Advent of the Archmage – 529: เชิญพวกเจ้าทั้งสองสนุกกันได้เลย

Chapter
ภายในป่า
เอเลียร์ด,สคินอร์ส, แล้วก็เออร์แวนกำลังซ่อนอยู่ใต้หินสูง 15 ฟุต เอเลียร์ดร่ายเวทย์กระจกน้ำออกมาและสังเกตค่ายจากอีกฝั่งนึง
ค่ายชั่วคราวนี้ตั้งอยู่ในถ้ำผ่านกระจกน้ำ, พวกเขาเห็นถุงนอนกับถังไม้อยู่ข้างใน มีคนอยู่ในนั้นสามคน, ซึ่งทุกคนน่าจะมีอายุประมาณ 20 ปี หนึ่งในพวกเขาดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บและพักผ่อนอยู่ที่มุมนึงของถ้ำ แล้วก็มีอีกคนนึงนั่งสูบบุหรี่อยู่บนก้อนหินในขณะที่คอยเฝ้าระวังไปด้วย ส่วนคนสุดท้ายนั้นกำลังยุ่งอยู่กับการเหลาลูกธนู เขาน่าจะเป็นนักธนู
“ถ้าดูจากถุงนอนกับถังไม้แล้ว,น่าจะมีโจรอยู่ประมาณ 30 คนนะ” สคินอร์สพูด “พวกที่เหลือน่าจะออกไปข้างนอก พวกเราสามารถใช้ข้อได้เปรียบตรงจุดนี้ในการจับเจ้าพวกนั้นมาสอบสวนได้”
เออร์แวนได้เอาธนูออกมาเตรียมแล้ว“ถ้างั้นก็รีบกันเถอะ ข้าจะฆ่าคนนึงแล้วเหลืออีกสองคนให้สอบสวนนะ”
เอเลียร์ดพยักหน้า“โอเค…เดี๋ยวนะ, มีบางอย่างผิดปกติ”
คทาของเขากำลังเปล่งแสงออกมาอยู่,แต่ทันใดนั้นเขาก็ขยับให้แสงหยุด เขายกเลิกเวทย์กระจกน้ำและหลบเข้ามาพิงกับแผ่นหินโดยไม่ขยับไปไหน การกระทำเช่นนี้ทำให้เออร์แวนรู้สึกกลัว แล้วทั้งสองก็ตั้งท่าป้องกัน
“มีอะไรหรอ?”
“เกิดอะไรขึ้น?”
สายตาของเอเลียร์ดเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ฉันก็ไม่รู้” เขากระซิบ “แต่ฉันรู้สึกกระสับกระส่าย หัวใจของฉันหนักอึ้ง, เหมือนกับว่าจะมีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้นในเร็วๆนี้”
“บางทีเจ้าอาจจะคิดมากเกินไปก็ได้นะ”เออร์แวนมองรอบๆแต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย ป่ายังคงปกติ; ไม่มีอะไรผิดหูผิดตา
นี่แสดงให้เห็นถึงความไร้ประสบการณ์ของเขาเขาไม่เคยทำงานกับนักเวทย์ที่แข็งแกร่งมาก่อนและคิดว่าเอเลียร์ดแค่กำลังวิตกกังวลแล้วทำให้ตัวเองหวาดกลัว
แต่สคินอร์สไม่ได้คิดแบบนั้นเขารู้ว่านักเวทย์มีลางสังหรณ์ที่ยอดเยี่ยม มอริแกนอยู่แค่เลเวล 5, แต่เขาก็มักจะใช้ความรู้สึกของเขาในการพาสคินอร์สกับโมย่าไปหาสมบัติ, และช่วยพวกเขาหลีกเลี่ยงจากอันตรายมาได้หลายหน
ซึ่งพลังของเอเลียร์ดนั้นสูงกว่ามอริแกนตั้งเยอะดังนั้นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งระดับนี้คงไม่รู้สึกกระสับกระส่ายโดยไม่มีเหตุผลหรอก มันต้องมีเรื่องเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นแน่ๆ
“ไม่จำเป็นต้องอธิบายหรอก”เขาพูดอย่างมั่นใจ “ทิ้งภารกิจพวกเราจะถอยกัน!”
