลสาบที่เพิ่งนิ่งสงบก็เกิดความโกลาหลขึ้นมาอีกครั้ง!

ไทเฮาสิ้นพระชนม์!

พระสนมหายตัวไป ถูกแต่งตั้งเป็นฮองเฮาภายหลัง

ส่วนฮองเฮาที่แท้จริงกลับถูกส่งไปที่ตำหนักหลิ่ง

ซิ่วหนี่ธรรมดาๆ คนหนึ่งถึงขนาดก้าวข้ามขั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นฮองเฮา คอยควบคุมดูแลวังหลัง…

ภายในระยะเวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งเดือน สถานการณ์ในวังเปลี่ยนไปอย่างน่าอัศจรรย์ อำนาจกลับยิ่งเปลี่ยนแปลงไปในทางโหดร้ายมากขึ้น!

“เป็นอย่างไรบ้าง พอจะคุ้นชินหรือไม่”

“ฮ่องเต้ทรงตรัสถามนั้นเป็นตำหนักชิงหย่าที่ซ่อมใหม่ หรือว่า…”

“เจ้ารู้ว่าข้าถึงถามอะไร”

เมื่อมองไปที่ตำหนักชิงหย่าซึ่งมีช่างฝีมือกำลังยุ่งง่วนอยู่กับการซ่อมแซม ตำหนักชิงหย่าที่ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์นั้นดูมโหฬาร น่าเกรงขามกว่าเมื่อก่อน ซ้ำยังดูสวยงามและหรูหรากว่าเดิมด้วย…

ตำหนักชิงหย่าจะเข้ามาแทนที่ตำหนักเฟิ่งอี๋ ในฐานะห้องบรรทมสุดพิเศษของฮองเฮา ย่อมต้องซ่อมบำรุงให้ดูหรูหราน่าเกรงขามเป็นธรรมดา

ฮ่องเต้อำมหิตทอดมองลานใต้หลังคาที่งดงามกว่าแต่ก่อนเป็นร้อยเท่า ใบหน้ากลับเย็นชาและเยียบเย็น

โจว๋ชิงหยีก็ดูคล้ายกับไม่ได้มีท่าทีปลื้มปีติเลย ทำเพียงยิ้มเจื่อนอย่างเย็นชา “ฮ่องเต้ นี่พระองค์จงใจทำร้ายข้า!”

ฮ่องเต้อำมหิตเอ่ย “ข้าแต่งตั้งเจ้าเป็นฮองเฮา นี่คือพรที่คนในวังหลังจำนวนนับไม่ถ้วนไม่สามารถวอนขอได้ แล้วมันจะเป็นการทำร้ายได้อย่างไรกัน”

โจว๋ชิงหยีกล่าวพลางยิ้มอย่างขมขื่น “ฮ่องเต้พระองค์ไม่ได้ทรงโปรดปรานหม่อมฉันเลยสักนิด แต่กลับต้องการให้หม่อมฉันแบกรับนามเท็จของฮองเฮา และดูแลเรื่องจิปาถะในวังหลังแทนฮ่องเต้ นี่ไม่ใช่การทำร้ายหม่อมฉันหรอกหรือ คนทั้งหมดในวังหลังตอนนี้เป็นศัตรูของข้ากันหมดแล้ว แต่ละคนกำลังคิดวางแผนว่าจะทำร้ายข้าอย่างไรอยู่ในใจ เพื่อจะทำให้ข้าลงจากตำแหน่ง ทางที่ดีก็คงต้องให้ไปวังเย็นด้วยเช่นกัน ฮองเฮาอย่างข้าคนนี้ เกรงว่าคงจะเป็นฮองเฮาที่น่าเวทนาที่สุดในประวัติศาสตร์เลยกระมัง”

“เจ้าต้องการความโปรดปราน? ข้าสามารถตอบสนองเจ้าได้ เจ้าอยากได้จริงๆ หรือ”

ทันใดนั้นฮ่องเต้อำมหิตก็ตรัสอย่างค่อนข้างเย็นชา

“ไม่! ฮ่องเต้ หม่อมฉัน…ก็แค่ล้อเล่น ฮ่องเต้โปรดอย่าได้ทรงกริ้วเลย” โจว๋ชิงหยีตระหนักได้ว่าเรื่องล้อเล่นมันค่อนข้างเลยเถิดไปแล้ว

