Advent of the Archmage – 489: สามเสาหลักแห่งภพ: กาลเวลา

Chapter
ตุบดยุคอาเบลไม่สามารถคุกเข่าได้อีกแล้ว เขาลงไปนอนกับพื้น
เขายังไม่ตายแค่ได้รับบาดเจ็บหนักคาร์โนสประคองเขาเอาไว้ในจังหวะสุดท้าย, แต่ถึงยังไงตอนนี้เขาก็ใกล้จะตายแล้ว อันที่จริง, เขาน่าจะอยู่ในสภาพเลวร้ายกว่านั้นด้วยซ้ำ
นากานักบวชกับคาทูช่าหนีไปแล้ว,แต่เขายังอยู่ที่นี่เพื่อรอคำตัดสิน!
ตอนนี้,ค่ายได้ถูกคลื่นกระแทกเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพังเรียบร้อยแล้ว ออร่าปาฏิหารย์ของลิงค์ยังมีผลอยู่, แต่ก็สามารถป้องกันได้แค่ 1,500 ฟุต ซึ่งคลื่นกระแทกนี้ไปไกลกว่านั้น, และลิงค์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ในท้ายที่สุดแล้ว,มีทหารบาดเจ็บกว่า 200 คน แต่ก็โชคดีที่, พวกเขาได้รับบาดเจ็บแค่เล็กน้อย อย่างไรก็ตาม, มีวิญญาณผู้โชคร้ายจำนวนนึงได้ตายจากไป พวกเขาถูกของมีคมแทง
จากนั้นนักบวชของแฮปเบิร์กกับนักบวชของกองทัพก็เริ่มทำการรักษาผู้ได้รับบาดเจ็บ
ลิงค์เดินไปหาดยุคอาเบลเขาหยิบดาบขึ้นมาแล้วใส่พลังมังกรเข้าไปเพื่อตรวจสอบดู เมื่อยืนยันได้ว่าไม่มีปัญหาอะไร, เขาก็โยนดาบให้คาร์โนส “นี่ของนาย”
คาร์โนสรับดาบมาเขาลองควงดู, แล้วดวงตาของเขาก็เปล่งประกายและจากนั้นก็เก็บดาบไป
“ข้าแพ้แล้วฆ่าข้าซะสิ”
ตอนแรกดยุคอาเบลขัดขืนเล็กน้อยแต่หลังจากนั้นเขาก็พลิกตัวหันหน้าเข้าหาท้องฟ้าคาร์โนสได้แทงไปที่ท้องของเขา มีรูเลือดอยู่ตรงนั้น, และผิวหนังรอบๆบาดแผลก็ถูกสายฟ้าเผา อย่างไรก็ตาม, เขามีพลังชีวิตที่แข็งแกร่ง, จึงยังไม่ตาย
ลิงค์ไม่ได้พูดอะไรเขาเอาปลายดาบจ่อไปที่หน้าอกของอาเบลแล้วใส่พลังมังกรเข้าไป ด้วยการใช้เวทย์ผนึก, เขาก็ผนึกพลังของอาเบลเอาไว้ จากนั้นเขาก็ร่ายเวทย์รักษามังกรเพื่อรักษาชีวิตเขา
“ทำไมหล่ะ?”สายตาที่แดงก่ำของดยุคอาเบลได้แสดงความสับสนออกมา
ลิงค์ส่ายหัว“ผมมีหน้าที่แค่ยึดพลังของคุณ, ไม่ใช่คนที่จะตัดสินอนาคตของคุณ เรื่องนี้ควรจะเป็นหน้าที่ของราชาลีออนต่างหากหล่ะ”
ในตอนที่พูดจบ,เขาก็ถอยไปอยู่ด้านข้าง ราชาลีออนเดินเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงคนนึง ใบหน้าของเธอซีดเผือดและเต็มไปด้วยน้ำตา เธอคือเจ้าหญิงแอนนี่
พอเห็นลูกสาวของตัวเอง,ดยุคอาเบลก็ตัวสั่นและรีบหลบหน้าในทันที
แอนนี่เดินเข้ามาหาเขา“ท่านยังเป็นพ่อของข้าอยู่ใช่ไหม?” เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
ดยุคอาเบลส่ายหัวอย่างรุนแรงเขาเอามือข้างนึงปิดหน้าแล้วใช้มืออีกข้างสบัดไล่แอนนี่ “ไปให้พ้นซะ! ข้าไม่สมควรจะเป็นพอของเจ้า! อย่ามายุ่งกับข้า!”
เขาเองก็ไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้
แต่ว่าเขาก้าวเท้าผิดในตอนแรกแล้วก็ถูกอกาธานากา ล่อลวงมาเรื่อยๆ เขาถูกโน้มน้าวได้อย่างง่ายดาย, ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพราะความผิดของเขาที่เมืองการาซอน มันไม่มีทางให้ถอยกลับแล้ว, ดังนั้นเขาจึงต้องฝืนเดินบนเส้นทางแห่งการทำลายนี้
น้ำตาของแอนนี่ไหลท่วมเหมือนกับฝนตก
ราชาลีออนเองก็ถอนหายใจเขาหันไปหาลิงค์แล้วส่ายหัวเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า—เขาไม่อยากฆ่าน้องชายของตัวเอง
ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นราชา,แต่เขาก็ไม่สามารถตัดสินเรื่องนี้ได้ ตอนนี้ในอาณาจักรนอร์ตัน, ลิงค์เป็นคนที่มีอำนาจตัดสินสุดท้าย ถ้าเขาบอกว่าดยุคอาเบลต้องตาย, ก็จะไม่มีใครที่สามารถเปลี่ยนความจริงนั้นได้
ลิงค์เข้าใจเรื่องนี้ดี,แต่เขาก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่าถึงอำนาจในการตัดสินชะตากรรมของผู้คนจะมีประโยชน์, แต่มันก็มีด้านที่น่ากลัวด้วย อำนาจนั้นมักจะเป็นดาบสองคมอยู่เสมอ!
ยกตัวอย่างเช่น,ถ้าเขาฆ่าดยุคอาเบลในตอนนี้, ราชาลีออนก็จะคอยระมัดระวังเขา เจ้าหญิงแอนนี่เองก็จะตีตัวออกห่างจากเขา และคาร์โนส, ที่ตั้งใจจะไว้ชีวิตของดยุค, ก็จะเก็บความคับแค้นใจเอาไว้ นอกจากนี้ลิงค์ก็จะเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นคนฆ่าดยุคและต้องเข้าสู่ฉากหน้าของเวทีการเมืองในอาณาจักรนอร์ตันด้วย
ด้วยวิธีนี้,ลิงค์จะเสียพันธมิตรไปหลายคนในขณะที่ต้องคอยเก็บกวาดเรื่องการเมืองอย่างไม่รู้จบ เขาจะต้องเจอปัญหามากมาย
แล้วเขาจะได้รับอะไรหล่ะ?
เขาคงจะแค่ทำให้อะดรีนาลีนพลุ่งพล่านจากการได้ตัดสินชะตาชีวิตของผู้คนแต่ลิงค์ก็ไม่ได้สนใจเรื่องอำนาจขนาดนั้น และความรู้สึกดีก็ไม่ได้จำเป็นเหมือนกัน, ดังนั้นมันก็เหมือนกับว่าเขาไม่ได้รับอะไรเลย
อันที่จริง,ลิงค์เข้าใจจุดยืนของตัวเองมาตั้งนานแล้ว เขาคือผู้พิทักษ์, ไม่ใช่ราชา, ผู้พิพากษา, หรืออะไรทั้งนั้น และด้วยจุดยืนเช่นนี้, ก็เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ควรเข้ามายุ่งกับเรื่องทางโลกเหล่านี้
ดังนั้นพอราชาลีออนถามเขาแบบนี้,เขาจึงแค่โค้งให้เล็กน้อยแล้วพูดออกมา “ฝ่าบาท, งานของผมคือการกำจัดภัยคุกคามของอาณาจักร ตอนนี้ดยุคอาเบลได้พ่ายแพ้ไปแล้วและไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไป หน้าที่ของผมได้จบลงแล้ว”
สิ่งที่เขาต้องการจะสื่อนั้นชัดเจนเขาจะไม่เข้ามายุ่งในการตัดสินดยุค ถ้าราชาลีออนไม่อยากฆ่าน้องตัวเอง, ลิงค์ก็จะไม่เข้ามาแทรกแซง ตราบใดที่ดยุคอาเบลไม่ก่ออาชญากรรมอีก, เขาก็สามารถปล่อยให้ดยุคได้ใช้ชีวิตที่เหลือในฐานะคนรวยคนนึงได้
พอลิงค์พูดออกมาแบบนั้น,ราชาลีออนก็ตัวสั่นเล็กน้อย หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที, เขาก็เข้าใจสิ่งที่ลิงค์ต้องการจะสื่อ
เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนหน้านี้, เขาคิดมาโดยคลอดว่าสักวันนึงลิงค์จะเข้ามาแทนที่เขาในฐานะผู้ปกครองทางเหนือ แต่ตอนนี้, ดูเหมือนว่าเขาจะดูถูกเด็กหนุ่มคนนี้เกินไปหน่อย
ลิงค์ไม่ได้อยากเป็นราชาในโลกมนุษย์เขาอยากกลายเป็นนักบุญเหนือธรรมชาติคนนึง!
พอคิดถึงการกระทำที่ผ่านมาของลิงค์,เขาก็มักจะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว เขาสร้างดินแดนเฟิร์ดให้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมาได้ดั่งเช่นทุกวันนี้แต่อำนาจทั้งหมดก็ถูกส่งไปให้กลุ่มคนธรรมดากลุ่มนึง ประชาชนเฟิร์ดจะมีปฏิสัมพันธ์แค่กับพวกลูซี่เท่านั้น สำหรับลอร์ดลิงค์, เขาก็เป็นแค่บุคคลระดับตำนานคนนึง
เขาคือผู้พิทักษ์ที่ทำให้ผู้คนสงบลงได้ด้วยการมีตัวตนอยู่
ดยุคอาเบลเองก็รู้สึกแปลกใจเขาคิดมาโดยตลอดว่าลิงค์จะฆ่าเขา ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงกลัวมากขนาดนี้และในที่สุดก็เริ่มเดินบนเส้นทางแห่งการทำลาย เขาคิดไม่ถึงเลยว่าจะพบจุดจบแบบนี้
ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้,เขาจะกลัวไปทำไมกัน? มันก็แค่การถูกถอดออกจากตำแหน่งแม่ทัพ! ซึ่งเขาเองก็เหนื่อยจากป้อมปราการเส็งเคร็งนี่มาตั้งนานแล้ว
ในตอนนี้,เหล่านายพลที่ถอยหนีไปได้กลับมารวมตัวกันแล้ว พอราชาลีออนเห็นว่าทุกคนมาอยู่กันพร้อมหน้า, เขาก็ประกาศคำตัดสินของแม่ทัพอาเบล
“ข้า,ลีออน อาเบล, หัวหน้าตระกูลอาเบล, และกษัตริย์แห่งอาณาจักรนอร์ตัน, ขอตัดสินว่าจอห์น อาเบลไม่ใช่สมาชิกของตระกูลราชสีห์อีกต่อไป เขาได้ทำความผิดฐานก่ออาชญากรรมภายใต้การล่อลวงของเทพแห่งการทำลายมิใช่ความตั้งใจของตัวเอง ดังนั้น, เขาจะถูกละเว้นโทษตาย แต่เขาจะต้องถูกยึดพลังทั้งหมดและข้าขอเนรเทศให้ไปถูกจองจำอยู่ทางใต้!”
สำหรับชนชั้นสูง,นี่ถือเป็นการลงโทษที่รุนแรง แม้ว่าเขาจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้, แต่ชีวิตที่เหลือของเขาก็คงจะยากลำบาก
ดยุคอาเบลถอนหายใจออกมาเสียงดัง,และร่างของเขาก็ทรุดลง เขารู้สึกอ่อนแอแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน พลังงานอันบ้าคลั่งได้หายไปจากตัวเขาอย่างรวดเร็วเหมือนกับคลื่นที่ไหลย้อนกลับไปหาทะเล
ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าใบหน้าของเขาซีดเผือด, ผิวหนังหยาบกร้าน, ผมขาว, และกล้ามเนื้อก็หดตัว เขาดูแก่ขึ้นไปอีกอย่างน้อยสิบปี
พอเห็นสภาพนี้,แอนนี่ก็ปล่อยเสียงร้องโฮออกมาด้วยความเป็นห่วง
ลิงค์เข้าไปตรวจสอบดูแล้วพูดออกมา“เทพแห่งการทำลายได้เอาพลังกลับคืนไปแล้ว เขาถูกทอดทิ้ง และดูเหมือนว่าการถูกริบพลังนั้นจะฝืนร่างกายของเขามากเกินไปด้วย, แต่เขาจะฟื้นตัวหลังจากที่ได้พักผ่อนซักเล็กน้อย
แน่นอนว่า,เขาไม่มีทางฟื้นสภาพกลับมาได้อย่างสมบูรณ์ หลังจากนี้, อายุขัยของดยุคอาเบลจะลดลงไปอย่างน้อยห้าปี
ในตอนที่พูดจบ,ลิงค์ก็กวักมือเรียกนักบวชที่อยู่ข้างๆ ชายคนนั้นเดินเข้ามารักษาบาดแผลของดยุคอาเบล ในตอนที่พลังแห่งแสงไหลเข้าไป, ร่างกายของเขาไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านกลับมาเลย เขากลายเป็นผู้สูงอายุธรรมดาๆคนนึง
แอนนี่ถอนหายใจเธอเช็ดน้ำตาแล้วเข้ามาพยุงพ่อผู้อ่อนแอของเธอ สำหรับเธอ, นี่คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว
พอไม่มีการแทรกแซงของพลังทำลายแล้ว,ดยุคอาเบลก็กลับมาอยู่ในสภาพสงบนิ่ง เขามองใบหน้าที่ซีดเผือดของลูกสาว, ด้วยความรู้สึกผิดและรู้สึกโชคดีในเวลาเดียวกัน มีน้ำตาไหลออกมาจากหางตาของเขา
เหล่านายพลไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดช่วงเวลามานี้ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่พอใจดยุคแต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้เลย.ไอรีนโนเวล.
ลิงค์เห็นว่าราชาลีออนเองก็เสียใจเหมือนกันเขาเข้าไปกระซิบเตือน “ฝ่าบาท, กองทัพต้องการแม่ทัพคนใหม่นะครับ”
คำพูดนี้ได้ดึงสติของราชาลีออนกลับมาเขาพยักหน้า และพอคิดอยู่พักนึง, เขาก็หันไปหาคาร์โนส
คาร์โนสเป็นที่รู้จักในฐานะนักดาบรุ่งอรุณ,และชื่อเสียงในกองทัพของเขาก็เป็นรองแค่ดยุคอาเบล เขามีทักษะ, ซื่อสัตย์, และเป็นสามัญชน เขาไม่มีครอบครัวไหนคอยหนุนหลังและมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลิงค์ เขาเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับแม่ทัพคนใหม่
“ข้าเลือกเขา”ราชาลีออนพูดพึมพำ
ลิงค์พยักหน้า“ผมไม่มีอะไรจะคัดค้านครับ”
เขาสัมผัสได้ว่าคาร์โนสกำลังจะเข้าสู่ระดับตำนานแล้วและพอถึงตอนนั้น, ลิงค์จะทำอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งให้เขาเพื่อที่ความสามารถในการต่อสู้ของเขาจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว เขาจะกลายเป็นแม่ทัพมนุษย์คนแรกที่มีพลังระดับตำนาน ด้วยลักษณะนิสัยและพลังของเขา, เขาจะเปลี่ยนปล้อมโอริด้าให้กลายเป็นปราการเหล็กอันดับหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างแน่นอน
“พอพวกเขากลับไปถึงป้อมโอริด้า,คงต้องมีการจัดพิธีเฉลิมฉลองครั้งยิ่งใหญ่ซะแล้วหล่ะ” ราชาลีออนพูด
ลิงค์คิดอยู่พักนึงแล้วพูด“นั่นสินะครับ…เอาเป็นหนึ่งเดือนหลังจากนี้แล้วกันนะครับ ผมจะสร้างอุปกรณ์เวทมนตร์ให้แม่ทัพคนใหม่ด้วยจะได้ไม่มีเหตุการณ์แบบเดียวกันนี้เกิดขึ้นอีกในอนาคต”
ราชาลีออนพยักหน้าเห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีอะไรจะคัดค้าน
พอเรื่องนี้ลงตัว,ก็เหลือแค่งานเล็กๆน้อยๆ ซึ่งลิงค์ไม่ได้สนใจเลย เขาเดินวนรอบจุดที่นากานักบวชหายตัวไป, และใช้เวทย์ตรวจจับเป็นครั้งคราว เขาอยากจะหาเงื่อนงำเกี่ยวกับการหายตัวไปของพวกเธอ
หลังจากผ่านไปชั่วโมงครึ่ง,เขาก็ยังไม่ได้อะไรอยู่ดี
ด้วยความที่หมดหนทางแล้ว,เขาจึงถามวิญญาณดาบ “พอจะมีอะไรแนะนำไหม?”
นี่คือเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งบางอย่าง,แต่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย, และไม่รู้ด้วยว่ามาจากไหน น่าจะเป็นของเทพสักองค์
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,เซลีนก็เดินเข้ามา “นายเจออะไรบ้างไหม?” เธอถาม
ลิงค์ส่ายหัว“ไม่เลยสักนิด แปลกจริงๆ”
เซลีนก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกันเธอเดินวนไปรอบๆพร้อมกับลิงค์จนกระทั่งลิงค์ยอมตัดใจในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา
“ช่างเถอะ,ฉันจะเลิกหาแล้ว พวกนั้นหนีไปได้จริงๆ!”
ถ้าเจอเงื่อนงำอะไรซักอย่าง,เขาคงจะไล่ตามไปฆ่าพวกเธอต่อ แต่ตอนนี้, มันไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย—ไม่แม้แต่ส่วนเล็กๆ
แถมเขายังสัญญาว่าจะสร้างอุปกรณ์ให้แม่ทัพคนใหม่,ดังนั้นเขาจะมามัวเสียเวลาอยู่ที่นี่ไม่ได้อีก
“กลับไปที่ค่ายกันเถอะ”
ตอนนี้ค่ายถูกทำลายไม่เหลือซาก,แต่อากาศยังดีอยู่ เหล่านักรบจึงจุดกองไฟขึ้นมาใหม่และพักผ่อนภายใต้ดวงดาว แน่นอนว่าลิงค์ไม่ต้องกังวลเรื่องที่พัก
ข้างในเต็นท์,ลิงค์รอให้เซลีนหลับก่อนที่จะตรวจสอบสถานะภารกิจ
ภารกิจสำเร็จ:ลบล้างอำนาจกองทัพ
การประเมิน:สมบูรณ์แบบ
ผู้เล่นได้รับค่าโอมนิ200 แต้ม
ผู้เล่นได้รับ25 โจกุ
ผู้เล่นได้รับหนังสือเวทมนตร์
สองอันแรกเป็นรางวัลธรรมดา,แต่อันสุดท้ายนั้นทำให้ลิงค์ตื่นเต้น เวลา, เวลา หอกแห่งชัยชนะใช้พลังของกาลเวลา นากานักบวชจะใช้เวทย์ศักดิ์สิทธิ์ประเภทนั้นรึเปล่านะ? เธอใช้เวทย์กาลเวลาใช่รึเปล่า?
ไม่อย่างนั้น,เขาก็ไม่สามารถอธิบายได้เลยว่าพวกเธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยได้ยังไง
พอคิดถึงเรื่องนี้,ลิงค์ก็เลือกแลกรางวัลในทันที
แกร้กมีหนังสือปกสีดำปรากฎขึ้นในมือของเขา มีนาฬิกาทรายสีทองเข้มถูกเขียนเอาไว้ที่กลางปก ซึ่งก็น่าแปลกมาก, เพราะนาฬิกาทรายนี้ดูเหมือนจริงเลย; ทรายที่อยู่ข้างในก็กำลังไหลอยู่ด้วย
ลิงค์ลองเปิดอ่านดูและในตอนที่เห็นประโยคแรก, เขาก็รู้สึกเหมือนกับว่าโลกใบใหม่กำลังแสดงอยู่เบื้องหน้าเขา