Advent of the Archmage – 507: เทคนิคดาบกาลเวลา

Chapter
ฟิ้ว,ฟิ้ว
ในน้ำ,มีชั้นแสงสีแดงฉานแผ่ออกมาจากร่างของลิงค์ น้ำรอบตัวเขาเดือดปุดๆและมีไอลอยขึ้นมา ในตอนที่เขาควงดาบ, มันได้ทิ้งภาพติดตาสีแดงเอาไว้ด้วย
เขาเร็วมาก,ดังนั้นภาพติดตาจึงซ้อนทับเขาเหมือนกับป่าแห่งดาบ แต่นี่ก็ยังไม่พอ
ลิงค์รู้สึกว่าไฟในตัวเขายังลุกไหม้อยู่,และแทบจะเผาผลาญทั่วทั้งร่างของเขา อย่างไรก็ตาม, นอกจากความรู้สึกที่พลังกำลังแผ่ขยายแล้ว, เขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรนัก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังที่ไม่บริสุทธิ์ในตัวเขากำลังถูกเผาออกไป
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,เขาก็รู้สึกว่าพลังมังกรใหม่กำลังเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องแม้ว่ามันจะถึงขีดสุดแล้ว ก่อนหน้านี้, พลังใหม่จะถูกใช้ไปในทันที เขาไม่สามารถเก็บมันเอาไว้ได้ แต่ตอนนี้, เขาสัมผัสพลังที่หลงเหลืออยู่ได้อย่างชัดเจน
ขีดจำกัดพลังมังกรของฉันกำลังเพิ่มขึ้น!ลิงค์เข้าใจได้ในทันที, และรู้สึกมีความสุขมาก
เขาคิดถึงสำนวนจากฟิรุแมนถ้าเรื่องมันกำลังไปได้ดีอยู่แล้ว, ก็อย่าพยายามไปเปลี่ยนแปลงอะไร จงปล่อยให้มันดีต่อไปเรื่อยๆ
นี่คือสำนวนที่ฉลาดลิงค์ไม่ได้พยายามเปลี่ยนอะไร เขายังคงฝึกฝนทักษะดาบอยู่ในลำธาร ในขณะที่เขาฝึก, เขาก็เข้าสู่สภาพที่แปลกประหลาดและน่าสนใจมาก เขาลืมเรื่องไฟที่กำลังลุกไหม้อยู่ข้างในไปจนหมดและลืมแม้กระทั่งว่าเขากำลังฝึกดาบอยู่ เขาแค่พุ่งไปแล้วก็แทงดาบอยู่ในลำธาร, ตามแรงกระตุ้นของสัญชาตญาณ
ฟิ้ว,ซ่า น้ำลอยขึ้นมาในอากาศ
ชิ้ง,ฉัวะ ดาบตัดผ่านอากาศ, และส่งเสียงหวีดแหลมออกมา
ละอองโปร่งแสงตกลงมาจากท้องฟ้า,มันถูกดาบราชามังกรพิโรธแบ่งครึ่งในตอนที่ไหลผ่าน น้ำสะอาดนั้นมาจากต้นลำธาร ในตอนที่มันผ่านตัวลิงค์, มันก็ขุ่นมัวแล้วไหลผ่านไปตามเส้นน้ำ
น้ำก็ยังเป็นน้ำไม่มีอะไรเปลี่ยนไปนอกจากวิธีการไหล
มีประโยคนึงผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์:น้ำก็คือมิติ; และเวลาก็คือสายน้ำ
นี่เป็นเหมือนกับกุญแจปลดล็อคชิ้นสำคัญและบทความที่งดงามจิตใจของลิงค์สดใสเหมือนกับดวงอาทิตย์ขึ้น
ความคิดในหัวของเขาแล่นเหมือนกับกระแสน้ำแก่นแท้ของเวลาเป็นแบบนี้นี่เอง มิติก็ยังคงเป็นน้ำในขณะที่เวลาคือพลังที่ผลักดันน้ำ ทั้งสองคอยเติมเต็มให้กัน พวกมันทั้งคู่มีอัตลักษณ์เดียวกัน…ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว! ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้ว!
ลิงค์เข้าใจหนังสือกาลเวลาขึ้นมาจากแง่มุมนี้,เขาตระหนักได้ว่าความสงสัยทั้งหมดได้ละลายหายไปในทันที ถนนสีทองอันกว้างใหญ่ได้เปิดออกเบื้องหน้าเขาแล้ว
ในตอนนี้,เขายังมีคำถามเกี่ยวกับเวลาอยู่, แต่เขามั่นใจว่าเขารู้วิธีหาคำตอบแล้ว เขาไม่สับสนอีกต่อไป
ไฟยังคงลุกไหม้ในตัวเขาดังนั้นเขาจึงหยุดฝึกดาบไม่ได้
ในขณะที่ฝึก,ความรู้เรื่องเวลาที่เขาพึ่งจะคิดได้, ทฤษฎีที่เขาเคยมีมาก่อน, และแม้กระทั่งเทคนิคที่เขากำลังฝึกในตอนนี้ก็ค่อยๆหลอมรวมกันอย่างช้าๆ ความรู้สึกนี้แปลกมาก แม้กระทั่งลิงค์ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ: แต่ความรู้ต่างๆก็หลอมรวมกันโดยอัตโนมัติ
ตอนนี้,สมองของลิงค์เหมือนกับเตาหลอมในขณะที่ความรู้ทั้งหมดเป็นโลหะที่กำลังค่อยๆละลาย
พลังมังกรเริ่มลุกไหม้ในหัวของลิงค์,เป็นพลังงานให้กับการคิดของเขา อย่างไรก็ตามหัวของลิงค์ถูกใช้งานหนักขึ้นเรื่อยๆและมันก็ใช้พลังงานมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด, แม้กระทั่งอัตราการฟื้นฟูอันรวดเร็วก็ยังไม่สามารถชดเชยกับที่เสียไปได้
พลังมังกรข้างในตัวเขาค่อยๆลดลงแม้กระทั่งไฟก็ยังอ่อนลงและดับไปในที่สุด
หลังจากที่เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้,ลิงค์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างระเบิดในตัวเขา แล้วเขาก็แทงดาบไปข้างหน้าอย่างเร่าร้อน
ฉึกเขาแทงต้นไม้ต้นนึง
เสียงนี้ทำให้ลิงค์รู้สึกตัวเขาเพ่งสายตาแล้วมองไปข้างหน้า เขามาถึงริมฝั่งแม่น้ำโดยที่ไม่รู้ตัวเลย, และเขาก็แทงทะลุต้นไม้ต้นใหญ่
ก่อนหน้านี้เขาสามารถทำแบบนี้ได้อย่างง่ายดาย,แต่เขาก็ตระหนักได้ในเวลาไม่นานว่าการแทงครั้งนี้มันต่างออกไป
หลังจากที่แทงต้นไม้,รูรัศมีกว้าง 20 เซนติเมตรก็เน่าเสีย ลิงค์ค่อยๆดึงดาบออกมา และด้วยเสียงฉึบเบาๆ, ส่วนที่เน่าก็กลายเป็นผงละเอียดแล้วไหลลงมา จากนั้นรูกว้างก็เปิดออก
แปลกจังลิงค์เดินเข้าไปดูแล้วหยิบผงขึ้นมา เขาลองกลิ้งเล่นในมือ จากนั้นผงนี้ก็เปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่เหมือนกับขี้เถ้าแล้วลอยไปตามลม
เขาลองดมที่มือของเขาผงนี้กลิ่นเหมือนกับไม้เน่าเลย
นี่มันพลังอะไรกัน?ลิงค์รู้สึกแปลกใจ พลังมังกรไม่สามารถสร้างผลลัพธ์แบบนี้ได้ แล้วเขาก็ไม่ได้ใช้เวทย์อะไรเลยด้วย, แถมผงนี้ก็ไม่มีออร่าเวทมนตร์เลย
หลังจากนั้นซักพัก,ลิงค์ก็ลองนึกย้อนกลับไปถึงความรู้สึกในตอนที่เขาแทงดาบ เขาแทงต้นไม้อีกครั้ง และพอดาบทะลุไปได้ครึ่งทาง, ความรู้สึกแปลกๆก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง มันรู้สึกเหมือนกับว่าบางอย่างในร่างกายของเขาได้ไหลเข้าไปในดาบราชามังกรพิโรธ, และห่อหุ้มมันไว้
ฉึกเขาแทงทะลุต้นไม้อีกครั้งโดยไม่ได้ใช้พลังอะไรเลย มันง่ายเหมือนกับการหั่นเต้าหู้ และรูเน่าเสียรัศมี 20 เซนติเมตรก็ปรากฎขึ้นอีกครั้ง, เหมือนกับก่อนหน้านี้
แปลก,แปลกมาก ฉันมีพลังแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แล้วมันคืออะไรกันแน่ที่สามารถสร้างผลลัพธ์แปลกๆแบบนี้ได้?.ไอรีนโนเวล.
ในขณะที่ลิงค์กำลังสับสนอย่างเต็มที่,ทัศนวิสัยของเขาก็สว่างขึ้น แล้วเขาก็เหลือไปดู
ผู้เล่นสร้างเทคนิคการต่อสู้สายกาลเวลาขึ้นมาใหม่,ค่าโอมนิ +300 แต้ม กรุณาตั้งชื่อให้กับเทคนิคการต่อสู้นี้
เทคนิคการต่อสู้สายกาลเวลาหรอ?ลิงค์ไม่รู้เรื่องเลย “ลองอธิบายเทคนิคที่ว่ามาให้หน่อยซิ” เขาพูด
ทัศนวิสัยของเขามีข้อความบางอย่างแสดงขึ้นมา
เทคนิคการต่อสู้ไร้นาม
เลเวล12 ขึ้นไป (พลังเปลี่ยนได้ตามจำนวนพลังมังกรที่ป้อนเข้าไป)
พลังมังกร:ขั้นต่ำ 3,000 แต้ม (ไม่มีขีดจำกัดสูงสุด)
ผล:เปิดใช้แก่นแท้ของเวลาที่อยู่ในพลังมังกรและป้อนเข้าไปในอาวุธ เป้าหมายทั้งหมดที่ถูกโจมตีด้วยอาวุธนั้นจะได้รับผล “ข้ามเวลา” และบริเวณใกล้เคียงจะข้ามเวลาไป 100,000 ปีในทันที
(หมายเหตุ:มีแค่เวลาเท่านั้นที่ไม่สามารถทำลายได้!)
คำอธิบายนี้ทำให้ลิงค์ตกตะลึงเขาตรวจสอบชั้นเน่าเสียรอบๆรูในต้นไม้ หรือว่าผงสีเทาอ่อนนี่จะเป็นผลมาจากการข้ามเวลา?
ลิงค์ทั้งตกใจและมีความสุขเขาเห็นหินอยู่รอบๆ เขาเดินเข้าไปแล้วเปิดใช้เทคนิคต่อสู้สายกาลเวลาอีกครั้ง
ฉึกหินแข็งมาก, แต่ในตอนที่โดนดาบของลิงค์, มันก็ผุกร่อนอย่างบ้าคลั่ง, และลิงค์ก็แทงทะลุมันได้อย่างง่ายดาย
ลิงค์เดินไปตรวจสอบดูเขาพบว่าทุกอย่างที่อยู่รอบหินได้เปลี่ยนเป็นดินนุ่มๆ เขาสามารถใช้มือขยี้มันได้อย่างง่ายดาย
มันไม่ได้แข็งแกร่งกับสิ่งไม่มีชีวิตเท่าไหร่นักมันอยู่แค่ประมาณเวทย์เลเวล 4 เท่านั้น แต่สำหรับสิ่งมีชีวิต, มันถึงตายได้เลย!
สิ่งมีชีวิตแบบไหนกันที่สามารถอยู่รอดได้ถึง100,000 ปี? ต่อให้เป็นพระเจ้าถ้าพวกเขาไม่สู้กลับ, พวกเขาก็อาจจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน
น่าสนใจจริงๆ,ลิงค์แทงต้นไม้อีกต้น ครั้งนี้, เขาไม่สามารถเปิดใช้เทคนิคการต่อสู้นี้ได้ มันไม่ใช่ว่าเขาใช้ไม่คล่อง เขาแค่ใช้พลังมังกรไปหมดแล้ว
แค่สามครั้งก็ผลาญพลังของเขาไปจนเกลี้ยงมันเป็นค่าใช้จ่ายที่บ้าคลั่งจริงๆ
จากนั้นลิงค์ก็ตรวจสอบสถานะของตัวเอง
ลิงค์โมรานี (ดยุคมังกร)
เลเวล11
อัตราฟื้นฟูพลังมังกรในปัจจุบัน:45 แต้มต่อวินาที
ขีดจำกัดพลังมังกร:16,500 แต้ม
พลังมังกรในปัจจุบัน:1,500 แต้ม
พลังมังกรสูงสุดของเขาได้เพิ่มขึ้นมา2,000 แต้มด้วยผลของยา นี่มันเยี่ยมไปเลย
ลิงค์รู้สึกพอใจมากและเริ่มใช้หัวคิดชื่อเรียกเทคนิคการต่อสู้นี้หลังจากนั้นสักพัก, เขาก็พูดออกมา “ในเมื่อมันใช้เวลา, แล้วมันก็เป็นเทคนิคการต่อสู้, แถมฉันก็ใช้ดาบด้วย, งั้นเรียกมันว่าดาบกาลเวลาแล้วกัน”
ตั้งชื่อเสร็จสิ้นตอนนี้ผู้เล่นได้รับเทคนิคดาบกาลเวลา!
ลิงค์พอใจกับเทคนิคดาบที่แข็งแกร่งนี้พอเห็นว่าตัวเขาเต็มไปด้วยน้ำกับโคลน, เขาก็ร่ายเวทย์ทำความสะอาดและเดินทางไปที่ปราสาท
ที่ประตู,ลิงค์เห็นเกรเทลอยู่ เธอฟื้นพลังกลับมาแล้ว
“ตอนนี้พวกเราควรออกไปจากเกาะเลยไหม?”ลิงค์ถาม พวกเขาไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่, แต่ว่าเกาะนี้มีอันตรายที่ไม่รู้จักและเทพปีศาจทอโรอยู่ การออกไปจากที่นี่คงจะดีกว่า
ด้วยความเร็วของพวกเขา,พวกเขาสามารถบินไปที่ไหนสักแห่งและวนรอบภพฟิรุแมนได้ในครึ่งวัน ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องหลงทางเลย
เกรเทลพยักหน้าหลังจากที่คิดอยู่พักนึง, เธอก็ส่งเมล็ดพลังมังกรให้กับเด็กทุกคน และด้วยการจ้องมองปราสาทอันงดงาม, เธอก็พูดออกมาอย่างเศร้าใจ “ข้าคงคิดถึงบ้านหลังนี้แน่ๆเลย”
“องค์ราชินี…ไม่สิเทลลี่,ถ้าคุณอยากได้, ผมสร้างหลังใหม่ให้คุณที่หมู่บ้านมังกรก็ได้นะ” ลิงค์พูดพลางหัวเราะ
เกรเทลหัวเราะ“เอาสิ, อย่าลืมก็แล้วกัน”
จากนั้นลิงค์ก็เดินไปข้างหน้าพลังเดินอากาศได้ขยายออกและพาพวกเขาทั้งคู่ขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วพวกเขาก็บินไปทางทะเล
ยี่สิบนาทีต่อมา,พวกเขาก็เห็นชายหาด มีทะเลอยู่เบื้องหน้าพวกเขา, และทุกอย่างก็ดูปกติดี, แต่ว่าลิงค์ได้หยุดอย่างกระทันหัน
“เกาะนี้ถูกปิดแล้ว”เขากระซิบ
เกรเทลก็รู้สึกได้เหมือนกันทะเลเป็นสีฟ้าและดูปกติดี, แต่เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าอากาศเต็มไปด้วยรูน
“รูนพวกนี้ค่อนข้างแข็งแกร่งซะด้วย,น่าจะมีเลเวล 14 ขึ้นไป ถ้าพวกเราฝืนบินต่อ, พวกเราจะเจอกับแรงกดดันอย่างมหาศาล” ลิงค์พูด
“เจ้าบินให้สูงกว่านี้ได้ไหม?”เกรเทลถาม
ลิงค์ลองทำตามในตอนที่เขาบินสูงขึ้นไปอีกประมาณ 1.5 ไมล์, เขาก็หยุดอีกครั้ง “ไม่ได้ มันไม่มีช่องโหว่เลย”
“เขาเจอพวกเราแล้วหรอ?”เกรเทลถาม แน่นอนว่าลิงค์รู้ดีว่าเธอกำลังพูดถึงทอโร
“ผมคิดว่างั้นนะและผมก็คิดว่าผู้ส่งสารของพระเจ้าจะปรากฎตัวขึ้นในเร็วๆนี้ด้วย” ลิงค์ไม่ได้เลือกปัญหา; แต่ปัญหานั่นแหล่ะที่เลือกเขา