ตอนที่ 12 ทำร้ายเธอยังไงก็ตอบกลับแบบนั้น
ฉินอีหลินได้แต่ปล่อยให้ลี่โม่อวี่โอบเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา ได้ยินเพียงเสียงหายใจเข้าออกที่มั่นคงอยู่ข้างหู เธอยังลบภาพเหตุการณ์เมื่อสักครู่ออกไปไม่ได้
อย่าว่าแต่กลุ่มคนเหล่านั้นที่ตกใจกับฐานะที่เปลี่ยนไปของเขา เธอเองก็ยังตั้งรับไม่ทันเช่นกัน
ประธานกรรมการ H&J กรุ๊ปที่รวยเป็นอันดับหนึ่งของฮ่องกง น้อยคนนักที่จะเคยเห็นหน้าตาของเขา
ดังนั้นข่าวลือต่างๆที่เกี่ยวกับเขาจึงมีมากพอตัว มีทั้งบอกว่าเขาเป็นชายแก่อายุครึ่งร้อย บอกว่าเขาเป็นคนร้ายกาจ และยังมีว่าแท้จริงแล้วประธานบริหารH&Jกรุ๊ปเป็นผู้หญิง ตั้งแต่อะไรที่เป็นไปได้จนถึงขั้นเหลือเชื่อหรือพูดไม่ได้คนก็พูดมาแล้ว
แถมเป็นผู้ชายที่ทั้งลึกลับทั้งแข็งแกร่งแบบนี้ กลับถูกฉินอีหลินมองว่าเขาเป็นผู้ชายกลางคืนทำงานในบาร์เสน่ห์หาซะงั้น เธอไม่รู้ว่าผู้บริหารH&Jกรุ๊ปผู้คุมเศรษฐกิจทั้งหมดของฮ่องกงคนนี้จะคิดยังไงต่ออคติที่เธอมีต่อเขากันนะ
แต่สิ่งที่ฉินอีหลินมั่นใจคือการมองว่าเขาเป็นหนุ่มเลี้ยงวัวคงเป็นเรื่องเดียวที่เธอแย่ที่สุดไปชั่วชีวิต
ฉินอีหลินได้แต่หดตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขา ไม่กล้าขยับตัว
เธอไม่กล้าสบตากับคนที่ถูกเธอทำให้กลายเป็นหนุ่มเลี้ยงวัว อีกทั้งยังเสนอเงินให้เขาตั้งห้าแสนหลังจากอย่าขาดจากกัน
เซียวน่ายพินิจพิเคราะห์พี่สะใภ้คนใหม่ของเขา
ตอนที่รู้ว่าพี่ใหญ่จะแต่งงาน เขาได้สืบประวัติของฉินอีหลินอย่างละเอียดมาแล้ว แม้ว่าฐานะของลี่โม่อวี่จะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็จำเป็นต้องตรวจสอบว่าผู้หญิงคนนี้ถูกศัตรูส่งมาหรือไม่ และต้องไม่ใช่ผู้หญิงที่มีอะไรแอบแฝงเพื่อต้องการอะไรจากH&Jกรุ๊ป
แต่เมื่อเขาได้รู้ว่าพี่สะใภ้ของตนคิดว่าพี่ใหญ่ของเขาเป็นหนุ่มเลี้ยงวัวทำงานกลางคืนในบาร์เสน่ห์หา โดยเฉพาะตอนที่ได้ฟังเห้อห้าวเล่าให้ฟังทั้งยังคิดว่าเห้อห้าวเป็นเพื่อนร่วมอาชีพเดียวกัน เขาก็เกือบหัวเราะจนขาดอากาศหายใจ
สังเกตเห็นความไม่สบอารมณ์บนใบหน้าของพี่ใหญ่เขาจึงรีบถอนสายตาแล้ว มองอย่างมีมารยาทไปยังฉินหลันซูด้วยรอยยิ้ม พร้อมบอกกับหญิงสาวโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธ
“ผมคิดว่าคุณฉินคงเข้าใจอะไรผิดไปเกี่ยวกับท่านประธานของเรานะครับ คืนนั้นไม่ใช่คุณที่จ้างพนักงานวางยาคุณชายกู้หรอกหรือครับ”
แค่คำเดียวออกไป ก็ได้ยินเสียงหายใจของผู้คนรอบข้าง
บนโลกใบนี้มีไม่น้อยคนเลยที่ดูละคร เดิมทีตระกูลกู้และตระกูลฉินสลับสับเปลี่ยนกันหมั้นหมายลูกหลาน อีกทั้งยังแต่งงานสายฟ้าแลบอีก ดูก็รู้ว่ามีอะไรปิดบัง
เพียงแต่ไม่คิดว่า จะเป็นเหมือนละครหลังข่าวขนาดนี้ สายตาที่มองฉินหลันซูก็ไม่เหมือนเดิม
ฉินหลันซูตื่นตระหนกพบว่าคนในห้องโถงนี้ต่างให้ความสนใจ
รับรู้ได้ถึงความเป็นแปลงของคนเหล่านั้น เซียวน่ายไม่ดีรู้สึกรู้สาอะไร เขาเพียงแค่ทำตามคำสั่ง พี่ใหญ่บอกว่าพวกเขาทำร้ายพี่สะใภ้ยังไงก็ทำกลับไปแบบเดียวกัน
แม้เขาจะไม่ได้มีนิสัยชอบรังแกผู้หญิง แต่คำสั่งของพี่ใหญ่ เขาก็ต้องปฏิบัติตาม
แม้ว่าเรื่องที่ฉินอีหลินถูกวางยาจะถูกตระกูลฉินปกปิดไว้ ผู้คนรับรู้ก็คงไม่ใช่แค่เรื่องการแต่งงานของตระกูลกู้และตระกูลฉินที่ถูกเปลี่ยนคนกระทันหันอีกแล้ว แต่มีสองทางตามการวิเคราะห์ หนึ่งคือตระกูลกู้ไม่พอใจที่คุณหนูใหญ่ตระกูลฉินชิงสุกก่อนห่ามจึงขอเปลี่ยนคน สองคือตระกูลฉินเองที่รู้สึกอับอายกับข่าวอื้อฉาวจึงต้องเปลี่ยนลูกสาวที่ยังบริสุทธิ์ให้แก่ตระกูลกู้แทน
แต่ไม่ว่าคนอื่นจะคาดเดาไปยังไงก็ไม่มีใครคิดว่าความจริงจะเป็นแบบนี้
“เราไปกันเถอะ”
ลี่โม่อวี่ไม่มีทางยอมให้ฉินอีหลินต้องตกอยู่ท่วมกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนเหล่านี้ มือค่อยๆสะกิดฉินอีหลิน โน้มใบหน้าก้มต่ำลงมาหากระซิบเบาๆที่ข้างหูเธอ รอจนหญิงสาวในอ้อมกอดพยักหน้าให้ช้าๆแล้วจึงหันกลับไปหาเซียวน่าย
“นายกับเห้อห้าวคอยจัดการให้เรียบร้อย”
พูดจบลี่โม่อวี่กระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นและพาเธอเดินออกไป เห็นได้เพียงแผ่นหลังสง่าผ่าเผยค่อยๆไกลออกไป
แม้หลายปีมานี้นายท่านฉินจะต้องต่อสู้ดิ้นรนในห้างสรรพสินค้า แต่เขาก็ยังคงไม่มีทางเข้าใจที่ลูกเขยของเขาอยู่ๆจะเปลี่ยนจากคนทำงานกลางคืนมาเป็นประธานกรรมการH&Jกรุ๊ป
เดิมทีเขามีแนวคิดที่จะร่วมมือกับH&Jกรุ๊ป เป้าหมายนี้บริษัทของเขาวางแผนมาแล้วหนึ่งปี แต่เขาก็คาดไม่ถึงว่าตอนนี้จะต้องเจอกันด้วยสถานะแบบนี้ เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มีสภาพการณ์เป็นอย่างไร จะมีผลกระทบต่อแนวคิดนี้ของเขาหรือไม่
เมื่อเห็นว่าลี่โม่อวี่กำลังจะจากไป นายท่านฉินก็รีบยกแก้วเหล้าแล้วเดินเข้าไปหาเขา แต่ยังไม่ทันได้เข้าถึงตัวก็โดนเซียวน่ายมาขวางเอาไว้อย่างมีมารยาท
“ท่านประธานฉิน ต้องขอโทษด้วยครับ ประธานลี่ของเรามีธุระส่วนตัวนิดหน่อย เชิญหยุดก่อนครับ”
เดิมทีนายท่านฉินมองเห็นเซียวน่ายก็อยากรีบเข้าไปพูดคุย ต่อมาได้รับรู้ฐานะที่แท้จริงของลี่โม่อวี่ เขาวางแผนจะใช้ความสัมพันธ์นี้เป็นข้ออ้างในการพูดคุย แต่ไม่คิดว่าเซียวน่ายจะมาขัดขวางเขา
