บทที่ 392
เมื่อไหร่เธอร้องไห้ แดร์ริลมักหัวใจสลาย
เมื่อเขากล่าวจบ เสียงหัวเราะก็ดังสนั่นระงมขึ้นมา แม้แต่ วิเวียน คลาร์ก ยังเย้ย “ช่างน่าสนใจ ฉันเพิ่งจะบอกไปว่าเราไม่เซ็นลายเซ็นให้กับใครทั้งนั้น คุณไม่เข้าใจรึยังไง? ฉันไม่สนว่ามันจะเพื่อคุณหรือบุพการีของคุณที่เป็นคนขอลายเซ็น เราจะไม่เซ็นอะไรทั้งนั้น”
แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ เขายับยั้งความโกรธเคืองไว้ และกล่าว “ผมคือ…”
“ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใคร ได้โปรดถอยออกไป คุณกำลังขวางทางเรา” วิเวียนตอบอย่างหมดความอดทน เธอนั้นเพิ่งจะแสดงรอบแรกเสร็จและเธอนั้นเหนื่อยล้า
ใครบางคนจากฝูงชนอุทานออกมา “นั่นใช่ลูกเขยบ้านคนอื่นตระกูลลินดันรึเปล่า?”
“ทำไมขี้แพ้อย่างเขาถึงคิดว่าจะได้ลายเซ็น?”
คำเย้ยและถากถางช่างอักอ่วน เธอไม่สามารถจะทนต่อไปได้ เธอสะกิดแดร์ริล และกล่าว “สามีที่รัก เราไปกันเถอะ”
พวกเขาออกมาหาความสุขกันในวันนี้ ใครจะไปคาดคิดว่าการขอลายเซ็นจะออกมาเลวร้ายได้ขนาดนี้?
ควีนนี่โต้แย้ง และกล่าวเสียงดัง “แล้วยังไง หากเขาจะเป็นลูกเขยบ้านคนอื่น เขาก็ไม่ได้ไปขอพึ่งพาอะไรจากพวกคุณทั้งหมด”
ในสายตาควีนนี่แดร์ริลไม่เคยทำอะไรผิด เธอสามารถมีชีวิตอยู่ได้แม้ไม่มีลายเซ็น แต่จะไม่มีใครสามารถที่จะมาดูถูกสามีของญาติเธอได้!
“แดร์ริลเราไปกันเถอะ ฉันไม่อยากจะได้ลายเซ็นอะไรนั้นอีกต่อไปแล้ว” ควีนนี่ดึงตัวแดร์ริลออกไปในท่าทางขอภัย เธอไม่คิดว่าการขอลายเซ็นจะนำพามาสู่จุดนี้
แดร์ริลพยายามไม่สานต่อเรื่องราว เขายิ้มและพยักหน้า เขากำลังจะจากไป แต่วิเวียนกลับกล่าวว่า “คนยากจนมักจะมีข้อเรียกร้องที่สูง คุณก็คงจะต้องรอชาติหน้าถึงจะได้ลายเซ็นไปให้กับน้องสาวของคุณ!” วิเวียนเยาะเย้ย
ถึงเสียงจะไม่ดัง แต่แดร์ริลได้ยินชัดเจนแจ่มแจ้ง รอยยิ้มของเขาก็หายไปในทันที เขามองไปที่วิเวียนอย่างเย็นชาและกล่าว “เธอคิดว่าลายเซ็นของเธอนั้นมีค่ามากหรอ?”
“คุณพูดว่าอะไร?” วิเวียนหน้านิ่ว เธอเดินเข้ามาหาแดร์ริล ตัวเธอนั้นสูงกว่าแดร์ริลนิดหน่อยเพราะส้นสูงที่เธอใส่ เธอก้มมองลงมาที่แดร์ริลและกล่าว “ใช่ มันมีค่ามาก คนยากจนบ้านนอกอย่างคุณไม่ควรค่ากับการครอบครองลายเซ็นของเรา ถ้าหากฉันไม่เซ็นให้คุณในวันนี้? คุณจะทำอะไรได้?”
“สามีที่รัก ไปกันเถอะ มันไม่เป็นไรหรอก…” ลิลี่ดึงตัวแดร์ริลอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม วงETM เป็นศิลปินโด่งดัง มันไม่คุ้มค่าที่จะต้องไปต่อกรกับพวกเขา
แดร์ริลไม่ยอมขยับ เขาหัวเราะใส่วิเวียนและกล่าว “ผมไม่ได้จะแค่ขอลายเซ็นจากคุณในวันนี้ ผมจะทำให้คุณมาขอโทษญาติของผมด้วย”
เสียงเราะดังลั่นมาจากฝูงชน
เขาพูดจริงหรือ? เขาต้องการให้ ETM ขอขมา? เขาต้องบ้าไปแล้วแน่
ลิลี่หน้าแดง เธอสะกิดเขาอีกรอบ “สามีที่รัก เราไปกันเถอะ ขอร้อง”
“ใช่ หนูไม่อยากได้ลายเซ็นอีกต่อไปแล้ว” ควีนนี่กล่าวเสริมอย่างอ่อนโยน
