ตอนที่ 37: การแสดงระดับสุดยอดและทักษะที่น่าตกตะลึง!
ในห้องที่มีแสงออกเหลืองๆ มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนเผชิญหน้ากัน!
การที่จะหลอกหลินซีหลานคนนี้มันไม่ง่าย!
เธอรีบกำจัดความลังเลในหัวออกไปทันที!
คุณบอกว่าคุณเป็นคนโทรหาตำรวจสินะ และยีงพูดอีกว่าคุณกำลังตามตัวคนร้ายอยู่ ต่ดูเหมือนนายไม่รู้สินะว่าฉันไปสอบถามกับผู้บังคับบัญชามาแล้วและปรากฏว่านายมันเป็นตำรวจปลอม! ฮึ ไม่แสดงต่อแล้วหรอ?
หลินซีหลานพูดต่อด้วยความภาคภูมิใจ วันนี้ ฉันก็ขอจับนายก่อนแล้วกัน
พูดจบหลินซีหลานก็เดินเข้ามาและเกือบจะจับไปที่ข้อมือของเจียงเฉินได้ แต่เจียงเฉินหลบหลีกโดยการขยับไปด้านข้าง
เจียงเฉินถอนหายใจ เธอบังคับฉันเองนะ!
ทักษะการแสดงขั้นสุดยอดของเขาก็ทำงานทันที!
กลิ่นอายของนักแสดงก็เริ่มระเบิดออกมาจากตัวเขา!
ยัยตำรวจโง่ ฉันก็บอกไปแล้วไม่ใช่หรอ รหัสของฉันคือ ชาโดว์ ฉันเป็นเจ้าหน้าที่อาชญากรรมพิเศษ ข้อมูลตัวตยของฉันก็ต้องถูกปิดเป็นความลับไม่ใช่รึไง มันก็ต้องเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เธอจะไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลส่วนนี้ได้! และดูจากที่เธอมารับหน้าที่นี้มาก็หลายปีฉันดูไม่เหมือนรึยังไง?
เพียงไม่กี่ประโยคเท่านั้น!
รวมความขุ่นเคือง ทั้งยังตั้งคำถาม ด้วยความโกรธเล็กน้อย และความเข้าใจผิดจากเพื่อนร่วมงาน!
การแสดงออกที่ละเอียดอ่อนอย่างยิ่งทุกๆแบบปรากฏบนใบหน้าของเจียงเฉิน!
โง่จริงๆ!
ประโยคสุดท้ายของเจียงเฉิน ยังเสียงดังขึ้นอีก!
ถ้านี่เป็นครั้งก่อน หลิรซีหลานคงถูกเขาหลอกไปอีกรอบแล้ว แต่เธอนั้นได้ขอให้พ่อของเธอยืนยันตัวตนของเจียงเฉินให้เธอแล้วและสิ่งที่ได้กลับมาคือเจียงเฉินนั้นไม่มีตัวตนอยู่ในหน่วยอาชญากรรมเมืองเหลียงเฉิน!
และสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมดมันมีแต่คำโกหก!
และในครั้งนี้ไม่ว่าทักษะการแสดงของเขาจะดีแค่ไหน มันก็ไม่ช่วยอะไรทั้งนั้น!
หลินซีหลานยังอดคิดไม่ได้เลยว่ามันออกจะสนุกด้วยซ้ำ ที่เธอคิดว่าเธอนั้นเจอจุดบอดของอีกฝ่ายแล้ว!
นายยังคิดจะใช้ความคับข้องใจของนายมาปกปิดความผิดงั้นหรอ? ครั้งก่อนฉันพลาดเองที่เชื่อคำของนาย แต่ครั้งนี้ นายไม่มีวันหลอกฉันได้!
หลินซีหลานหัวเราะออกมา งั้นก็ได้ในเมื่อนายพูดว่านายเป็นตำรวจ งั้นก็มากับฉัน ถ้านายเป็นจริงๆฉันจะปล่อยนายไป โอเคไหม?
การแสดงออกของเจียงเฉินปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาอีกครั้ง งั้นคนร้ายสองคนที่ฉันแอบตามอยู่ล่ะ ถ้าพวกเขาหนีไปเธอจะรับผิดชอบงั้นหรอ?
หลิรซีหลานที่ได้ยินก็ตกใจ ก่อนจะถอยออกไปครึ่งก้าว!
ฉัน…..
เมื่อเธอกำลังจะพูดออกไปว่า ฉันจะรับผิดชอบเอง ทันใดนั้นเรื่องราวก็กลับตาลปัตรอีกครั้ง!
เธอเห็นบัตรประจำตัวตำรวจในมือของเจียงเฉิน และสายตาของเจียงเฉินที่มองมาที่เธอก็ดูผิดหวังอย่างมาก
เห็นชัดรึยัง? นี่คืออะไร?
อะไรกัน!
หลินซีหลานตกตะลึง!
เขามีบัตรประจำตัวตำรวจจริงๆ?
หลินซีหลานเอามันมาดู หมายเลขประจำตัวและทุกตัวอักษรถูกเขียนขึ้นมาโดยวิธีพิเศษและชัดเจน!
หลินซีหลานถามอย่างประหลาดใจ นายเป็นตำรวจจริงๆหรอ นี่ฉันเข้าจายในผิดไป?
รอยยิ้มที่มุมปากของเจียงเฉินปรากฏขึ้นมาก่อนจะหายไป
ทำไมจะไม่ใช่ ถึงแม้เธอจะเป็นคนน่ารัก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นไม่ใช่คนประเภทที่จะถูกหลอกได้ง่ายๆ ถ้าผมจะหลอกคงไม่หลอกได้เป็นธรรมชาติขนาดนี้หรอก!
เอ๊ะ! ! !
เขาบอกว่าฉันน่ารัก~ (ꈍᴗꈍ)
ไม่ ซีหลานเธอจะถูกเขาหลอกด้วยหน้าตาของเขาไม่ได้!
แต่ฉันก็คิดว่าที่เขาพูดมานั้นมีเหตุผลนะ ฉันจะทำยังไงดี?
หลินซีหลานไม่สามารถหาเหตุผลอะไรมาหักล้างได้เลย และที่อีกฝ่ายบอกก็ถูกเธอนั้นไม่ใช่คนประเภทที่ถูกหลอกได้ง่ายๆ!
เจียงเฉินที่เห็นสีหน้าพูดไม่ออกของอีกฝ่าย เขาก็รู้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายเริ่มเชื่อเขาไปเกินครึ่งแล้ว
เจียงเฉินจึงตัดสินใจเดินหน้าต่อ เพราะถ้าจะตีเหล็กก็ต้องตีตอนร้อนๆ ไปกันเถอะ ผมจะพาไปหาคนร้ายสองคนที่ผมตามตัวอยู่
หลินซีหลานตกอยู่ภายใต้ความงุนงง และสมองของเธอก็ว่างเปล่า เธอเพิ่งดูยศตำรวจของอีกฝ่าย เมื่ออยู่ในระดับเดียวกับเธอ เธอก็สูญเสียความคิดไปทันที
หลินซีหลานและเจียงเฉินเดินลงมาที่ห้องโถงและเห็นคนจำนวนมากกำลังคุกเข่าหันหน้าเข้ากำแพงอยู่!
ทันทีที่เขามองลงไป เขาก็เห็นจื่อหมิง
และจื่อหมิงก็หันมาเห็นเขาในเวลาเดียวกัน จื่อหมิงเปิดปากกว้างและตะดกนออกมา พี่เฉิน
ทันใดนั้น!
เจียงเฉินเหยียดมือออกและชี้ออกไป คิ้วของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา และเขาก็ตะโกนว่า
หุบปากไป นายยังไม่มีสิทธิพูด!
เงียบ!
เงียบเป็นบ้า!
แม้แต่ในอากาศยังได้กลิ่ยของความอิจฉา!
มันคือความเหนือกว่า!
บดขยี้ทุกๆคนที่ได้ฟัง!
สยบทุกคนไว้โดยไม่อาจต่อต้าน!
หลินซีหลานแอบเหลือบมองไปที่เจียงเฉิน กลิ่นอายของความทรงพลังและอำนาจที่เหนือกว่า ไม่เป็นรองเธอเลยแม้แต่น้อย
หล่อจังเลย~
ใบหน้าของหลินซีหลานแดงออกมา ก่อนที่เธอจะไอออกมา และแนะนำเขาให้ตำรวจทุกคน
นี่คือเจ้าหน้าที่เจียง จากกรมตำรวจเหลียงเฉิน
เพียงอึดใจเดียว!
ทุกคนที่ได้ฟังก็เงียบอีกครั้ง!
ตำรวจกว่า 20 คนทำความเคารพเจียงเฉินทันที!
ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่เจียง!
เสี่ยวลี่และจื่อหมิงไม่กล้าเปิดปากพูดแม้แต่น้อย ถึงแม้ไม่รู้ว่าทำไม แต่พวกเขาก็มั่นใจว่าเจียงเฉินจะช่วยพวกเขาแน่!
เจียงเฉินพ่นลมหายใจเย็นๆออกมา และเดินไปทางเสี่ยวลี่กับจื่อหมิงอย่างใจเย็น!
พวกนายสองคนลุกขึ้นและตามมา
เมื่อเห็นว่าเจียงเฉินจะพาทั้งสองคนไป หลินซีหลานก็ถามออกมา ชาโดว์ คุณไปคนเดียวไหวหรอ อยากเอาเจ้าหน้าที่ไปเพิ้มซักสองคนไหม?
หลินซีหลานกลัวว่าเจียงเฉินจะทำให้ผู้ร้ายทั้งสองคนหลุดไปได้ เพราะดูจากความสูงของทั้งสองคนจึงทำให้เธอคิดว่ามันคงยากที่จะควบคุมตัวคนทั้งสองด้วยตัวคนเดียว!
เจียงเฉินหันกลับไปและยิ้มออกมา ไม่เป็นไรหรอก ผมคนเดียวก็เหลือๆแล้ว!
หลินซีหลานถอนหายใจ กลายเป็นแบบนี้ไปซะได้ ดูเหมือนเธอจะกังวลเกินไป!
ภายในใจของเธอ เจ้าหน้าที่เจียงสุดยอดเกินไปแล้ว~
เพียงแค่คนเดียวก็คุมทั้งสองคนได้อยู่หมัด ฉันดูถูกความแข็งแรงของเขาไปจริงๆ!
แต่ยังไงก็ตาม ทำไมพ่อของฉันถึงไม่สามารถเข้าถึงตัวตนของเขาได้กัน?
เขาช่วยคนที่พยายามกระโดดตึกไว้ได้ก็เพียงพอที่จะบอกได้แล้วว่าเขาเป็นคนดี และคนที่ดีแบบนี้ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะมาปลอมตัวเป็นตำรวจหรอก….
หลินซีหลานคิดกลับไปกลับมาใช้ทุกเหตุผล จึงค่อยๆยอมรับว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นตำรวจจริงๆ!
มากไปกว่านั้น บัตรประจำตัวตำรวจก็เป็นตัวยืนยันทุกอย่าง เพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำบัตรที่เหมือนจริงได้ขนาดนี้ในเวลาแค่สองวัน!
โอกาศที่เกิดเรื่องแบบนี้เป็นไปได้น้อยมาก!
มองไปที่หน้าของหลินซีหลานในตอนนี้ที่กำลังใช้ความคิดอย่างหนัก
เจ้าหน้าที่ตำรวจคนอื่นๆก็มองหน้ากัน
มันจบแล้ว!
กับเทพธิดาหลินซีหลานของพวกเราร่วงหล่นแล้ว~
…..
ต่อมา ที่กองบังคับการตำรวจฯ
กลับไปที่สถานีตำรวจหลินซีหลานเข้าไปพบพ่อของเธออีกครั้ง!
พ่อ ทำไมพ่อต้องปิดบังตัวตนที่แท้จริงของชาโดว์จากหนูด้วย
อา ชาโดว์ อะไรของลูก พ่อบอกลูกไปสองสามรอบแล้ว ไม่มีใครใช้ฉายานี้ในเหลียงเฉิน!
เป็นไปไม่ได้! เขามีบัตรประจำตัวตำรวจด้วย! เขา เขา เขา…คงไม่หลอกหนูสำเร็จอีกแล้วใช่ไหม?
ยังบื้ออยู่อีก! ก็แน่นะสิเขาหลอกลูกแล้ว ถ้าเขามีตัวตนจริงพ่อจะหลอกลูกตัวเองทำไม? มันจำเป็นด้วยหรอ?
แล้ว… เธอก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อของเธอฟัง และโดนพ่อของเธอดุด่ากลับมา!
ฮืออออ~~ ┮﹏┭~
หลินซีหลานทนไม่ไหวและร้องไห้ออกมาเพราะความคับข้องใจ เธอถูกหลอกอีกแล้ว!!
เสียงนุ่มๆของเธอก็ดังออกมาตอนร้องไห้ นาย นาย นาย นายหลอกฉันอีกแล้ว นายไม่ได้บอกเองรึไงว่า นายหลอกคนอื่นไม่เก่งแต่นายก็หลอกฉันอีกแล้ว! ฮืออออออ~~~~
เดิมทีเธอพูดอย่างมั่นใจ ฉันจะไม่มีวันถูกหลอก!
แต่ตอนนี้เธอก็โดนเข้าแล้ว!
อ่อนแอ น่าสงสาร~
เธอดึงกระดาษออกมาแผ่นแล้วแผ่นเล่า จมูกของเธอบวมแดง ดวงตาของเธอก็แดงก่ำไม่แพ้กัน!
แต่ไม่ว่ายังไงความน่ารักของเธอก็ยังอยู่เหมือนเดิมแม้ว่าจะร้องไห้อยู่ก็ตาม มันไม่ได้บดบังความน่ารักของเธอไปเลยแม้แต่น้อย!
หลังจากที่เธอร้องไห้ไปเกือบครึ่งชั่วโมงกำลังใจของเธอก็กลับมาอีกครั้ง!
นายไอ้คนเลว อย่าให้ฉันจับนายได้นะ ฉันจะยัดนายเข้าห้องมืดแน่!
……
ในอีกด้านหนึ่ง
เจียงเฉินลาดน้องชายทั้งสองคนออกไปอย่างรวดเร็ว
จื่อหมิง พี่เฉิน พี่สุดยอดไปแล้ว พี่กลายเป็นตำรวจไปแล้ว ผมเข้าใจถูกไหม
เสี่ยวลี่ก้ตกตะลึง พี่เฉิน เอาจริงๆนะพี่นี่พี่มีตัวตนกี่ตัวตนกันแน่เนี่ยพี่?
พวกนายก็โดนฉันหรอกไปอีกหรอ? ไหนตำรวจกัน? มันปลอมทั้งนั้น! ฮ่าฮ่าฮ่า!
เจียงเฉินหัวเราะออกมาอย่างดัง!
สุดยอดไหมล่ะ!
แสดงละครต่อหน้าตำรวจจริงๆเป็นสิบ นี่มันน่าตื่นเต้นกว่าการไปตบหน้าคนรวยรุ่นที่สองซะอีก!
เรื่องหลอกลวง!
เรื่องหลอกลวง?
เสี่ยวลี่และจื่อหมิงมองหน้ากันและไม่อยากเชื่อสิ่งที่หูของตัวเองได้ยิน กลายเป็นว่ามันเป็นเรื่องโกหก พี่ทำได้ยังไงเนี่ยพี่เฉิน?
ชักแม่น้ำทั้งห้าด้วยปาก แล้วก็นี่! เจียงเฉินเอาบัตรประจำตัวตำรวจปลอมออกมา!
พระเจ้า!!!!
พี่เฉินสุดยอดจริงๆ! ผมขอนับถือ!!!
ฮ่าฮ่าฮ่า! ผมยอมคุกเข่าให้พี่เลย พี่เฉินพี่เป็นไอดอลของผม!
สุดยอดมากพี่!
จื่อหมิงและเสี่ยวลี่ทั้งตกใจทั้งบ้าไปแล้ว!
พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าเจียงเฉินจะใช้วิธีนี้พาพวกเขาออกมา!
