แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
ตอนที่701
ก็ไม่แปลกที่คุณน้านลินจะแต่งงานแล้วยังไปนอนกับคนอื่นได้
แต่ปาณีก็ไม่อยากไปพูดเรื่องนี้
เธอเกลียดนลิน มีสุวรรณ์ถ้าไปบอกงั้นตัวเองก็กลายเป็นคนแบบที่ตัวเองเกลียดสิ?
ปาณี “เธอไม่ต้องมามาพูดหรอกยังไงฉันก็ไม่ไปเล่าหรอก”
“เธอไม่เกลียดเขา?” เขารู้ว่าปาณีเกลียดนลิน มีสุวรรณ์ที่สุด
“เกลียด” ปาณีบอก “แต่ฉันไม่ชอบหักหลังคนอื่น”
เธอเกลียดนลิน มีสุวรรณ์ก็ไปพูดต่อหน้านลิน มีสุวรรณ์ก็จบไม่อยากปิดบัง
แต่ถ้าทำลับหลังมันดูน่าเหยียดหยามเกินไป
ประเด็นคือเธอรู้สึกว่าสภาพนลิน มีสุวรรณ์แบบนี้ไม่ช้าก็เร็วสามีเธอก็คงรู้แล้วจะไปสกปรกมือตัวเองทำไม?
เมธชนันมองปาณีอย่างเกินคาด “เด็กอย่างพวกเธอเวลาคิดเรื่องปัญหาพวกนี้นี่สนุกดี”
สะอาดใสซื่อเขาชอบแบบนี้ของเธอ
เพราะอย่างน้อยเขาก็เคยใสซื่อแบบนี้มาก่อน……
แต่ว่าพักหลังมานี้เจออะไรมากมายไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง
เมธชนันส่งปาณีไปที่กินข้าวธีระรอเธออยู่ตรงนั้น
ปาณีพูดกับเมธชนัน “ขอบคุณที่ส่งฉันมาที่นี่นะ”
“ไม่เป็นไร” จากนั้นเมธชนันก็มองธีระ “คนนี้เป็นใครอ่ะ?”
“เพื่อนทำงานฉัน” ปาณีมองธีระแล้วอนะนำให้เมธชนัน
เมธชนันเดินลงมา
ธีระมองเมธชนันแล้วมองปาณีจากนั้นปาณีก็แนะนำทั้งสองคนให้กัน “นี่เป็นเมธชนันเพื่อนของคุณอาส่วนนี่เป็นธีระเพื่อนทำงานของฉัน”
“สวัสดีครับคุณธีระ” เมธชนันยิ้มทักทาย
เขาเป็นคนที่ต่อหน้าเป็นมิตรกับทุกคนจุดนี้ต่างกับธามนิธิมากคนหนึ่งเป็นคนที่เป็นมิตรต่อหน้าแต่ใจเย็นชาอีกคนต่อหน้าเย็นชาแต่ในใจเป็นมิตร
ธีระตกใจ “สวัสดีครับคุณเมธชนัน”
เขาดูจากตัวเมธชนันก็รับรู้ได้ว่าฐานะเมธชนันคงไม่ธรรมดา
เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับธามนิธิมาก่อน
งั้นเป็นเพื่อนของธามนิธิคนที่สามารถเป็นเพื่อนธามนิธิคงไม่ธรรมดา
ปาณีพูดกับเมธชนัน “งั้นพวกเราไปกินข้าวก่อนนะเธอจะกลับไปก่อน?”
เมธชนันพยักหน้า “ใช่”
แล้วมีคนเดินมาพอดีเห็นเมธชนันก็รีบวิ่งมาหา “คุณเมธชนันมาที่นี่มีอะไรหรอครับ?”
คนที่พูดคนนี้เป็นผู้จัดการของค่ายหนังที่พึ่งกินข้าวกับธีระในวันนี้
รู้จักกับเมธชนัน
เห็นเมธชนันมาอยู่ที่นี่แถมยังมาทักทายชวนเมธชนันกินข้าวอีก
และเมธชนันก็…….ไม่ปฏิเสธ
เข้าไปในลิฟต์ปาณีมองเมธชนัน “ทำไมเธอมาด้วยเนี่ย?”
เธอนี่ยอมเลย
พวกเธอมาทำงานเขามาวุ่นวายอะไรด้วย?
ถึงแม้เป็นคนอื่นชวนแต่เขาก็ปฏิเสธได้
เมธชนันยิ้มและพูดกับเธอเบาๆ “ฉันสนิทกับเขานะอาจจะเห็นแก่ฉันคราวหน้าเขาจะได้ดูแลพวกเธอดีๆหน่อยไง”
“เออ……” ปาณีบอก “งั้นฉันควรบอกขอบคุณเธอด้วยไหม?”
ปาณีไม่ค่อยชอบใช้เส้นใช้สาย
เมธชนันบอก “และทีอีกอย่างคือกลัวคุณธีระของเธอจะคิดอะไรมิดีมิร้ายกับเธอฉันเลยมาดูแทนธามนิธิ”
“เธอไปไกลๆเลย” เธอไม่มีอะไรกับธีระหรอกปาณีพูดกับธามนิธิ “ในใจเธอมันมืดมนไงก็เลยรู้สึกคนอื่นก็โรคจิตเหมือนเธอ”
ขนาดนลิน มีสุวรรณ์เขายังเอาลงปาณีก็จำเป็นต้องบ่น :
ถึงแม้นลิน มีสุวรรณ์สวยคนทั่วไปจะทนไม่ไหวและเมื่อก่อนเมธชนันเคยชอบเขาแต่เธอก็เกลียดผู้ชายที่คิดแต่ส่วนล่าง
ตอนที่702
นึกไปนึกมาคุณอาเธอดีสุด!
คุณอาที่มีในโลกนี้คนเดียว
นอกจากเธอปกติธามนิธิก็แทบจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นอีกเลย
ขนาดเลขาในบริษัทเขาเองส่วนใหญ่ก็มีแต่ผู้หญิงที่แต่งงานมีลูกแล้วไม่เหมือนเจ้านายบางคนที่เลือกแต่ผู้หญิงอายุน้อยๆ
ในใจมืดมนคำนี้ทำเอาเมธชนันขมวดคิ้ว
ในใจเขามืดมนจริงแต่พอโดนปาณีแทงเข้าจุดที่เจ็บแบบนี้เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วยืนอยู่ข้างๆ
แป๊บเดียวลิฟต์ก็ถึงแล้วทุกคนก็เข้าไปในร้าน
ผู้จัดการของค่ายหนังก็คุยกับเมธชนันปาณีนั่งอยู่ข้างธีระนั่งฟังพวกเขาคุยกัน
เมธชนันราวกับโดนคำพูดของปาณีแทงใจก็ไม่ได้คุยกับปาณีอีก
แป๊บเดียวก็มีคนอื่นเข้ามา
หนึ่งในนั้นมีเพื่อนของธีระเป็นคนรับผิดชอบโปรเจ็คของปาณีโดนเฉพาะการนัดกินข้าวครั้งนี้เขาก็เป็นคนจัดการ
เขาเดินมาจับมือกับธีระ “ขอโทษทีฉันมาสายไปหน่อย”
สายตาก็มองไปที่ปาณี “คนนี้เป็นอาจารย์แอนเดรียใช่ไหมครับ? ได้เจอคนจริงสักทีไม่คิดว่าจะเป็นคนสวยขนาดนี้”
ปาณีก็จับมือเขา “ไม่กล้าๆ”
เธอเป็นแค่คนธรรมดาแต่โดนเรียกว่าอาจารย์ก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก
คนพวกนี้ก็พูดไปงั้นๆ
ทุกครั้งที่กินข้าวกับพวกเขาปาณีก็รู้สึกเกรงๆ
นอกจากนี้ยังมีคนเขียนบทที่มาครั้งนี้จุดประสงค์หลักๆก็คืออยากมาปรึกษาเรื่องราวบางตอนที่อยู่ในหนังสือ
หนังสือของแอนเดรียเล่มนี้ดังมากนึกว่าเป็นงานโปรเจ็คใหญ่พวกเขาทุกคนก็ให้ความสำคัญพยายามทำทุกด้านให้ดีที่สุด
ทุกคนมาเพราะปาณี
หลังจากที่เข้ามาทุกคนก็จับมือกับปาณีส่วนเมธชนันโดรเมิรอยู่ข้างๆ
คุณชายอย่างมธชนันเคยโดนคนเมินแบบนี้ที่ไหนล่ะ?
