ดนัยกฤตไม่พูดยังจะดีซะกว่า พอพูดออกมาแล้วมันเท่ากับเป็นการจุดระเบิดจุดสำคัญของธิชาเข้าให้
เธอเบื่อที่สุดกับคำพูดของดนัยกฤตที่ใช้ความเป็นผู้ใหญ่พูดกับเธอ
ฝั่งหนึ่งก็กิเลสตัณหากลับ อีกฝั่งก็คิดเองเออเองว่าเป็นผู้ใหญ่ทางฝั่งเธอ ไหนจะมีเรื่องที่ได้เปรียบขนาดนี้ล่ะ!
ธิชาส่งเสียงฟืดฟาดในจมูก พลางเชิดปลายคางและพูดดูถูกกลับ ขอโทษอะไรกัน แล้วฉันพูดผิดตรงไหน? ดนัยกฤตถ้าไม่ใช่ว่าคุณเผลอหลุดปากพูดออกไป ก็คงไม่สร้างความบาดหมางระหว่างเราสองคนแม่ลูก คุณมันก็ไอ้คนจอมวางแผนชั่วๆ คนหนึ่ง!
……
อารมณ์ของธิชาไปถึงจุดจุดหนึ่งแล้ว ถ้ายังไม่เดินออกไปเธอก็ยับยั้งชั่งใจไว้ไม่ได้แล้ว ดังนั้นเมื่อเธอพูดประโยคสุดท้ายจบแล้วก็วิ่งเหยาะๆ ขึ้นลิฟต์ไป
เธอใกล้มาถึงชั้นหนึ่งแล้ว ดนัยกฤตก็วิ่งลงบันไดตามมาติดๆ พร้อมทั้งคว้าข้อมือเอาไว้ และเอาร่างกายที่รูปร่างใหญ่โตขวางทางเธอเอาไว้
ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาตีหน้าเครียด น้ำเสียงก็ดูเย็นยะเยือกดังป่าลึก คุณด่าใครว่าเป็นจอมวางแผนชั่วๆ?
ธิชากลอกตามองบน ทำไม คุณดนัยกฤตยังรู้สึกโดนฉันด่าแล้วยังไม่จุใจเหรอ? คำว่าจอมวางแผนชั่วๆ ก็คือเอาไว้ใช้พรรณนาสัตว์ร้ายในคราบมนุษย์อย่างคุณไม่ใช่เหรอ ทั้งระยะความสนิทสนมแบบลับๆ กับแม่ของฉัน พออีกด้านหนึ่งก็มายั่วฉันอีก แต่คุณกล้าพูดเรื่องของฉันกับธาวินให้เธอฟัง! ดนัยกฤตคุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณมันเลวทรามที่สุดแล้ว!
ธิชาดูโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เรื่องของเธอกับธาวินเดิมก็ถูกกดดันจนหนักหน่วงอยู่ในใจอยู่แล้ว ช่วงก่อนนี้ก็ก่อเรื่องขึ้นจนดังไปกระฉ่อนทั่วทั้งเมืองจนเรื่องยังไม่สงบลงเลย พอตอนนี้ณิชานาฎรู้เรื่องนี้แล้ว ยังพูดคำพูดแรง ๆ ใส่เธออีก
เธอคิดไม่ออกจริง ๆ นอกจากดนัยกฤตแล้วจะมีใครหน้าไหนไปฟ้องณิชานาฎ เวลานั้นก็เอาความรับผิดชอบทั้งหมดโยนไปที่ตัวของเขาทันที
ทว่าดนัยกฤตกลับแสยะยิ้มมุมปาก ในรอยยิ้มสื่อความหมายเย็นชาออกมาเล็กน้อย
เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง พร้อมทั้งบีบข้อมือของธิชา ท่าทางเหมือนกับนกอินทรีแก่ที่กับจับเจ้าลูกไก่ตัวน้อยจากนั้นก็ฉุดเธอให้ขึ้นไปที่รถยนต์ของตนเอง
ธิชากระโจนไปทางประตูเพื่อต้องการจะหนีออก ทว่าถูกฝ่ามือใหญ่ของเขาคว้าเอวเอาไว้ พลางดึงตัวกลับมาอย่างง่ายดาย
ศูนย์ถ่วงของเธอไม่คงที่ ท้ายทอยชนเข้ากับแผงอกของเขา ชนจนศีรษะเริ่มมึนงง
ดนัยกฤตตกลงคุณจะเอายังไงกันแน่ คุณยังคิดว่าชีวิตฉันยังยุ่งไม่พอหรือยังไง คุณรู้หรือเปล่าที่คุณจับฉันยัดมาในรถ ถ้าคนของธาวินเห็นเข้า ฉันก็ต้องซวยอีกแล้ว…
เธอเอื้อมมือไปลูบคลำท้ายทอยที่ไปหัวชนจนเจ็บ ด้วยสีหน้าโกรธเคือง
ชายหนุ่มทำหน้าเครียด และไม่มีร่องรอยเหมือนกว่ากำลังหาเรื่องแกล้งเธออยู่ นี่คุณได้ยินกับหูมาหรือเปล่าว่าผมเป็นคนพูดเรื่องนี้กับณิชานาฎ?
เธอแทบไม่คิดเลยสักนิด นอกจากคุณแล้วจะมีใครพูดล่ะ ณิชานาฎอยู่แต่ที่โรงพยาบาลไม่สามารถไปเจอกับใครคนไหนได้!
เขาเม้มริมฝีปากเอาไว้ พร้อมทั้งหรี่ตาลง พลางยื่นมือออกไปบีบปลายคางของเธอ นี่คุณโง่หรือเปล่าเนี่ย? คุณฉีดยาคุม แล้วณิชานาฎเห็นทุกอย่างกับตาเองทั้งหมด บวกกับความสัมพันธ์เรื่องพรรค์นั้นของคุณกับธาวิน นี่คิดว่าแม่ของคุณตาบอดหรือไงกัน? เรื่องพรรค์นี้มันผ่านมาตั้งหลายปีแล้วจะไม่ระแคะระคายหูบ้างเลยเหรอ?
ธิชาสีหน้าแข็งทื่อ การที่เขาวิเคราะห์ออกมาแบบนี้ก็ถือว่าไม่ผิดเลย
บางทีณิชานาฎก็เคยได้ยินข่าวลือมาบ้าง คงสงสัยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ก็แค่กลัวว่าจะทำให้เสียความรู้สึกต่อกันเลยไม่ได้พูดออกมา วันนี้มาเห็นใบเสร็จที่เธอเอาไปจ่ายค่าฉีดยาคุมกับตาแล้ว ถึงอดพูดออกมาไม่ได้…
เธอหดหู่ใจอยู่บ้าง เลยรู้ตัวว่าตนเองพูดแรงไปบ้าง พลางหดไหล่ลง จนน้ำเสียงเริ่มอ่อนข้อลงไปเยอะ
คุณ ไม่ได้เป็นคนพูดออกมาจริงๆ ใช่ไหม….
เขาพูดเยาะเย้ยกลับอย่างเย็นชาใส่ เรื่องที่สมคบกันระหว่างคุณกับธาวิน ที่ตาไม่บอดต่างก็เดากันได้ ธิชาเอ๋ยธิชา คุณเห็นว่าผมเป็นตัวอะไร? มาด่าผมเนี่ย? ผมช่วยชีวิตคุณมาหลายครั้งหลายคราแล้ว คุณติดหนี้บุญคุณผมไว้ตั้งหลายครั้ง แต่ไม่รู้สึกซาบซึ้งใจสักนิด แถมยังกล้าอ้าปากด่าผมเป็นฉอด ๆ หรือคุณคิดว่าผมอดใจไม่ไหวที่จะแตะต้องคุณงั้นสิ หือ?
