หลังจากที่ชูเหยากรีดร้องอย่างบ้าคลั่งจนสีหน้าของเธอก็ซีดทันที ใบหน้าเล็กๆถูกบีบเป็นลูกบอลเพราะความเจ็บปวดและร่างกายของเธอก็สั่นคลอนอย่างต่อเนื่องชูเหยาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด จับท้องของเธอไว้ด้วยมือทั้งสองข้างจนร่างกายของเธอโค้งงอเหมือนกุ้ง
ฟางเซิ่งขมวดคิ้วได้กลิ่นอของเลือดฉุนในอากาศจากด้านนอก
ฟางเซิ่งมองลงไปที่หน้าท้องส่วนล่างของชูเหยาและเห็นว่ากางเกงสีขาวของชูเหยาถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงสด
ผู้คุมเรือนจำที่อยู่ข้างๆมองดูชูเหยาล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด กลัวว่าจะมีใครตายที่นี่ ดังนั้นเขาจึงเรียกหมอทันที
หลังจากการล้มลง ชูเหยาก็ไม่มีปัญหาร้ายแรงใดๆ ยกเว้นทารกในครรภ์ของชูเหยามีอารมณ์มากเกินไปจนทำให้แท้ง
ฟางเซิ่งออกไปหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากจี้หลิงชวน
จี้หลิงชวนอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลา 3 วัน หลังจากที่หมอยืนยันว่าไม่มีอะไรร้ายแรงจี้หลิงชวนซึ่งไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตในโรงพยาบาลก็พามู่ซีซีกลับไปที่คฤหาสน์
มู่ซีซีไม่ไว้ใจในตอนแรกและต้องการให้จี้หลิงชวนอยู่ในโรงพยาบาลอีกสองวัน
ทันทีที่มู่ซีซีและจี้หลิงชวนกลับมาถึงคฤหาสน์ ฟางเซิ่งก็แจ้งข่าว
“คุณชายจี้ สิ่งที่คุณสั่งเราตรวจสอบก่อนหน้านี้ในที่สุดก็มีข่าวสารแล้ว เราพบผู้คนที่เข้าร่วมในเวลานั้นแล้ว!”
เมื่อได้ยินฟางเซิ่งพูดกับจี้หลิงชวนมู่ซีซีที่อยู่ข้างๆก็ปล่อยมือของจี้หลิงชวนและกำลังจะจากไป แต่จี้หลิงชวนจับมือมู่ซีซีอีกครั้งแล้วพูดว่า “มู่ซีซี คุณอยู่และฟังด้วยกันเถอะ”
จี้หลิงชวนสามารถมอบชีวิตให้กับมู่ซีซีได้ แต่มีสิ่งที่ไม่สามารถพูดกับมู่ซีซีได้
เมื่อได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดมู่ซีซีหยิ่งผยองนั่งลงข้างจี้หลิงชวน
จี้หลิงชวนเหลือบมองฟางเซิ่งและฟางเซิ่งพูดต่อไปว่า “คุณชายจี้ คนของเราได้พบคนที่เกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวในสหรัฐอเมริกา”
เมื่อมู่ซีซีฟังฟางเซิ่งพูดถึงคดีลักพาตัว สายตาที่ไม่แยแสของเขาหันไปทางฟางเซิ่งทันที
เพื่อค้นหาหลักฐานที่แสดงว่าชูเหยายุยงให้คนเหล่านั้นลักพาตัวเธอมู่ซีซีจงใจพบนักสืบเอกชนเพื่อทำการสอบสวน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเวลาผ่านไปครึ่งปี คนที่เกี่ยวข้องในคดีลักพาตัวไม่กี่คนจึงหลบหนีได้ จึงเป็นการยากมากที่จะสอบสวน จนถึงขณะนี้ นักสืบเอกชนในมู่ซีซียังไม่พบหลักฐานสำคัญใดๆ .
ขณะที่มู่ซีซีกำลังคิด ฟางเซิ่งนำรูปถ่ายรูปจากกระเป๋าของเขาและส่งให้มู่ซีซี”คุณมู่ โปรดดูว่าคนในภาพลักพาตัวคุณครั้งล่าสุดหรือไม่?”
สายตาของมู่ซีซีจ้องมองไปที่บุคคลในภาพทันที ดวงตาของมู่ซีซีหดตัวและนิ้วทั้งสิบที่ห้อยอยู่ด้านข้างของเธอถูกกำแน่นเป็นหมัด
เพียงแค่เหลือบมองเพียงครั้งเดียว! คนสองคนที่ลักพาตัวเธอไปเกือบฆ่ามู่ซีซีและแม้แต่คนที่ฆ่าลูกของเธอ แม้ว่าเธอจะกลายเป็นเถ้าถ่านแต่ก็ยังจำได้ชัดเจน
มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นและกัดริมฝีปากและมองไปที่จี้หลิงชวนเสียงของเธอสั่นคลอนด้วยความตื่นเต้น “คือเขา! ฉันจำได้ชัดเจน! เขาเป็นคนลักพาตัวฉันจริงๆ!!!”
