รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า – บทที่ 75 สาวน้อย​ผู้ร้ายกาจ แม้แต่​ท่านดนัยยังกล้าดุใส่

บทที่ 75 สาวน้อย​ผู้ร้ายกาจ แม้แต่​ท่านดนัยยังกล้าดุใส่

หลังจากที่ธิชาถูกไพลินกรอกยาใส่ ก็มีเลือดออกเป็นระยะ ๆ มาเป็นเวลาประมาณหกเจ็ดวันแล้ว

ในตอนแรกเลือดไหลเป็นจำนวนมาก จากนั้นก็ค่อย ๆ ลดลง ด้วยความที่สูญเสียเลือดมากจนเกินไป สีหน้าของเธอจึงซีดเซียวเป็นเวลาหลายวัน

ดนัยกฤตสังเกตอยู่ตลอดเวลา จึงเร่งรัดให้นักโภชนาการบำรุงให้สุขภาพเธอแข็งแรงโดยเร็วที่สุด

ดังนั้นบนโต๊ะอาหารทุกมื้อจึงเต็มไปด้วยอาหารหลายชนิดที่ช่วยบำรุงธาตุหยินและบำรุงเลือดในร่างกาย

ในช่วงแรกธิชายังคงเชื่อฟังและให้ความร่วมมือ ทางห้องครัวทำอะไรเธอก็กินอะไร

หลังจากผ่านไปหลายวันเธอก็ทนไม่ได้อีกต่อไป ถึงแม้ว่าอาหารที่ใช้สมุนไพรจะบำรุงร่างกาย แต่รสชาติของยาสมุนไพรที่อยู่ในนั้นก็มีเข้มข้นมาก

เช่นเดียวกับซุปในคืนนี้ พอเปิดฝาออกก็มีกลิ่นยาที่แรงโชยออกมา ทำให้เธอดื่มไม่ลงจริงๆ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นแล้วหนีออกจากห้องอาหารไป

คิดไม่ถึงว่าดนัยกฤตจะถือซุปวิ่งตามออกมาด้วย

พอตามเธอมาถึงที่ห้องรับแขก เขาก็กั้นร่างเล็กของเธอไว้ที่มุมของโซฟา

บรรดาหัวหน้าแก๊งคงจะมาที่นี่บ่อย จึงคุ้นเคยกับหน้าตาดี ยามหน้าบ้านจึงปล่อยพวกเขาเข้ามาโดยง่าย พอเดินมาถึงหน้าประตูห้องรับแขก พวกเขาก็เห็นฉากของธิชาถูกดนัยกฤตกดไว้ใต้ร่างและกำลังหยอกล้ออยู่——

ชายวัยกลางคนหลายคนตกตะลึงไปสักพัก อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าตนเองเข้าผิดห้องหรือเปล่า

ท่านดนัยเป็นถึงผู้ที่มีอำนาจสูง แต่ในเวลานี้เขากลับกดหญิงสาวที่บอบบางและสวยงามไว้ใต้ร่างเขา อีกทั้งหญิงสาวยังคงกรีดร้องและพึมพำอะไรบางอย่างไม่หยุด

ภาพนี้ทำให้พวกเขานึกถึงภาพยนตร์เรทอาร์ แต่ละคนรีบหันไปมองทางอื่นพร้อมกัน บางคนกระแอมเบา ๆ บางคนพึมพำออกมาว่าไม่เห็นและไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

ธิชาสะดุ้งตกใจกับการปรากฏตัวของชายแปลกหน้าหลายคน สีหน้าของเธอเปลี่ยนจากซีดเผือดเป็นแดงก่ำทันที

เธอจับเสื้อของดนัยกฤตไว้โดยไม่รู้ตัว ก่อนจะถามด้วยเสียงต่ำ  พวกเขาเป็นใครคะ … 

เห็นได้ชัดว่าดนัยกฤตเองก็รู้สึกประหลาดใจมากเช่นกัน เขาก็รีบเอื้อมมือไปจัดเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อย จากนั้นก็พลิกตัวแล้วนั่งลงบนโซฟาอย่างมั่นคง ก่อนจะเอื้อมแขนยาวออก​ไป​กอดไหล่เธอไว้

