เวินหนิงสวมชุดพลอยเทียมสีดำยาวเข้ารูป ตรงหน้าอกซ้ายเปิดกว้างถึงไหล่ และปล่อยผมยาวคลุมไหล่ ตรงคอนั้นสวมสร้อยคอแบบออบซิเดียนแพรวพราว
เป็นครั้งแรกที่ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางหนักหน่วง ซึ่งมีเสน่ห์และเป็นที่สะดุดตามาก คืนนี้เวินหนิงแต่งตัวจัดจ้านกว่างานต่าง ๆ ที่เคยเข้าร่วมมา
ทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อประเพณีและรสนิยมของต่างประเทศและในประเทศมันแตกต่างกัน ในเมื่อมาแล้ว จึงควรทำตัวให้เข้ากับประเพณีที่นี่ให้มากที่สุด
“ ที่รัก คืนนี้คุณสวยมากจริงๆ”
ลู่จิ้นยวนโอบเอวเรียวของเธอและเอนหัวไปหัวเราะเบา ๆ ใกล้หูของเธอ
รอยยิ้มที่มุมริมฝีปากของเวินหนิงยังคงไม่เปลี่ยน แต่เธอใช้มือที่ควงแขนของเขายื่นปลายนิ้วเข้าไปใช้แรงแอบหยิกเขา “มีผู้คนมากมายกำลังดูอยู่ คุณอย่ามาหลอกล่อ”
ลู่จิ้นยวนไม่ได้สนใจ อันที่จริงแล้ว แม้ว่าเวินหนิงจะหยิกเขาอย่างเต็มแรง แต่แรงของเธอสำหรับเขาก็แค่พอๆกับเกาหลังเท่านั้นเอง
ทั้งสองเดินผ่านพรมแดงขึ้นไปตามขั้นบันไดเวที เซ็นชื่อบนกระดานแดงใหญ่ๆแล้วถ่ายรูปร่วมกันสองสามรูป หลังจากนั้นก็เข้าไปข้างในงาน
ตามตัวเลขในจดหมายเชิญ จากนั้นหาที่นั่งสำหรับบริษัทตระกูลลู่จนเจอ ตามสถานะของตระกูลลู่ในประเทศ H สำหรับตรงนี่ ยังคงถือว่าเป็นแนวหน้าอยู่
อันเฉินและคนอื่น ๆ ไม่จำเป็นต้องเดินพรมแดง พวกเขาได้เดินเข้ามาจากช่องทางเดินพิเศษก่อนหน้านั้นแล้ว และได้นั่งอยู่ในบริเวณที่จัดไว้ให้ตระกูลลู่ สถานที่อื่น ๆ ก็มีคนมากมายทยอยกันเข้ามานั่ง
หลังจากนั้นไม่นาน ตัวแทนจากประเทศต่างๆก็เดินเข้ามาจากทางเข้ามากขึ้น ทันใดนั้นอันเฉินก็พูดว่า ” เจ้านายครับ คนของตระกูลฮอร์ตันมาแล้วครับ ”
สำหรับพวกเขาแล้วตระกูลฮอร์ตันชื่อนี้มันไม่ได้รู้สึกไม่คุ้นเคยเลย เวินหนิงยิ่งแล้วใหญ่ การแข่งขันครั้งสำคัญและครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเธอ ก็คือแข่งกับคุณหนูตระกูลฮอร์ตันคนนั้น
ทั้งสองมองไปทางนั้นทันที
ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำรูปร่างสูง ผมบลอนด์และตาสีฟ้าที่นำอยู่คนแรก น่าจะเป็นเกอหลินฮอร์ตันหัวหน้าของตระกูลฮอร์ตัน
ในบรรดาสองคนที่ตามมาหนึ่งในนั้นเป็นคนที่คุ้นเคยดี ซีซานฮอร์ตันที่ไปสำนักงานใหญ่ของตระกูลลู่เพื่อเจรจากับพวกเขา ที่เหลือด้านหลัง น่าจะเป็นผู้ถือหุ้นหรือคนเก่าคนแกของตระกูลฮอร์ตัน
แต่……
นอกจากนี้ในบรรดาคนของของตระกูลฮอร์ตันที่มา ยังมีหญิงสาวคนหนึ่งที่อายุยังน้อย หญิงสาวคนนี้พวกเขาค่อยเห็นแล้ว ก็เพราะว่าเคยเห็นถึงได้รู้สึกประหลาดใจมาก
ซึ่งเป็นลูกสาวคนโตที่ตระกูลฮอร์ตันไม่ค่อยชื่นชอบซะเท่าไร คุณหนูตี่น่านั้นเอง
ยังจำตี้น่าครั้งก่อนได้เป็นอย่างดี คอยเดินตามหลังของฟิลเอ๋ออย่างคนไม่สู้คน ไม่กล้าแม้แต่จะพูดเสียงดัง เวลามองคนก็จะก้มหน้าสักส่วนใหญ่ ดูอ่อนโยนมาก
แต่ตี้น่าในตอนนี้ สวมชุดสูทสีม่วงพราว พร้อมกับการแต่งหน้าแนวสวยหรูที่ละเอียดอ่อนมุมตา หางตานั้นไม่มีแม้แต่ความอ่อนแอ แต่กับเต็มไปด้วยความมั่นใจและความเย่อหยิ่ง ซึ้งแตกต่างกับครั้งก่อนไปอย่างสิ้นเชิง
อันเฉินเลิกคิ้ว ” ดูเหมือนว่า ครั้งก่อนที่สองพี่สาวทะเลาะกันทำให้น้องสาวเสียโฉม พี่สาวกับมีหน้ามีตาขึ้นมาเหรอ ”
ลู่จิ้นยวนค่อยๆถอนสายตากลับมา ” ถึงแม้ว่าคุณหนูรองคนนั้นจะไม่ค่อยมีสมองสักเท่าไร แต่เธอก็มีพรสวรรค์ในการออกแบบอยู่บ้าง แต่คุณหนูใหญ่คนนี้อาจจะมีสมองอยู่บ้าง แต่ในแง่ของการออกแบบ … ”
ถึงแม้ไม่ได้พูดส่วนที่เหลือต่อ แต่ก็เห็นได้ชัดเจน
ก็ใช่สิ ไม่รู้ว่าหัวหน้าตระกูลฮอรตันคิดอย่างไร ถึงแม้ว่าคุณหนูรองจะใบหน้าเสียโฉม แต่การออกแบบเสื้อผ้าไม่ได้ดูหน้าตาซะหน่อย
พวกเขากับให้คนที่ไม่เคยรู้ด้านการออกแบบเลยอย่างคุณหนูใหญ่มาทำหน้าที่นี้แทน แล้วทอดทิ้งคนอย่างคุณหนูรองไป ตลกสิ้นดี
หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันเห็นลู่จิ้นยวนและคนอื่นๆพอดี จึงได้่ชะลอฝีเท้าลง แล้วเปลี่ยนทิศทางเดินมาทางพวกเขา
“ประธานลู่ พวกเราน่าจะไม่ได้เจอกันมาสามสี่ปีแล้ว”
หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันยื่นมือออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
ลู่จิ้นยวนก็ยื่นมือมาจับมือเขา” น่าจะใช่ ผมก็จำได้ไม่ค่อยชัดเจนแล้ว ”
” ประธานลู่สามารถประสบความสำเร็จได้ถึงขนาดนี้ตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ซึ่งเป็นแบบอย่างให้กับรุ่นหลังๆของตระกูลฮอร์ตันของเราจริงๆ ซีซานเจอกับประธานลู่บนโต๊ะเจรจามันไม่แปลกเลยที่จะแพ้ ”
หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันพูดอย่างมีเป้าหมาย
ลู่จิ้นยวนเลิกคิ้ว “แพ้ ”
หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันพูดเล่นหรือเหล่า การทำธุรกรรมทางธุรกิจเน้นที่ผลประโยชน์ร่วมกันเสมอ หากไม่มีผลประโยชน์เลย แน่นอนว่าจะไม่สามารถร่วมมือกันได้ ไม่อาจพูดได้ว่าเป็นการแพ้หรือชนะ แต่ควรจะเป็นชนะกันทั้งคู่ถึงจะถูก”
หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันหัวเราะนิดๆ ไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาไปลงที่ตัวของเวินหนิงที่นั่งอยู่ข้างๆ
” ท่านนี่ก็คือคุณผู้หญิงลู่สินะ เป็นคู่ที่เหมาะสมกับประธานลู่จริงๆ ได้ยินมาว่าคุณผู้หญิงลู่ยังไม่เคยเรียนด้านการออกแบบตามหลักวิชาการเลย อย่างงี้ยังสามารถเอาชนะลูกสาวคนที่สองของผมที่มีพรสวรรค์โดดเด่นได้ ผมนั้นชื่นชมจริงๆ”
อันเฉินที่อยู่ข้างๆขมวดคิ้วอย่างลับๆ ผู้ชายคนนี้หมายความว่าอย่างไร
นี่กำลังหมายความว่า คนอย่างเวินหนิงที่ไม่เคยเรียนการออกแบบตามหลักวิชาการยังสามารถเอาชนะคุณหนูรองของตระกูลฮอร์ตันที่มีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมได้
นี่เป็นการชี้ให้เห็นว่า การแข่งขันนั้นมีปัญหาเหรอ
ลู่จิ้นยวนเหล่ตาลง ไม่รู้ว่าเวินหนิงจะเข้าใจคำพูดของหัวหน้าตระกูลฮอร์ตันหรือไม่ เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นก็ยิ้มกลับอย่างถ่อมเนื่้อถ่อมตัว
