ทั้งสองไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไง
คนตรงหน้า แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่หมอธรรมดา ผมก็เริ่มขาว คงมีตำแหน่งแน่นอน
พวกเธอแอบเข้ามา เลยรู้สึกร้อนตัว
พอโดนเจอแบบนี้ ก็เริ่มกระวนกระวาย
เจ้าหน้าที่กลับมาแล้วเห็นเหตุการณ์ จึงตกใจไม่น้อย “คือ พวกเธอเป็นเพื่อนฉันเอง แค่จะเอาเช็คอะไรนิดหน่อย”
“เช็คอะไร?”
“เหมือนจะเป็นบันทึกประวัติเมื่อยี่สิบปีก่อน”
พอคุณหมอได้ยินแบบนี้ สีหน้าก็ดูดีขึ้น
“คือตอนนี้แม่ฉันป่วยค่ะ ฉันอยากได้ข้อมูลบางอย่างเพิ่มเติม มาลองหาดูว่ามีทางรักษาอื่นหรือเปล่า”
เวินหนิงพูดอย่างจริงใจ สีหน้าคุณหมอก็เป็นมิตรไม่น้อย
ตอนนี้มีความขัดแย้งกับคนไข้เยอะ เขากลัวว่าจะมีคนแอบเข้ามาขโมยเอกสาร แล้วออกไปก่อเรื่อง ถ้างั้นทางโรงพยาบาลต้องเสียหายแน่ๆ
เห็นท่าทางเวินหนิง เสื้อผ้าบนตัวราคาก็ไม่เบาเลย คงไม่ได้มาขโมยหรอก
“เรื่องอะไรครับ? ถ้าบอกผม ผมอาจจะตอบได้”
“เรื่องประมาณ……บันทึกประวัติการคลอดเมื่อยี่สิบหกปีก่อนค่ะ”
เวินหนิงเอ่ยพูดอย่างระมัดระวัง แต่คิดไม่ถึงเลยว่า สีหน้าคุณหมอกลับเข้มงวดขึ้นมาทันที “เรื่องเมื่อยี่สิบหกปีก่อน จะหาเจอได้ยังไงคับ? พวกคุณจะหาไปทำไมครับ?”
“แม่ฉันป่วยหนักค่ะ ต้องการไขสันหลังของญาติ แต่ของฉันเข้ากับท่านไม่ได้ ฉันก็เลยสงสัยว่าตอนนั้นอาจจะอุ้มเด็กผิด คุณหมอคะ เรื่องความเป็นความตาย คุณช่วยหน่อยนะคะ!”
เวินหนิงก็ไม่อยากสนอะไรมากแล้ว สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้คือหาวิธีช่วยคุณแม่ ไม่งั้นอะไรก็ไม่สำคัญ
แต่ว่า คุณหมอได้ยินคำพูดเธอ ไม่รู้สึกสงสาร แต่กลับโมโห “ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไร เรื่องพวกนั้นก็แค่การคาดเดาของคุณ คุณไปเถอะครับ ไม่งั้น ผมคงต้องเรียกยามมาเชิญคุณออกไป!”
เวินหนิงกับเย่ซือเยวี่ยยังอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่ว่ายังไง คุณหมอก็ไม่ใจอ่อนเลย
สุดท้ายทั้งสองก็ถูกยามที่คุณหมอเรียกมาพาตัวออกไป
รอผู้หญิงสองคนนั้นออกไป คุณหมอค่อยกลับมานั่งบนเก้าอี้ ความรู้สึกเกร็งค่อยคลายออก
เขาเป็นคนที่ใจเย็นอยู่แล้ว คนที่จับมีดผ่าตัด เคยเจอเรื่องความเป็นความตายมาเยอะ เรื่องที่ทำให้เขาเกร็งมีน้อยมาก
แต่ พอได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดถึงเรื่องเมื่อยี่สิบหกปีก่อน ใจของเขาก็เกร็งขึ้นมาทันที
สิ่งที่เคยเกิดขึ้น ฝั่งลึกอยู่ในสมองเขาไม่เคยลืม ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว เขาคิดว่าคงไม่มีใครพูดถึงอีก
แต่สุดท้าย ยังไงก็มีคนมาขุดคุ้ย!
คุณหมอเช็ดเหงื่อบนหน้า ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้โกหกว่าแม่เธอป่วยหนัก จำเป็นต้องใช้ไขสันหลังของญาติ พูดได้คำเดียวว่า นั่นคือโชคชะตา
บางเรื่อง ไม่ใช่ว่าอยากหนีก็จะหนีพ้น
“อีกหน่อยห้ามปล่อยคนอื่นเข้ามาอีก โดยเฉพาะผู้หญิงสองคนนั้น ไม่งั้นถ้าเกิดเรื่อง ไม่ว่าใครก็ไม่มีปัญญารับผิดชอบ”
คุณหมอย้ำกับเจ้าหน้าที่อีกรอบ ค่อยวางใจแล้วเดินกลับไปในห้องทำงาน