เมื่อได้ยินคำตอบของมู่ซีซี ฟางเซิ่งพูดต่อ”คุณชายจี้ คุณมู่ คนของเราพบเขาในคาสิโนใต้ดินในสหรัฐอเมริกา เขาถูกส่งกลับไปจีนโดยคนของเราและถูกกักขังไว้ชั่วคราวในคลังแห่งหนึ่งของเรา ในตอนแรกคนนี้ปากแข็งและปฏิเสธที่จะยอมรับ แต่คนของเราลงมือจนเขาเกรงกลัว เขาจึงยอมอธิบายทุกอย่าง ”
ฟางเซิ่งหยิบเครื่องบันทึกออกมาแล้วเปิดฟัง
ในห้องนั่งเล่นอันเงียบสงบ ทันใดนั้นเสียงที่สั่นคลอนและตื่นตระหนกก็ดังขึ้น “ฉันยอมรับ ยอมรับ ฉันยอมรับทั้งหมด…”
“เป็นความจริงที่ลักพาตัวมู่ซีซีนั้นไป แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเราจริงๆ! เราแค่ทำสิ่งนี้เพื่อรับเงิน มันคือชูเหยาที่สั่งให้เราลงมือ ชูเหยามาหาเราสองคนพี่น้อง บอกว่ามีงานใหญ่ให้เรา ถ้าเราทำเสร็จจะโอนให้เราห้าล้าน! ตอนนั้นพวกเราขาดเงินและทันทีที่เราได้ยินว่ามี ห้าล้าน พวกเราก็ตอบตกลงทันที ชูเหยาเจตนาวางแผนเรื่องนี้ทั้งหมด!”
“ชูเหยาให้มู่ซีซีมาเจอที่ร้านกาแฟก่อน แล้วให้เขาขับแท็กซี่ไปรอข้างนอกคาเฟ่ เมื่อเธอออกมาเรียกแท็กซี่ พวกเราก็ขับรถไปทันที รอชูเหยาและมู่ซีซีขึ้นมาบนรถของเรา เราขับรถตรงเข้าไปในตรอกเล็กๆ ที่ห่างไกลกับคน ฉันขับรถพามู่ซีซีไปกับรถอีกคัน ส่วนชูเหยานั่งรถของลูกพี่ลูกน้องชายฉันไป”
“เดิมทีเราไม่ต้องการเอาชีวิตของมู่ซีซีในขณะนั้น เราแค่ต้องการลักพาตัวและเอาเงินจากชูเหยาไป เราไม่อยากแบกรับคดีฆาตกรรม แต่สุดท้ายใครจะรู้ว่าเราถูกบีบบังคับโดยนางเลวชูเหยา!”
“หลังจากที่เราขับรถพามู่ซีซีออกไป ชูเหยาบอกให้เราฆ่ามู่ซีซีสั่งให้เราขับรถขึ้นไปบนสะพานลอย แล้วจงใจทำให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ให้เราขับรถพามู่ซีซีจมน้ำตายในแม่น้ำ!”
“ตอนนั้นเราไม่เห็นด้วย แต่ชูเหยาบอกว่าเราลักพาตัวภรรยาของคุณชายจี้! ก่อนการลักพาตัว เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามู่ซีซีเป็นภรรยาของคุณชายจี้! ถ้าเรารู้ถึงแม้ว่าเราจะมีความกล้ามากมายก็ตาม เราก็แทบไม่กล้าแตะต้องเธอ!”
“ชูเหยาบอกเราว่า ถ้าเราไม่ทำตามที่เธอพูด คุณชายจี้จะไม่ปล่อยให้เราไปง่ายๆ หลังจากที่ตามหาเราเจอ เรากลัวมากจนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรและชูเหยายังบอกเราอีกว่าถ้าเราทำตามที่เธอบอก เธอจะไม่เพียงแต่จัดให้พวกเราหนีออกนอกประเทศอย่างราบรื่น แต่เธอยังจะเพิ่มเงินอีกสามล้านให้เราด้วย!”
“ตอนนั้นเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตกลงกัน ฉันเก่งเรื่องในน้ำ ฉันพุ่งรถเข้าไปในแม่น้ำและลงจากรถทันที หลังจากที่ฉันว่ายขึ้นฝั่ง คนของฉันก็พาฉันไปที่สนามบินทันทีฉันนั่งเครื่องบินไปต่างประเทศทันที”
”ทันทีที่เสียงหายเงียบไป เสียงของฟางเซิ่งก็ดังขึ้นในเครื่องบันทึกเสียง “แกบอกว่าชูเหยาสั่งให้แกทำทั้งหมดนี้ แต่มันไม่มีหลักฐาน แกมีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์ว่าชูเหยาสั่งให้แกทำ ?”
การฟังความข้างเดียวของบุคคลไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานที่สมบูรณ์ในศาลได้
“ฉันมีหลักฐาน! ฉันมีหลักฐาน!!!”
“ฉันกลัวว่าผู้หญิงเลวชูเหยาจะเล่นงานฉันกลับ ตอนชูเหยาโทรหาฉันเพื่ออธิบายว่าฉันทำสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด ฉันบันทึกเสียงมันไว้ทั้งหมด! ตอนนี้มันยังอยู่ในโทรศัพท์มือถือของฉัน!”