นายท่านฉินมองท่าทีของเซียวน่ายจึงหยุดชะงักเท้า
“ผมแค่อยากจะไปดูลูกสาวกับลูกเขยผมเท่านั้นเอง”
“ท่านประธานฉิน คุณช่างขี้ลืมจริงๆเลยนะครับ”
เซียวน่ายหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แม้รู้ว่าชายตรงหน้าจะใจดำอำมหิตกับลูกสาวตัวเองแค่ไหน เขาก็ยังคงแสดงความเกรงใจออกมา
“ในตอนที่พี่สะใภ้แต่งงานกับประธานลี่ เป็นคุณเองที่บอกว่าหากพี่สะใภ้กล้าแต่งเธอก็ไม่ใช่คนตระกูลฉินอีกต่อไป วันนี้ทำไมคุณถึงลืมแล้วล่ะครับ”
สีหน้าของนายท่านฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าแม้กระทั่งเรื่องนี้ฉินอีหลินก็บอกกับลี่โม่อวี่ ไหนบอกเรื่องในบ้านไม่พูดกับคนภายนอก ทำไมเธอถึงเอาไปพูดกับเขาได้
ด้านอีกฝั่ง ฉินหลันซูที่โดนเซียวน่ายหักหน้า เดิมทีอยากขอให้เจ้าบ่าวข้างกายเธอกู้เหวินเฉิงคอยหนุนหลัง กลับพบว่าเจ้าบ่าวคนที่ควรจะยืนอยู่ข้างๆเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขาหนีหายไปไหนแล้ว สีหน้าหนักใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ ไม่สนใจแขกที่มาร่วมงานเธอหันหลังและเดินออกจากห้องนี้เพื่อตามหาเขา
“เอ่อ คุณชายกู้ วันนี้คุณแต่งงาน…อย่า อย่าเย็นชากับคุณหนูรองเลยนะคะ อ๊ะ คุณชายกู้ อย่าจับตรงนั้นค่ะ”
“ที่รัก ผมไม่สนอะไรแล้ว คุณก็ไม่ต้องสนใจอะไรเลย ฉินหลันซูนับเป็นตัวอะไร คุณบอกอย่าจับตรงไหนนะ ตรงนี้หรอ”
ฉินหลันซูพึ่งจะเดินถึงหัวมุม ได้ยินเสียงจากหลังเสาตรงหน้า เดิมทีเธอคิดว่าคงเป็นคู่รักที่ทนความเปล่าเปลี่ยวไม่ได้จากในห้องโถงคาดไม่ถึงว่าจะเป็นหญิงชั่วกับชายเลวคู่หนึ่ง
เธอยืนเงียบๆอยู่ตรงนั้นฟังคนคู่นั้นที่กำลังมัวเมาโลกีย์ เล็บจิกแน่นฝังลึกลงไปในฝ่ามือ
ก่อนแต่งงาน คุณนายฉินได้บอกเธอแล้ว กู้เหวินเฉิงคนนั้นเป็นคนเลวร้ายยังไง
มาถึงตอนนี้ฉินหลันซูเข้าใจในสิ่งที่แม่เธอบอกแล้ว จริงๆเธอก็ไม่ได้รักกู้เหวินเฉิงขนาดนั้น แต่เพียงเพราะเธอเคยชินที่ต้องแย่งของที่เป็นของฉินอีหลิน ไม่ว่าจะสิ่งใดเพียงแค่สิ่งนั้นเป็นของฉินอีหลิน เธอก็จะต้องแย่งมาเป็นของตัวเอง
พอนึกถึงฉินอีหลิน ฉินหลันซูเปลี่ยนเป็นดุดันทันที
เธอคาดไม่ถึงผู้ชายคนนั้นจะรักพี่สาวเธอได้ขนาดนี้ ความสัมพันธ์เพียงคืนเดียวก็ทำให้พี่สาวเธอกลายเป็นนายหญิงของประธานบริหารH&Jกรุ๊ป
ฉินหลันซูหวนคำนึงถึงการกระทำของตัวเองต่อหน้าพี่สาวของเธอ พบว่าตัวเองเป็นเหมือนตัวตลกที่แด้ดิ้น เธอไม่ยอมหรอก แบบนี้จะให้เธอยอมได้ยังไงกัน
