นัชชากลัวผู้ชายสองคนที่ไล่ตามเธอแต่ก็สลัดมือของเขาไม่ได้ เธอเงยหน้ามองเขาสะดุดเข้ากับดวงตาดำสนิท ดวงตาที่นิ่งทำให้คนรู้สึกปลอดภัย
เธออดกลั้นน้ำตามาทั้งคืน ตอนนี้เธอไม่สามารถพูดออกมาเต็มประโยคได้ ช่วยฉันด้วย…
ไม่ต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น แค่สามคำนี้ก็ทำให้เดาเรื่องได้
เตชิตขมวดคิ้วแน่น มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา ใบหน้าขาวซีดที่หน้าอกมีรอยมือเหมือนถูกจับกด เขายกมือเช็ดน้ำตาให้เธอ ไม่ต้องกลัว
ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม หลังจากที่ตกใจกลัวน้ำตาก็ไหลไม่หยุด เธอหยุดร้องไม่ได้
ตัวเธอก็สั่นกลัวไม่หยุด เตชิตปวดใจ ดึงเธอเข้ามากอดไว้ ให้เธอพยุงตัวเองยืนไว้ เสื้อตรงหน้าอกเปียกไปด้วยน้ำตาของเธอ
น้ำตาที่อุ่นๆทำให้เลือดร้อนที่อยู่ในร่างกายของเขาตื่นขึ้น มันกี่ปีมาแล้วที่เขาไม่เคยอารมณ์เสียและร้อนใจแบบนี้
ผู้ชายสองคนที่ไล่ตามเธอก็มายืนอยู่หน้าประลิฟต์พอดี
นังผู้หญิงบ้า กล้าวิ่งหนี คอยดูว่าฉันจะ…
ยังไม่ทันที่จะพูดจบ เห็นภาพตรงหน้าไม่คิดว่าจะมีคนอื่นอยู่ด้วย
พอเห็นสถานการณ์ตรงหน้าไม่ค่อยจะปกติ พวกเขาเลยส่งสายตากันแล้ววิ่งหนีออกมา
เตชิตหันไปส่งสายตาให้การ์ด ตามมันไป
วิ่งออกมาได้ไม่ถึง 15 เมตร สองคนนั้นก็ถูกจับกดไว้ที่พื้น
เตชิตพยุงเธอเดินออกไปมองสองคนนั้นด้วยสายตาเยือกเย็นที่เขาจ้องมอง แม้แต่อากาศก็เหมือนจะกลายเป็นน้ำแข็ง ทำให้คนรู้สึกหวาดกลัว
หน้าของพวกเขาถูกเหยียบด้วยส้นเท้า กับสายตาที่ถูกกดดันจากเตชิตแต่ก็ยังทำปากเก่ง แกเป็นใคร ฉันขอเตือนอย่ามาเสือกเรื่องคนอื่น
นัชชาที่ได้ยินเสียงเขาก็แอบกลัวตัวเริ่มสั่น
เห็นปฏิกิริยาของเธอเขาก็ยื่นมือมาจับหลังเธอ ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน บอกฉันมาว่าไอ้พวกนี้มันทำอะไรเธอบ้าง
นัชชาส่ายหน้า เธอกลัวจนปะติดปะต่อคำพูดไม่ได้ พวกเขา… พาฉันเข้าไปในห้อง ฉัน… ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ฉันไม่มีแรง…
เตชิตมองเธอร่างกายไม่ได้มีบาดแผลถูกทำร้าย เขาถอดเสื้อไปคลุมตัวออกแล้วดันให้เธอไปยืนอยู่ข้างหลัง เด็กดี เธออยู่คนเดียวไปก่อนนะ
นัชชามุดหน้าเข้าไปในเสื้อได้กลิ่นที่คุ้นเคย เธอเริ่มร้องไห้นึกคิดถ้าวันนี้ไม่เจอเขาที่นี่ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตัวเอง
เตชิตปลดกระดุมแล้วพับแขนเสื้อขึ้น เขาเดินมายืนอยู่ข้างหน้าผู้ชายสองคนนี้ ไม่รู้เป็นเพราะพวกนั้นนอนแนบกับพื้นรึเปล่าเลยรู้สึกเหมือนเตชิตตัวใหญ่มาก ใบหน้าที่เย็นชากับสายตาที่เคียดแค้น
เตชิตถามสองคนนั้น ใครใช้ให้พวกมึงแตะต้องเธอ ห้ะ!
สองคนนั้นตื่นกลัวแต่ก็ยังปากดีสู้ เธอนั่งอยู่ที่ห้องคนเดียวแถมยังไม่ปิดประตู ใครจะไปรู้ว่าเธอจะทำอะไร พวกเราเพิ่งเข้าไปเธอก็กระโดดเข้าหา มีของดีป้อนถึงปากขนาดนี้จะมีใครโง่ปฏิเสธล่ะ
เตชิตเหยียบกระทืบไปที่ท้อง พูดให้มันดีๆหน่อย
มีคนใช้ความรุนแรง! เขาตะโกนด้วยความเจ็บ ผู้จัดการอยู่ไหน!!!
ไม่นานก็มีเสียงตอบรับ
ใครถามหาผู้จัดการ
ถ้าเกิดเตชิตเป็นผู้ชายนิ่ง ลึกลับ งั้นผู้ชายที่เดินมาก็แตกต่างกับเขาโดยสิ้นเชิง
สวัสดีครับ ท่านประธานชนัย
พนักงานคนหนึ่งเดินผ่านจึงทักทาย
เขาโบกมือรับ แล้วเดินตรงมาทางนี้ มองด้วยสายตาตื่นเต้นเหมือนจะมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้น เต คุณไม่ได้มาที่นี่นานพอสมควร แต่พอคุณมาก็สร้างเรื่องเลย เค้ากลัวนะตัวเอง
เตชิตมองด้วยสายตาจริงจังไม่มีอารมณ์มาเล่นๆ ที่นี่มาตรฐานเริ่มเสื่อมแล้วนะ หมาที่ไหนก็ปล่อยให้เข้ามาได้งั้นเหรอ
ผู้ชายสองคนนั้นเพิ่งมองเห็นผู้ชายที่มาเมื่อครู่แบบชัดๆ ชะ ชนัยเหรอ
ชนัยเป็นเจ้าของคลับ พ่อของเขาเริ่มทำธุรกิจด้วยงานบ่อน้ำมัน ตระกูลธิสกุลไม่ใช่ใครที่จะมาหยามได้ง่ายๆ
พอเห็นชนัยอยู่ที่นี่ แล้วยังพูดคุยด้วยความสนิทสนม…
พวกเขาเกิดกลัวขึ้นมาซะงั้น ผู้ชายคนนี้คงจะไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ
ชนัยได้ยินมีคนเรียกชื่อตัวเอง ยกคิ้วถาม หืม แกเรียกฉันเหรอ
ผู้ชายกลืนน้ำลายลงคอ ไม่รู้ว่าชนัยหมายความว่ายังไงเลยไม่ได้ตอบกลับ
พวกเราสนิทกันเหรอ
ชนัยพูดจบ อีกคนก็รีบเปลี่ยนคำพูดทันที ท่านประธานครับ เป็นความผิดของพวกผมเองที่ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ว่าเขาเป็นเพื่อนของคุณ พวกผมไม่กล้าแล้วช่วยปล่อยเราไปสักครั้งนะครับ
ชนัยส่ายหน้าทำเหมือนผิดหวัง ทำท่ายกมือปัดฝุ่นที่ไม่ติดอยู่จริง เรื่องนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน
เตชิตยกปลายเท้าออกแรงเหยียบไปที่ไหปลาร้า
เป็นตำแหน่งที่…
เสียงที่ครวญครางอยู่ข้างหู กล้ามีเรื่องกับเตชิต ไม่ได้อยากตายหรอกหรอ
ยอมแล้วครับ ผู้ชายอีกคนเห็นเพื่อนทรมานก็ยอมพูดสารภาพ ดวิษ ใช้ให้พวกผมวางยาผู้หญิงคนนี้
นัชชาพอเดาออกว่ามันเป็นยังไง แต่พอได้ยินด้วยหูตัวเองก็แอบขนลุก
ดวิษต้องการทำร้ายเธอจนตาย วิธีสกปรกแบบนี้ก็ยังกล้าเอามาใช้กับเธอได้
ถึงแม้ว่าจะไม่มีความรู้สึกต่อเธอแต่การกระทำป่าเถื่อนแบบนี้ก็กล้าทำกับเธอ
เตชิตเหล่มองด้วยสายตาอาฆาต ต่อจากนั้นล่ะ
เขาให้พวกเราก็ถ่ายรูปเธอ ก็แบบ… เขาหยุดแล้วพูดด้วยน้ำเสียงบางเบา แบบเปลือยกาย ให้คนหนึ่งถ่ายภาพ อีกคน…
ไม่ต้องพูดต่อเตชิตก็เดาได้ว่าอะไร เขาโกรธมากขึ้นกว่าเดิม
ชนัยมองไปทางนัชชา หน้าของเธอถูกเสื้อคลุมบังเอาไว้ครึ่งหน้า ความสูงร้อยหกสิบห้านิดๆ ผู้หญิงตัวเล็กยังกล้าทำร้ายได้ เลวจริงๆ