วันนี้ที่อยู่ในนี้ผู้จัดการของค่ายหนังเป็นคนที่ตำแหน่งสูงสุดแต่เมื่อกี้อยู่ชั้นล่างยังก้มหัวทักทายเขาท่าทีดีต่อเขามาก
แต่ว่าคนที่เข้ามาตอนนี้กลับไม่มีใครสนใจเขา
เมื่อก่อนพวกเขาไม่เคยเจอเมธชนันก็แน่อยู่แล้วว่าพวกเขาไม่ค่อยสนใจเมธชนัน
ในสายตาพวกเขาปาณีเป็นคนที่น่าสนใจมากที่สุดเพราะตอนนี้เธอดังมากคนติดตามในเวยป๋อก็เยอะมากเช่นกัน
ทุกคนนั่งลงไปก่อนหน้านี้รู้ว่าต้องเจอคนเยอะแบบนี้ปาณีก็ตื่นเต้นอยู่
แต่พอเจอตอนนี้ก็พบว่าทุกคนต่างเกรงใจกันความตื่นเต้นก็เริ่มลดลงไป
เมธชนันเข้ามาใกล้ “นี่เธอดังขนาดนี้เลยหรอ?”
บ้าจริง!
นี่เขาไม่เคยรู้เลยหรือไง?
คิดว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่โชคดีแต่งงานกับธามนิธิ
แต่ไม่คิดว่ามีคนรู้จักเธอเยอะขนาดนี้แถมยังนับเธอเป็นเพื่อนเรียกคำอาจารย์สองคำก็อาจารย์
ปาณีบอก “ก็ไม่นะ”
เธอไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองดังตรงไหนเลย”
ก็แค่ไปทำนู้นทำนี่ในเวยป๋อ
ในโรงเรียนเวลาเรียนก็โดนเพื่อนๆรังแกบ้าง
มีคนเห็นเมธชนันและปาณีคุยกันก็ถาม “คนนี้เป็นคุณyในหนังสือหรือเปล่าคะ?”
พวกเขามีความสนใจต่อปาณีแต่มีความสนใจต่อคุณyมากด้วยเช่นกัน
ปาณีบอก “เขาไม่ใช่”
เห็นปาณีปฏิเสธนักแสดงหญิงหนึ่งในนั้นก็ยิ้ม “ไม่รู้ว่าอาจารย์ปาณีจะให้พวกฉันได้เจอคุณyเมื่อไหร่?”
นักแสดงหญิงคนนี้เป็นคนในค่ายตอนนี้บริษัทอยากดันเธอเลยพาเธอมาเจอกับปาณีครั้งนี้
ตอนที่703
ปาณีเคยดูผลงานเขามาก่อนถึงเขาจะไม่ได้ดังมากแต่ว่าฝีมือการแสดงถือว่าดี
ปกติปาณีแค่เจอดาราก็กรี๊ดแตกแล้วแต่ตอนนี้โดนนักแสดงเรียกว่าอาจารย์เธอก็รู้สึกเป็นเกียรติมาก
“เขางานยุ่งไว้มีโอกาสจะพาด้วย”
เป็นภรรยาของธามนิธิ ปาณีไม่อยากให้คนอื่นรู้ความสัมพันธ์ของเธอและธามนิธิ
แต่……ถ้าแนะนำคุณอาในนามสามีเธอ เธอก็ยินยอมดี
เมธชนันที่อยู่ข้างๆได้ยินที่พวกเขาพูดก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาค้นหาชื่อแอนเดรียเห็นประวัติแนะนำของแอนเดรียก็รู้ว่าเธอได้ออกพิมพ์หนังสือเล่มหนึ่ง
แต่เป็นหนังสือยอดนิยมในตอนนี้
ให้เขาอดมองปาณีไม่ได้
ทั้งๆที่ดูไม่เด่นแบบนี้แต่ไม่คิดว่าในโลกโซเชี่ยลจะมีพื้นที่ของเธอด้วย
ประเด็นคือเธอเอาแค่เรื่องของเธอและธามนิธิเขียนลงไปก็ดังได้ขนาดนี้
ก็ว่าทำไมธามนิธิถึงรักเธอขนาดนี้
ผู้หญิงของตัวเองเอาเรื่องของพวกเธอเขียนเป็นหนังสือแค่คิดก็โรแมนติกแล้ว!
