หนุ่มเศรษฐีลึกลับ – ตอนที่ 532

ตอนที่ 532

บทที่ 532 ตกใจจนตับแตก

ลู่เสี้ยงหยางรูม่านตาขยาย หมัดเมื่อสักครู่ ขุยกางแทบจะทำให้เขารับได้บาดเจ็บสาหัส หากถูกเขาอัดอีกสักหมัดต่อให้ไม่ตายก็คงสาหัส

ลู่เสี้ยงหยางถอยไปข้างหลัง กระตุ้นวิชานรกอมตะจนถึงขีดสุด ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้ฝึกช่องว่างของวิชานรกอมตะจนถึงขีดสุดแล้วเช่นเดียวกัน

ความแข็งแกร่งของขุยกางและตัวเขานั้นแตกต่างกันมาก หากเขายังต่อกรกับเขาต่อไปจะไม่ส่งผลดีอะไรทั้งนั้น เพราะงั้นสำหรับเขาในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเอาชีวิตให้รอด แล้วค่อยหนีไปซะ

เมื่อขุยกางเห็นว่าคราวนี้ลู่เสี้ยงหยางไม่ต่อต้าน เขารู้สึกเหยียดหยาม ไอ้หมอนี่ใช้การไม่ได้ ก็หมัดเดียวก็กลัวเสียแล้ว

เผชิญกับสถานการณ์แบบนี้ พลังหมัดของเขาลดลงไปเล็กน้อย

ปัง!

หลังจากนั้น หมัดของขุยกางตกกระทบกับช่องว่างของวิชานรกอมตะ

ช่องว่างของวิชานรกอมตะเป็นพื้นที่โปร่งใสที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่ภายใต้หมัดที่บดขยี้ของขุยกาง ช่องว่างที่โปร่งใสปรากฏขึ้นในทันที

มองจากที่ไกลๆ ราวกับช่องว่างนั้นสร้างด้วยน้ำตกที่ใสสะอาด

พึ่บพึ่บ!!

วิชานรกอมตะไม่สามารถต้านทานหมัดของขุยกางได้ เริ่มเขย่าสั่น รอยร้าวค่อยๆ ยาวขึ้นเรื่อยๆ

วิชานรกอมตะในตอนนี้ราวกับไข หมัดของขุยกางราวกับหมัดของมนุษย์โบราณ ที่ทุบไข่จนแตกเป็นหลายส่วน

และแน่นอนว่าพลังหมัดของขุยกางไม่เพียงเท่านี้ พลังหมัดที่เหลือตกไปอยู่ที่ร่างของลู่เสี้ยงหยางเต็มๆ

ร่างของลู่เสี้ยงหยางราวกับใบไม้ที่ร่วงโรย พุ่งออกไปไกลสิบกว่าเมตร

ขณะที่ร่างของเขารอยขึ้นกลางอากาศ พลังนรกอมตะก็ขาดสะบั้นออก

เมื่อร่างของเขากระแทกกับพื้น เรียกได้ว่าเนื้อกระทบกับพื้นอย่างจัง

ให้ตาย ลู่เสี้ยงหยางถูกเหวี่ยงจนเละไม่เป็นท่า จนในหัวอื้ออึงไปหมด

กระดูกกระเดี้ยวในร่างกายปวดแสบไม่หมด ราวกับหลุดกระจายออก

คราวนี้ลู่เสี้ยงหยางได้รับรู้ถึงความน่ากลัวของพละกำลังของนักบู๊ระดับเก้าอีกครั้ง

เขารู้ดี ว่าขุยกางใช้พลังของร่างกาย ไม่ได้ใช้วิชาของนักบู๊แต่อย่างใด

หากว่าขุยกางใช้พลังของนักบู๊ เขาคงสิ้นใจภายในเสี้ยววินาที

ให้ตาย เก่งกาจเป็นบ้า นักบู๊ระดับเก้าแข็งแกร่งเกินไป ลู่เสี้ยงหยางกำหมัดแน่น ดวงตาแดงก่ำ

ที่ดีเขาได้ฟื้นฟูดานเถียนก่อนหน้า ความสามารถก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นเดียวกัน หากเป็นก่อนหน้านี้ เขาคงได้สิ้นใจภายในหมัดเดียวของขุยกางแน่

