เจ้าบาดแผลต้าตาวนั่น เป็นใครกัน?
ฉินเฟิงยืนพิงกำแพงถามฉีหยุน
ในเมื่อตัดสินใจช่วยเฉินจื่อซวนเซ้งบาร์เหล้าต่อแล้ว ก็ต้องจัดการปัญหาสุดท้ายที่ซ่อนอยู่ นั่นคือเจ้าบาดแผลต้าตาว
เจ้าหมอนั่นเป็นคนของบอดี้การ์ดมังกร
ฉีหยุนได้ตรวจสอบกำลังส่วนใหญ่ในเมืองเจียงเฉิง มีความเข้าใจในตัวเจ้าบาดแผลต้าตาวอยู่พอสมควร เขาหยุดนิ่งครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ บอดี้การ์ดมังกร บริษัทบอดี้การ์ด มังกร จำกัด เคยเป็นแก๊งมังกรที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองเจียงเฉิง แต่ต่อมาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นใสสะอาด และได้ก่อตั้งบริษัทบอดี้การ์ดแห่งนี้ขึ้นมาด้วย
แล้วเจ้าบาดแผลต้าตาวมีตำแหน่งอะไรในบอดี้การ์ดมังกร?
เขาเทียบเท่ากับผู้นำ เจ้าของบอดี้การ์ดมังกรชื่อเจียงเจิ้น หรือที่รู้จักกันในชื่อยมบาลเจียง ว่ากันว่าเป็นคนโหดร้าย ไม่เลือกวิธีการ ชื่อเสียงของเขาถึงจุดที่หยุดเด็กร้องไห้ได้ มีผู้ใต้บังคับบัญชาสองคน คนหนึ่งชื่อซ่างเปียว รับผิดชอบการดำเนินงานของโลกใต้ดิน อีกคนหนึ่งชื่อท่านสาม รับผิดชอบธุรกิจของบอดี้การ์ดมังกร
ฉีหยุนหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ ท่านนายพล ผมพบว่าเจียงเจิ้นคนนั้นไม่ธรรมดา มาจากเมืองอื่นเมื่อสามปีที่แล้ว แต่พยายามสร้างชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิงด้วยสองมือของเขา ผมประเมินว่าศักยภาพของเขาไม่ใช่พื้นๆ อย่างที่เห็น
เขายังคงเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าสนใจ
ฉินเฟิงเอามือไพล่หลัง
เออใช่ ต้าตาวคนนั้น เป็นคนของบอดี้การ์ดมังกรหรือเปล่า? ฉินเฟิงถาม
เขาไม่ใช่ ความจริงเขาเป็นลูกเศรษฐีรุ่นสอง พ่อแม่จากไปเร็ว แล้วทิ้งทรัพย์สมบัติก้อนโตและเส้นทางการค้าเอาไว้ให้เขา ตอนแรกมีคนอยากได้ทรัพย์สินของเขา แต่ต่อมาก็ถูกเขาฆ่าตายหมด หรือไม่ก็พิการ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงมีอิทธพลเช่นในตอนนี้
แต่ผมสืบพบว่า ดูเหมือนเขาต้องการเข้าร่วมบอดี้การ์ดมังกร แต่ก็ถูกบอดี้การ์ดมังกรปฏิเสธ บอกว่าเขาไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ
ฉีหยุนรายงาน
เขาตรวจสอบมาหลายวัน รู้ข้อมูลมากมาย
โอเค
ฉินเฟิงโบกมือ
ในเมื่อต้าตาวไม่ใช่คนของบอดี้การ์ดมังกร ถ้าอย่างนั้นก็จะจัดการง่ายขึ้นมาก ในเมื่อบาร์เหล้าแห่งนี้เกรงกลัวว่าพวกอันธพาลจะสร้างปัญหาอีก ทำไมไม่ลองติดต่อกลุ่มอันธพาลดูบ้างล่ะ
เอาเกลือจิ้มเกลือ
