SWEET ADORABLE WIFE, PLEASE KISS SLOWER! ภรรยาผู้น่ารัก ได้โปรดจูบช้าๆ! – บทที่ 273-274 : ซี ดาด้า เยี่ยมมาก!, คุณหลิน นายท่านอยู่ในปัญหา

บทที่ 273-274 : ซี ดาด้า เยี่ยมมาก!, คุณหลิน นายท่านอยู่ในปัญหา

วันที่ออกอากาศก็เกิดขึ้นเมื่อซูมานเอ๋อกําลังบันทึกรายการ ฉางกวนซีก็ออกแบบเสื้อผ้าให้ซูม่านเอ๋อด้วย

แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมสําหรับการวิเคราะห์เหล่านี้ แต่ก็ยังน่ากลัวอย่างยิ่ง

ยกเว้นแฟนตัวยงของซูม่านเอ๋อ ส่วนใหญ่เลือกที่จะเชื่อในตัวพวกเขา เมื่อรวมกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับการแสดงของเธอที่ยิ่งใหญ่ชื่อเสียงที่ดีที่เธอสร้างขึ้นก็ลดลงในชั่วข้ามคืน

หลังจากเห็นข่าวเหล่านี้ หลินวานว่านรู้สึกสบายใจขึ้น

ซีดาด้าสุดยอด!

เธอรู้สึกพิเศษมากให้ซีหานจึงโทรหาเพื่อขอบคุณเขา อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแต่เขาไม่ได้ชื่นชมมัน เขายังเยาะเย้ยเธอ

“หลินว่านว่านคุณเป็นคนดีมาก จากข้อมูลที่มีอยู่ในมือ มันมากเกินพอแล้วที่จะเล่นงานซูม่านเอ๋อให้ตาย แต่คุณเป็นคนขี้อายและกลัวปัญหา ฉันเสียใจจริงๆที่ยอมรับคนขี้ขลาดที่ไร้ประโยชน์เช่นคุณ!”

หลินว่านว่านไม่ได้คํานึงถึงคําพูดเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าเธอยังไม่ถึงขั้นต้องเข่นฆ่าใครก็ตามที่มาขวางทางเธอ

เพียงแค่บทเรียนเช่นนี้ก็เพียงพอแล้ว เธอเชื่อว่าซูม่านเอ๋อก็ไม่ได้ง่ายเช่นกัน

เป็นไปตามที่หลินว่านว่านคาดเดาไว้ ซูม่านเอ๋อตกอยู่ในอาการวิตกกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ความนิยมของเธอลดลงอย่างมาก แบรนด์หลายแบรนด์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเจนนิเฟอร์ได้ถอนโอกาสในการร่วมมือกับเธอ เธอยังถูกเปลี่ยนบทบาทซึ่งควรจะช่วยส่งเสริมให้เธอเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงในปีหน้า เธอจะไม่กระวนกระวายได้อย่างไร?

เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้นเธอก็รับสายทันที ความคาดหวังในตอนแรกของเธอค่อยๆกลายเป็นความโกรธ

“สวัสดี? คุณรู้หรือยังว่าใครทํา? อะไรนะ? ยังไม่รู้? พวกคุณเป็นแฮกเกอร์ที่น่ากลัวที่สุดในแผนกไอที่ไม่ใช่หรือ? คุณจะไม่พบที่อยู่ IP ของบล็อกเกอร์เล็กๆนั่นได้อย่างไร? ช่างเป็นพวกที่ไร้ประโยชน์ ระวังด้วยล่ะ หลังจากนี้ฉันจะบอกเจ้าพ่อและปล่อยให้พวกคุณทุกคนหายตัวไป!”

พวกเขาอย่างไม่พอใจ กิริยามารยาทก่อนหน้านี้ของเธอหายไปหมด

หลังจากวางสาย ซูม่านเอ๋อกําลังจะทุบมือถือของเธอลงกับพื้น เมื่อเธอจําอะไรบางอย่างได้และกดหมายเลขอื่น

“สวัสดีคะ? เจ้าพ่อ…”

เธอเพิ่งเริ่มพูดอย่างอ่อนช้อย เมื่อเสียงผู้ชายเย็นชาดังเข้ามาขัดจังหวะคําพูดของเธอ “คุณซู ผมเป็นผู้ช่วยพิเศษของคุณเหลียง คุณเหลียงขอให้ผมแจ้งคุณว่าจากปัญหาของคุณเมื่อเร็วๆนี้ หากคุณเรียนรู้ที่จะรู้จักสถานะของตัวเอง เขาไม่คิดจะช่วยคุณทําความสะอาดเรื่องนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นคน ต่อไปที่ต้องหลบซ่อนก็คือคุณ!”

หลังจากพูดแบบนี้เขาก็วางสาย

“เลว!” ซูม่านเอ๋อทุบมือถือของเธอลงกับพื้นอย่างโกรธ

สิ่งที่เหลียงฮั่วเฉิงหมายถึงคือเขาหวังว่าเรื่องนี้จะถึงจุดจบ เมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจะค่อยๆลืมเรื่องนี้และเขาจะช่วยเหลือเธอในการกลับมา

แม้ว่าเธอจะไม่พบว่าใครคือผู้บงการ เธอรู้ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับหลินว่านว่าน!

“คอยดู เรายังมีวันต้องเจอกันอีกนาน!”

การสอบปลายภาคใกล้เข้ามามากแล้ว นักเรียนทุกคนเริ่มกังวลและทบทวนกันอย่างหนักทุกวัน

หลินว่านว่านไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอกลับกังวลเกี่ยวกับฉากที่จะเกิดขึ้นของนักแสดงนําหญิงคนที่สองที่เปลี่ยนไปในทางไม่ดีอย่างสิ้นเชิง ในเรื่อง ” Hello, My Sunshine”

ในการแสดงเป็นตัวร้ายที่ดี เราต้องแสดงทักษะการแสดงที่แท้จริง

ดังนั้น ตอนนี้จึงมีปัญหา คนโง่จะสามารถสวมบทบาทเป็นตัวร้ายที่ซับซ้อนได้ดีหรือไม่?

หลินว่านว่านกําลังดิ้นรนกับเรื่องนี้เมื่อผู้อํานวยการหยูชีประกาศข่าวสองเรื่อง

เรื่องที่หนึ่ง การถ่ายทําเสร็จสิ้นไปแล้วเกินครึ่งเรื่อง ลิขสิทธิ์ถูกขายและสามารถออกอากาศได้แล้ว ในขณะที่ถ่ายทําส่วนที่เหลือไปด้วย

เรื่องที่สอง เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามในการประชาสัมพันธ์ ตัวละครหลักทั้งหมดจะต้องเข้าร่วมการแถลงข่าวกับสื่อมวลชนในวันอาทิตย์นี้

เมื่อวันแถลงข่าวมาถึง หลินว่านว่านก็ไปกับรถของทีมผู้สร้างและไปถึงสถานที่จัดงานแถลงข่าวก่อนเวลา ผู้จัดงานได้ทักทายสื่อมวลชนและแจ้งคําถามที่จะถามล่วงหน้าเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น

เป็นเพียงคําถามของนักข่าวที่ทําให้เธออยู่ในตําแหน่งที่ลําบากขึ้นเล็กน้อย เมื่อเขาถามว่า

“ฉันเป็นตัวแทนของประชากกรชาย ขอถามคําถามนี้กับคุณ ผู้ชายประเภทไหนที่คุณให้ความสนใจ?”

บทที่ 274 : คุณหลิน นายท่านอยู่ในปัญหา

หลินว่านว่านเอียงศรีษะและมองไปที่ลั่วหานที่อยู่ด้านข้างเธอ เธอมองหน้าด้านข้างเขาขณะที่เธอพูดว่า “ทุกคนรู้ว่าฉันชอบนักแสดงชื่อดังลั่วหาน!”

เมื่อได้ยินดังนั้น คนด้านล่างก็ส่งเสียงหัวเราะอย่างมีอารมณ์ขัน แม้แต่มุมปากของลั่วหายก็ยังโค้งขึ้น

การกระทําที่บ้าคลั่งของเธอในอดีตยังคงฝังลึกอยู่ในใจทุกคน ตอนนี้ความสนใจในเรื่องนี้หายไปแล้ว

“นอกจากลั่วหานแล้ว คุณจะไม่ชอบผู้ชายคนอื่นอีกหรือ?คะ”

“คือ…”

ในเวลาเดียวกันนั้น LCD TV ในห้องศึกษาของหยุนแมนชั่นสะท้อนให้เห็นใบหน้าของหลินว่านว่านที่กําลังคิดอย่างจริงจัง

ลู่ซานเป่ยมองไปที่เธออย่างเงียบๆ หญิงสาวบนหน้าจอยิ้มเขินๆ และพูดอย่างอ่อนหวานว่า “หากมีใครสักคนที่ เต็มใจปฏิบัติกับฉันเป็นอย่างดี ฉันก็จะชอบเขาเช่นกัน”

“ฮ่าๆๆๆ” ผู้สื่อข่าวต่างพากันหัวเราะเมื่อได้ยินคําตอบที่น่ารักนี้

ส่วนการสัมภาษณ์สิ้นสุดลงและตัวละครหลักก้าวลงจากเวทีที่ละคน

ลู่ซานเป่ยปิดทีวีและเดินออกไปอย่างก้าวกระโดด

กูโมรีบเร็ว “นายท่านจะไปไหนครับ?”

คําใบ้ของความมืดแวบผ่านดวงตาของลู่ซานเป่ย เขาพูดอย่างมีความหมายว่า “เพื่อทําบางสิ่งที่ฉันอยากทํามาตลอด แต่ยังไม่ได้ทํา”

ในอีกด้านหนึ่ง เนื่องจากผู้กํากับหยยังคงให้สัมภาษณ์พิเศษและไม่สามารถกลับไปที่ที่มผู้ผลิตเพื่อถ่ายทําได้ ทุกคนจึงมีวันหยุดและแยกย้ายกันไป

ลั่วหานเห็นหลินว่านว่านนั่งรอแท็กซี่อยู่ข้างถนนและต้องการจะไปส่งเธอ หลินว่านว่านยอมรับความช่วยเหลือนั้นอย่างมีความสุข

เธอไม่ได้อยู่คนเดียวกับลั่วหานมาเป็นเวลานานมาก และรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย

เมื่อเห็นมุมมองด้านข้างที่เย็นชาและหล่อเหลาของลั่วหาน เธอจึงเริ่มต้นการสนทนา “ฉันได้ยินมาว่าคุณตอบรับภาพยนตร์ฮอลลีวูด?”

“ใช่แล้ว”

“ชื่อเรื่องว่าอะไรคะ?”

“ชื่อภาษาจีนคือ การผจญภัยระหว่างดวงดาว”

หลินว่านว่านพยักหน้า จากชื่อเธอรู้ว่ามันเป็นผลงานการผลิตไซไฟขนาดใหญ่ของฮอลลีวูด

“ลั่วหาน ฉันขอถามคําถามส่วนตัวกับคุณได้ไหม?”

“เอาสิ”

“ฉันอยากเรียนรู้แบบนักข่าวคนนั้นและถามในนามของแฟนๆผู้หญิง คุณสนใจผู้หญิงแบบไหนเหรอ?”

ลั่วหานตกตะลึกและดวงตาของเขาก็มืดมนชั่วขณะ เขาพูดอย่างชัดเจนว่า “ไม่มีข้อกําหนดเฉพาะตายตัว ตราบใดที่เธอสามารถทําให้หัวใจของฉันเต้นเร็วได้ ก็โอเค”

หลินว่านว่านมีความสุข เป็นโอกาสดีที่จะสารภาพในตอนนี้ แม้ว่าเธอจะถูกปฏิเสธ แต่อย่างน้อยเธอก็ควรให้เขาเห็นความมุ่งมั่นของเธอใช่ไหม?

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเริ่มที่อยากจะสารภาพรักกับผู้ชายคนหนึ่ง หลินว่านว่านยังคงเขินอายเล็กน้อย และเธอมองไปที่ลั่วหานเงียบๆ

“ถ้าฉันบอกว่าฉัน…”

ทันใดนั้นเสียงเรียกเข้ามือถือของเธอก็ดังขึ้น ขัดจังหวะคําที่เธอกําลังจะพูด

“อะไรกัน!” เธอโพล่งออกมาด้วยความโกรธ

หลังจากนั้น หลินว่านว่านก็รู้สึกได้ว่าลั่วหานดูประหลาดใจบนใบหน้าของเขาและรู้สึกเขินอาย มันสายเกินไปที่เธอจะแสดงท่าทางที่อ่อนโยนและอ่อนหวานในตอนนี้ เธอทําได้เพียงแค่เอื้อมมือหยิบมือถือขึ้นมาด้วยความรู้สึกหดหู่

ก่อนที่เธอจะเปิดปากของเธอ เสียงที่ลุกลี้ลุกลนของกูโมก็ดังขึ้น “คุณหลิน มาเร็วเข้า นายท่านกําลังมีปัญหา!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้การแสดงออกของหลินว่านว่านก็เปลี่ยน ไปและหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นในทันที “พวกคุณอยู่ไหน? ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”

“มาที่ภัตตาคาร ผมจะรอคุณที่ทางเข้าหลัก!”

หลินว่านว่านวางสายและมองไปที่ลั่วหาน “คุณช่วยส่งฉันไปภัตตาคารจินตงได้ไหม?”

ลั่วหานแสดงความเข้าใจและเหยียบคันเร่งเพิ่มขึ้น

หลินว่านว่านอดไม่ได้ที่จะกระตุ้น “ลั่วหานเร็วอีก!”

การเดินทางโดยรถยนต์ครึ่งชั่วโมงสั้นลงเหลือเพียง 15 นาทีโดยลัวหาน

ขณะที่รถหยุดนิ่ง ณ จุดจอดรถ หลินว่านว่านรีบผลักเปิดประตูรถทันที เธอไม่ลืมที่จะโบกมือให้ลั่วหาน “ขอบคุณมาก! ฉันขอเลี้ยงอาหารตอบแทนคุณในมื้อต่อไปนะ!”

ลั่วหานยังต้องการถามเธอว่าเธอต้องการความช่วยเหลืออะไรหรือไม่ แต่ในพริบตาเดียวเธอก็ไม่อยู่ให้เห็นแล้ว