อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 665 หนังสือเลือด
“เจ้ารู้ไหมว่าทำไมอดีตฮ่องเต้ถึงแยกพวกเจ้าออกจากกัน? เพราะเผ่าเทียนเฟิ่นไล่ตามมาฆ่า เขากลัวว่าพวกเจ้าทั้งสองคนจะเป็นอันตราย ดังนั้นตอนที่พวกเจ้าคลอด ก็ปกปิดสถานะของพวกเจ้า ทำให้ชีวิตของพวกเจ้าเปลี่ยนแปลงแยกจากกันไป คนหนึ่งกลายเป็นน้องชายของอดีตฮ่องเต้ อีกคนหนึ่งกลายเป็นคุณหนูสามของจวนเฉิงเซี่ยง”
“เพื่อปกป้องพวกเจ้า อดีตฮ่องเต้ต้องหักห้ามใจตัวเอง ทั้งๆ ที่รู้ว่าลูกชายลูกสาวของตนเองอยู่ข้างกาย แต่เขาก็ไม่กล้ายอมรับ แต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากผ่านไปหลายสิบปี พวกเขากลับกลายเป็นสามีภรรยากัน ฮ่าๆ …..พี่น้องกันกลายเป็นสามีภรรยากัน ช่างเป็นสิ่งที่น่าขำที่สุดในใต้หล้าจริงๆ …..”
“เพียะๆ เพียะๆ ….”
กู้ชูหยุนเพิ่งพูดเสร็จ บนใบหน้าก็ถูกตบทั้งซ้ายขวา ทุกตบอย่างแรงอยู่หลายที
“หลายฝ่ามือนี้ใช้แรงอย่างสุดขีด กู้ชูหยุนถูกตบจนเลือดไหล แม้แต่ฟันหลายซี่ก็หลุดออกมาพร้อมเลือด”
เสียงกระหายเลือดที่เย็นชาและโหดเหี้ยมดังขึ้นอย่างเชื่องช้า ได้ยินชัดเจนภายในห้องทรมานลงโทษที่เงียบสงัด ทำให้ทุกคนที่ได้ยินต่างขนลุก
“หากกล้าพูดไปเรื่อยอีก ข้าจะทำให้เจ้าเสียใจที่เกิดมาบนใต้หล้านี้”
ชิงเฟิงเจี่ยงเสวียยืนตัวตรง ยืนรออยู่ด้านข้างอย่างนอบน้อม แม้แต่หายใจยังไม่กล้าหายใจแรง
ติดตามท่านอ๋องมาตั้งนานหลายปีขนาดนั้น หากพวกเขายังดูไม่ออกว่าท่านอ๋องโกรธ พวกเขาก็อยู่บนใต้หล้านี้อย่างไร้ค่าแล้ว
กู้ชูหยุนถุยเลือดสดในปากออกมา หัวเราะเย้ย พร้อมพูดขึ้นว่า “พวกเจ้าสั่งให้ข้าพูดเอง สิ่งที่ข้าพูดก็คือความจริง พวกเจ้าเป็นพี่น้อง…..”
“เพียะ……”
ฝ่ามือตบลงไปอีกครั้ง ร่างกายกู้ชูหยุนถูกตบจนกระเด็น อ้าปากกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง มองด้วยตาเปล่าเห็นใบหน้าของนางบวมขึ้นมาอย่างรวดเร็ว รอยฝ่ามือก็ชัดเจนอย่างมาก
หากไม่ใช่เพราะกู้ชูหน่วนพูดขึ้นว่า “เก็บชีวิตของนางไว้ก่อน”
เย่จิ่งหานคงจะฆ่านางแล้ว
กู้ชูหยุนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง หัวเราะอย่างสะใจ ราวกับความเจ็บปวดทรมานทั้งหมดที่ผ่านมาเมื่อกี้ เวลานี้ได้ถูกเอาคืนหมดแล้ว
“ต่อให้พวกเจ้าไม่ยอมรับ ยังไงพวกเจ้าก็เป็นพี่น้องกัน ฮ่าๆ …. พวกเจ้าเป็นพี่น้องกันไปตลอด”
กู้ชูหน่วนเดินเข้ามาใกล้ มองดูนางจากที่สูง ราวกับมองดูมดตัวหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าขอถามเจ้า หนังสือเลือดอยู่ที่ไหน?”
“อยู่ที่จวนเฉิงเซี่ยง ใต้เตียงหออวี้เยียน ตรงนั้นมีทางลับอันหนึ่ง”
ฝูกวงหายตัวไป เจี่ยงเสวียก็หายตัวไป ต่างมุ่งหน้าไปที่จวนเฉิงเซี่ยง
“เล่าเรื่องเกี่ยวกับแม่ทัพใหญ่เซียวมาอย่างครบถ้วน แน่นอนว่าหากเจ้าคิดอยากจะพูดโกหก ข้าก็ไม่มีความเห็น ยังไงคนที่เจ็บปวดก็ไม่ใช่ข้า ถูกอาจารย์ซ่างกวนมองเห็นก็ไม่ใช่ข้า”
“หากเจ้ากล้าให้อาจารย์ซ่างกวนเข้ามา ก็อย่าคิดที่จะได้รู้อะไรจากปากข้า”
“งั้นก็เชิญ”
กู้ชูหน่วนไม่กลัวว่านางจะไม่พูดความจริง เพราะนางมีวิธีรับมือกับนางอยู่แล้ว
แต่ประโยคที่พูดว่าพี่น้องกัน กลับทำให้นางไม่มั่นใจ ไม่รู้ว่ากู้ชูหยุน ตั้งใจแต่งเรื่องพูดไปเรื่อยเพื่อเอาคืน หรือว่าความจริงพวกเขาเป็นพี่น้องกัน
ข้ามภพมาถึงตอนนี้ นางยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของตนเองคือใคร
เห็นทีนางจะต้องถามพวกผู้อาวุโสของเผ่าหยกให้ดีๆ เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของนาง
“ข้าเปิดห้องลับได้อย่างไม่ได้ตั้งใจ แล้วก็เจอหนังสือเลือดของพระชายายู่ ตลอดจนสิ่งของอย่างอื่นของพระชายายู่ ในจดหมายเขียนไว้ว่ามุกมังกรทั้งเจ็ด อยู่ในหัวใจของแม่ทัพใหญ่เซียว อยากได้มุกมังกรออกมา จะต้องล้วงออกมาจากใจของเขา ข้าแปลกใจว่ามุกมังกรคืออะไร จึงไปที่จวนแม่ทัพ คิดไม่ถึงว่าแม่ทัพใหญ่เซียวเข้าใจผิดเห็นว่าข้าเป็นเจ้า แล้วเล่าให้ข้าฟังว่า ที่แท้เจ้าเป็นลูกสาวของพระชายายู่ ฮ่าๆๆ …..”
“เย่จิ่งหานเป็นลูกชายของพระชายายู่ แม่ทัพใหญ่เซียวก็เป็นคนบอกเจ้าหรือ?”
“ประมาณนั้น” แม่ทัพใหญ่เซียวไม่ได้พูดว่าอ๋องหานก็เป็นลูกชายของพระชายายู่ แต่ตามข่าวที่นางรู้มา อ๋องหานเป็นลูกชายของพระชายายู่