กินข้าวเสร็จเมธชนันก็ส่งปาณีกลับไปเขาขับรถไปด้วยและมองปาณีไปด้วย “ดูไม่ออกเลยว่าเธอก็เก่งแบบนี้!”
“ก็ยังได้อยู่” ปาณีชินแล้วที่คนอื่นมีท่าทีตกใจแล้วมองตัวเองแบบนี้
เพราะถ้าอยู่ข้างธามนิธิทุกคนก็จะจำเธอได้ในฐานะของภรรยาธามนิธิอย่างเดียว
คนที่มาในวันนี้ก็แค่ไม่รู้ความสัมพันธ์ของเธอและธามนิธิเองเลยยกย่องเธอแบบนี้
มธชนันยิ้ม “แล้วจะเซ็นลายเซ็นให้ฉันเมื่อไหร่นักเขียน”
“ฉันไม่ใช่นักเขียนหรอก” ปาณีบอก “ไม่ต้องมาลำบากฉันได้ไหม?”
เธอจนมากและไม่มีเงินแถมไม่มีฐานะแบบเมธชนัน
ที่จริงในสายตาผู้ใหญ่อย่างพวกเขาเธอเป็นเพียงตัวละครน้อยๆ
แต่เธอก็รู้สึกภูมิใจในตัวเอง
เพราะอะไร?
เพราะทุกอย่างนี้เธอพยายามทำขึ้นทีละขั้นด้วยตัวเอง
ตั้งแต่ที่ไม่มีอะไรจนมีขึ้นมา
ถึงแม้ไม่ใช่ภรรยาของธามนิธิเธอก็ถือว่าเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงและไม่ใช่เด็กจนที่ยังจ่ายค่าเทอมไม้ได้ในเมื่อก่อน
เมธชนันบอก “เซ็นหรือไม่เซ็น? ถ้าไม่เซ็นคืนนี้ไม่ส่งเธอกลับบ้านนะเธอลงไปเดินเอง”
ปาณีพึ่งเคยเห็นคนที่มาขอลายเซ็นแล้วมาขู่แบบนี้ครั้งแรก
เธอบอก “เซ็นสิ! แต่ฉันไม่มีหนังสือจะเซ็นยังไง”
ในร้านหนังสือมีขาย?”
“น่าจะมี” ช่วงนี้ขายได้ดี
เมธชนันหาร้านหนังสือที่อยู่ใกล้ๆแล้วพาปาณีเข้าไป
เขาตัวสูงและหล่อถึงแม้ใส่ชุดธรรมดาก็ทำให้คนเมินไม่ได้
พนักเห็นเขาก็อดมองปาณีไม่ได้เตรียมจะเลิกงานแล้วอยู่ๆก็มีคนหล่อแบบนี้เข้ามา
ปาณีพูดกับพนักงาน “ทีหนังสือของแอนเดรียไหมคะ?”
“มีค่ะๆ” พนักพาเขาไปอย่างกระตือรือร้นเพราะว่าช่วงนี้ขายดีก็เลยวางไว้ที่เห็นง่ายที่สุดพนักงานแนะนำ “ช่วงนี้คนมาซื้อเล่มนี้เยอะมากเลยนะคะ!”
ปาณีแค่เคยไปดูร้านหนังสือตอนที่พึ่งวางขายตอนนั้นยังไม่ดังแบบนี้แต่ไม่คิดว่าช่วงนี้ยิ่งอยู่ยิ่งดัง
ซื้อหนังสือเสร็จเธอก็เซ็นให้เขาในรถ “เสร็จแล้ว!”
เขาก็เป็นคนขับรถให้เธอทั้งคืนถือว่าเป็นค่ารถแล้วกัน
ตอนที่704
“ขอบคุณนักเขียนครับ” เมธชนันบอก “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลายเซ็นจากคนอื่นเลยนะเนี่ย”
ปาณีบ่น “ถ้าฉันเชื่อเธอก็บ้าไปแล้วครั้งที่แล้วฉันเห็นในบ้านเธอลายเซ็นหนังสือของสุริยาด้วย”
สุริยาเป็นนักเขียนและชื่อเสียงนั้นเป็นสิ่งที่ปาณีไม่กล้าคิด
เธอก็ถือว่าเป็นแค่คนที่เขียนเรื่องราวต่างๆเป็นความบังเอิญที่มาถึงจุดนี้และเธอก็ไม่รู้สึกว่าเธอเป็นนักเขียน
สุริยาสิเป็นนักเขียน
ก็เลยรู้สึกว่าคำพูดของเมธชนันประชดเธอมาก
เมธชนันยิ้ม “ใช่แล้วพ่อเขาสนิทกับพ่อฉันถ้าเธออยากเจอเดียวถ้าวันหลังเขามาบ้านฉัน ฉันจะพาเธอไปดู”
“ได้หรอ?” แค่คิดก็สนุกแล้ว
เมธชนัน “ได้สิ”
เธอส่งปาณีถึงบ้านแสงศรีเรืองรู้ว่าจันวิภาก็อยู่ก็เข้าไปทักทายกับจันวิภาด้วยแล้วค่อยกลับไป
เพราะธามนิธิเลยทำให้เมธชนันสนิทกับคนรอบตัวธามนิธิหมด
ท่าทีที่แสดงต่อจันวิภาราวกับเป็นพี่สาวตัวเอง
เธอเก็บของเสร็จแล้วไปร้านอาหารที่นัดไว้เห็นนลิน มีสุวรรณ์นั่งอยู่ตรงนั้นใส่ได้สง่ามาก
แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเมื่อคืนไม่ได้หลับดีๆหรือเปล่าหน้าของนลิน มีสุวรรณ์ดูไม่ค่อยดี
ปาณีเดินไปแล้วนั่งลงมองนลิน มีสุวรรณ์ “คุณน้านลินหาฉันทีเรื่องอะไรหรอคะ?”
นัดเธอมากินข้าวที่ร้านอาหารทำให้ปาณีรู้สึกเกินคาดมาด
นลิน มีสุวรรณ์มองปาณีบนมบหน้าไม่มีรอยยิ้มมั่นใจเหมือนเมื่อก่อน
เขาก้มหัวลงแล้วมองเมนูอาหาร “อยากกินอะไร?”
“ได้หมด” ปาณีวางกระเป๋าลงแล้วมองนลิน มีสุวรรณ์ “มีอะไรเธอก็พูดในโทรศัพท์ก็จบจำเป็นต้องเรียกฉันออกมาแบบนี้หรือไง”
“เมื่อคืนเธอกับชนันออกไปทำอะไร?”
เมื่อคืนเธอเห็นเมธชนันกลับบ้านตอนสี่ทุ่มกว่า
นี่ทำให้นลิน มีสุวรรณ์รู้สึกมีพิรุธ
ปาณียกยิ้ม “นี่เป็นเรื่องของฉันไม่จำเป็นต้องมารายงานเธอไม่ใช่หรอ?”