ธิชาตื่นตระหนกกับสายตาที่เป็นศัตรูที่เขาแสดงออกมา จนเธอหดไหล่ลงไปเยอะ
เธอรู้สึกสับสนอยู่ในใจ เหมือนตนเองรู้ตัวว่าแสดงกิริยาต่อเขา….ไม่ค่อยดีจริง ๆ
ดนัยกฤตจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ ขนาดธาวินเองยังกลัวเขาอยู่บ้าง
ถ้าไปยั่วยุให้เขาโกรธขึ้นมาจริงๆ การที่เขาจะขับรถชนเธอให้ตายมันยังง่ายกว่าชนกระต่ายตัวหนึ่งให้ตายเสียอีก
ธิชาก็ทำตัวให้ถูกต้องกับสถานการณ์ พลางยิ้มหวานอย่างเขินอายและหัวเราะออกมา จนตัวสั่น เอ่อคือ อะไรนะ ฉัน ฉันโดนณิชานาฎของฉันพูดมาไม่กี่ประโยค เลยทำให้อารมณ์ไม่ดีก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเลี่ยงได้ คุณดนัยกฤตเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ คงไม่คิดบัญชีกับผู้น้อยแบบฉันอย่างนี้ใช่ไหม….
ดนัยกฤตมองท่าทีของเธอที่แสร้งทำเป็นเชื่อฟังจากการสำนึกผิดแล้ว สีหน้าที่คร่ำเครียดอยู่ถึงกับหัวเราะแห้ง ๆ ออกมา
มือทั้งสองของเขาบีบไหล่ที่กำลังสั่นเล็กน้อยของเธอเอาไว้ แต่ลงแรงค่อนข้างหนักพอตัว
บังเอิญเสียจริง วันนี้ฉันก็อารมณ์ไม่ดี อยากจะคิดบัญชีกับเด็กน้อยผู้โง่เขลาอย่างคุณสักที…
ธิชาถึงกับตัวอ่อนปวกเปียกลงทันที งั้นฉันขอโทษคุณก็จบแล้วใช่ไหม ฉันเข้าใจคุณผิด พลั้งปากไปหน่อย ฉันผิดไปแล้ว…
ดนัยกฤตหรี่ตามอง พร้อมทั้งเริ่มคิดบัญชีอย่างจริงจัง ผมช่วยคุณกับญาณินไว้หนึ่งครั้ง ตอนที่คุณโดนจับตัวไปผมก็ช่วยคุณ ถือว่าเป็นครั้งที่สอง เงินค่าคุ้มครองถือว่าเป็นครั้งที่สาม บวกกับครั้งที่แล้วที่ผมปล่อยคุณกลับไป ตอนที่คุณแก้ผ้าล่อนจ้อนแล้วมานอนอยู่ใต้ร่างกายของผม ผมก็ไม่ได้เอาคุณ…ถือว่าเป็นความเมตตาอันใหญ่หลวงไหม? คุณพูดเอาเองเลยว่าคุณติดหนี้บุญคุณผมมาแล้วกี่ครั้ง
ไหล่ที่ผอมแห้งของธิชาถูกเขากดเอาไว้
เธอเองก็ไม่กล้าขยับตัวมั่ว ๆ เกรงว่าเขาจะใช้แรงบีบหัวไหล่ของเธอให้แหลกคามือ
เธอเม้มริมฝีปากเอาไว้ สีหน้าน้อยใจ แล้วจะเหมารวมกันแบบนี้ได้เหรอ ตอนที่คุณอยากจะบันคับให้มีอะไรกันกับฉัน แล้วกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นั้นแค่คิดว่ามีความเป็นมนุษย์อยู่ไง…
เธอจ้องนัยน์ตาลึกซึ้งอันคมกริบของดนัยกฤต ทำได้แค่พูดออกไปอย่างประนีประนอม แต่ว่าคุณก็ช่วยฉันมาสามครั้งจริง ๆ ฉันติดหนี้บุญคุณสามครั้ง
ในที่สุดดนัยกฤตก็ยอมผ่อนแรงที่มือแล้ว เพื่อปล่อยไหล่อันเบาะบางของเธอ
ทว่าไม่เกินชั่วอึดใจ ความอบอุ่นที่อยู่บนฝ่ามือของเขาก็วางตรงหน้าท้องของเธอ อีกทั้งยังมีแนวโน้มจะเขยิบขึ้นด้านบ้านเรื่อย ๆ
ธิชาตัวแข็งทันที มือเล็ก ๆ ทั้งสองสองข้างรีบห้ามเขาเอาไว้ พร้อมทั้งส่งเสียงห้ามปรามออกมา อย่า อย่าทำแบบนี้ มีอะไรก็คุยกันดี ๆ ….
มือของดนัยกฤตไม่ได้เขยิบขึ้น ได้แค่จับตรงเอวนุ่มๆ ของเธอ พร้อมทั้งเคล้นคลึงเบาบ้างหนักมือบ้าง
ธิชาเองก็ไม่รู้ว่าตนเองเป็นอะไรไป เหมือนว่าเริ่มมีอาการตัวร้อน ร่างกายยิ่งอ่อนปวกเปียกไปทุกทีๆ ยิ่งร้อนผ่าวขึ้นเรื่อย ๆ ฝ่ามือของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นความอ่อนไหวอย่างเต็มเปี่ยม….
ดนัยกฤตเอนตัวเข้าหาเล็กน้อย พลางขบเม้มติ่งหูอันอ่อนนุ่มของเธอ พลางใช้น้ำเสียงแปร่งหูแสดงความโหดร้ายออกมาจนเห็นได้ชัด
รู้จักกับคุณมาตั้งหลายครั้งแล้ว ผมก็ถือว่ามองคุณออกแล้ว คุณนี่ช่างโง่จริงๆ เลย ปล่อยให้อยู่สุขสบายไม่ชอบ แต่กลับไปเป็นเมียน้อยให้อับอายขายหน้าอยู่ข้างกายธาวินอย่างสุขสมใจ ไม่เป็นไร ผมเองก็รู้สึกไม่สนุกในการที่ต้องไปบีบบังคับคุณ
แต่ว่า น้ำเสียงของเขาแสดงการหัวเราะออกมาอย่างชัดเจน คุณต้องใช้หนี้บัญชีที่คุณติดหนี้ผมเอาไว้ให้หมด
ธิชารับรู้ความหมายของเขาที่สื่อสารออกมาอย่างชัดเจนแล้ว….
จนใบหน้าเธอแดงก่ำ และถามกลับอย่างอ่อนแรง คุณจะคิดบัญชียังไง?
เขายิ้มมากกว่าเดิม ให้คุณสองทางเลือก ทางเลือกที่ 1คือครั้งเดียวแล้วล้างบัญชีไปเลย คือคุณมานอนกับผมหนึ่งคืน ส่วนเรื่องนอนยังไงนั้น รายละเอียดท่วงท่าต่างๆ คำพูดผมถือว่าศักดิ์สิทธิ์ที่สุด
ใบหน้าของธิชาเริ่มแดงระเรื่อขึ้นมา นัยน์ตาทอประกาย เธอเม้มริมฝีปากเอาไว้ จากนั้นก็พูดอย่างคับแค้นใจ เรื่องนี้ไม่ได้…งั้นทางเลือกที่สองคืออะไร?
ทางเลือกที่สอง คุณถึงขั้นติดหนี้บุญคุณผมมา3ครั้ง งั้นก็ต้องช่วยผมทำธุระอยู่สามครั้งกลับคืน ไม่สามารถต่อรองได้
ธิชาคิดไม่ออกว่าตนเองนั้นสามารถช่วยดนัยกฤตทำเรื่องอะไรได้ พลันรู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันที
เธอกะพริบตาไปมา พลางใช้ฟันกัดริมฝีปากล่าง ทั้งสามเรื่องที่คุณพูดไม่เกี่ยวข้องกับการใช้ร่างกายในการแลกเปลี่ยน สรุปง่ายๆ คือ คุณไม่สามารถแตะต้องฉันได้ และไม่สามารถวางแผนอะไรกับฉันอีก เรื่องอื่นๆ นอกจากการทำผิดกฎหมายหรือทำร้ายคน ฉันยอมตกลงกับคุณ….