ฮ่องเต้อำมหิตไม่ได้โกรธ ทำเพียงเอ่ยคำเบาๆ “เจ้าเป็นผู้หญิงที่ฉลาดคนหนึ่ง! เจ้ารู้สาเหตุที่ข้าแต่งตั้งเจ้าขึ้นเป็นฮองเฮา ไม่ใช่หรือ”

“เพคะ หม่อมฉันเข้าใจ”

โจว๋ชิงหยีพยักหน้า ก่อนกล่าว “ฮ่องเต้ประสงค์ให้หม่อมฉันควบคุมจัดการเรื่องเล็กน้อยจิปาถะในชีวิตประจำวันของวังหลังแทนฮ่องเต้!”

ฮ่องเต้อำมหิตตรัส “ภายใต้ความไม่ชอบธรรม จะทำการใดก็ไม่สำเร็จ ไทเฮาสิ้นพระชนม์แล้ว ฮองเฮาก็ไปวังเย็นแล้ว ถ้าวังหลังแห่งนี้ไม่มีสักคนหนึ่งออกมาเป็นผู้ควบคุมดูแลภาพรวม เกรงว่าคงจะตกสู่การแย่งชิงความโปรดปรานอันไม่มีที่สิ้นสุดเสียแล้ว ข้าหัวเสียแล้วจริงๆ อย่างไรเสียข้าคงไม่อาจพะเน้าพะนอผู้หญิงที่เก่งแต่เรื่องริษยาทั้งยังโลภมากพวกนี้ได้ตลอดกาลหรอก ดังนั้นเรื่องอลเวงนี้ก็ทำได้เพียงมอบให้เจ้าจัดการแล้ว!”

โจว๋ชิงหยีพยักหน้า แต่ไม่ได้เอ่ยวาจา

นางรู้อย่างชัดเจนที่สุดว่าในหนึ่งเดือนนี้ พระทัยของฮ่องเต้อำมหิตนั้นโศกเศร้าเพียงใด

ฮ่องเต้อำมหิตตรัส “ข้าต้องการผู้ที่ไว้วางใจมาปกครองวังหลัง! และตอนนี้คนที่ข้าไว้วางใจได้ก็มีเพียงเจ้าคนเดียวเท่านั้นแล้ว! หากจะปกครองวังหลัง ก็ต้องทำให้ถูกครรลองคลองธรรม จะต้องมีอำนาจและบารมีที่ฮองเฮาพึงมี!”

โจว๋ชิงหยียิ้มบาง “หม่อมฉันขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่ฮ่องเต้ทรงไว้วางพระทัย กลัวก็แต่หม่อมฉันจะไม่สามารถสนองพระประสงค์ของฮ่องเต้ได้”

ฮ่องเต้อำมหิตตรัส “เจ้าแค่ทำใจให้สบายก็พอแล้ว! ข้าจะให้หลี่เหลียนคางคอยชี้แนะเจ้าอย่างสุดความสามารถ ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงขันทีเก่าแก่คนหนึ่ง แต่เขามีสายสัมพันธ์ที่ดีกับคนในวัง ศักดิ์ศรีบารมีก็สูงนัก หน้าที่ในวังเขาก็คุ้นเคยมาก! มีเขาคอยชี้แนะเจ้า เจ้าจะต้องจัดการได้อย่างลื่นไหลเป็นแน่ ส่วนคนที่คิดอยากทำร้ายเจ้า คิดอยากทำให้เจ้าเข้าวังเย็นพวกนั้น…เจ้าไม่ต้องกังวลใจไปหรอก! ไม่ว่าในวังหลังจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ข้าจะยืนอยู่ข้างเจ้าเสมอ ต่อให้เจ้าทำผิดไป ข้าก็จะเป็นผู้สนับสนุนให้เจ้าเอง! ไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องเจ้าได้! เจ้าแค่ใช้หนึ่งสมองสองมือสองเท้าของเจ้าไปจัดการควบคุมวังหลังแห่งนี้ทั้งหมดก็พอแล้ว!”

โจว๋ชิงหยีกล่าว “หม่อมฉันขอขอบพระทัยในมหากรุณาธิคุณของฮ่องเต้ก่อนเป็นอันดับแรก!”

ฮ่องเต้อำมหิตกล่าว “มอบหน้าที่ยากเข็ญขนาดนี้ให้เจ้า จะนับว่าเป็นความกรุณาได้อย่างไรกัน ข้าจำได้ว่าเจ้านั้นชอบพอกับลูกชายตระกูลถางเปิ่น? ถ้าหากเจ้าต้องการ ก็สามารถไปพบเขาได้ตลอดเวลา…

ข้าจะไม่ก้าวก่ายโดยเด็ดขาด! ขอเพียงเจ้าดูแลวังหลังแทนข้า เจ้าเป็นฮองเฮาในนาม แต่ว่าชีวิตส่วนตัวของเจ้า ข้าจะไม่ก้าวก่ายแน่!”

พวงแก้มโจว๋ชิงหยีเรื่อแดง “ฮ่องเต้! เหตุใดพระองค์จึงตรัสเช่นนี้”

ฮ่องเต้อำมหิตเอ่ย “หรือเจ้าไม่ต้องการ?”

โจว๋ชิงหยีส่ายหน้า “จวนอ๋องโจว๋และตระกูลถางเปิ่นเป็นน็อตขันตายที่ไม่อาจแยกจากกันได้ ข้าและถางเปิ่น…อัย อย่างไรเสียก็ไม่มีความหวังใดๆ เลยสักนิด เมื่อก่อนยังมีซินเหยาคอยสนับสนุน มอบความกล้าหาญให้ข้า ตอนนี้…อย่างไรข้าก็ไม่ไปคิดเรื่องพวกนี้แล้วล่ะ จากนี้ไปข้าจะเป็นฮองเฮาที่ดี ไม่ว่าจะดูแลวังหลังแทนฮ่องเต้ หรือว่าดูแลวังหลังแทนซินเหยา สรุปแล้ว วันหน้าเรี่ยวแรงและพลังทั้งหมดที่หม่อมฉันมีก็จะใช้ในการเป็นฮองเฮานี้อย่างเต็มความสามารถ”

“ซินเหยา…”

ริมฝีปากของฮ่องเต้อำมหิต พึมพำสองคำนี้ออกมาเบาๆ

ทันใดนั้นดวงตาลุ่มลึกไร้หวังจู่ๆ ก็ดูเหมือนจะมีร่องรอยแห่งความโกรธ

โจว๋ชิงหยีรู้ว่าตนไปกระตุกต่อมความคะนึงของฮ่องเต้อำมหิตโดยไม่ได้เจตนา จึงถอนหายใจออกมาเบาๆ “อัย! ไม่รู้ว่าตอนนี้ซินเหยาไปอยู่ที่ไหน ถ้าหากนางรู้ว่าฮ่องเต้คิดถึงนางขนาดนี้ นางจะต้องกลับมาแน่!”

นักฆ่าฮองเฮาของข้า / สุดยอดนักฆ่า มเหสียอดรัก

นักฆ่าฮองเฮาของข้า / สุดยอดนักฆ่า มเหสียอดรัก

Status: Ongoing

ซินเหยาเป็นสายลับผู้อัจฉริยะ แต่ในการทำภาจกิจครั้งแรกกลับล้มเหลวแล้วได้ข้ามภพตกลงบนเตียงของฮ่องเต้ ทำให้ฮ่องเต้อำมหิตที่กำลังทำเรื่องนั้นอยู่ต้องหยุดลง ซินเหยาที่โดนวางยาโป๊นึกว่าฮ่องเต้เป็นคนขายบริการพิเศษ หลังเสร็จเรื่องก็ทิ้งเงินไว้แล้วจากไป ซึ่งทำให้ฮ่องเต้รู้สึกความมีเกียรติของเขาถูกเหยียดหยาม ผู้หญิงคนนี้มากเกินไปแล้วไหม แต่สำหรับนางแล้วฮ่องเต้อำมหิตคืนคนที่เอาไว้มาทรมาน เงินเอาไว้มาใช้ วรยุทธเอาไว้มารังแกผู้อ่อนแอ ส่วนความสวยนั้นก็เอามายั่วผู้ชายสิ…..

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท