ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 234 เที่ยวบินที่สูญหายกลับมาแล้ว
SPH: บทที่ 234 เที่ยวบินที่สูญหายกลับมาแล้ว
“อ้ยย!”
ภายในห้องนักบิน เซี่ยจินซี ปล่อยเสียงอุทาน
ตูม!
เครื่องบินตกลงไปในน้ํา
น้ําสาดไปที่กระจกหน้าเครื่องบิน
หลังจากเครื่องบินสงบลง เซี่ยจินซี ปล่อยมือของเธอแล้วลืมตาเล็กน้อย
“อ๊ายย!” เครื่องบิน พุ่งขึ้นจริงๆ!”
เซี่ยจินซี่ ลืมตากว้าง และมองด้วยความประหลาดใจ เมื่อเครื่องบินทะลุผิวน้ําทะเล และบินไปข้างหน้า
”เย่หยู คุณน่าพึ่งมาก!” เครื่องบิน สามารถแล่นผ่านทะเลได้จริงๆ! ”
เซี่ยจินซีตื่นเต้น เมื่อมองเย่หยู สายตาของเธอเต็มไปด้วยการเลื่อมใส
เย่หยู ควบคุมทิศทางของเครื่องบิน แล้วขับเคลื่อนมันไปบนผิว น้ําทะเลสีคราม เครื่องบินทะลุผ่านทะเลคลื่นแตกตัวออกจากกันกลายเป็น เส้นสีขาวๆ
ภายในห้องโดยสาร หวูไต้ และคนอื่น ๆ ต่างก็นอนราบอยู่หน้าหน้าต่างดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
“ฉันไม่เคยคิดเลย!” เย่หยูจะขับเครื่องบินได้ จริงๆ!”
“เหอ ๆเย่หยุคนนี้ มักจะทําให้พวกเราประหลาดใจเสมอ!”
“ฮ่าฮ่า …. ตอนนี้เครื่องบินกําลังบินอยู่ เรามาดูกันว่า ผู้โดยสารบนเกาะทําอะไรกันอยู่!”
“ฮิ!” พวกเขาต้องเสียใจ ที่พวกเขาไม่ได้ขึ้นเครื่องบินตอนนี้! “
บนเกาะฝูงชนของผู้โดยสารตกตะลึง เมื่อพวกเขาดูเครื่องบินบินไกลขึ้นและไกลออกไป
“เครื่องบินหายไปไหน?
“ฉันต้องการไปด้วย!” ฉันไม่ต้องการอยู่ที่นี่! ”
“เฮ้อ!” ฉันเสียใจจริงๆ ที่ไม่ฟังคําพูดของเด็กชาวจีนคนนั้น! ”
“ เฮ้…รอพวกเราด้วย!”
ผู้โดยสารที่เหลือบนเกาะทั้งหมดวิ่งไปที่ ชายฝั่งของเกาะพวกเขาโบกมือไปทางเครื่องบินอย่างบ้าคลั่งอยากจะขึ้นไปด้วย
แต่เย่หยู จะได้ยินเสียงของพวกเขาได้อย่างไร
แม้ว่าเขาจะได้ยิน เย่หยู ก็จะไม่กลับมา ตั้งแต่เขาตัดสินใจที่จะอยู่เขาไม่ควรเสียใจ!
โอวหยางอัน มองดูด้วยความผิดหวัง เมื่อเครื่องบิน บินออกไปไกลความผิดหวังและความเสียใจในใจของเขา เกือบจะทําให้เขาจมน้ําตาย
หากเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาก็จะเชื่อใจเย่หยู
น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้ว โอวหยางอัน ผู้ทรุดตัวลงบนพี่นพร้อมรอยยิ้มอันขมขื่นบนใบหน้าของเขา
สนามบินนานาชาติประเทศจีน ห้องควบคุมหลัก
“คุณเจอเที่ยวบิน M570 สําหรับการตรวจสอบแล้วหรือยัง?”
ชายวัยกลางคนที่ดูสงบนิ่ง พูดกับผู้สังเกตการณ์เรดาร์ในห้อง
ควบคุม
“ยังไม่เจอเลยครับ! การสื่อสารของเครื่องบิน M570 ถูกปิดกั้น!เราไม่พบสิ่งใดใน เรดาร์!”
ใบหน้าของชายวัยกลางคนมืดลง ขณะที่ดวงตาของเขาส่องแสง”เราต้องตามหาพวกเขา!”
เที่ยวบิน M570 เปลี่ยนเส้นทางในระหว่างเที่ยวบินจากนั้นขาดการติดต่อกับเครื่องบินอย่างสมบูรณ์ มีคําสั่งที่เข้มงวดในการค้นหาเครื่องบิน!
ชายวัยกลางคนคิดสักครู่ก่อนพูดเสียงดังว่า “นอกจากนี้ส่งเฮลิคอปเตอร์ไปตามทาง อย่าปล่อยให้มุมใด ๆ ของเกาะ หลุดลอดสายตาเราต้องตามหาให้ละเอียด! “
” เข้าใจแล้วครับ”
เมื่อเวลาผ่านไปชายวัยกลางคนที่สงบสุข ก็หวั่นวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เที่ยวบินนี้มีความสําคัญอย่างยิ่ง แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าเครื่องบินจะถูกตัดการเชื่อมต่อ!
ที่อเมริกาหลายกลุ่ม ได้ได้รับแจ้งเตือน ว่าจะต้องตามหาเครื่องบิน!
นอกจากนี้ครอบครัว สวอนน์ ก็ส่งข้อความเช่นกันดูเหมือนว่ามีบางคนที่สําคัญบนเครื่องบินลํานี้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชายวัยกลางคน หวังว่าเขาจะสามารถออกไปในทะเลและค้นหาเครื่องบินที่ตก
ติด! ติดเต็ด !
เสียงไซเรนดังขึ้น
ร่างกายของชายวัยกลางคนตัวสั่น ขณะที่เขาถามอย่างใจจดใจจ่อว่า “เป็นอย่างไรบ้าง คุณเจอรึยัง!”
สมาชิกทีมขมวดคิ้ว และพูดด้วยความประหลาดใจว่า “สัญญาณเรดาร์แสดงให้เห็นว่ามีสัญญาณใกล้เข้ามา ทางมหาสมุทรด้วยความเร็วที่เร็วมาก!”
” บริเวณทะเลทะเล” ชายวัยกลางคนถามอย่างรวดเร็วว่า “เป็นเที่ยวบิน M570 หรือไม่”
สมาชิกทีมส่ายหัว “ไม่แน่ใจ เพราะสัญญาณนี้ไม่ได้อยู่ในท้องฟ้าแต่อยู่ที่ทะเล!”
” ทะเล?”
ชายวัยกลางคนรู้สึกผิดหวัง ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่เที่ยวบิน M570แต่ก็ยังมีความหวังในใจของเขา
” มาดูกันว่าใครส่งสัญญาณนี้!”
มหาสมุทรอยู่ติดกับทะเลอาณาเขตของจีน
เครื่องบินกําลังบินอยู่เหนือทะเลสีคราม
เครื่องยนต์สองใบพัดของเครื่องบินเจ็ต หมุนอย่างรวดเร็วทําให้มันมีแรงยกเพียงพอ ที่จะลอยเหนือทะเล
ในระยะไกลเรือลาดตระเวน ได้รับคําสั่งให้เปิดเรดาร์และค้นหาM570 ที่หายไป
ติด! ติด!
ทันใดนั้น เรดาร์ของเรือลาดตระเวน ตรวจพบสัญญาณที่ไม่คุ้น
เคย
“รายงานกัปตัน!” สัญญาณประหลาดถูกค้นพบ 500 ไมล์ทะเลทางตะวันออกเฉียงใต้! หากคุณต้องการเข้าไปดูใกล้ๆ โปรดให้คํา แนะนําด้วย! ”
กัปตันของเรือลาดตระเวน ตกตะลึงและรีบไปที่หน้าจอแสดงผลเรดาร์มองไปที่จุดที่กะพริบตลอดเวลา ”เข้าใกล้ด้วยความเร็วเต็ม
” ครับผม!”
ตูม!
เรือสําราญใช้แรงม้าทั้งหมดของมัน และแล่นไปตามทิศทางที่ระบุโดยสัญญาณที่ความเร็วเต็มที่
เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายใกล้กัน เครื่องบินที่แล่นอยู่บนผิวน้ําทะเลก็ปรากฏตัวในแนวสายตาของเรือลาดตระเวน
ผู้สังเกตการณ์เรือลาดตระเวน เบิกตากว้างจ้องมองไม่เชื่อพลางตะโกนด้วยความประหลาดใจ ” รายงานต่อกัปตัน!” เราพบร่องรอยของเครื่องบินที่หายไปแล้วครับ! “
กัปตันเรือลาดตระเวน ประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นพบเครื่องบินโดยสารที่สูญหาย!
” เข้าใกล้ด้วยความเร็วเต็มที่ ลองดูว่ามันเป็นซากเครื่องบินหรือเปล่า!”
กัปตันสั่งให้นักบินของเรือลาดตระเวน อยากรู้ว่าผู้โดยสารคนใดรอดชีวิตมาได้บ้าง
ผู้สังเกตการณ์เรือลาดตระเวน ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดว่า ” กัปตันไม่มีความพังพินาศของเครื่องบิน ที่แล่นอยู่เหนือทะเล!”
กัปตันจ้องมาที่เขาแล้วตะคอก ” ถ้าไม่มีซากเครื่องบิน ทําไมคุณบอกฉันว่าเราพบร่องรอยของเครื่องบิน!” คุณมาเป็นผู้สังเกตุการณ์ได้อย่างไร! ”
ผู้สังเกตการณ์รู้สึกผิดและกระซิบว่า ” มีเครื่องบินอยู่บนผิวน้ําทะเลและมันไม่ได้เปรซากเครื่องบิน! เครื่องบินลํานี้กําลังใกล้มาถึงเรา!”
เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของกัปตันเบิกกว้าง นี่มุกหรือเปล่าเนี่ย!?เครื่องบินสามารถแล่นเหนือทะเลได้หรือ? ”
ผู้สังเกตการณ์มองไปที่เครื่องบิน ที่กําลังมาถึงอย่างรวดเร็วและตะโกนบอกกัปตันว่า ” กัปตันคุณสามารถเห็นด้วยตัวคุณเอง!สิ่งที่มาจากพื้นผิวของทะเลคือเครื่องบินจริงๆ!”
“ออกไปให้พ้นทาง!” ขอฉันดูหน่อย!”
กัปตันของเรือลาดตระเวน เดินไปที่ตําแหน่งของผู้สังเกตการณ์และมองไปที่ระยะทาง
เขาเห็นเครื่องบินลําหนึ่งแล่นผ่านพื้นผิวของทะเลสีครามทิ้งเส้นสีขาวไว้ ขณะที่มันพุ่งเข้าหาเขา
“มันเป็นเครื่องบินจริงๆ!”
สายตาของกัปตันเรือลาดตระเวนเต็มไปด้วยความตกใจมองไปที่เครื่องบินที่กําลังใกล้เข้ามา กัปตันเรือลาดตระเวนไม่สามารถสลัดความสงสัยออกมาได้
“ส่งวิทยุมา!”
กัปตันของเรือลาดตระเวน กลับมาได้สติ เรียกลูกเรือและส่งคลื่นวิทยุไปที่เครื่องบิน
“ต็ด ติด …”
ในห้องนักบินของเครื่องบิน เซี่ยจินซีผู้ที่นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารตกใจเมื่อมองดูไฟ บนแดชบอร์ดราวกับว่ามีคนติดต่อมา
“เย่หยแสงนี้สว่างขึ้น ฉันควรทํายังไงดี?”
เย่หยู ก็เหลียวมองและพูดเบา ๆ ว่า “นั่นคือเสียงบีบวิทยุคุณเห็นสัญญาณใด ๆ บนเรดาร์หรือไม่?
”เรดาร์?” เซียจินซีพึมพํากับตัวเอง ขณะที่เธอมองหาแผงควบคุม
“มีสัญญาณจริงๆ!” มันกําลังส่งสัญญาณมา! ”
ครู่ต่อมาเซี่ยจินซี ค้นพบแสงกระพริบบนหน้าจอเรดาร์ ในขณะเดียวกันก็ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
“มันเป็นคลื่นวิทยุที่เปล่งออกมา มันน่าจะเป็นเรือลาดตระเวนที่กําลังลาดตระเวนที่ผิวน้ําทะเล!”
หลังจากที่เย่หยูพูดจบ เขามองเซี่ยจินซีและพูดว่า “เปิดวิทยุและดูว่าอีกฝ่ายกําลังพูดอะไร”
ด้วยเสียงกระหม คลื่นวิทยุก็เชื่อมต่อกัน
“นี่คือเรือลาดตระเวน อีสเทอรี่ วิน หมายเลข 3 และนี่คือเรือลาดตระเวนอีสเทอรี่ วิน หมายเลข 3 ถ้าคุณได้รับ สัญญาณนี้โปรดตอบ!”
ความประหลาดใจพุ่งเข้าหาดวงตาของเซี่ยจินซี มันเป็นเรือลาดตระเวนจริงๆ!
ดวงตาที่มองงุนงงคู่หนึ่ง มองเหยู เชี่ยจินซีไม่รู้วิธีตอบกลับ
เมื่อเห็นอย่างนี้เย่หยู ก็หันไปทางวิทยุ แล้วพูดว่า “นี่คือเที่ยวบิน M570 ที่สูญหายไป กลับมาแล้ว!”