เขารีบหันหลังกลับ
แต่แล้วก็ต้องคาดไม่ถึง,เอเลียร์ดจับเค้าเอาไว้ “ไม่ได้นะ”
“อะไรอีกหล่ะ?”ตอนนี้สคินอร์สสับสนแล้ว “ในเมื่อมันอันตราย, พวกเราก็ค่อยกลับมาทีหลังก็ได้ ข้าไม่ได้จะยอมแพ้ไปเลยซักหน่อย”
เอเลียร์ดส่ายหัว,แล้วยิ้มอย่างสลด “มันไม่ได้ง่ายแบบนั้นหน่ะสิ ตอนนี้ฉันว่าพวกเราหนีไม่ได้แล้วหล่ะ”
“มีคนกำลังเฝ้าดูพวกเราหรอ?”สคินอร์สตกใจ “แล้วนายสัมผัสถึงคนๆนั้นได้ใช่ไหม?”
“เขาต้องคอยจับตามองพวกเราอยู่แถวนี้แน่ๆ,แต่ฉันบอกตำแหน่งที่แน่นอนของเขาไม่ได้ เขาแข็งแกร่งกว่าฉัน” เอเลียร์ดเอาหินรูนที่ลิงค์มอบให้ออกมาแล้ว เขาตัดสินใจว่าในทันทีที่มีอะไรผิดปกติ, เขาจะหนีแล้วรีบติดต่อกับลิงค์ ตอนนี้เหตุการณ์มันเกินการควบคุมของเขาแล้ว
สคินอร์สหัดตัวกลับมาในทันทีแล้วสบถ“แม่xเอ้ย, ถ้ามันแข็งแกร่งกว่าเจ้า, ก็แสดงว่ามันอยู่ระดับตำนานไม่ใช่หรอ? นี่มันบ้าอะไรกัน ทำไมพวกที่แข็งแกร่งแบบนี้ถึงมีอยู่เกลื่อนไปหมด? เดี๋ยวนี้โลกมันเป็นอะไรไปแล้วเนี่ย?”
เอเลียร์ดส่ายหัว“ไม่หรอก, เอาจริงๆก็ไม่ดีบุคคลระดับตำนานเยอะขนาดนั้น ในโลกนี้มีคนอยู่หลายพันล้านคน, แต่มีไม่ถึง 20 คนเท่านั้นที่มีเลเวลมากกว่า 10 ที่พวกเรามาเจอกับคนพวกนี้น่าจะเป็นเพราะลิงค์มากกว่านะ”
ลิงค์ได้เข้าสู่ระดับตำนานแล้วดังนั้นศัตรูของเขาจึงส่งคนที่มีเลเวลสูงระดับนี้มาเพราะไม่อย่างนั้น, มันก็คงจะไม่มีประโยชน์อะไร อย่างไรก็ตาม, พวกเขาก็เป็นแค่มดตัวเล็กๆเมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับบุคคลที่แข็งแกร่งเหล่านี้
พอได้ฟังแบบนี้,เออร์แวนก็รู้สึกกังวลขึ้นมา “นี่, ขอเถอะ, หยุดพูดแล้วช่วยคิดหน่อยว่าตอนนี้พวกเราควรเอายังไงกันดี”
เอเลียร์ดกับสคินอร์สมองหน้ากัน;สายตาของพวกเขาทั้งคู่สิ้นหวัง แล้วพวกเขาก็ส่ายหัว
“มันไม่มีทางออกหรอกพวกเราสามารถใช้หินรูนเพื่อขอความช่วยเหลือได้, แต่ฉันคิดว่าพวกเราน่าจะตายก่อนที่ลิงค์จะมาที่นี่นะ” เอเลียร์ดยักไหล่แล้วยิ้มอย่างขมขื่น ความรู้สึกที่อดกลั้นเอาไว้กำลังแย่ลง เขาไม่เคยรู้สึกกดดันขนาดนี้มาก่อน หินรูนนั้นทำได้แค่แจ้งให้ลิงค์รู้แต่โดยรวมแล้วมันช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้เลย
“ฉันเดาว่าพวกเราคงต้องแข่งความอดทนกันนะศัตรูกำลังจับตาดูพวกเราอยู่แต่ก็ยังไม่เห็นทำอะไรเลย มันต้องมีแผนอยู่แน่ๆ พวกเราก็แค่รอแล้วดูว่ามันวางแผนอะไรเอาไว้” จากนั้นสคินอร์สก็เอาติวพิงหินก่อนใหญ่แล้วเอาไปป์ออกมาจากแหวนมิติ เขาเอาไปป์ไปเคาะกับหิน, เพื่อเอาขี้เถ้าออกมา, แล้วเริ่มเติมยาเส้นเข้าไป
ความคิดของเขาก็คือ:ข้าไม่ใช่คู่มือของเจ้าเพราะฉะนั้นอยากทำอะไรก็เชิญเลย
แต่เออร์แวนไม่ได้ยอมแพ้เขาไม่เหมือนกับเอเลียร์ดหรือสคินอร์ส เขาเคยได้ยินเรื่องของคนระดับตำนานแต่ก็ไม่เคยสัมผัสถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาเลย สำหรับเขา, พวกระดับตำนานก็แค่พวกคนที่แข็งแกร่งเท่านั้น พวกเขาไม่ได้เป็นอมตะซะหน่อย ถ้าพวกเขาต่อสู้แบบถวายชีวิต, พวกเขาก็น่าจะยังมีโอกาสอยู่
พอคิดได้แบบนั้น,เขาก็เตรียมธนูของเขาแล้วมองซ้ายมองขวา สีหนังของเขาจริงจังและระมัดระวัง เขาเตรียมพร้อมที่จะทุ่มสุดตัวแล้ว
พอเห็นเขาเป็นแบบนี้,สคินอร์สก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจพร้อมกับพ่นควันออกมาเป็นวง “เออร์แวน, เจ้ามีสัตว์เลี้ยงไหม?” เขาถาม
เออร์แวนส่ายหัว“จะเอาเวลาที่ไหนมาเลี้ยงหล่ะ?”
“แล้วนายมีลูกรึเปล่า?”สคินอร์สถามต่อ
“ภรรยาของข้าถูกฆ่าในตอนที่เธอกำลังท้อง”เออร์แวนส่ายหัวด้วยสีหน้าเจ็บปวด
สคินอร์สตบไหล่ของเขาแล้วถอนหายใจออกมา“ถ้านายเคยเลี้ยงพวกเขามาก่อน, นายก็จะรู้ว่าสำหรับคนระดับตำนานนั้น, นายก็เป็นแค่สัตว์เลี้ยงหรือไม่ก็ลูกของเขา ถ้าเขาอยากอัดนาย, ก็ยอมให้อัดซะ อย่าคิดที่จะสู้กลับ เอานี่, ทำตามฉันดูดซักฟอด แล้วดื่มด่ำไปกับช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเถอะ”
เขาส่งไปป์ให้
เออร์แวนรู้สึกสิ้นหวัง ไอรีนโนเวล
ในขณะนั้นเอง,เอเลียร์ดก็พูดขึ้นมาอย่างกระทันหัน “ชู่วว, อย่าพึ่งพูดอะไร มีคนกำลังมา”
ทหารรับจ้างทั้งสองสร่างเมาในทันทีในเวลาแบบนี้, อะไรๆก็เปลี่ยนไปได้ พวกเขาอาจจะยังมีโอกาสอยู่ เพราะถึงยังไง, พวกเขาก็ไม่ได้อยากตาย ไม่ว่าความหวังจะเล็กน้อยแค่ไหนพวกเขาก็อยากจะคว้าเอาไว้
เอเลียร์ดหยุดใช้เวทมนตร์เขาแค่หมอบอยู่หลังหิน; สคินอร์สกับเออร์แวนก็ทำตามเหมือนกัน
หลังจากนั้นพักนึง,พวกเขาก็เห็นนักเวทย์สวมผ้าคลุมมีฮู้ดสีเขียวเข้มปรากฎตัวขึ้นที่ถ้ำ เมื่อดูจากรูปร่างแล้ว, เธอน่าจะเป็นผู้หญิง เธอค่อนข้างสูง—เกือบหกฟุตได้ แม้ว่าตัวเธอจะถูกปกคลุมเอาไว้ด้วยผ้าคลุมยาว, แต่เลือนร่างของเธอนั้นก็ยังเผยความยั่วยวนออกมา
สำหรับเอเลียร์ด,ส่วนที่ดึงดูดสายตามากที่สุดก็คือคทาของเธอ มันเป็นสีเงินพร้อมกับคริสตัลสีเขียวสามชิ้น โดยมีสองชิ้นกำลังโคจรอยู่รอบอันใหญ่ ออร่านั้นลึกซึ้งดั่งท้องทะเล ถึงจะเห็นแค่แวบเดียว, แต่มันก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมาจากคอหอย
สคินอร์สมองซ้ำอีกครั้งโดยไม่รู้ตัวแล้วสรรเสริญ“เฮ้อ, ช่างเป็นเลือนร่างที่งดงามจริงๆ, เอวคอดได้รูป, บั่นท้ายอวบอิ่ม, ออร่าความสาวรุนแรงชะมัด, แถมส่วนสูงก็ใช้ได้ด้วย และผมของเธอก็ดูดีอีก ข้าไม่เคยเห็นสีแบบนี้มาก่อนเลย ถ้าเธอเข้ามาหาข้านะ, ข้าคงยอมตกลงง่ายๆเลยหล่ะ”
เอเลียร์ดพูดไม่ออกเขาสะกิดสคินอร์ส “นายอยากตายรึไง? ผมค่อนข้างมั่นใจนะว่าเธอนั่นแหล่ะที่เป็นระดับตำนานที่กำลังจับตามองพวกเราอยู่!”
สคินอร์สตัวสั่นในทันทีเขารีบถอยกลับมา, ด้วยความรู้สึกอยากจะตบหน้าตัวเองสักทีนึง เออร์แวนถอยออกห่างจากเขาอย่างเงียบๆ, เพราะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบจากชายคนนี้
มีเสียงดุดังมาจากถ้ำ
“พวกเจ้าตายกันหมดแล้วรึไง?ลุกขึ้นได้แล้ว, ลุกขึ้นมาให้หมด พวกเจ้าไม่รู้ตัวเลยรึไงว่ามีคนกำลังจับตามองพวกเราอยู่”
เสียงนั้นสดใส,เหมือนกับของเด็กผู้หญิง, แต่ก็มีเสน่ห์ของสาวใหญ่ด้วย สคินอร์สฟังมันแล้วหายใจออกมายาวๆ “อา, ข้าคงจบสิ้นแล้วหล่ะ, แต่มันก็คุ้มนะที่ได้ตายด้วยเงื้อมมือของสาวสวยเช่นนี้”
เออร์แวนรับไม่ได้อีกต่อไปแล้ว“เจ้าบ้า” เขาพึมพำ “นี่เจ้าพูดจริงใช่ไหมเนี่ย?” เขายังไม่อยากตาย
ภายในถ้ำ,โจรทั้งสามคนนั้นต่างก็ว่าง่ายเหมือนกับกระต่าย พวกเขาก้มหน้าและไม่พูดอะไร
“เอาหล่ะ,ออกไปได้แล้ว ไปที่เมืองฟูลมูนแล้วบอกพระราชาว่าแผนการ A ล้มเหลว ให้เริ่มแผน B ได้เลย”
“คะ,ครับ, นายท่าน, เข้าใจแล้วครับ” โจรทั้งสามรีบวิ่งออกไปแล้วหายเข้าไปในป่าลึก
ในจังหวะต่อมา,นักเวทย์หญิงก็ชี้คทาของเธอไปยังจุดที่กลุ่มของเอเลียร์ดซ่อนตัวอยู่ จากนั้นก้อนหินที่พวกเขากำลังแอบอยู่ก็สลายเป็นผุยผง
ทั้งสามคนถูกเปิดเผยตัว;พวกเขาอยู่ในสภาพสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์ เวทย์นี้ทำให้พวกเขาทุกคนพากันตกใจ
แสงสีแดงกับเขียวสว่างวาบขึ้นที่ตัวผู้หญิงคนนั้น,แล้วเธอก็พุ่งมาข้างหน้า 300 ฟุตในทันที ที่ระยะหกสิบฟุตห่างจากพวกเขาทั้งสาม, เธอได้จองมาที่พวกเขาแล้วพูดพลางหัวเราะไปได้ “อ้ะ, นั่นมันเอเลียร์ดจากเฟิร์ดนี่ ดูเหมือนว่าครั้งนี้ข้าจะตกได้ปลาตัวใหญ่ซะแล้วสิ”
เอเลียร์ดกลืนน้ำลายเขารู้สึกเสียใจกับความไร้พลังของตัวเองในตอนนี้ เขาไม่สามารถพูดอะไรที่เป็นประโยชน์ได้เลย, ดังนั้นเขาจึงเงียบเอาไว้
จากนั้นนักเวทย์สาวก็จ้องไปที่สคินอร์ส“ข้าได้ยินที่เจ้าพูดแล้วนะ ขอบใจสำหรับคำชม ในฐานะนักผจญภัย, เจ้าประสบความสำเร็จไม่น้อยเลยนี่”
ริมฝีปากของสคินอร์สเผยรอยยิ้มที่เขาคิดว่าดูน่าดึงดูดที่สุดออกมา“ข้ามีคำขอก่อนตายหนึ่งข้อ”
“ไหนลองว่ามาซิ”
“ขอข้าเห็นหน้าเจ้าหน่อยได้ไหมถ้าได้เห็นแล้วข้าคงไม่มีอะไรให้เสียใจแล้วหล่ะ” สคินอร์สพูด
นักเวทย์สาวระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเสียงหัวเราะของเธอนั้นเหมือนกับระฆังก้องกังวาลและฟังระรื่นหูจริงๆ หลังจากที่หัวเราะเสร็จ, เธอก็ส่ายหัว “ข้าขอโทษนะ, แต่คงต้องขอปฏิเสธ”
จากนั้นเธอก็มองเออร์แวน“นักธนูเลเวล 7 เจ้าเองก็ฝีมือไม่เลวเหมือนกันนะ, แต่น่าเสียดายที่เจ้ายังแข็งแกร่งไม่พอ”
ในขณะที่พูด,เธอก็กระตุกคทา เอเลียร์ดถูกดูดเข้ามาหาเธอและมาถึงข้างตัวเธออย่างรวดเร็ว เธอจับเขาได้ง่ายๆเหมือนกับจับไก่ เอเลียร์ดไม่สามารถต่อสู้กลับหรือพูดอะไรได้เลย
นักเวทย์สาวมองอีกสองคนแล้วหัวเราะ“ไม่ต้องห่วง พวกเจ้าทั้งคู่ไม่ตายหรอกเพราะข้าไม่ชอบฆ่าคนโดยไม่มีเหตุผล ข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้าสองคนแล้วให้ส่งข้อความไปหาลิงค์ บอกเขาว่าถ้าอยากช่วยเอเลียร์ด, ให้ไปที่เนินเขากริซซี่ด้วยตัวคนเดียว จำเอาไว้นะ, เขาต้องไปคนเดียวห้ามพาผู้ช่วยติดตัวไปด้วย”
พอได้ยินแบบนี้,สคินอร์สก็ถอนหายใจออกมา “ไม่ต้องห่วง, ข้าจะบอกเขาให้เอง”
“ข้าเชื่อใจเจ้านะแต่ถึงข้าจะไม่ฆ่าเจ้า, ข้าก็จะลงโทษเจ้าอยู่ดีสำหรับความไร้มารยาทของเจ้า เจ้าชอบผู้หญิงใช่ไหม, ตอนนี้ข้าจะเปลี่ยนความสนใจของเจ้าซะ”
พอพูดจบ,แสงสีเงินก็ถูกยิงออกมาจากคทาของเธอ มันกระจายไปสองเส้น, เส้นนึงยิงไปที่สคินอร์ส, และอีกเส้นก็ไปที่เออร์แวน
แสงนั้นดูไม่เร็วนัก,แต่พวกเขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้เลย พวกเขาถูกโจมตีพร้อมกัน
“เอาหล่ะ,พวกเจ้าทั้งสองคนเชิญสนุกกันได้เต็มที่เลย”
เธอคว้าแขนของเอเลียร์ด“ไปกันเถอะ ไม่ต้องกลัว, ข้าไม่ปล่อยให้เจ้าตายง่ายๆหรอก”
หลังจากที่พูดจบ,เธอก็เทเลพอร์ทไปหลายพันฟุต หลังจากนั้นเธอก็หยุดเลี้ยวแล้วหายเข้าไปในป่า
หลังจากที่พวกเขาออกไปได้ไม่นาน,ก็มีคนปรากฎขึ้นในป่า นั่นคือลิงค์ พอเห็นสคินอร์สกับเออร์แวน, เขาก็ขมวดคิ้ว
มึนเมาและเปลือยเปล่า,พวกเขาคลุกคลีกันอยู่บนพื้น, และส่งเสียงครวญครางในอ้อมแขนของอีกฝ่าย มันไม่ใช่ภาพที่น่าดูเลย