“หมายความว่ายังไง?”
เฟิงหานชวนถามเธออย่างสงสัย
“เขาบนหัวคุณจะงอกแล้วคุณไม่รู้เหรอ? เหลือแค่สวมเขาให้คุณแค่นั้นแหละ” เป๋าฮวนกอดแขนของเขา เอนหัวพิงกับแขนของเขา
“คุณหมายความว่า คุณจะใจอ่อนกับเยี่ยจิ่งเฉิน? หรือว่าคุณอยากจะบอกผมว่าในใจของคุณยังมีเขาอยู่ เห็นเขาถูกรังแกไม่ได้? หรือว่าคุณวางแผนจะช่วยเขาจากอุ้งมือของแม่เสือ แล้วคืนดีกับเขา?”
เฟิงหานชวนโมโหขึ้นมาทันที น้อยครั้งมากที่จะพูดยาวขนาดนี้
“พรืด!”
เป๋าฮวนอดหัวเราะออกมาไม่ได้
เฟิงหานชวนสีหน้าเคร่งขรึมมากกว่าเดิม “ตอนนี้แล้ว คุณยังจะหัวเราะอีก?”
“ฮวนฮวน ตกลงว่าคุณคิดยังไงกันแน่?” เขาจี้ถามเสียงแข็ง
“อาหาน ถ้าหากฉันคือดีกับรักแรกของฉัน คุณจะทำยังไง?” เป๋าฮวนตั้งใจหยอกล้อเขา
วินาทีต่อมา ชายหนุ่มไม่ได้ตอบ ร่างกายของเธอกลับถูกม้วนขึ้น เธอถูกเฟิงหานชวนอุ้มขึ้น
เป๋าฮวนตกใจ สองมือรีบโอบคอของชายหนุ่ม
เฟิงหานชวนอุ้มเป๋าฮวนขึ้นไปที่ชั้นสาม กลับไปที่ห้องนอนของพวกเขา จากนั้นก็โยนเธอลงบนเตียง
ไม่รอให้เป๋าฮวนอธิบาย จูบที่ดุเดือดก็จูบลงมา
ตลอดเวลา เป๋าฮวนไม่ทันได้อธิบายให้ชัดเจน เพราะว่าเฟิงหานชวนเหมือนกับสิงโตดุร้ายตัวหนึ่ง ลงโทษเธอจนขอร้องไม่หยุด
สุดท้าย ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่ เป๋าฮวนแทบจะเป็นลมไป
เพียงแต่ สติที่เหลืออยู่ทำให้เธอได้ยิน เขาพูดข้างหูเธอ…
ฮวนฮวน คุณคือคนของผม
เป็นแค่คนของผม
จากนั้น เป๋าฮวนก็หลับไป
…
ในตอนที่เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง รอบตัวอบอุ่น
เธอสะลึมสะลือลืมตา ด้านหน้าคือใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติของชายหนุ่ม
หล่อมาก ๆ!
เวลานี้ เฟิงหานชวนก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น หลังจากจ้องตากับเธอ เขาก้มหน้าลง กัดริมฝีปากลงโทษเธอ
เป๋าฮวนเกือบจะหายใจไม่ทัน ปากก็เจ็บมาก สองเท้าเล็กทีบขาของชายหนุ่ม
เฟิงหานชวนทนไม่ไหว ในที่สุดก็ปล่อยเธอ แต่ดวงตาคู่นั้นกลับแดงเป็นอย่างมาก
“ห้ามคิดถึงเขา!” เขาพูด เสียงแหบมาก
ฟังดูแล้วเหมือนไม่ได้นอนทั้งคืนยังไงยังงั้น
“เมื่อคืนฉันล้อเล่น” เป๋าฮวนก็ไม่มีแรงแล้ว เธอเสียงอ่อนตอบกลับ
เธอถูกลงโทษจนไม่มีแรงแล้ว เมื่อคืนไม่มีแม้แต่โอกาสจะอธิบาย
ผู้ชายคนนี้บ้าคลั่งจริง ๆ!
“คุณไม่ได้ล้อเล่น ตอนที่คุณพูดว่าเขาจะงอกบนหัวผม น้ำเสียงจริงจังมาก” เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งขรึม แล้วจี้ถาม “เขาสวะขนาดนั้น ทำไมถึงลืมเขาไม่ได้?”
“เพราะเป็นรักแรกเหรอ?”
“ก็เหมือนกับที่คุณเป็นรักแรกของผม ผมก็ลืมคุณไม่ได้มาโดยตลอด”
น้ำเสียงของเฟิงหานชวนยิ่งอยู่ยิ่งเบา ประโยคหลังแทบจะไม่มีเสียง เป็นเสียงอ่อนน้อมที่ไม่มั่นใจ
เป๋าฮวนตกตะลึงจนถลึงตาโต ประโยคนี้เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน
ที่แท้เธอคือรักแรกของเฟิงหานชวน!
ถึงแม้เธอรู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงของเฟิงหานชวน แต่เธอมักคิดว่าเฟิงหานชวนอายุเยอะกว่าเธอขนาดนั้น ถึงก่อนหน้านี้จะไม่เคยมีแฟน แต่ตอนวัยรุ่นก็ต้องเคยชอบผู้หญิงมาบ้างแหละ?
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเธอจะได้ค้นพบโลกใหม่
“อาหาน เมื่อวานฉันอยากจะอธิบายกับคุณให้ชัดเจน แต่คุณไม่ให้ฉันอธิบายเลย”
เป๋าฮวนตัดสินใจอธิบายความเข้าใจผิดก่อน จึงรีบพูดขึ้น “ที่ฉันพูดว่าคุณเกือบจะโดนสวมเขา อันที่จริงไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยลืมเยี่ยจิ่งเฉิน แต่เป็นเยี่ยฝานยั่วยวนฉัน!”
“คุณชายเฟิง เยี่ยฝานยั่วยวนฉันต่อหน้าคุณนะ”