” คุณชายฮอร์ตันชมเกินไปแล้วค่ะ ผลแพ้ชนะนั้นกรรมการเป็นคนตัดสิน ผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายยอมรับการออกแบบของดิฉัน ฉันก็มีความสุขและดีใจมากอยู่แล้ว ดิฉันไม่กล้ารับคำชมของคุณชายตระกูลฮอร์ตันหรอกค่ะ ”
อันเฉินเกือบจะหัวเราะออกมา ลู่จิ้นยวนเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ จากนั้นก็เน้นริมฝีปากขึ้น
สิ่งที่เวินหนิงหมายถึงก็คือ ความสามารถของเธอได้รับการยอมรับจากกรรมการระดับผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นก็เพียงพอแล้ว สำหรับความคิดเห็นของหัวหน้าตระกูลฮอร์ตันนั้นไม่มีความสำคัญเลย และแน่นอนอยู่แล้วว่ามันไม่สำคัญจริงๆ
สีหน้าของหัวหน้าตระกูลฮอร์ตันยังคงไม่เปลี่ยน แต่ตรงหน้าผากกระตุกอย่างสงสัย จากนั้นเขาก็ยิ้มอีกครั้งแล้วเรียกตี้น่ามาเพื่อทำการแนะนำตัว
“ นี่คือลูกสาวคนโตของผมเอง ชื่อตี้น่าครับ ครั้งก่อนพวกคุณน่าจะเคยเจอแล้ว ผลงานครั้งนี้ที่จัดแสดงโดยตระกูลฮอร์ตันของเรา ล้วนมาจากฝีมือของลูกสาวคนโตของผมเอง”
“ ถึงแม้เด็กคนนี้จะฉลาด แต่ก็ไม่ได้เรียนการออกแบบอะไรมา แล้ววันนี้ก็พาเธอมาหาประสบการณ์หน่อย
” การจัดแสดงของตระกูลลู่ครั้งนี้ คิดว่าน่าจะเป็นผลงานของคุณผู้หญิงลู่อย่างแน่นอน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พอดีเลย ลูกสาวคนโตของผมสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคุณผู้หญิงลู่บ้าง อย่างงี้จะได้ก้าวหน้าไปด้วยกัน ฮ่าฮ่าฮ่า … ”
ใบหน้าของลู่จิ้นยวนเย็นชาขึ้นมา ผู้ชายคนนี้กล้าพูดจริงๆ
ลูกสาวที่ไม่เคยเรียนการออกแบบเลยของเขา จะมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเวินหนิง
นี่ไม่ใช่ข้อบ่งชี้อย่างชัดเจนว่า ความสามารถในการออกแบบของเวินหนิงพอๆกันกับลูกสาวคนโตของเขา ที่ไม่เคยเรียนด้านการออกแบบมาก่อน
หลังจากที่หัวหน้าตระกูลฮอร์ตันพูดจบ ตี้น่าก็ก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วมองไปที่เวินหนิงด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน พูดเบา ๆ ว่า ” คุณผู้หญิงลู่ ตี้น่ายินดีมากที่จะแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคุณ”
คำพูดของตี้น่านี้ ทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับอึ้งและแข็งทื่อกันไปหมด
แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันเหรอ
เวินหนิงมีอะไรแลกเปลี่ยนจากหล่อน
ตี้น่าฮอร์ตันคนนี้ช่างกล้าพูดจริงๆ
ดวงตาอันเฉียบคมของลู่จิ้นยวนพุ่งตรงไปที่หล่อน แล้วพูดอย่างไม่เกรงใจ ” ถึงแม้ว่าคุณหนูตี้น่าจะเป็นตัวแทนของตระกูลฮอร์ตัน เวลาพูดช่วยถ่อมเนื่อถ่อมตัวหน่อยจะดีกว่า”
” ในเมื่อภรรยาของผมสามารถเอาชนะคุณหนูรองที่มีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมของตระกูลฮอร์ตันได้ งั้นคุณหนูใหญ่คนนี้ที่ไม่มีพรสวรรค์ในการออกแบบเลย คำว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์นี้ คำพูดนี้น่าจะใช้ไม่ถูก ”
ทันใดนั้นใบหน้าของตี้น่าก็แข็งทื่อไปเลย สีหน้านั้นซีดเขียวผสมกัน ทำให้ใบหน้าที่อ่อนโยนแทบจะไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้
