Advent of the Archmage Chapter 395: เจ้าตัวเล็กขี้สงสัย
ห้องเก็บไวน์ใต้ดิน
ยัยบ้าไม่เชื่อลิงค์อย่างเห็นได้ชัด ซึ่งนี่มันค่อนข้างน่าอึดอัด
ด้วยการคิดอยู่ซักพัก, ลิงค์ก็พูดออกมา “ดูฉันให้ดีๆสิ ฉันคงเป็นปีศาจไม่ได้หรอกใช่ไหม?”
ยัยบ้าหนุ่มถือปืนคาบศิลากระบอกเล็กเอาไว้ มันเหมือนกับปืนสั้นจากโลก ในตอนนี้, ปากกระบอกกําลังสันแต่ก็ยังเล็งมาที่ลิงค์อยู่ “ปีศาจเก่งเรื่องการปลอมตัว พวกปีศาจข้างนอกนั้นไม่ได้น่ากลัวหรอก แต่มันมีพวกร้ายๆที่แกล้งทําเป็นมนุษย์อยู่ด้วย เหมือนกับอาเคนเซอร์, เขาเป็นช่างฝีมือที่น่านับถือ, แต่เขาก็ทรยศพวกเราทุกคน!”
ด้วยเหตุนี้ลิงค์จึงได้รู้แล้วว่ามีคนทรยศอยู่ในลาลิเอล มันคือช่างฝีมืออาเคนเซอร์, เหมือนกับในเกมส์
ลิงค์มองอย่างจนปัญญา “ฉันไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทําร้ายนายนี่, ถูกไหม?”
“มีสิ!” เจ้าตัวเล็กตะโกน “รีบฆ่าข้าเถอะ! ข้าไม่อยากพูดอะไรแล้ว”
นี่ทําให้ลิงค์ตกตะลึง ยัยบ้าคนนี้รู้อะไรบางอย่างจริงๆ
ในขณะที่เขากําลังจะพูด, เขาก็ได้ยินเสียงรบกวนดังมาจากข้างนอก ด้วยความตกใจ, เขาเงี่ยหูฟังแล้วส่งสัญญาณ ให้ยัยบ้าที่อยู่ตรงมุมห้องเงียบ จากนั้น, เขาก็มองซ้ายมองขวา, แล้วเห็นถังเก็บไวน์อยู่จํานวนนึ่ง
เขาเริ่มเคลื่อนไหวในทันที เขาเอาถังมาวางซ้อนกันข้างทางเข้าทีละใบ ในตอนที่พวกมันเกือบจะถึงทางเข้า, ลิงค์ก็ชําเลืองมองมัน เขาประเมินขนาด, แล้วจากนั้นก็แทงดาบเข้าไปในกําแพง เขาฟันมันเบาๆเหมือนกับนั่นเต้าหู, แล้วตัดกําแพงออกมาให้ใหญ่กว่าทางเข้า
ห้องเก็บไวน์ใต้ดินของยัยบ้านั้นเพดานต่ํามากๆ มันสูงแค่แปดฟุตเท่านั้น ลิงค์หยิบแผ่นหินขึ้นมาแล้วค่อยๆวางเอาไว้บนถังไวน์ มันปิดผนึกทางเข้าอย่างสมบูรณ์ ในระหว่างกระบวนการนี้, ลิงค์รวดเร็วมากๆ และที่สําคัญกว่านั้น, เขาไม่ทําให้เกิดเสียงเลย แม้กระทั่งการนั่นกําแพง, มันก็เกิดแค่เสียงตัดเบาๆเท่านั้น หากไม่ได้ฟังใกล้ๆก็คงจะไม่ได้ยินมันเลย
ในตอนที่เขาจัดการเสร็จเรียบร้อย, เขาก็ตระหนักได้ว่ายัยบ้าวางปืนลงแล้ว
ลิงค์รู้สึกโล่งอกขึ้นเล็กน้อย เขาเอานิ้วมาปิดปากเพื่อบอกให้ยัยบ้าเงียบ เจ้าตัวเล็กเองก็ได้ยินเสียงจากข้างนอก เขาไม่กล้าหายใจดัง, และร่างกายของเขาก็สั่นในตอนนี้, แม้ว่าเขาจะยังสงสัยลิงค์อยู่ แต่เขาก็เลือกที่จะเก็บมันไว้ก่อน เพราะปีศาจที่อยู่นอกห้องใต้ดินน่ากลัวกว่า
ทั้งสองคนไม่ส่งเสียง พวกเขาแค่รออยู่ในห้องใต้ดิน ลิงค์ยืนอยู่ข้างๆทางเข้าพร้อมกับดาบของเขา, เตรียมพร้อมที่จะเคลื่อนไหวได้ทุกเมื่อ
หลังจากผ่านไปประมาณสองนาที, เพดานก็สั่น ตุบ, ตบ, ตบ มันคือเสียงเท้าของพวกปีศาจ, จากเสียงของมันนั้น, มันมีปีศาจอย่างน้อยสามตัว พวกมันหนักกว่าครึ่งตัน ลิงค์สามารถบอกได้ด้วยว่ามีตัวนึงคือปีศาจเพลิงโฟดอร์
พวกมันค่อยๆเข้ามาใกล้ทางเข้าที่ละนิดและลิงค์ก็ได้ยินภาษานรก
“เจ้าได้กลิ่นไหม? แปลกจัง, มันเหมือนกลิ่นไวน์เลย”
“ฟุดฟิด, ฟุดฟิด, หอมจัง”
“หัวหน้าครับ, มีทางเข้าถูกปิดผนึกอยู่ มันน่าจะขยับได้นะครับ”
“ไหน? ขอข้าดูซิ”
พอได้ยินแบบนี้, ลิงค์ก็กําด้ามดาบแน่นและกดปลายดาบจ่อไปที่กําแพง ในตอนที่ปีศาจรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ, มันก็จะถูกแทง
แกรัก! พวกมันเปิดฝาประตูห้องเก็บไวน์ มีเสียงหายใจที่รุนแรงดังมาจากแผ่นหินเหนือหัวลิงค์ มันกําลังใกล้เข้ามา
ในตอนนี้ ไม่ใช่แค่ลิงค์เท่านั้นที่กําลังมีสมาธิอย่างเต็มที่ แต่ยัยบ้าที่อยู่ตรงมุมห้องเองก็หยิบปืนขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆอีกครั้ง แต่แทนที่จะเล็งไปที่ลิงค์, มันกลับเล็งไปที่แผ่นหิน
เสียงหายใจดังอยู่เป็นเวลาสามวินาทีก่อนที่จะออกไป
“มันก็แค่แผ่นหิน ไม่เห็นมีอะไรอยู่เลย” เสียงของปีศาจดังก้อง นี่หมายความว่ามันมีปอดใหญ่ ตัดสินจากเสียงเท้าของมัน, นี่คือปีศาจเพลิงโฟดอร์ มันเองก็มีเลเวล 8
เสียงเท้าไกลออกไป ดูเหมือนว่าปีศาจจะออกไปแล้วจริงๆ ลิงค์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วหันกลับมา “นี่, พวกเราเสียเวลาไม่ได้แล้วนะ พวกเราต้องออกไปเดี๋ยวนี้ ปีศาจอาจจะกลับมาอีกได้ทุกเมื่อ”
– การกระทําสําคัญกว่าคําพูด การกระทําเมื่อสักครู่นี้ของลิงค์ได้ลดความสงสัยของเจ้าตัวเล็กลงไปอย่างมาก เขาจ้องลิงค์ด้วยดวงตากลมโต “เจ้าเป็นผู้ส่งสารเผ่ามนุษย์จริงๆหรอ? เจ้าชื่ออะไร?”
“ฉันลิงค์ โมรานี่ นี่ตราชนชั้นสูงของฉัน, แล้วนี่ก็คทาของฉัน…เร็วเข้าเถอะ, พวกเราไม่มีเวลาแล้ว!” ลิงค์เร่ง
ยัยบ้าตกใจ “เจ้าคือลอร์ดเฟิร์ดอย่างงั้นหรอ ทําไมเจ้าถึงไม่ใช้เวทมนตร์หล่ะ?”
“พอดีมีเรื่องเกิดขึ้นนิดหน่อย ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว รีบตามฉันมาเร็วเข้า!” หัวใจของลิงค์เต้นรัว นี่หมายความว่ามีอันตรายอยู่, และเขาต้องรีบออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้
ครั้งนี้ ดูเหมือนว่ายัยบ้าจะเชื่อเขา เขาเตะถังที่อยู่เหนือไฟ, ทําให้ไฟดับ จากนั้นเขาก็วิ่งมาหาลิงค์ “เจ้ามีอาหารไหม? ข้าไม่ได้กินอะไรมาสามวันแล้ว”
พอยัยบ้าเข้ามาใกล้ๆ, ลิงค์ก็ตระหนักได้ว่าริมฝีปากของเขาแตกแห้งและเขาก็ดูอ่อนแรง ลิงค์เอามันอบจากอารากู่ และขวดน้ําออกมาจากต่างมิติของเขา
ยัยบ้ากัดเข้าไปหนึ่งคําแล้วทําปากเผยอ “รสชาติแปลกจัง ข้าไม่เคยเจอรสชาติแบบนี้มาก่อน, แต่ก็อร่อยดีนะ, ข้าชอบมัน”
จากนั้นลิงค์ก็เอาเสื้อออกมาหนึ่งตัว เขาฉีกมันเป็นเส้นๆแล้วผูกพวกมันเข้าด้วยกัน เขายื่นมือออกมาแล้วอุ้มยัยบ้าที่กําลังยุ่งอยู่กับการกินขึ้นหลัง ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็ออกคําสั่ง “จับให้แน่นๆนะ”
“อ้ะ, อือ..โอเค” ยัยบ้ารู้สึกกลัว, แต่เขาก็ต้องทําตาม เขาเอาขาเล็กๆหนีบรอบเอวของลิงค์แน่น แล้วใช้แขนของเขากอดลิงค์แน่น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ลืมกินมันฝรั่งอยู่ ดี เขาหิวมากจริงๆ
ในที่สุดลิงค์ก็รู้แล้วว่ายัยบ้าคนนี้เป็นผู้หญิงจากการที่เธอมากอดเขา แต่หน้าอกของเธอแบนราบจริงๆ
ลิงค์พันเศษผ้ารอบๆไปจนถึงคอของยัยบ้า เขาหันกลับไปดู พอเห็นว่าเธอยังกินอยู่, เขาก็เก็บมันฝรั่งกลับคืนมา “พอได้แล้ว อย่ากินเยอะเกินไปในตอนแรกสิ”
“แต่ข้าหิวนี่” เธอจ้องลิงค์อ้อนวอน
เขาไม่สะทกสะท้านลิงค์พันผ้าต่อไปจนศรีษะของเธอยึดติดกับหลังของเขาอย่างแน่นหนา
“ถ้าเจ้ามัดข้าแบบนี้ข้าจะตายเอานะ”
“ฉันน่าจะวิ่งเร็วกว่าที่จะถึงตอนนั้นนะ ถ้าฉันไม่ล็อคหัวของเธอเอาไว้, คอของเธอหักแน่”
เธอไม่เชื่อเขา “เจ้าโกหกอีกแล้ว! ขอข้าดูหน่อยเถอะว่า เจ้าจะเร็วสักแค่ไหนกัน!”
หลังจากที่มัดเธอเสร็จ, ลิงค์ก็ฟังเสียงข้างนอก มันเงียบ, แต่เขาก็ไม่ได้ลดการป้องกันลง เขากําหมัดอีกครั้ง พลังมังกรพุ่งพล่านและเปิดใช้ผลสัมผัสปลอดโปร่ง, ลิงค์สามารถรับรู้สัญญาณทุกประเภทได้
พื้นสั่นเล็กน้อย ใกล้ๆนี้มีปีศาจอยู่สี่ตัว รวมทั้งปีศาจเพลิงโฟดอร์ตัวเมื่อกี้ด้วย พวกมันกําลังคุยกันอยู่ที่ระยะห่างออกไป 150 ฟุต
ผลของสัมผัสปลอดโปร่งได้เก็บเสียงของพวกมัน
“ดูนี่สิ, มีรอยเท้าอยู่ด้วย มันยังใหม่อยู่เลย” หนึ่งในพวกมันพูด
“มีบางสิ่งผ่านไป มันต้องเป็นคนที่โยนระเบิดเมื่อสักครู่นี้แน่ๆ” ปิศาจอีกตัวพูด ตัดสินจากเสียง, มันคือปีศาจปีกโหยหวน
“มันเดินไปทางห้องเก็บไวน์ใต้ดินเมื่อสักครู่นี้, แต่ว่ามันถูกปิดตายอยู่…หรือว่ามันจะเป็นห้องลับ?” ปีศาจเพลิงโฟดอร์พูดพึมพํา หลังจากที่นิ่งไปสักพัก, เขาก็พูดขึ้น “รีบกลับไปกันเถอะ!”
จากนั้นเสียงฝีเท้าก็ใกล้เข้ามา มันฟังดูเร่งรีบ ปีศาจกําลังวิ่งกลับมาอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะทําให้พวกมันไม่สามารถสัมผัสถึงพลังมังกรได้, ลิงค์จึงยกเลิกผลทิ้ง จากนั้น เขาก็กระซิบกับยัยบ้า “ฉันอยากจะส่งข้อความไปหาเอดิน, เลดี้ฟอร์ทูน่า ฉันจะทําได้ยังไง?
ลิงค์ไม่ได้บอกว่าเขาอยากเข้าไปในบาเรียป้องกันเมือง เพราะนั่นจะเพิ่มความสงสัยและทําให้ยัยบ้ากลับมาระวังตัวอีกครั้ง แต่การบอกว่าเขาต้องการส่งข้อความและให้เด็กสาวเป็นคนส่งนั้น, มันจะทําให้เธอไม่สงสัยเขา
“บอกมาว่าเอดินหน้าตาเป็นยังไง” ยัยบ้าคนนี้ค่อนข้างระวังตัว
“ดวงตาสีเขียวมรกต, ชอบสวมผ้าคลุมหลากสีที่มีสีแดง, น้ําเงิน, แล้วก็เขียว เธอมัดแกะสองข้าง, แต่ผมเธอไม่ได้ยาวนัก ทําให้ทรงมันเหมือนกับเขาสัตว์ ”
“ก็ได้, ข้าเชื่อเจ้า เอดินอยู่ข้างในกําแพงคริสตัล, แต่พวกเราเข้าไปไม่ได้หรอก ข้อความก็ส่งเข้าไปไม่ได้ด้วย ปีศาจทําลายรูปปั้นสังเกตุการณ์ไปหมดแล้ว” ยัยบ้าพูดอย่างนุ่มนวล
“กําแพงคริสตัลหรอ? ใช้ไอบาเรียเหลืองๆนั่นรึเปล่า?” ลิงค์ถามแม้ว่าจะรู้คําตอบอยู่ เขาค่อยๆชี้นํายัยบ้าเพื่อให้ได้คําตอบที่เขาต้องการ
“ใช่, มันคือบาเรียเวทมนตร์ ไม่มีข้อมูลไหนสามารถผ่านได้, เว้นเสียแต่ว่าไม่, ข้าจะไม่บอกเจ้า ข้ายังไม่เชื่อใจเจ้าดีนัก!” เธอหยุดอย่างกระทันหัน
ลิงค์ยักไหล่ เขาไม่ได้ถามต่อเพราะนั่นจะทําให้เจตนาของเขาชัดเจนขึ้น และความสงสัยของยัยบ้าคนนี้คงจะสูงขึ้นอย่างพรวดพราด เขาเปลี่ยนไปสนใจปีศาจที่อยู่ข้างนอกทางเข้าแทน
ตุบ, ตุบ ปีศาจเพลิงโฟดอร์กลับมา ครั้งนี้, ฝีเท้าของมันดูเร่งรีบ จากเสียงร้องในอากาศ, ลิงค์คิดว่ามันคงคิดจะขยี้แผ่นหินให้แตก
ในเส้นความคิดของเขา, ลิงค์ได้คํานวณเอาไว้แล้ว เขาไม่ได้โจมตีหรือล่าถอย เขาแค่ไปอยู่ตรงมุม, แล้วซ่อนอยู่หลังถังไวน์
ตึง! ปีศาจกระทุบหินแล้วทําลายมัน มันมีประสบการณ์ การต่อสู้ที่ค่อนข้างสูง เพื่อป้องกันการโจมตีจากคนที่อยู่ใต้แผ่นหิน, มันกระทืบลงมาด้วยพลังปีศาจ ซึ่งการกระทําเช่นนี้ไม่ใช่แค่หินจะถูกทําลายเท่านั้น แต่ออร่าต่อสู้ยังสะเทือนเข้ามาด้วย ทางเข้าห้องใต้ดินทั้งหมดยุบตัวลง, เกิดเป็นรูโหว่
ถังไวน์ถูกขยี้ แผ่นไม้กระจายไปทั่วและไวน์ก็ทะลักออกมา ทั้งห้องใต้ดินเต็มไปด้วยกลิ่นที่รุนแรงของไวน์ มันคือไวน์เบอร์รีแดงของโปรดของยัยบ้า
ความวุ่นวายนี้ใหญ่เกินไป, มันเหมือนกับว่าโลกกําลังล่มสลาย ยัยบ้าส่งเสียงร้องออกมาตามสัญชาตญาณ, แต่ก่อนที่เธอจะได้ส่งเสียง, ลิงค์ก็ปิดปากเธอไว้ ออร่าอื่นๆทั้งหมดที่อยู่ในห้องใต้ดินถูกปกคลุมด้วยกลิ่นไวน์
“เข้าไปดูข้างในซะ” ปีศาจเพลิงโฟดอร์พูด ด้วยความที่เป็นปีศาจระดับสูง, มันจึงตัวสูงกว่าสิบฟุต ทําให้ห้องใต้ดินนี้เล็กเกินไปสําหรับมัน
ตึก, ฟุบ ปีศาจะระดับต่ําที่ตัวเล็กกว่ากระโดดลงมาสองตัว ลิงค์รู้สึกว่าหัวใจของยัยบ้าคนนี้เต้นเร็วขึ้นในทันที แม้กระทั่งการหายใจของเธอก็ถี่ขึ้น เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังหวาดกลัว
พอเห็นปีศาจระดับต่ํา, สมองของลิงค์ก็ทํางาน เขาคิดวิ ธีแก้ปัญหามากมาย และนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขา หยิบปืนคาบศิลาของยัยบ้าแล้วเอื้อมมือไปผลักถังไวน์ ด้วย การเปิดเผยตําแหน่งผ่านเสียง, เขาก็ทําการยิงสามนัดติ ดต่อกัน
ในตอนที่เขายิง, ลิงค์ได้หยิกขาของยัยบ้าเบาๆ แม้ว่าเขา จะหยิกเบาแล้ว, แต่เธอก็ไม่สามารถทนได้อยู่ดี เธอร้องออก มาในทันที, และดวงตาสีดําของเธอก็มีน้ําตาคลอ มีน้ําตาห ยดนึงอยู่ที่หางตาของเธอ มันเจ็บ
ปัง, บัง, บัง, กระสุนทุกนัดโดนปีศาจระดับต่ํา, และหัวของพวกมันก็ระเบิด พวกมันตายโดยที่ไม่ได้ตั้งท่าต่อสู้ด้วยซ้ํา
แน่นอนว่าความวุ่นวายนี้ทําให้ปีศาจเพลิงโฟดอร์ที่อยู่ข้างนอกรู้ตัว มันไม่เพียงแค่ได้ยินเสียงปืนเท่านั้น แต่มันยังได้ยินเสียงร้องของยัยบ้าด้วย มันหัวเราะคิกคัก “ข้ากําลังสงสัยอยู่ว่าอะไรอยู่ข้างล่างนั่น มันคือไอตัวเล็กนี่เอง พวกมันรสชาติดีนะ ดูเหมือนว่าวันนี้ข้าจะมีอาหารดีๆแล้วหล่ะ”
ไม่ใช่แค่ฟิรุแมนเท่านั้นที่รู้เรื่องเกี่ยวกับปืนคาบศิลาของยัยบ้า, แต่กองทัพแห่งความมืดเองก็มีประสบการณ์เกี่ยวกับพวกมันจากการต่อสู้ ดังนั้นในตอนที่ปีศาจ ได้ยินเสียงปืนคาบศิลา, ความคิดแรกของมันคือมียัยบ้ากําลังซ่อนตัวอยู่ในนั้น สําหรับมันแล้ว, ยัยบ้าก็เป็นแค่ชิ้นเนื้อ พวกเขาไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรเลย
ปีศาจปีกโหยหวนตัวนึงพูดจากที่ไกลๆ “ข้าเองก็อยากได้ซักตัว ข้าเองก็อยากได้ซักตัว”
“ถ้าเจ้าอยากกิน, ก็มาช่วยข้าขุดห้องใต้ดินนี้ ไอพวกตัวเล็กนี่ก็เป็นแค่หนูเท่านั้นแหล่ะ เจ้าต้องขุดเอาพวกมันออกมา”
ตุบ, ตุบ, ตุบ ปีศาจปีกโหยหวนเดินมาแล้วเริ่มให้ความช่วยเหลือจริงๆ ปีศาจสองตัวนี้มีเลเวล 8 ทั้งคู่, และแผ่นหินก็ไม่สามารถหยุดพวกมันได้
ตูม, ตูม เพดานถูกกระทบอย่างต่อเนื่อง แล้วทางเข้าก็เริ่มกว้างขึ้น ลิงค์ถอยมาที่ขอบห้องโดยไม่ให้เกิดเสียง หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที, ปีศาจสูงสิบฟุตก็กระโดดเข้ามามันนั่งยองๆเพื่อมองหา “หนู”
สําหรับปีนของหนูนั้น, มันเป็นภัยคุกคามแค่กับพวกปีศาจระดับตํา ผิวหนังของมันทั้งหนาและด้าน ต่อให้มันถูกยิง, มันก็เป็นแค่รอยขีดข่วนเล็กๆเท่านั้น ในขณะที่มันเริ่มคุ้นเคยกับความมืด, ลิงค์ก็เคลื่อนไหว
เขาพุ่งไปที่ข้างๆปีศาจในทันทีแล้วเตะหัวเข่าของมันด้วย เสียงกร๊อบ, หัวเข่าของมันก็หัก, และปีศาจก็ทรุดลง มันส่งเสียงร้องออกมา, มีเสียงขูดเบาๆ แล้วเขาก็ตัดหัวปีศาจเพลิงโฟดอร์ทิ้งอย่างหมดจด, และเสียงร้องก็เงียบลง
ลิงค์รีบวิ่งออกมาจากหลุม, แล้วเขาก็เห็นปีศาจปีกโหยหวน ปีศาจสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติและกําลังจะส่งเสียงร้องออกมา แถมมันยังสยายปีกแล้วเตรียมบินขึ้นฟ้าอีกด้วย
การโจมตีด้วยเสียงของปีศาจปีกโหยหวนนั้นรุนแรงมาก ลิงค์สามารถต้านทานมันได้อย่างง่ายดาย, แต่ยัยบ้าที่อยู่ข้างหลังเขาคงจะตายจากคลื่นเสียง
ในช่วงเวลาสําคัญนี้, ลิงค์พุ่งเข้าใส่ด้วยความเร็วเหมือนกับฟ้าผ่า เท้าของเขาเกี่ยวหินก้อนนึงแล้วคว้าหัวเข่าของปีศาจ ลิงค์ดึงปีศาจสูง 14 ฟุตลงมาจากกลางอากาศ
จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าไปโดยไม่ลังเล เขาเหยียบหัวของปีศาจและเปิดใช้พลังระดับตํานานของเขาด้วยเสียง ผัวะ, หัวของปีศาจก็ระเบิดเหมือนกับแตงโมที่อยู่ภายใต้แรงกดดัน
ในตอนที่เขาจัดการเสร็จเรียบร้อย, ลิงค์ก็ได้ยินเสียงร้องจากบนฟ้า มันคือพวกปีศาจปีกโหยหวน ในที่สุด ลิงค์ก็โดนพวกปีศาจที่อยู่บนฟ้าหาตัวเจอแล้ว
ด้วยการสูดหายใจเข้าลึกๆ, ลิงค์ก็สงบสติของตัวเอง จากนั้นเขาก็หันกลับแล้วเริ่มวิ่งตรงไปทางที่มีสิ่งปลูกสร้างเยอะๆ ในเมื่อเขาถูกจับได้แล้ว, เขาก็จะใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศ
“ไปทางซ้าย มีทางเข้าตรอกอยู่ตรงนั้น” ยัยบ้าพูดขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ข้อความก็ปรากฏขึ้นในทัศนวิสัยของเขา
เปิดภารกิจใหม่: ตีฝ่า
ภารกิจ: ฝ่าการปิดล้อมของปีศาจและเข้าไปในโลกใต้ดินของเมืองลาริเอล
รางวัลภารกิจ: กางเกงนักฆ่า (อีพิค)
มันคืออุปกรณ์อีกชิ้น ชื่อของมันคล้ายกับผ้าคลุมนักฆ่า ถ้าเขาทําภารกิจเสร็จทั้งหมด, เขาจะได้ทั้งชุดเลยรึเปล่านะ?
ลิงค์ไม่เคยเจอชุดเซ็ทนี้ตอนที่อยู่ในเกมส์, แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ เขารับภารกิจใหม่