“เอ๋ น่าสนใจ” ขุยกางที่เห็นลู่เสี้ยงหยางถูกเขาอัดเข้าให้สองหมัดแต่กลับยังไม่ตาย จึงนึกสนใจ

โดยเฉพาะหมัดเมื่อสักครู่ รอบทิศของลู่เสี้ยงหยางเกิดช่องว่างที่น่าประหลาด กีดขวางพลังอันมหาศาลของเขาเอาไว้ ทำให้เขานึกประหลาดใจ

ขุยกางขยับฝีเท้าออก อย่างไร้ความลังเล ประชิดตัวลู่เสี้ยงหยางพร้อมจู่โจม

ลู่เสี้ยงหยางไม่โง่อยู่เฉยให้ขุยกางเล่นงานฝ่ายเดียวอยู่แล้ว

มือทั้งสองข้างของเขาประสานกัน ยันต์สีเหลืองปรากฏขึ้นในฝ่ามือ ก่อนที่จะหายลับเข้าไปในท่อนขาของเขา

บัดนี้ลู่เสี้ยงหยาบไม่ได้เป็นเพียงนักบู๊เท่านั้น เขายังเป็นนักเวทย์อีกด้วย เมื่อสักครู่เขาใช้วิชาล่องหนของพลังธาตุดิน

วิชาล่องหนถือเป็นวิชาทางร่างกาย ที่สามารถเพิ่มความเร็วมหาศาล เป็นวิชาที่ดีที่สุดในการหนี

ซึ่งลู่เสี้ยงหยางเรียนรู้มาจากหยกที่ได้มาจากผู้อาวุโสไฟนภา วิชามหัศจรรย์บ้อเก๊ก ร่างกายถูกเปลี่ยนเป็น5ธาตุทองไม้น้ำไฟดิน

เพราะงั้น ร่างกายของเขาจึงมีความคุ้นเคยกับธาตุทั้งห้าอย่างมาก

ในเวลาเดียวกันภายใต้สภาพแวดล้อมของคุณลักษณะทั้งห้านี้ เขายังสามารถดูดซับพลังของคุณสมบัติทั้งห้านี้ได้อีกด้วย เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งชั่วคราว

และในตอนนี้ ฝีเท้าของลู่เสี้ยงหยางยึดมั่นกับพื้นดิน เพื่อหยิบยืมพลังของธาตุดินในการหนีเอาชีวิตรอด

วิ้ง!

เมื่อยันต์สีเหลืองเหล่านั้นเข้าสู่ท่อนขา ขาทั้งสองข้างของลู่เสี้ยงหยาง ปกคลุมไปด้วยแสงออร่าสีทองอร่ามเป็นชั้นๆ

ลู่เสี้ยงหยางออกวิ่งอย่างไม่ลังเล

ในขณะเดียวกันขุยกางก้าวเท้าออกเพียงหนึ่งก้าว ก็มาถึงจุดเดิมที่ลู่เสี้ยงหยางอยู่เมื่อสักครู่ คิดที่จะเหวี่ยงหมัดแต่ลู่เสี้ยงหยางได้วิ่งออกไปไกลกว่าสิบเมตรแล้ว

อืม? ขุยกางขมวดคิ้วแน่น ลู่เสี้ยงหยางวิ่งเร็วเกินไปรึเปล่า

แต่เมื่อสังเกตให้ดี พลังที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของลู่เสี้ยงหยางนั้นไม่ใช่ปราณ แต่เป็นพลังบางอย่างที่เขาไม่คุ้นเคย

แม้ว่าขุยกางจะไม่ใช่นักเวทย์ แต่เขามั่นใจว่าลู่เสี้ยงหยางใช้วิชาเวทย์

“เหอะ ดูไม่ออกเลย ว่าไอ้หมอนี่ฝึกควบคุมไปด้วย” ตอนนี้ ดวงตาของขุยกางแผ่ซ่านด้วยความอำมหิตแห่งการสังหาร

ในโลกแห่งการบำเพ็ญ การที่จะบำเพ็ญวิชาบู๊หรือวิชาเวทย์อย่างใดอย่างหนึ่งก็ถือว่าอัจฉริยะแล้ว แต่ลู่เสี้ยงหยางสามารถบำเพ็ญวิชาบู๊และวิชาเวทย์ควบคู่ไปด้วย ถือว่าเป็นคนที่สวรรค์เอ็นดูอย่างมาก

คนแบบนี้หากเติบโตขึ้นมา จะเป็นคู่แข่งตัวฉกรรจ์ที่น่ากลัว

เพราะงั้นทุกคนจึงมีความรู้สึกเดียวกัน หากได้พบคนที่บำเพ็ญวิชาควบคู่จะต้องตาย

เมื่อคิดได้อย่างนั้นขุยกางไม่รอช้า ฝีเท้าขยับเคลื่อนอย่างรวดเร็ว มุ่งไปทิศทางของลู่เสี้ยงหยางๆ

ภายใต้วิชามุดดินสายฟ้าแลบขุยกางเดินเพียงหนึ่งก้าว ร่างกายของเขาก็จะไปปรากฏในอีกห้าเมตรข้างหน้า ดูจากที่ไกลๆ ราวกับไทแรนโนซอรัส เดินเข้าไปที่ลู่เสี้ยงหยาง

ส่วนลู่เสี้ยงหยางแม้ว่าจะงค่อยเป็นค่อยไป ไม่สามารถเดินก้าวเดียวไปไกลได้ถึงสี่ห้าเมตร แต่ฝีเท้าของเขารวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ

ในตอนนี้จะเห็นได้เพียงเงาแสงของลู่เสี้ยงหยางเท่านั้น เสมือนกับว่ามีเท้าอยู่หลายสิบคู่เคลื่อนไหวในเวลาเดียวกัน

ขุยกางก้าวหนึ่งก้าว ลู่เสี้ยงหยางก็ได้ก้าวออกไปแล้วห้าหกก้าว

เช่นนี้ ความเร็วของลู่เสี้ยงหยางและขุยกางนั้นไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก

หลังจากนั้นลู่เสี้ยงหยางวิ่งอยู่ข้างหน้าขุยกางไล่ตามอยู่ข้างหลัง

เพราะความเร็วของทั้งคู่ห้างกันไม่มาก ร่างของขุยกางและลู่เสี้ยงหยางรักษาระยะห่างเอาไว้ที่10เมตรอยู่เสมอ

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจออกมา ขอเพียงแค่เขามุ่งมั่นต่อไป ไม่มีทางที่ขุยกางจะไล่ตามเขาได้ทันแน่ ถึงตอนนั้นค่อยหาโอกาสสลัดขุยกางออกก็เป็นไปได้

ในขณะที่เขาตกอยู่ในความคิด ร่างของขุยกายเกิดแสงสีม่วงขึ้นมา

ภายใต้แสงสีม่วงห่อหุ้ม ความเร็วของขุยกางเพิ่มมากขึ้นกะทันหัน

เพียงแค่ระยะเวลาอันสั้น ระยะห่างของขุยกางและลู่เสี้ยงหยางก็ทิ้งท้ายเพียงห้าเมตรเท่านั้น

บัดซบ!

ให้ตาย

ในชั่วพริบตา ลู่เสี้ยงหยางตกใจจนตับแตก

หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง หนุ่มเศรษฐีลึกลับ ฟรี ได้ที่ novel-fast 


เรื่องย่อ

โดย เรื่อง หนุ่มเศรษฐีลึกลับ บ้างส่วนของนิยาย

บทนำ ช็อค!ลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงที่ได้รับได้รับความอัปยศ อดสู่การเหยียดหยาม หลังจากที่เปิดเผยฐานะตัวเองแล้ว แม่ ภรรยาตั้งเงื่อนไข่ที่น่าอับอาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

เมืองปินเหอ ภายในคฤหาสน์หรูหรา

ลู่เสี้ยงหยางกำลังล้างมือ ชโลมน้ำมันนวดไปทั่วมือ

บนโซฟามีสาวงามรุ่นใหญ่คนหนึ่งกับสาวน้อยสองคนนอนอยู่

สาวงามรุ่นใหญ่คือหลิวจิ้งแม่ยายของลู่เสี้ยงหยาง ถึงแม้จะอายุได้ 30กว่าปีแล้ว แต่กลับดูผ่อนคลาย ราวกลับได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ทรวดทรงก็ผอมเพรียว

สาวน้อยผู้งดงามอีกสองคนคือเย่สวนภรรยาของลู่เสี้ยงหยางและไป๋สู้สู้เพื่อนสนิทของเธอ

“ไอ้ขยะ นานขนาดนี้แล้ว ยังเตรียมไม่เสร็จอีกหรอ?” ในเวลานี้เย่สวนพูดเร่งลู่เสี้ยงหยางอย่างไม่อดทน

ลู่เสี้ยงหยางตอบด้วยน้ำเสียงร้อนรนแผ่วเบา “เสร็จแล้วเสร็จแล้ว”

วิ่งถือผ้าขนหนูมายืนข้างเย่สวน

เย่สวนสวมชุดอยู่บ้าน นอนอยู่บนโซฟา สัดส่วนเว้าโค้งงามชดช้อย

ลู่เสี้ยงหยางเริ่มลงมือนวดให้เย่สวนอย่างชำนาญ

ปฏิเสธไม่ได้ว่า หุ่นของเย่สวนเซ็กซี่มากเหลือเกิน

อึก!

เสียงลู่เสี้ยงหยางกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่

ไป๋สู้สู้เห็นลู่เสี้ยงหยางว่านอนสอนง่ายแบบนี้ ก็หัวเราะขึ้นมา “สวนจื่อ ผู้ชายของเธอชำนาญน่าดูเลยนะ แต่สายตาของเขาดูไม่จริงใจเท่าไหร่ แอบมองฉันหลายครั้งแล้ว!”

เย่สวนตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คางคกอยากกินเนื้อหงส์ ขยะอย่างเขามานวดให้ฉัน ฉันยังรังเกียจมือสกปรกของเขาเลย”

ลู่เสี้ยงหยางก้มหัวลง ไม่กล้าพูดอะไร

เขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลเย่ แต่งเข้าบ้านนี้มาสามปี ไม่มีใครในตระกูลเย่มองเขาเป็นคน ใช้ชีวิตอยู่ไม่ต่างกับสุนัขตัวหนึ่ง

แต่โชคชะตาก็ยังเล่นตลกกับเขา ยามเขาถูกคนในตระกูลเย่รังแก คนเหล่านั้นล้วนเป็นสาวงามทั้งสิ้น

“ผลั่ก!” คิ้วของเย่สวนก็ขมวดขึ้นเล็กน้อยทันที ดูเหมือนว่าลู่เสี้ยงหยางจะใช้แรงเยอะเกินไป ไม่พูดไม่จา คำพูดทั้งหมดถูกใส่ลงบนหน้าของลู่เสี้ยงหยาง

ใบหน้าครึ่งหนึ่งของลู่เสี้ยงหยางถูกทิ้งรอยฝ่ามือแดงก่ำไว้

“ไอ้ขยะไร้ประโยชน์ ถ้ากล้าทำให้ฉันเจ็บอีกครั้งเดียว ฉันทุบหน้านายเละแน่” เย่สวนจ้องตาเขม็งอย่างคุกคาม

ลู่เสี้ยงหยาง รีบร้อนขอโทษขอโพย เบาน้ำหนักมือลง

ไม่นาน หลังนวดให้เย่สวนเสร็จ เขาก็เริ่มนวดให้แม่ยายหลิวจิ้ง

ปัก!

หลิวจิ้งง้างมือขึ้นฝากรอยไว้บนหน้าอีกข้างของลู่เสี้ยงหยาง

“ไอ้เศษสวะ ไม่รู้จักการใช้ใจหน่อยรึไง?” หลิวจิ้งโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ ชี้หน้าถามลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางไม่กล้าตอบกลับ ถัดจากนั้น เมื่อนวดให้หลิวจิ้งเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็เข้าไปซักเสื้อผ้าในห้องน้ำ

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น หยิบขึ้นมาดูจึงเห็นว่าเป็นแม่ของเขาโทรมาหา

ตั้งแต่เขาแต่งงานเข้ามา แม่ก็โทรหาเขาน้อยมาก เพราะกลัวจะถูกปฏิเสธและเป็นตัวถ่วง ทำให้ฝ่ายหญิงไม่พอใจ ในตอนนี้อยู่ๆกลับติดต่อมา

เขาเครียดนิดหน่อย คงไม่ใช่เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะ?

ลู่เสี้ยงหยางรีบกดรับสาย ไม่รอเขาพูดก่อน น้ำเสียงตื่นเต้นของแม่ก็เอ่ยขึ้น “ลูกแม่ ลุงของลูกเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ พ่อของลูกออกมาจากคุกแล้ว ตอนนี้ได้สานต่อกิจการทั้งหมดของตระกูลลู่ อีกหน่อยลูกไม่ต้องใช้ชีวิตลำบากแล้ว พ่อให้เงินลูกหนึ่งพันล้านเป็นค่าชดเชย จากนี้อยากใช้เงินยังไงก็ใช้ได้เลย”

พอได้ฟัง ภายในหัวของลู่เสี้ยงหยางก็ส่งเสียงพึมพำ

ต่อจากนั้นเสียงของแม่ก็ไม่อาจฟังได้ชัดเจน ในสมองมีเพียงคำว่า “หนึ่งพันล้าน” ลอยไปลอยมา

น้ำตาเขาเริ่มคลอ หลังจากนั้นพักใหญ่ ถึงเช็ดน้ำออกจากตา

วันนี้ นานเกินไปแล้ว นานจนเมื่อมันมาถึงจริงๆ เขากลับรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

เดิมทีเขาเป็นนายน้อยแห่งตระกูลลู่ที่ร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆในเมืองหลวง พ่อของเขาพ่ายแพ้ให้กับลุงในการแย่งชิงตำแหน่งทายาทในตระกูล สุดท้ายถูกคุมขัง แม่ของเขาก็ถูกขับไล่ออกจากบ้าน

ลิ้มลองสีหน้าของคนอื่น เนื่องจากอำนาจของลุง ทำให้เขาหางานที่มั่นคงทำไม่ได้สักงาน

แม้กระทั่งตอนนี้ แม่ของเขาก็ยังอยู่ในห้องใต้ดินเล็กๆ เพียงเพื่อให้เขาได้แต่งเข้าสำเร็จ ให้เขาได้มีที่ซุกหัวนอนหลบลมฝน

ในวันนี้พ่อของเขาได้รับการปล่อยตัว กลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลลู่ ในที่สุดเขาก็ได้รับในสิ่งที่ต้องการ ยืดเส้นยืดสายได้

“ฮ่าฮ่าฮ่า สองสามปีมานี้ ฉันต้องได้รับความยุติธรรม!” ลู่เสี้ยงหยางสาบานในใจเงียบๆ ในขณะเดียวกัน สามคนในห้องรับแขกกำลังพูดคุยกัน ไม่มีใครสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของลู่เสี้ยงหยาง

ไป๋สู้สู้ขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยขึ้น “สวนจื่อ บริษัทของเธอเกิดเรื่อง สายเงินทุนถูกทำลาย เรื่องนี้อาจมีทางหนีทีไล่ที่วนเวียนอยู่นะ”

“เอ๋ จริงหรอ?” เย่สวนตาเป็นประกาย เติมเต็มการรอคอยเธอได้ สายเงินทุนในบริษัทของเธอแย่ลงมาเดือนกว่าแล้ว เงินเดือนของพนักงานไม่สามารถออกให้ได้ ทุกวันนี้แทบจะล้มละลาย

“คืออย่างนี้ แฟนของฉันไม่ใช่ทำงานอยู่ที่หย่งหยวนกรุ๊ปหรอ? เขากับประธานจางเจ้าของหย่งหยวนกรุ๊ปมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พูดคุยสถานการณ์บริษัทของเธอให้เขาฟัง ประธานจางตกลงที่จะเพิ่มเงินทุนให้กับบริษัทของเธอ” ไป๋สู้สู้กล่าว

“อะไรนะ? นี่…นี่เป็นเรื่องจริงหรอ?” เย่สวนร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ

หย่งหยวนกรุ๊ปเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองปินเหอ ว่ากันว่าเจ้าของจางติ่งเทียนมีมูลค่าเกือบหนึ่งพันล้าน หากเขาสัญญาว่าจะสนับสนุนเงินทุนให้บริษัทของเย่สวน งั้นบริษัทของเย่สวนก็กลับมามีชีวิตได้อีกครั้งอย่างแน่นอน

“เป็นเรื่องจริงแน่นอนสิ พวกเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด ฉันจะโกหกเธอได้ยังไงล่ะ” ไป๋สู้สู้พูดพร้อมยิ้มให้ แต่ในใจกลับรู้สึกทำอะไรไม่ถูก ประธานจางจะช่วยเย่สวนฟรีๆได้ยังไง เงื่อนไขของประธานจางคือให้เย่สวนไปนอนกับเขาหนึ่งคืน

แต่เงื่อนไขนี้ไป๋สู้สู้ไม่ได้พูดออกไป

ช่วงนี้แฟนของเธอก็มีปัญหากวนใจที่บริษัท จำเป็นต้องใช้ผู้หญิงแบบเย่สวนเข้าหากับประธานจาง ถึงได้ให้ไป๋สู้สู้มาหลอกล่อเย่สวน

“งั้นตกลง ฉันจะไปเจอประธานจาง” เย่สวนตอบตกลงทันที

“อืม งั้นฉันให้แฟนฉันเอาคำพูดของเธอไปบอกประธานจาง ถ้าไม่ผิดพลาดอะไร พรุ่งนี้ประธานจางก็จะมาเจอเธอ อย่างช้าสุดมะรืนนี้เงินทุนสนับสนุนก็จะไปถึงบริษัทของเธอ” ไป๋สู้สู้บอก

ในเวลานี้ ลู่เสี้ยงหยางที่เดินเข้ามาในห้องรับแขกพอดีก็ได้ยินบทสนทนาของพวกเธอ เดินไปสองสามก้าว ก็ถึงข้างกายเย่สวน พูดกับเธออย่างจริงจังว่า “ที่รัก คุณต้องการความช่วยเหลือไม่จำเป็นต้องไปขอร้องคนอื่น ตอนนี้คุณขาดเงินไม่ใช่หรอ ผมสามารถหาวิธีช่วยคุณได้…”

“คิกคิกคิก…”เขายังไม่ทันพูดจบ ไป๋สู้สู้ก็หัวเราะขึ้นมา มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยความดูถูกเหยียดหยามแล้วพูดขึ้น “ให้พึ่งนาย? ทั้งเนื้อทั้งตัวนายตอนนี้มีเงินถึง100ไหม? เหมือนตัวตลกเสียจริง ไปเอาความกล้าจากไหนมาคุยโม้ขนาดนี้?”

ใบหน้าสวยงามของเย่สวนก้มลงต่ำ พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความดูหมิ่น “นายกล้าดียังไงจะมาช่วยฉัน? ไสหัวไป เห็นหน้านายแล้วจะอ้วก”

คิ้วของหลิวจิ้งขมวดเป็นเส้นตรง ง้างมือขึ้นเตรียมจะฝากรอยไว้ที่หน้าของลู่เสี้ยงหยางอีกครั้ง

แต่ลู่เสี้ยงหยางไม่ขยับหนี พูดอย่างสงบว่า “ผมช่วยคุณได้จริงๆ”

ไป๋สู้สู้หัวเราะจนน้ำตาไหล มองลู่เสี้ยงหยางเหมือนกับมองคนโง่เง่า เอื้อมมือชี้ไปที่หน้าอกเขา แล้วพูดทีล่ะคำ “บริษัทของสวนจื่อต้องใช้เงินทุนอย่างน้อย10ล้านหยวนถึงรอดตาย 10ล้านหยวน! ขยะอย่างนายชั่วชีวิตนี้สามารถทำเงินได้มากขนาดนี้ไหม? ใครให้นายมาเสนอหน้าพูดวางท่าที่นี่”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มตอบ “ก็แค่10ล้านไม่ใช่หรอ?”

“โอ้โห น้ำเสียงโอหัง ก็แค่10ล้าน? ขยะอย่างนายหามาได้สักแสนนึง ฉันไป๋สู้สู้ยอมให้นายออกคำสั่งเลย!” ไป๋สู้สู้หัวเราะขึ้นมาอย่างดูถูก


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท