ขณะคิดสายตาจี้หลิงชวนจึงหันมองไปทางมู่ซีซี ทันใดนั้น จี้หลิงชวนจึงยื่นมือไปจับมือเธอไว้ แล้วเอ่ยกับเธอว่า “ซีซี เธอไว้ใจเถอะ เรื่องนี้ฉันจะให้คำตอบที่เธอพอใจแน่นอน!”
จากนั้นจี้หลิงชวนจึงหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาอย่างเปิดเผยแล้วโทรไปหาลูกน้องตัวเอง ให้เพิ่มกำลังคน ต้องหาตำแหน่งของชูเหยาให้เจอภายในหนึ่งชั่วโมง!
ครั้งนี้จี้หลิงชวนแน่ใจแล้วว่าตอนนี้ชูเหยากลับมาในเมืองหรงแล้ว แล้ววันนี้ชูเหยาออกไปข้างนอกอีก จึงหาตัวง่ายกว่าก่อนหน้านั้น
จี้หลิงชวนเพิ่มกำลังคน เมืองหรงเป็นเขตของจี้หลิงชวนอยู่แล้ว ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง โทรศัพท์จี้หลิงชวนจึงดังอีกครั้ง
จี้หลิงชวนเพิ่งกดรับสาย จึงมีเสียงเอ่ยที่มีมารยาทลอยมาว่า “คุณชายจี้ครับ คนของเราหาตำแหน่งของชูเหยาเจอแล้วครับ ชูเหยาบินมาเมืองหรงเมื่อวานตอนเช้า เพราะว่ากลับมาพร้อมกับคุณชายรองตระกูลลู่ แล้วคุณชายรองลู่ก็จงใจปกปิดการเดินทาง เพราะฉะนั้นตอนแรกคนของเราก็เลยสืบไม่เจอ แล้วตอนนี้คุณชายรองตระกูลลู่ก็จัดให้ชูเหยาพักอยู่ในคฤหาสน์แถวถนนซีหยวนครับ”
ชัดเจนแล้ว ชูเหยากลับมาจากอเมริกาพร้อมลู่เฉิงจิน งั้นก็แสดงว่าลู่เฉิงจินเป็นคนที่ช่วยชูเหยาที่อเมริกา ไม่งั้นแค่ชูเหยาคนเดียวจะหนีจากพวกบอดี้การ์ดแล้วกลับมาในประเทศได้ยังไง?!
ขณะคิดสีหน้าของจี้หลิงชวนจึงเข้มขรึมกว่าเดิม พอคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว จากนั้นจึงโทรไปหาลู่เฉิงฮ่าวทันที
ลู่เฉิงฮ่าวเป็นเพื่อนรักที่โตมาพร้อมกับจี้หลิงชวน แต่ว่าจี้หลิงชวนไม่ค่อยสนิทกับลู่เฉิงจินที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา
เพราะลู่เฉิงจินกับลู่เฉิงฮ่าวไม่ถูกคอกันตั้งแต่เด็ก เลยทำให้จี้หลิงชวนไม่ได้สนิทกับพวกเขา
จี้หลิงชวนจึงบอกลู่เฉิงฮ่าวเกี่ยวกับข่าวที่ตัวเองสืบมาได้
ตอนนี้ลู่เฉิงฮ่าวรับช่วงจากตระกูลลู่เต็มตัวแล้ว เขาไม่ถูกกับลูกพี่ลูกน้องที่เสเพลไม่เอาไหนอย่างลู่เฉิงจินอยู่แล้ว ตอนนี้ได้ยินว่าลู่เฉิงจินไปหาเรื่องจี้หลิงชวนอีก ลู่เฉิงฮ่าวจึงโมโหแล้วหาข้ออ้างกวาดล้างอำนาจของลู่เฉิงจินที่มีมาอย่างยากลำบาก จากนั้นก็ขังเขาไว้ที่บ้าน ไม่ให้เขาก้าวออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดียวอย่างน้อยสามเดือน!
จี้หลิงชวนรู้สึกพอใจกับการจัดการของลู่เฉิงฮ่าวมาก พอจัดการลู่เฉิงจินแล้ว จี้หลิงชวนจึงจูงมือมู่ซีซีเดินไปที่รถแล้วแล่นไปทางคฤหาสน์ที่ชูเหยาอยู่
บนรถ มือข้างหนึ่งของจี้หลิงชวนจับมือมู่ซีซีไว้แน่น อีกข้างก็บังคับพวงมาลัยรถอยู่
ตั้งแต่ออกมาแล้วจี้หลิงชวนไม่ยอมปล่อยมือมู่ซีซีเลย มู่ซีซีขมวดคิ้วอยากดึงมือกลับ แต่ว่าแรงของเขามากกว่าของเธอ เธอดึงไปหลายครั้งก็ดึงมือออกมาไม่ได้สักที โกรธจนมู่ซีซีต้องเบิกตาโตจ้องจี้หลิงชวน “จี้หลิงชวน! นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! นายจะพาฉันไปที่ไหนเนี่ย?!”
จี้หลิงชวนไม่ยอมปล่อย แต่กลับจับไว้แน่นกว่าเดิม แล้วหาโอกาสเหลือบมองมาทางมู่ซีซี “ซีซี ฉันจะพาเธอไปหาชูเหยา เราต้องไปคุยเรื่องนี้ให้เคลียร์ซึ่งๆหน้า!”
ระหว่างทางรถแล่นไปอย่างรวดเร็ว ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รอของจี้หลิงชวนจึงแล่นเข้าไปในโครงการบ้านจัดสรร แล้วรถก็จอดรถสักที
จี้หลิงชวนลงจากรถก่อน จากนั้นก็เดินอ้อมไปเปิดประตูให้มู่ซีซีอย่างใส่ใจ
มู่ซีซีลงจากรถแล้วจึงเดินตามจี้หลิงชวนไปทางคฤหาสน์หลังหนึ่ง รอมู่ซีซีเดินไปถึงหน้าประตูคฤหาสน์แล้วจึงเห็นฟางเซิ่งกับบอดี้การ์ดอีกสองคนยืนรออยู่ที่นั่น
ฟางเซิ่งเห็นจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีจึงเอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท “สวัสดีครับคุณชายจี้ คุณหนูมู่”
จี้หลิงชวนพยักหน้าให้ แล้วส่งสายตาให้ฟางเซิ่ง
บอดี้การ์ดข้างตัวฟางเซิ่งจึงรีบเดินก้าวไปที่หน้าประตูคฤหาสน์อย่างรู้งาน แล้วยกมือขึ้นเคาะประตู
เคาะไปประมาณสองนาทีกว่าแล้ว ข้างในประตูค่อยมีเสียงฝีเท้าดังขึ้น ทันใดนั้น จึงมีคนเปิดประตูออกมาจากข้างในคฤหาสน์
คนรับใช้หญิงอายุประมาณสี่ห้าสิบเห็นว่าหน้าประตูมีคนเยอะขนาดนี้จึงสะดุ้งตกใจ แล้วอยากจะรีบปิดประตู แต่ว่าบอดี้การ์ดคนนั้นรู้ตัวเร็ว ไม่รอให้คนรับใช้คนนั้นปิดประตูใส่ ท่อนแขนที่แข็งแรงจึงยันเปิดประตูไว้ก่อน
แรงของผู้หญิงอายุสี่ห้าสิบจะสู้แรงของบอดี้การ์ดมืออาชีพอายุยี่สิบกว่าแล้วมีแต่กล้ามเนื้อได้ยังไง
ผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นเห็นว่าคงปิดประตูไม่ได้แล้ว จึงหันมองจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีที่ยืนอยู่หน้าประตูแล้วพูดอย่างข่มขู่ว่า “พวกคุณจะทำอะไร! ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!”
จี้หลิงชวนไม่สนใจคำข่มขู่ของคนรับใช้หญิง แล้วจูงมือมู่ซีซีเดินตรงเข้าไปในคฤหาสน์เลย
ชูเหยาที่กำลังพักผ่อนอยู่ชั้นบนได้ยินเสียงทะเลาะลอยขึ้นมาจากชั้นล่าง คิ้วที่ขมวดอยู่จึงขมวดแน่นมากกว่าเดิม!
ตั้งแต่ที่ชูเหยาเจอมู่ซีซีกลับมาก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว! เพราะว่าร้อนตัว จนตอนนี้เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะบอกเรื่องที่ตัวเองท้องกับจี้หลิงชวนยังไง จี้หลิงชวนจะเชื่อหรือเปล่าว่าเป็นลูกของเขา
เรื่องไม่ได้ราบรื่นเหมือนที่ชูเหยาวางแผนไว้ ทีแรกชูเหยาคิดว่าถ้าเจอมู่ซีซีแล้ว บอกมู่ซีซีว่าตัวเองท้อง มู่ซีซีจะโกรธแล้วไปจากจี้หลิงชวน แต่ว่าสีหน้าที่ใจเย็นของมู่ซีซีกลับทำให้ชูเหยาตั้งรับไม่ถูก
ตอนนี้ในใจชูเหยากำลังหงุดหงิดอยู่ จากนั้นก็ได้ยินเสียงทะเลาะดังมาจากชั้นล่างอีก
แววตาชูเหยาจึงเข้มขรึม แล้วดึงผ้าห่มด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เปิดประตูเดินออกไปแล้วตะโกนไปทางหน้าประตูอย่างไม่เกรงใจว่า “ทำอะไรกัน!!! หนวกหูชะมัด! ไสหัวออกไปให้หมด!!!”
ทีแรกชูเหยาคิดว่าลู่เฉิงจินมา ตะโกนออกไปโดยที่ยังไม่เห็นหน้าคนที่มา รอเธอตะโกนเสร็จแล้ว เธอค่อยเห็นใบหน้าของคนที่ยืนอยู่หน้าประตู ชูเหยาจึงอึ้งนิ่งอยู่กับที่ทันที
เบิกตาโตอย่างไม่อยากเชื่อแล้วจ้องมองมู่ซีซีกับจี้หลิงชวน!!!
ชูเหยาคิดไม่ถึงจริงๆว่าจี้หลิงชวนจะหาที่นี่เจอได้เร็วขนาดนี้! แถมยังพายัยมู่ซีซีมาพร้อมกันอีก!
อ่อ ไม่สิ ยังพาฟางเซิ่งแล้วก็บอดี้การ์ดอีกสองคนมาด้วย
ตอนที่เห็นบอดี้การ์ดสองคนนั้น ในใจชูเหยาจึงสั่นเกร็งทันที มือทั้งสองข้างก็กำแน่นอย่างประหม่าทันที!
ในใจชูเหยาจึงไม่มั่นใจมากกว่าเดิม……จี้หลิงชวน ครั้งนี้จี้หลิงชวนคิดจะทำอะไรอีก?
ชูเหยาแอบกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ตอนที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ริมฝีปาก ชูเหยาค่อยบังคับให้ตัวเองใจเย็นได้
ในใจก็แอบปลอบใจตัวเอง ตอนนี้กลางวันแสกๆ เธอไม่เชื่อว่าจี้หลิงชวนจะทำอะไรเธอได้!