ถึงอย่างไร ทันทีที่เขาลงมือฆ่าเจ้าบาดแผลต้าตาวแล้ว มันจะง่ายในการล่อยมบาลเจียงซึ่งเป็นหัวหน้าของบอดี้การ์ดมังกรออกมา พอถึงตอนนั้นก็เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น
หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฉินเฟิงก็เดินกลับไป
เมื่อเธอมาถึงตระกูลอิ่น ก็ได้พบกับจางลี่ซึ่งกลับมาจากเล่นไพ่นกกระจอกข้างนอกพอดี อาจเป็นเพราะเล่นแพ้เสียเงิน สีหน้าเธอจึงดูไม่ดี เมื่อเธอเห็นฉินเฟิง จึงดุด่าทันที ยังไม่รีบไปทำงานบ้านอีก รีบกวาดพื้น ทำกับข้าวด้วย ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว เร็วเข้า เจ้าคนขี้แพ้
แม่ ผมจะทำกับข้าว
ด้านหลังเขา อิ่นซินบังเอิญกลับมาพอดี เมื่อได้ยินเช่นนี้ จึงจับมือฉินเฟิงทันที
เธอกลัวว่าจะเกิดความขัดแย้งระหว่างแม่ของเธอกับฉินเฟิง
คุณทำกับข้าวเหรอ? คุณเพิ่งกลับมาจากทำงานทั้งวันและเหนื่อยมาก จะมาทำกับข้าวทำไม อีกอย่างคุณเป็นประธานคณะกรรมการ ให้ฉินเฟิงไปทำ เศษสวะเงินเดือนน้อยนิดยังไม่พอให้ฉันซื้อกระเป๋าเลย ให้เขาทำกับข้าว จะได้มีประโยชน์บ้าง ตระกูลเราไม่เลี้ยงคนเกียจคร้านไว้
ยิ่งจางลี่เห็นฉินเฟิงก็ยิ่งโกรธ
เหตุใดถึงมีเจ้าเศษสวะนี้อยู่ในบ้านด้วย
แม่
อิ่นซินพูดอย่างไม่พอใจแล้วสวมผ้ากันเปื้อน ฉันบอกแล้วว่าฉันจะทำกับข้าว แม่อย่าพูดอีกเลย วันนี้เล่นไพ่นกกระจอกเสียเงินมาใช่ไหม ฉันจะโอนเงินให้แม่หนึ่งหมื่น
ลูกสาวสุดที่รักของฉันดีที่สุด
จางลี่ยิ้มออกมาทันที แต่เมื่อเห็นฉินเฟิง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง ฉันไม่รู้ว่าทำไมลูกสาวของฉันที่ดีเลิศแบบนี้ ถึงได้มาเจอเศษสวะอย่างคุณ
แม่
อิ่นซินไม่พอใจ
เธอน่ะ เฮ้อ
จางลี่ถอนหายใจแล้วขึ้นไปชั้นบน เธอไม่รู้ว่าทำไมลูกสาวสุดที่รักของเธอถึงเข้าข้างเจ้าคนขี้แพ้คนนี้
ไม่ช้าก็เร็วเธอจะไล่ฉินเฟิงออกไป และตามหาเขยเต่าทองคำ
ต่อมา อิ่นซินก็ไปทำกับข้าว แต่ทันทีที่เธอเข้าไปในครัว ฉินเฟิงก็ตามเข้ามาแล้วสวมผ้ากันเปื้อน ให้ผมทำเถอะ คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
คุณก็เหนื่อยมาทั้งวันเหมือนกัน มาทำด้วยกัน คุณมาเป็นลูกมือของฉัน
จากนั้นทั้งสองก็เริ่มทำกับข้าวในครัว
ว่าแต่ว่า วันนี้คุณไปหาวิศวกรคนนั้น เป็นยังไงบ้าง หาเจอหรือยัง?
ขณะที่กำลังทำอยู่ อิ่นซินก็เอียงศีรษะถามฉินเฟิง
หาเจอแล้ว แต่ตอนนี้อยู่ในโรงพยาบาลเพราะป่วย อาจจะต้องรออีกสองวันถึงจะมาได้ พอถึงตอนนั้นคาดว่าอาจจะต้องเดินด้วยไม้เท้า ฉินเฟิงกล่าว
ไม้เท้า?
อิ่นซินยิ่งฟังก็ยิ่งไม่เชื่อถือมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยหยุนเจียง ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของประเทศในด้านสถาปัตยกรรม ปริญญาเอกทุกใบนั้นได้มาอย่างยากลำบาก วิศวกรที่สำเร็จการศึกษาออกมา ล้วนได้ชื่อว่าเป็นศิลปิน
คนเช่นนี้ ถูกขโมยไปหมดตั้งนานแล้ว
แล้วจะปรากฏในเมืองเจียงเฉิงได้อย่างไร
เธอไม่มีความหวังตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้มีฉินเฟิงแล้วอีกสองวันก็จะมีอีกคนที่มาพร้อมกับไม้เท้า มันยิ่งเหนือความคาดหมาย เธอยังคิดว่าฉินเฟิงกำลังปลอบโยนเธอเท่านั้น
เธอแอบถอนหายใจอยู่ในใจ
ไม่สามารถอยู่ในตำแหน่งที่สำคัญได้
เมื่อตนเองต้องการพึ่งพาฉินเฟิง ก็มักจะไม่สามารถหาที่พึ่งพิงได้ ถ้าเขาเป็นวีรบุรุษอันดับหนึ่งก็ดีสิ ในใจเกิดคิดขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
แต่ว่า สุดท้ายก็เป็นได้เพียงจินตนาการ
เธอยอมรับชะตากรรมตั้งนานแล้ว
พอถึงวันถัดมา
ฉินเฟิงไปที่มหาวิทยาลัยเจียงเฉิง ด้านซ้ายมือมีถนนย่านการค้าและมีโรงเล่นไพ่นกกระจอกด้วย ทันทีที่เข้าไป ชายคนหนึ่งที่ประตูกำลังเล่นแพ้เสียเงิน มีสีหน้าไม่พอใจ เขาเห็นฉินเฟิง
พบว่าฉินเฟิงแต่งตัวสะอาดสะอ้าน ผมแบนเรียบ ไม่ฉูดฉาดและไม่มีรอยสักใดๆ
เขาดูเหมือนเป็นคนที่น่ารังแก
เขารีบล้วงกระเป๋าแล้วเดินไปข้างหน้าพร้อมกับขู่ว่า เฮ้ ไอ้หนู ฉันขอยืมเงินนายใช้หน่อยสิ? นายยอมให้เงินฉันมาดีกว่า ไม่งั้นนายจะลำบาก
ปล้นเหรอ? ลองมองดูข้างหลังคุณก่อนเป็นไง?
ฉินเฟิงแสยะยิ้มมุมปาก
ข้างหลัง? ข้างหลังทำไมเหรอ หรือว่าข้างหลังมีคนจะทำร้ายฉัน
ชายคนนั้นบุ้ยปากอย่างดูถูก แต่ในขณะที่เขาหันกลับไปก็ต้องตกตะลึง เพราะผู้ชายทั้งหมดในโรงเล่นไพ่นกกระจอกได้ลุกขึ้นยืน ชายที่มีรอยสักรูปแมงป่องเดินเข้ามาหา
เขาเดินมาอยู่ตรงหน้าฉินเฟิง ก้มศีรษะลงแล้วประจบประแจง พี่ชาย คราวนี้คุณมามีธุระอะไรเหรอครับ?
เงามืดคราวก่อน ทำให้พวกเขาหวาดกลัวมาจนถึงวันนี้
มาหาเจ้าของอย่างพวกคุณเพื่อพูดคุยธุรกิจ ฉินเฟิงกล่าว
เชิญทางนี้พี่ชาย
ชายที่มีรอยสักรูปแมงป่องโบกมือ ปล่อยให้ฉินเฟิงขึ้นไปชั้นบน
เมื่อฉินเฟิงเดินขึ้นไป ชายที่เคยขวางเขาไว้ก่อนหน้านี้ตกใจกลัวจนขาอ่อนทรุดลงกับพื้น พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ นี่ใครกัน? ลูกสมุนคนใหม่ของพี่ต้าตาวเหรอ? ทำไมพวกนายถึงได้กลัวขนาดนี้?
ยังจะลูกสมุนของพี่ต้าตาวอีก ตำแหน่งนี้ พวกเรารวมทั้งพี่ต้าตาวก็ไปยั่วยุไม่ได้
มีคนพูดกับชายคนนั้น
คุณมีปัญหาใหญ่แล้ว คุกเข่าลงตรงนี้เถอะ บางทีเขาอาจรู้สึกถึงความจริงใจของคุณและปล่อยคุณไป ถ้าไม่อย่างนั้นศพจะลอยอืดกลางทะเล คุณเชื่อไหม?