หนึ่งในคนที่เข้ามายิ้มแหย แล้วพูดว่า  พวกเราต้องขอโทษที่มารบกวนนะครับ ดึกขนาดนี้แล้ว รบกวนท่านดนัย‘ทำงาน’แล้ว แต่พวกเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะครับ ปกติคฤหาสน์ของท่านดนัยไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย พวกผมคิดไม่ถึงว่าครั้งนี้จะโชคดีได้เจอเข้า มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ครับ เชิญท่านดนัย‘จัดการธุระ’ให้เสร็จก่อนก็ได้ครับ เสร็จธุระแล้วค่อยเรียกพวกเราเข้ามา 

ผู้ชายอีกหลายคนพากันหัวเราะอย่างคลุมเครือ

ทั้งที่ดนัยกฤตรู้ว่าพวกเขากำลังหยอกล้อ แต่เขาก็ไม่รู้สึกอารมณ์เสียเลย เขาแค่โอบเอวของธิชาไว้แล้วพูดแนะนําอย่างไม่ปกปิด  ในเมื่อเห็นแล้ว ก็ไม่ต้องเกรงใจ วันนี้ผมจะแนะนําให้ทุกคนได้รู้จัก นี่คือธิชา คนรักคนใหม่ของฉัน 

เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้มีความสนิทสนมกับดนัยกฤตมาก พวกเขาจึงหัวเราะและพูดหยอกล้อขึ้นมา

 ที่แท้ก็พี่สะใภ้คนโปรดของพี่ดนัยนี่เอง พวกเราขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ 

 แน่นอนสิ หน้าตาสวยขนาดนี้ อีกทั้งยังดูฉลาดมากด้วย ไม่แปลกใจเลยที่ท่านดนัยจะรักใคร่ถึงเพียงนี้ ถึงขั้นซ่อนไว้ในบ้านไม่ยอมที่จะพาออกไปให้ใครได้เห็น 

หลังจากถูกพวกเขาหยอกล้อ ใบหน้าของธิชาก็แดงราวกับลูกพีชสุกแล้ว

เธอทั้งอายทั้งหงุดหงิด แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อหน้าคนกลุ่มนี้ ดังนั้นเธอจึงยื่นนิ้วออกหยิกเอวของดนัยกฤตอย่างแรง

เธอหยิกเขา เพราะหวังว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไป

แต่ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดเลย ยิ่งเธอหยิกเขาแรงมากเท่าไหร่ แขนของเขาก็จะยิ่งกอดรัดแน่นขึ้นเท่านั้น

ธิชารู้สึกเขินจนทำตัวไม่ถูก แล้วกัดฟันกรอดถลึงตามองเขานิ่ง

แต่ดนัยกฤตกลับยิ้มอย่างชั่วร้าย ลูบเอวบางอันอ่อนนุ่มของเธอด้วยมือฝ่ามือใหญ่ และขู่ด้วยเสียงทุ้มต่ำ  หยิกจนติดใจแล้วใช่ไหม ลองหยิกผมอีกครั้งสิ เชื่อไหม ผมจะแข็งขืนให้คุณดู 

มือของธิชาชะงักไป เธอเกือบจะตะโกนออกมา

เธอเอาแต่เขินอาย จนไม่รู้ว่าสถานที่ที่เธอหยิกเขานั้นต่ำไปหน่อย ตรงบริเวณด้านล่างของเอว

เธอเหลือบมองลงมาตามสัญชาตญาณ จึงเห็นว่าอยู่ตรงใต้ท้องน้อยของเขา

แล้วได้เห็นก้อนจุกใหญ่ตรงเป้ากางเกงพอดี…

เธอเขินจนรีบยกมือขึ้นทุบตีเขา แล้วตะโกนใส่เขาด้วยความเขินปนโมโห  ปล่อยฉันนะ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้คุณดนัยกฤต! คุณยังมีแขกมาหาก็ต้อนรับพวกเขาดีๆ แล้วปล่อยให้ฉันขึ้นไปข้างบนก่อน! 

น้ำเสียงของเธอทั้งดื้อรั้นและก้าวร้าว

กลุ่มชายวัยกลางคนพากันปรบมือและหัวเราะจนกุมหน้าท้อง

 ผมนึกว่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยงามน่าทึ่งมากขนาดไหนถึงทำให้ท่านดนัยของเราตกหลุมรักได้ขนาดนี้ คืนนี้มาได้เห็น ที่แท้ก็เป็นแม่สาวน้อยแสนร้ายกาจที่ยากจะประเมินได้ แม้แต่ท่านดนัยยังกล้าที่จะดุ ช่างหายากที่สุดในรอบศตวรรษเลย ฮ่าๆๆๆ 

ดนัยกฤตหรี่ตาลง แล้วจ้องไปที่เธอนิ่ง

ไม่รู้ว่าเขาขี้เล่นมากเกินไป หรือตั้งใจจะประกาศความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาให้ลูกน้องเหล่านี้ได้รู้กันแน่

ชายหนุ่มบีบคางของเธอด้วยท่าทีเอ็นดู  ทำให้ทุกท่านต้องหัวเราะแล้ว เธอยังเด็ก ไม่รู้เรื่องอะไรมากเท่าไหร่ แล้วยังถูกผมเอาใจ จนเริ่มเอาแต่ใจไปหน่อย 

ยิ่งธิชาคิดจะหลบหนี เขาก็ยิ่งตบก้นของธิชาโดยไม่สนใจว่าในห้องยังมีคนอื่นอยู่ เสียงตบยังดังมากด้วย เธออายจนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ ความ

เขาขู่เสียงเข้ม  จะดื่มซุปชามนี้เอง เดี๋ยวผมจะมาเช็กทีหลัง ถ้ายังมีเหลือ พรุ่งนี้ก็อย่าหวังว่าจะลุกจากเตียงได้เลย 

ธิชาแทบอยากจะร้องไห้ เขาอุตส่าห์ปล่อยเธอไปสักที เธอรีบก้มหน้าก้มตาวิ่งขึ้นไปชั้นบนโดยที่ในมือยังถือถ้วยซุปไว้

เธอจะมีอารมณ์มาดื่มซุปได้ยังไง นอนอยู่บนเตียงด้วยเขินอาย ไม่อยากเงยหน้าขึ้นอีก

แต่จู่ๆ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา เธอหยิบขึ้นมาดู ก็ต้องตกใจทันทีที่คำว่า  พี่ชาย  ปรากฏตรงหน้าจอ

 

รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า

รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า

Status: Ongoing

ตอนอายุ8ปี เธอคอยตามก้นคุณชายธาวิน ตระกูลธนาภูวนัตถ์ อยู่ร่ำไป ธาวินประคบประหงมเธอดั่งไข่ในหิน ธิชานึกว่าเขาจะทำเช่นนี้ตลอดไป แต่ต่อมา……คืนวันที่เธออายุครบ18ปี …..เรื่องราวกลับแปรเปลี่ยน เธอกลายเป็นของเล่น เป็นลูกไก่ในกำมือคุณชายธาวิน ซึ่งโดนย่ำยีศักดิ์ศรีอย่างไม่สนใจไยดี ธิชานึกว่าเธอจะไม่มีวันได้ตื่นจากฝันร้ายครานี้ จนกระทั่งเธอได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง…… ชายผู้นั้นเหมือนดั่งชายขี่ม้าขาว ความรักดั่งกุหลาบซ่อนหนามที่มอบให้กับเธอ ทำให้ชีวิตของเธอกลับตารปัตร….

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท