อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม – บทที่ 555 อาวุธวิเศษระดับหก

บทที่ 555 อาวุธวิเศษระดับหก

ไม่ช้า ก็มีคนของเผ่าเทียนเฟิ่นอีกกลุ่มหนึ่งล้อมรอบเข้ามาอีก

ระหว่างการฆ่าฟัน กู้ชูหน่วนเห็นเย่จิ่งหานถูกรองหัวหน้าเผ่าซือคงสะเทือนได้รับบาดเจ็บโดยบังเอิญ ร่างกายดำไปกว่าครึ่งซีก ไอดำอันน่ากลัวผุดขึ้นมาไม่หยุด

สีหน้าของเย่จิ่งหานซีดขาว ลมปราณหล่อเลี้ยงร่างกายไม่เพียงพอ แต่เขาก็ยังรับมือกับรองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่หยุด ไม่ให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงเข้าใกล้พวกเขาได้แม้แต่ครึ่งก้าว ยั่วยุจนทำให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงเกิดความคิดที่จะฆ่าขึ้น คิดจะสังหารเย่จิ่งหานก่อน แล้วค่อยกำจัดพวกเขาทีละคน

กู้ชูหน่วนกล่าว “ไป๋จิ่น เจ้าไปช่วยเย่จิ่งหาน”

“เจ้าค่ะ……”

มีไป๋จิ่นเข้าร่วม แรงกดดันของเย่จิ่งหานก็ลดลงไปหน่อย

รองหัวหน้าเผ่าซือคงรวมพลังที่ฝ่ามือจนเป็นหมอก ปล่อยถล่มไปทางไป๋จิ่น

เย่จิ่งหานกล่าวด้วยน้ำเสียงรีบร้อน “ระวังไอหมอกมีพิษ”

ไอหมอกสีดำปะทะเข้ากับหอกน้ำแข็งอันแข็งแกร่งทนทานของไป๋จิ่น หอกน้ำแข็งกลับละลายกลายเป็นน้ำสีดำไปโดยตรง

หากไม่ใช่เพราะเย่จิ่งหานเตือน เกรงว่านางก็คงถูกหมอกดำทำร้ายไปแล้ว

เมื่อมองรอบๆตรงสถานที่ที่อบอวลไปด้วยหมอกดำ ต้นไม้ใบหญ้า กระทั่งกำแพงหินก็กลายเป็นน้ำสีดำไปหมดแล้ว

หอกน้ำแข็งของนางเป็นอาวุธวิเศษชั้นยอดที่หัวหน้าเผ่าหล่อหลอมขึ้นในตอนนั้น แม้ว่าจะเป็นเพียงรูปมายาแปลงที่แยกออกมาจากหอกน้ำแข็ง พลานุภาพก็มองข้ามไม่ได้ คนธรรมดาก็ยากที่จะทำลายได้ แต่รองหัวหน้าเผ่าซือคงกลับทำลายได้อย่างง่ายดายโดยคาดไม่ถึง

ศักยภาพของเขาอยู่ถึงระดับใดกันแน่

รองหัวหน้าเผ่าซือคงกล่าว “หอกน้ำแข็งของเจ้าไม่เลวก็จริง แต่……ใช้เงามายาเหมือนว่าจะไม่เพียงพอยังห่างอีกไกลสินะ”

“เหอะ……ท่านอยากเห็นหัวใจแห่งหอกน้ำแข็งที่แท้จริงไหมล่ะ?”

“เย่จิ่งหานเทพสงครามในตำนานที่ชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่ว ศักยภาพความแข็งแกร่งสูงถึงขั้นสูงสุดระดับหกเต็มๆ มองดูในโลก ก็มีไม่กี่คนที่จะเป็นคู่ต่อกรได้ วันนี้ที่ได้เห็น ก็แค่เท่านี้ หากว่าเย่จิ่งหานเป็นเหมือนดั่งคำร่ำลือนั้นจริงๆ เป็นยอดฝีมือขั้นสูงสุดระดับหก พวกเจ้าสองคนร่วมมือกัน ข้าก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้จริงๆ น่าเสียดาย……แม้ว่าเจ้าจะมีอาวุธวิเศษชั้นยอดอยู่ในมือ และมีวิทยายุทธเลิศล้ำไม่ธรรมดา ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า”

รองหัวหน้าเผ่าซือคงทั้งดูถูก ทั้งผยอง ทั้งยังมีความสงสัยเล็กน้อย

ต่อสู้กับเย่จิ่งหานมาหลายปีขนาดนั้น แม้ว่าร่างกายของเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ ศักยภาพก็ไม่น่าจะมีเพียงเท่านี้ซึ่งแตกต่างกันมาก

แต่ตอนนี้ ศักยภาพของเขาอย่างมากก็มีเพียงแค่ขั้นกลางระดับห้าเท่านั้น

เย่จิ่งหานหัวเราะอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง “วิทยายุทธของข้าในตอนนี้ อยากจะฆ่าเจ้าก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้”

หากไม่ใช่เพราะกู้ชูหน่วนดูดพลังของเขาไปมากมายขนาดนั้น วันนี้ยังจะปล่อยให้เขาพูดไร้สาระเป็นกองอยู่ตรงนี้ได้หรือ

สิ้นสุดคำพูดของเย่จิ่งหาน ขลุ่ยหยกขาวเปลี่ยนจากหนึ่งเป็นสอง สองเป็นสี่ สี่เป็นแปด แปดเป็นสิบหก……

ก่อตัวเป็นวงกลมวงหนึ่ง ล้อมรอบรองหัวหน้าเผ่าซือคงไว้ตรงกลาง

แรงสังหารอันมหาศาลจากขลุ่ยหยกขาวยิงไปทางรองหัวหน้าเผ่าซือคง พลังอันน่าสะพรึงกลัวนั่น ทำให้คนในเหตุการณ์จำนวนไม่น้อยสั่นเทา

“บาดเจ็บหนักจนใกล้ตาย ยังจะมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้อีก ไม่เสียแรงที่เป็นเทพสงครามอย่างแท้จริง การสังหารวันนี้ ก็เริ่มจากท่านเถอะ”

รองหัวหน้าเผ่าซือคงรวบรวมกำลังภายใน หมอกดำกลายเป็นมังกรดำทีละตัว พร้อมด้วยเสียงคำรามของมังกรที่ดังสนั่นฟ้า พุ่งทะยานไปทางขลุ่ยหยกขาว

ดวงตาของไป๋จิ่นเย็นชาทันที และไม่รู้ว่านางทำอย่างไร หอกน้ำแข็งที่แวววับทั้งอันค่อยๆโผล่ออกมาจากร่างกายของนาง ลอยอยู่ในอากาศ ทันทีที่หอกน้ำแข็งออกมา อากาศโดยรอบก็เย็นลงในพริบตา ลูกศิษย์เผ่าเทียนเฟิ่นที่พลังอ่อนแอก็กุมร่างกายของตัวเองไว้ หนาวเย็นจนสั่นสะท้าน

สนามประลองเต็มไปด้วยหมอกสีขาวขมุกขมัวทั้งผืน และหมอกสีขาวก็หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ หนาแน่นจนพวกเขามองสถานการณ์เบื้องหน้าไม่ชัดเจน

“อาวุธวิเศษระดับหก”

ไม่รู้ว่าผู้ใดตะโกนออกมาจากฝูงชนเสียงหนึ่ง จากนั้นทั้งหมดก็เป็นเสียงสูดหายใจด้วยความตกตะลึง

อาวุธวิเศษระดับหก ถึงแม้จะหาทั่วทั้งแผ่นดินใหญ่ก็มีไม่กี่อันนี่นา ไป๋จิ่นมีอาวุธวิเศษระดับหกได้อย่างไรกัน?

ทันทีอาวุธวิเศษหอกน้ำแข็งออกมา พลังแห่งความเย็นยะเยือกอันแข็งแกร่งเป็นที่สุดก็แผ่ซ่าน กักขังศักยภาพอันแข็งแกร่งของมังกรดำไว้

ขลุ่ยหยกขาวดังขึ้นเองโดยไร้คนเป่า เปล่งเสียงอันไพเราะออกมา

ลูกศิษย์ของเผ่าเทียนเฟิ่นแต่ละคนกุมศีรษะร้องคร่ำครวญเมื่อได้ยินเสียงขลุ่ย ทั้งยังมีบางคนที่ลงไปดิ้นอยู่กับพื้นไม่หยุดอีกด้วย

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม

Status: Ongoing

กู้ชูหน่วน เดิมทีเป็นอัจริยะแพทย์สาวยุคปัจจุบัน การข้ามภพหนึ่ง พาเธอย้อนเวลาไปที่ยุคโบราณที่ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนาม สิ่งที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงก็คือ เพิ่งจะมาถึงสถานที่แปลกหูแปลกตานี้แท้ๆ เธอก็ต้องเสียตัวให้กับชายแปลกหน้าอย่างไม่มีทางเลือก หลังจากมีการพัวพันซึ่งกันและกัน เดิมทีกู้ชูหน่วนคิดว่าแต่นี้ต่อไป ต่างคนต่างไป จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก สุดท้ายกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เย่จิ่งหานกลับคอยตอแยเธอไม่เลิก โชคชะตาฟ้าลิขิต เธอค่อยๆครอบครองใจของเย่จิ่งหานไปเรื่อยๆ จนทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์แห่งความรัก อย่างโงหัวไม่ขึ้น

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท