Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) – บทที่ 599 – : สังหารและหลบหนี !

จินเจิ้งหยาง ถูกส่งไปโดยเทียนกวงหมิงด้วย 100,000 กฎของเซียนแท้จริง เขากระอักเลือดจำนวนมากและร่างกายของเขาเริ่มสั่น เขาถ่มเลือดออกจากอวัยวะชิ้นใหญ่และมองไปที่เทียนกวงหมิงด้วยความกลัว
เทียนกวงหมิงที่ถูกปกคลุมด้วยแสงดูเหมือนพระเจ้า ในสายตาของ เซียนแท้จริง เช่น จินเจิ้งหยาง เขาดูลึกลับจริงๆ
“แค่กแค่ก เจ้าเป็นใคร ? ข้าไม่ได้ทำให้เจ้าขุ่นเคืองใช่ไหม ? ” จินเจิ้งหยาง รู้สึกผิดจริงๆ เขารู้สึกเศร้าและโกรธเล็กน้อย เขารู้สึกว่าตัวเองน่าสงสารจริงๆ
เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้ขุ่นเคืองใครเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขามักจะยอมจำนนต่อผู้อื่นที่มีการฝึกฝนที่สูงกว่าเขาและไม่เคยทำให้พวกเขาขุ่นเคือง
ทำไมคนที่แข็งแกร่งถึงมาสังหารเขา ?
กฎเซียนแท้จริง 100,000 ประการเหล่านั้นทำให้จินเจิ้งหยางตกตะลึง มีเพียงอัจฉริยะระดับสูงสุดเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงจำนวนนั้นได้
แม้แต่ จินหยู มีเพียงแค่ 100,000 เท่านั้นเมื่อนางบุกเข้าสู่ อาณาจักรเซียนแท้จริง
100,000 เป็นก้าวขึ้น
50,000 เป็นตัวเลขพื้นฐาน ในการบุกทะลวงสู่เซียนสวรรค์ ต้องมี 50,000 กฎ แต่การที่จะไปถึง 100,000 นั้นเป็นช่องว่างขนาดใหญ่
ยิ่งใกล้ถึง 100,000 นั่นหมายความว่าคนๆ หนึ่งมีศักยภาพมากกว่า จินหยู มีมากกว่า 90,000 ซึ่งใกล้เคียงกับ 100,000 ซึ่งเป็นสาเหตุที่ผู้คนกล่าวว่านางเป็นอัจฉริยะที่มีศักยภาพไร้ขีดจำกัด
สำหรับการเจาะทะลุ 100,000 ใครก็ตามที่ทำได้จะเป็นอัจฉริยะระดับสูงสุด ทุกกองกำลังจะไล่ล่าพวกเขา ตราบใดที่พวกเขาไม่ตายไปครึ่งทางซะก่อน พวกเขาจะกลายเป็นเสาหลักของกลุ่มของพวกเขา
ดังนั้นเมื่อเทียนกวงหมิงใช้กฎเซียนแท้จริง100,000 ครั้งในคราวเดียว จินเจิ้งหยาง ก็ตกตะลึง เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้เคยรุกรานคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้
“ เจ้าไม่ได้ทำให้ข้าขุ่นเคือง ? ” เมื่อเทียนกวงหมิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็เยาะเย้ย เขาก้าวออกมาและก้มศีรษะลงต่อหน้าจินเจิ้งหยาง
“ ดูให้ดีสิ ข้าเป็นใคร ? “เทียนกวงหมิงกล่าวอย่างเย็นชา
แสงกระจัดกระจายและใบหน้าของเทียนกวงหมิงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า จินเจิ้งหยาง
“เจ้า…” ช่วงเวลาที่ จินเจิ้งหยาง เห็นเทียนกวงหมิงดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ ราวกับว่าเขาได้เห็นสิ่งที่น่ากลัว
“ไม่… เป็นไปไม่ได้…” จินเจิ้งหยาง ส่ายหัว เขาไม่เชื่อสายตาของเขา เขากระพริบตาและหวังว่าสิ่งที่เขาเห็นจะเป็นภาพลวงตา
แต่ความจริงอยู่ที่นั่น ไม่ว่า จินเจิ้งหยาง จะกระพริบตากี่ครั้ง มันก็เป็นผลลัพธ์เดียวกัน
ใบหน้าของเทียนกวงหมิงอยู่ที่นั่นและชัดเจนและเย็นชา สายตาที่ดูเหมือนกำลังจะแทงทะลุหัวใจของเขา ทำให้จิน เจิ้งหยางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
“ เจ้าคิดว่ามันไม่น่าเชื่อเหรอ ? ”เทียนกวงหมิงหัวเราะอย่างเย็นชา
” มันเกิดขึ้นได้อย่างไร เดือนที่แล้ว แค่เดือนเดียว เจ้ามาที่นี่แค่เดือนเดียว ” ความคิดเห็นและความคิดของ จินเจิ้งหยาง เกี่ยวกับโลกทั้งหมดแตกเป็นเสี่ยง สิ่งเหล่านี้เกินที่เขาจะเข้าใจได้
“ ยิ่งไปกว่านั้น… ยิ่งกว่านั้น ข้าส่งเจ้าไปที่เกาะน้ำดำ แล้วเจ้ายังไม่ตายจริงๆ เหรอ ? ” จินเจิ้งหยาง ตัวสั่นและกล่าว
มีหลายสิ่งที่เขาไม่เข้าใจมากเกินไป
คนที่ถูกส่งไปยังเกาะน้ำดำ ควรถูกทุบตีจนตายไม่ใช่หรือ?
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ตาย แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะออกมาในหนึ่งเดือน
เกิดอะไรขึ้น ? 　　“ พูดถึงเรื่องนั้น ข้าต้องขอขอบคุณที่ส่งข้าไปที่นั่น จากนั้นข้าก็มีโอกาสพัฒนาตัวเอง”เทียนกวงหมิงกล่าวอย่างเย็นชา
เพื่อให้เขามีการบ่มเพาะในปัจจุบันของเขา เขาต้องขอบคุณ จินเจิ้งหยาง ถ้าไม่ใช่เพราะ จินเจิ้งหยาง ที่ส่งเขาไปที่เกาะน้ำดำ เขาคงไม่มีการบ่มเพาะเช่นนี้ ไอลีนโนเวล
ดังนั้นเทียนกวงหมิงจะขอบคุณ จินเจิ้งหยาง เป็นอย่างดี
“ เจ้ารู้ไหมว่าข้าใช้เวลาหนึ่งเดือนที่เกาะน้ำดำอย่างไร ? ”เทียนกวงหมิงคว้าปลอกคอของเขาและโกรธ
“ หนึ่งเดือน เดือนนี้เป็นเหมือนปีสำหรับข้า แม้ว่าการบ่มเพาะของข้าจะเพิ่มขึ้น เจ้ารู้ไหมว่าหนึ่งเดือนนั้นยากเพียงใด ”เทียนกวงหมิงเต็มไปด้วยความโกรธ
ความโกรธกำลังจะเผาจิน เจิ้งหยาง
“ ปล่อยข้า มันเป็นความผิดของข้า ข้าโง่เขลาและหยิ่ง ได้โปรดให้ข้ามีชีวิตอยู่ ข้ามาจากตระกูลจินและสามารถชดเชยเจ้าได้ ” จินเจิ้งหยาง ตัวสั่นและกล่าว
“เจ้าสามารถบอกยมบาลเกี่ยวกับเรื่องนั้นได้ ”เทียนกวงหมิงกล่าวอย่างเย็นชา
“ไม่… ไม่…” จินเจิ้งหยาง มองไปที่เทียนกวงหมิงด้วยความหวาดกลัว
คชา!
เทียนกวงหมิงพูดอย่างเย็นชากับวรยุทธ์ของเขา บิด 90 องศา พลังงานที่แท้จริงเข้าสู่จิตวิญญาณของเขาและสังหารมัน
ศพของ จินเจิ้งหยาง อ่อนลงและล้มลง
จากนั้นเทียนกวงหมิงก็ผ่อนคลายและลุกขึ้นยืน ด้วยการแก้แค้น ความโกรธในหัวใจของเขากระจัดกระจาย
“ ไปกันเถอะ เราทำให้เกิดความโกลาหลมากเกินไป และหลายคนเห็นเรา ”หยุนเทียนเซี่ยบินไปและพูดอย่างเคร่งขรึม
” ตกลง “เทียนกวงหมิงไม่ได้พูดอะไรและบินออกไปทันที　　หยุนเทียนเซี่ยติดตามอย่างใกล้ชิดและไล่ตาม
บนเรือ มีศพสองศพนอนอยู่ใต้สายตาที่ตกตะลึงของทุกคน
โดยเฉพาะที่เป่ยคุนหมิงนำมา ทุกคนต่างร้องไห้ว่านายน้อยของพวกเขาตายไปแล้วในขณะที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ จักรพรรดิเป่ยชิวจะฝังพวกเขาไปพร้อมกับเขาอย่างแน่นอน
“ ไล่ล่าพวกมัน ” มีคนตะโกนด้วยความโกรธ
ที่ฝั่งมีคนคุยกันมากมาย
“ ข้ารู้จักคนๆ นั้น นั่นคือหยุนเทียนเซี่ย บุตรชายของเจ้าคฤหาสน์หยุน ” มีคนตะโกน
“ หยุนเทียนเซี่ยเจ้าขยะที่มีชื่อเสียง จะเป็นเขาได้อย่างไร ? ” มีคนตกใจ
“ จินหยูและเป่ยคุนหมิงสนิทกันมาก ทันทีที่คู่หมั้นของจินหยูหยุนเทียนเซี่ยตั้งข้อหาสังหารเป่ยคุนหมิง นั่นคือกรรม ” มีคนหัวเราะออกมาดัง ๆ และปรบมือ　　“ คราวนี้จักรพรรดิเป่ยชิวและเจ้าคฤหาสน์หยุนจะมีความขัดแย้ง น่าสนใจ ” มีคนเย้ยหยัน
“ การแสดงดีอะไรเช่นนี้ ผู้เฒ่าสองคนทะเลาะกัน สุดท้ายก็ส่งผลกระทบกับคนบริสุทธิ์อย่างเรา ” มีคนรำคาญ
…
ทุกคนพูดคุยกันแต่ทุกคนรู้สึกว่าเป็นเป่ยคุนหมิงและจินหยูที่จีบและหยุนเทียนเซี่ยจับพวกเขาซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาสังหารเป่ยคุนหมิง
สำหรับจิน เจิ้งหยาง ไม่มีใครสนใจเขา จินเจิ้งหยาง จะเปรียบเทียบกับ เป่ยคุณหมิง ได้อย่างไร ?
แต่การสนทนาเหล่านี้ไม่สามารถรบกวนเทียนกวงหมิงและหยุนเทียนเซี่ยได้ หลังจากการสังหาร พวกเขาก็บินหนีไปและไม่เสียเวลาเลย
พวกเขาวิ่งไปครึ่งคืนและอยู่ไกลจากแม่น้ำทิศเหนือก่อนที่จะหยุด พวกเขาหยุดพักผ่อนหน้าภูเขาใหญ่
แสงจันทร์กระจัดกระจาย สวยงามมาก ทอดยาวเป็นเงาเทียนกวงหมิงยืนอยู่หน้าหินก้อนหนึ่งและมองดูดวงดาว “ ตอนนี้ข้าได้แก้แค้นแล้ว ข้าต้องฝึกฝนและปักหลักตัวเองและบุกทะลวงสู่ อาณาจักรเซียนสวรรค์ แล้วเจ้าล่ะ ? ”
“ ข้าคงต้องเริ่มหนีแล้วล่ะ ”หยุนเทียนเซี่ยกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ เขายืนอยู่ใต้เทียนกวงหมิงและพักผ่อนบนหิน
“ จักรพรรดิเป่ยชิวจะไล่ล่าเจ้าหรือ ? ”เทียนกวงหมิงเดา
“ ใช่ ข้าสังหารบุตรชายคนเดียวของเขา คิดว่าเขาจะไม่ไล่ข้าเหรอ ? ” หยุนเทียนเซี่ยกล่าว
“ ไม่ต้องกลัว ข้าจะซ่อนตัวจากเขาพร้อมกับเจ้า ถ้าไม่เราจะสู้กลับและสังหารคนที่ส่งมา ถ้าเราทำไม่ได้ก็ขอให้นายท่านช่วย ”เทียนกวงหมิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ นั่นเป็นสิ่งเดียวที่เราทำได้ นี่คือการทดสอบของเราด้วย แม่น้ำทิศเหนืออยู่ไกลจากคฤหาสน์หยุน เราต้องระวังเมื่อเรากลับไป ”หยุนเทียนเซี่ยพยักหน้า