ไม่ได้เกี่ยวกับนลิน มีสุวรรณ์สักหน่อย
“เธอออกให้ห่างจากชนันหน่อยนะ” นลิน มีสุวรรณ์พูดด้วยความระแวง
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะส่งรูปสองคนนั้นให้ธามนิธิดูแต่ว่าคราวก่อนเธอเคยให้เณศราเอารูปของธีระและปาณีให้เขาแต่คนในบ้านวิสิทธิ์เวชกลับไม่มีท่าทีอะไรเธอเลยไม่แน่ใจว่าวิธีนี้ใช้ได้หรือเปล่า
และครั้งที่แล้วเธอเคยไปบ้านแสงศรีเรืองแล้วให้ฝนสิริช่วยคุยกับปาณีสุดท้ายก็กลายเป็นแบบนี้
เธอเลยไม่กล้าไปทำธามนิธิอีกเลยต้องมาหาปาณี
ตอนนี้เธอมีท่าทีเกรงใจต่อปาณี ธามนิธิคงไม่มาหาเธอแล้วสินะ?
ตั้งแต่ที่เคยโดนธามนิธิบีบทำให้นลิน มีสุวรรณ์มีลางสังหรณ์ว่ากลัวไปทำให้ธามนิธิไม่สบายใจ
ปาณีมองนลิน มีสุวรรณ์แล้วพูด “ห่างไม่ได้”
เมธชนันกับธามนิธิสนิทจนราวกับพี่น้องจริงๆถึงอยากห่างก็ห่างไม่ได้อยู่ดี
นลิน มีสุวรรณ์กลับรู้สึกว่าปาณีอยากอ่อยเมธชนันมากกว่า
สายตาเธอมองปาณีอย่างน่ารังเกียจ “เธอมีธามนิธิแล้วแต่ยังมายุ่งกับชนัน? เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองขายหน้ามากหรือไง?”
ปาณียกคิ้ว “คุณน้านลินแต่งงานแล้วไม่ใช่หรอคะหรือว่าฉันจำผิด? เธอแต่งงานแล้วแต่กลับมาบอกรักเมธชนันฉันถึงรู้สึกเธอยิ่งขายหน้ามากกว่าอีก”
สายที่โทรเมื่อคืนสิ่งที่นลิน มีสุวรรณ์พูดออกมาทุกอย่างปาณีได้ฟังอย่างชัดเจนหมด
ตอนที่705
นลิน มีสุวรรณ์รู้สึกผิดคาดนี่ปาณีได้ยินที่เธอคุยกับเมธชนัน?
และเมธชนันก็ไม่ถือสาอะไรอีก!
นลิน มีสุวรรณ์กัดปาก “ขนาดเรื่องนี้เขายังเล่าให้เธอ?”
ปาณีแบปากสิ่งที่ตัวเองรู้มันไม่ใช่แค่นี้หรอก
ปาณีคิดว่าถ้าเมธชนันชอบนลิน มีสุวรรณ์จริงๆคงไม่ให้คนอื่นรู้เรื่องพวกนี้หรอก
เขาไม่แคร์ที่คนอื่นรู้งั้นก็หมายความว่าไม่เห็นนลิน มีสุวรรณ์อยู่ในสายตา
เพราะพวกนี้ควรเป็นเรื่องที่ต้องเคารพคนอื่น
เห็นปาณีไม่พูดนลิน มีสุวรรณ์เลยพูดต่อ “ฉันชอบชนันพวกเราคบกันแล้วและเคยขึ้นเตียงด้วยหวังว่าเธอจะห่างจากเขาหน่อยนะ”
ปาณีชะงักโลกของผู้ใหญ่เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ
เธอไม่คิดว่าคุณน้านลินจะเอาเรื่องแบบนี้มาอวด
เธอยิ้ม “เธอกับเขาทำอะไรกันเรื่องแบบนี้จะบอกฉันทำไม? ฉันรู้สึกว่าสามีเธอคงจะสนใจเรื่องพวกนี้มากกว่า”
“…….” ปาณีพึ่งพูดจบโทรศัพท์ของนลิน มีสุวรรณ์ก็ดังขึ้นมาปิยพนธ์โทรเข้ามาพอดี
ตอนปาณีอยู่ปักกิ่งปิยพนธ์โทรหาเธอทุกวัน
นลิน มีสุวรรณ์รำคาญแทบตาย
เห็นโทรศัพท์ก็ไม่รับวางสายทันที
นลิน มีสุวรรณ์มองปาณี “วันนี้ฉันแค่มาบอกให้เธอว่าออกให้ห่างจากชนันหน่อย”
“เขาเป็นของเธอหรือเปล่ายังเป็นปัญหาเลย” ต่อหน้าความโหดของนลิน มีสุวรรณ์ท่าทีของปาณีนิ่งมาก “และถ้าเขาเป็นของเธอจริงเรื่องแบบนี้ฉันไปหาเขาเองเธอจะมาบอกฉันทำไม?”
ปาณีก็งงอยู่
เมธชนันและธามนิธิก็ไม่ได้เขื่อฟังเธอคนเดียวสักหน่อย
ถ้าเธอไปบอกพวกเขา พวกเขาก็อาจจะไม่ฟัง?
นี่คุณน้านลินเห็นค่าเธอมากเกินไปหรือเปล่า?
ทันใดนั้นพนักงานก็พาเมธชนันเดินเข้ามา
ก่อนปาณีมาก็โทรบอกเขาเรื่องที่นลิน มีสุวรรณ์นัดเธอ
ปาณีเป็นคนที่ขี้ระแวงนลิน มีสุวรรณ์เกลียดเธอตลอดเธอกลัวนบิน มีสุวรรณ์ทำอะไรขึ้นมาเลยเรียกเมธชนันมาด้วย
เมธชนันทองนลิน มีสุวรรณ์ “ชนันเธอมาได้ยังไง?”
อาจจะเป็นเพราะปาณีพูดโหดเกินไปเลยทำให้เมธชนันรู้สึกว่าแบบนี้มันไม่ถูก
เขาดึงมือนลิน มีสุวรรณ์ “พอเถอะ”
นลิน มีสุวรรณ์มองเขา “เธอก็มีอารมณ์”
แล้วแบบนี้ทำไมไม่เอาเธอ?
พวกเธอเคยมีกันแล้วครั้งหนึ่งแล้วจะมีครั้งต่อไปอีกหลายรอบแล้วจะทำไม?
เธอยอมอยู่กับเขา
เมธชนัน “เธอแต่งงานกับปิยพนธ์แล้วฉันเตือนเธอก่อนนะว่าฉันไม่มีทางคบกับเธอคราวหลังไม่ต้องไปรบกวนปาณีอีกเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาไม่งั้นธามนิธิไม่ปล่อยเธอแน่และฉันก็จะไม่ปล่อยเธอ”
เป็นเรื่องของเข่และนลิน มีสุวรรณ์
เขาไม่อยากเอาปาณีมาเกี่ยวข้อง
นลิน มีสุวรรณ์ได้ยินที่เขาพูดถึงปาณัก็หัวเราะ “เธอปกป้องเขาขนาดนี้เลย? ฉันเนี่ยสิผู้หญิงของเธอ”
เคยขึ้นเตียงกันแล้วนี่เธอยังไม่สำคัญเท่าปาณีหรือไง?
แต่เมธชนันกลับไม่รู้สึกว่าการขึ้นเตียงกันก็จะเป็นผู้หญิงของเขาเลย
ถ้าแบบนี้ผู้หญิงในไนต์คลับก็เป็นคนของเขาหมดสิ?
เขาเอาบัตรเครดิตออกมาจากกระเป๋าตังแล้วให้เธอ “พอหรือยัง?”
นลิน มีสุวรรณ์มองบัตรที่โดนยัดในมือตัวเองแล้วกัดปากผ่านไปสักพักค่อยมารู้ตัวสายตาเต็มไปด้วยความตกใจและมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ “นี่เธอเห็นฉันเป็นคนอะไร?”
