“ปังปังปัง…”ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังเข้ามาจากด้านนอก
ลี่เย่ถิงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
หลานซวี่ก็อยู่ด้านนอกประตู เขาน่าจะรู้ว่าตอนนี้เขาไม่อยากให้ใครรบกวน
แต่เสียงเคาะประตูดังไม่หยุด หยุดไปสักพัก ก็ดังขึ้นมาอีก
หลังจากไม่กี่นาที ลี่เย่ถิงไปเปิดประตูด้วยความโกรธ มองเห็นฟู่หลี่ยืนอยู่หน้าประตู
ฟู่หลี่มองสังเกตเสื้อผ้าของลี่เย่ถิงที่ยุ่งเหยิง สายตาของเขาหยุดอยู่ที่บางจุดด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง
“ถ้านายไม่มีเรื่องอะไรเร่งด่วน ฉันจะฆ่านาย!”ลี่เย่ถิงกัดฟันพูดเสียงต่ำ
ฟู่หลี่หนาวสั่นโดยไม่รู้ตัว เขาเชื่อว่าลี่เย่ถิงมีความสามารถนี้ อย่าพูดว่าฆ่าเขา จะฆ่าเขากี่คนก็ได้
“ฉันเชิญแพทย์แผนจีนมาถึงแล้ว”เขากระตุกมุมปากอย่างจนปัญญา ฟู่หลี่พูดกับลี่เย่ถิงเสียงต่ำ“จัดการให้เสร็จแล้วออกมาเถอะ”
ลี่เย่ถิงจัดการเสร็จก็ออกมา มองเห็นฟู่หลี่เชิญผู้เฒ่าแพทย์แผนจีนมา สีหน้าก็แย่ลงกว่าเดิม
“อาจารย์ฉันคนนี้ได้ฝึกแพทย์มาหลายชั่วอายุคน มีจรรยาบรรณแพทย์”ฟู่หลี่เห็นเขาสีหน้าไม่พอใจ หลังจากนั้นก็พูดทันที
หลานชายคนนี้เขาขี้หึงจริงๆ ผู้หญิงของเขากลัวว่าคนอื่นจะมองหลายครั้งก็ไม่ได้ งั้นขังไว้ในบ้านทุกวันก็ได้แล้ว
ลี่เย่ถิงมองความหมายในสายตาของฟู่หลี่ออก เขาหวังว่าจะนำเฉียวเหวยอีล็อกไว้ในกางเกง แต่ว่าเฉียวเหวยอีไม่ยินยอม
เฉียวเหวยอีรีบสวมใส่เสื้อผ้า จัดการผมที่ยุ่งเหยิง เวลาที่ออกมาก็หลีกเลี่ยงที่จะอึดอัดไม่ได้
ฟู่หลี่เหลือบมองรอยแดงเหล่านั้นภายใต้ปกคอเสื้อของเธอที่ปกปิดไว้ไม่อยู่ ลี่เย่ถิงเห็นได้ชัดเจนว่าตั้งใจ นี่คือกำลังประกาศสิทธิ์ในการครอบครอง บอกคนที่อยู่รอบข้างเฉียวเหวยอี ว่าเธอมีเจ้าของแล้ว
“นี่คืออาจารย์ของฉันที่ตอนนั้นเรียนอยู่ในคณะแพทยศาสตร์ ซุนเหล่า ”เขาแนะนำให้กับเฉียวเหวยอี“นั่งเถอะค่ะ”
เฉียวเหวยอีทักทายซุนเหล่า เวลาที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับซุนเหล่า ลี่เย่ถิงจ้องมองด้วยสายตาแวววาว จ้องมองซุนเหล่ายื่นมือออกไปจับมือของเฉียวเหวยอี
ซุนเหล่าถูกจ้องมองจนรู้สึกเสียวสันหลัง ไตร่ตรองเล็กน้อย ดึงทิชชูด้านข้างส่งให้เฉียวเหวยอี บอกใบ้ให้เธอรองไว้บนข้อมือ
“……”เฉียวเหวยอีอดไม่ได้ที่จะหันหน้ามองปราดลี่เย่ถิง
นี่ยุคสมัยไหนกันแล้ว ไม่ใช่ผู้หญิงในยุคโบราณ
“รองไว้”ลี่เย่ถิงพูดเสียงเรียบเฉย
“……”
เฉียวเหวยอีนำทิชชูรองข้อมือไว้อย่างไม่เต็มใจ ยื่นมือไปให้ซุนเหล่า
นิ้วชี้และนิ้วกลางมือขวาของซุนเหล่าแตะเบาๆบนชีพจรของเฉียวเหวยอี ประมาณครึ่งนาที สีหน้าก็จริงจังขึ้นมา พูดกับเฉียวเหวยอี“เปลี่ยนมือ”
เฉียวเหวยอีเปลี่ยนมือ ส่งไปตรงหน้าซุนเหล่า
หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที ซุนเหล่าดึงมือของตัวเองกลับมา
ไตร่ตรองเล็กน้อย พูดกับเฉียวเหวยอี“ก่อนหน้านี้เคยคลอดยากใช่ไหม?”
เรื่องนี้ฟู่หลี่ไม่เคยพูดกับซุนเหล่า พูดแค่ว่าให้เขามาวินิจฉัยโรค
ลี่เย่ถิงได้ยินซุนเหล่าถามแบบนี้ ก็ยิ่งรู้ว่าเขามีความสามารถจริงๆ สีหน้าเข้มงวดเล็กน้อย เงยหน้ามองไปทางซุนเหล่า
“ใช่ค่ะ”เฉียวเหวยอีพยักหน้า
“กล้ามเนื้อหน้าท้องส่วนล่างมักเจ็บจากภายในสู่ภายนอก？เจ็บกว่ามีประจำเดือน เชื่อมไปส่วนด้านหลัง?”
“ใช่ค่ะ”
“ก็ไม่ได้รุนแรงเป็นพิเศษ แต่ต้องมีระยะการรักษาบำบัด”ซุนเหล่าไตร่ตรองเล็กน้อย ก็พูดต่อไป
เฉียวเหวยอีอึ้งไปชั่วขณะ
“ปัญหาที่ละเอียดคืออะไร?”ลี่เย่ถิงขมวดคิ้วแน่นซักถาม
“ก็คือโรคตกค้างหลังคลอดยาก บวกกับกล้ามเนื้อฉีกขาดรุนแรงมาก และก่อนที่คุณจะกล้ามเนื้อฉีกขาด ยังพักผ่อนไม่เพียงพอ และยังออกกำลังกายต่อเนื่องอย่างหนัก ใช่ไหม?”ซุนเหล่าถามเฉียวเหวยอี
จริงๆ เฉียวเหวยอีเพิ่งจะพักรักษาตัวหลังคลอดได้สิบวัน ก็เข้าไปในtruthแล้ว
? ? เธอได้รับใบรับรองตั้งแต่เมื่อไหร่
