เมื่อผมโดนระบบครองร่าง – บทที่ 37 รองท้องก่อนเริ่มภารกิจ

บทที่ 37 รองท้องก่อนเริ่มภารกิจ

ฟางหนิงสงสัยมากว่าที่เจ้าระบบนี่บอกว่าตัวค่อนข้างใหญ่นั้นหมายความว่าอย่างไร

ดังนั้นเขาจึงรีบเปิดแผนที่ระบบขึ้นตรวจสอบ ปรากฏว่าใหญ่จริง!

ฟางหนิงมองเห็นเพียงตำแหน่งของสนามแห่งหนึ่งบนแผนที่กำลังปรากฏแถบสีเหลืองขนาดใหญ่ หากจะว่ากันในตอนนี้ฟางหนิงมองเห็นคุณนายจ้าวอาจารย์ปีศาจงูของเขาในระบบแผนที่ใหญ่สุดแล้ว แต่ว่าตำแหน่งใหม่ที่ปรากฏขึ้นกลับใหญ่กว่ามาก

ฟางหนิงตื่นตกใจ เขาพบว่าแถบสีเหลืองขนาดใหญ่ที่ปรากฏนี้ยังเจือจางและห่างชั้นกับความสว่างคุณนายจ้าวมากนัก

แต่หากพิจารณาอย่างละเอียด แถบสีเหลืองขนาดใหญ่นั้นกำลังเรืองแสงสว่างขึ้น เพียงแต่ความสว่างของมันเป็นไปอย่างแช่มช้า

ฟางหนิงงุนงง โพล่งปากถามออกไป “นี่มันอะไรกัน”

ระบบตอบกลับ “ปีศาจขนาดใหญ่นี้ยังปรากฏบนโลกของพวกเราไม่สมบูรณ์ มันกำลังพยายามที่จะจุติ ตอนนี้คงกำลังเจาะกำแพงข้ามผ่านทะลุเข้ามา”

ฟางหนิงรับคำ “อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว มันกำลังข้ามผ่านทะลุกำแพงเข้ามา ร่างกายจึงค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนโลกของพวกเรา ดังนั้นก็เลยทำให้แผนที่ระบบปรากฏออกมาเป็นอย่างนั้น”

ระบบรีบพูดต่อ “จะปล่อยปีศาจตัวนี้ไว้ไม่ได้ ถ้าจัดการมันได้ อาจทำให้ระดับเพิ่มขึ้นถึงเลเวล 15”

ฟางหนิงได้ยินน้ำเสียงตื่นเต้นของระบบก็รู้ว่าเรื่องนี้สำคัญเป็นอย่างมาก เพราะระบบไม่ใช่คน ถ้ามันใช้น้ำเสียงตื่นตกใจแบบนั้นเอ่ยออกมา แสดงว่าปีศาจตัวนี้ต้องมีค่ามหาศาลแน่นอน

แต่ปัญหาคือ จะปราบเจ้าปีศาจตัวนี้ได้หรือไม่

ฟางหนิงเอ่ยขึ้นบ้าง “นายท่านระบบมีความมั่นใจเป็นเรื่องดี แต่คำเตือนที่แจ้งมารอบที่แล้ว มีการแจ้งอย่างชัดเจนว่า ตอนนี้แกความสามารถเทียบเท่ากับคุณนายจ้าว และหากต้องการจะแข็งแกร่งกว่านี้จะต้องเรียนรู้กระบวนวิชาแปลงร่างมังกร นั่นจะทำให้พลังต่อสู้แข็งแกร่งขึ้นอีก มีแต่วิชามังกรที่เพิ่มพลังทำลายมาได้หนึ่งเท่า และยังมีการผสานรวมผลอีกวิชาหนึ่ง แต่นี่เพิ่งเริ่มยังไม่รู้ผล แบบนี้จะไหวเหรอ”

ระบบตอบกลับ “เท่านี้ก็พอแล้ว ยังเรียนรู้วิชาแปลงร่างมังกรไม่ได้ และก็ไม่รู้ความน่ากลัวที่แท้จริง ดังนั้นไม่รู้ว่าเมื่อทั้งสองคนนั้นรวมกันแล้วจะเก่งกล้าสักแค่ไหน ไม่ต้องกังวลหรอก รอดูไปก่อนก็พอ…”

ฟางหนิงค้อนขวับ “สรุปก็คือ เหมือนครั้งที่แล้ว แค่ไม่เสียท่าก็พอ ครั้งนี้ใช้วิธีเดิมสินะ”

ระบบยืนกราน “แน่นอนว่าไม่”

ฟางหนิงตกตะลึง “…”

ระบบพูด “สามกระบวนท่าไม่เกินนี้”

ฟางหนิงพยักหน้า “ได้ ฉันจะรออยู่ที่นี่คอยแสดงความยินดีกับระบบผู้ยิ่งใหญ่ให้ได้ชัยชนะกลับมา เริ่มประลองตอนนี้เลย”

ระบบปฎิเสธ “ไม่ ไปกินข้าวก่อน”

ฟางหนิง “หา?”

ระบบ “โฮสต์คงไม่รู้ เคล็ดวิชาแปลงร่างมังกรนี้มีจุดด้อยเล็กน้อย ทุกครั้งที่ใช้กระบวนท่าร่างกายจะสูญเสียพลังงานอย่างมาก จะต้องกินข้าวให้ได้ปริมาณของหนึ่งสัปดาห์จึงจะเพียงพอ ไม่อย่างนั้นจะสูญเสียพลังชีวิต ก่อนที่ปีศาจจะปรากฏตัวยังเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมง ยังมีเวลากินอีกเยอะ”

“เอาที่แกสบายใจเถอะ”

โม่ซิ่งพาลูกสมุนมารายล้อมบริเวณหน้าลานเมือง ชาวบ้านที่อยู่โดยรอบถูกกันออกไปนานแล้ว ภายในรัศมีสองกิโลเมตรใกล้เคียงถูกเคลียร์ออกไปจนหมด

ในเวลานี้ สมาชิกของสำนักงานหน่วยกิจการพิเศษทุกคนพร้อมแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะติดอาวุธด้วยอาวุธพิเศษต่างๆ แต่พวกเขาก็ไม่ได้สร้างกลุ่มการต่อสู้ระดับต่างๆ เหมือนการต่อสู้ปกติ แต่พวกเขาถูกแบ่งออกเป็นแปดทีมบนจัตุรัส และทีมสำรอง

ในบรรดาผู้คนทั้งหมด มีเพียงผู้อำนวยการโม่ซิ่งเท่านั้นที่เข้าใจรายละเอียดของการต่อสู้ครั้งนี้ สิ่งที่เขาจัดเตรียมคือหนึ่งในชุดของรูปแบบที่ออกแบบพิเศษสำหรับมนุษย์ที่ทรงพลังโดยผู้คนของสำนักสัจธรรมเมื่อนานมาแล้ว – เครือข่ายของสวรรค์และโลกเชื่อมโยงกลุ่มดาวบนท้องฟ้า

ข้อดีของรูปแบบนี้คือใช้ประโยชน์จากความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ของโลกเพื่อรวมผู้ฝึกหัดมาต่อสู้กับปีศาจ นอกจากนี้ยังช่วยให้สำนักสัจธรรมตรวจสอบข้อมูลการต่อสู้ในสถานที่ได้แบบเรียลไทม์ ผ่านเครือข่ายเทียนหลัวซึ่งสะดวกสำหรับพวกเขาในการปรับใช้กำลังคนในเวลาดำเนินการ

หากผู้เข้าร่วมภารกิจล้มลงทีละคน พวกเขาก็จะสามารถเติมทีมสำรองทีละคนเข้าไปทันที โม่ซิ่งเชื่อว่าสมาชิกที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีของสำนักงานหน่วยกิจการพิเศษจะสามารถทนต่อการเสียสละได้เช่นเดียวกับทหารเสือผู้กล้าหาญที่สู้รบจนถึงวาระสุดท้ายจนกว่าศัตรูจะพ่ายแพ้ เขาเอาแต่พร่ำพูดว่ามันเป็นงานที่ยาก แต่ไม่เคยบอกว่าทำไม่ได้ เพราะเขาเชื่อว่า ตนมีกำลังคนเพียงพอ

หากแต่นักเรียนหลักสูตรฟื้นฟูและปรับทัศนคติอีกสองคนกลับต่างจากโม่ซิ่งมาก พวกเขาหวาดหวั่นและไม่มีความมั่นใจเลยแม้แต่น้อย

ความจริงแล้วโม่ซิ่งไม่ได้คาดหวังให้พวกเขามีบทบาทใดมากนัก แค่ปล่อยให้พวกเขาเป็นเหมือนฉากประดับในการต่อสู้บางส่วน

และท้ายที่สุดพวกเขาจะเป็นต้นกล้าอันยอดเยี่ยมในสนามรบครั้งนี้ และนี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของโม่ซิ่งที่นำพวกนักเรียนมาที่นี่

เวลาเคลื่อนผ่าน ทั่วทั้งจัตุรัสเต็มไปด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบ

ค่ำคืนเยื้องกราย แสงไฟตามถนนดูเหมือนจะหรี่ลงเช่นกัน

ลานจัตุรัสค่อยๆ มืดลง

นอกเหนือจากนี้ ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะยังคงปกติ แต่ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่สามารถอธิบายได้กำลังเข้าปกคลุมจิตใจของทุกคนในจัตุรัสนี้

เวลานี้หลี่ว์เอ้อร์ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังผู้อำนวยการโม่ เขารู้สึกว่าหัวใจของตนกำลังเต้นแรง พลังเหนือธรรมชาติในร่างกายของเขาเริ่มตื่นตัว และดูเหมือนว่ามันกำลังร้องเตือนเขาอย่างบ้าคลั่งว่ามีพลังแข็งแกร่งขุมหนึ่งกำลังใกล้เข้ามา สัญชาตญาณบอกให้เขาหลบหนีไป

เขาหันไปมองเซ่าหานที่อยู่อีกด้านหนึ่งซึ่งกำลังต่อสู้อยู่ หลี่ว์เอ้อร์ก็เข้าใจได้ทันทีว่าถึงแม้ความสามารถของอีกฝ่ายจะแย่ แต่พลังในร่างกายก็ใกล้เคียงกัน เมื่อพบกับระดับที่สูงกว่า สัญชาตญาณย่อมส่งเสียงเตือนทันที

มีเพียงโม่ซิ่งเท่านั้นที่ถอนหายใจโล่งอก การเสียสละครั้งนี้อาจไม่ใหญ่นัก เขาหันไปสั่งการ “ศัตรูน่าจะถูกบังคับให้ลงมาและพลังก็อ่อนลงมากแล้ว ไม่น่าจะเกินระดับ B เตรียมการให้พร้อมอย่าให้ผิดพลาด”

ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชารับคำ พร้อมกับถ่ายทอดคำสั่งต่อไป

เมื่อเห็นว่าลูกน้องไม่เกรงกลัวต่ออันตรายและปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเป็นระเบียบ โม่ซิงภาคภูมิใจไม่น้อย ‘ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาอัศวินอะไรนั่นอีกแล้ว’

นี่แสดงให้เห็นชัดเจนแล้วว่ามีคนกลุ่มหนึ่งที่กล้าเสียสละ และพวกเขาก็ยังมองเห็นถึงความโกลาหลมาแต่เนิ่นๆ แม้วิธีการฝึกฝนที่พวกเขาได้รับจะเป็นเพียงวิธีการพื้นฐานเท่านั้น แต่พวกเขาก็ทำได้ โดยการใช้วิธีการเหล่านี้รวมตัวกันเพื่อต่อต้านศัตรู

ในเวลานี้ ณ สำนักสัจธรรมทางภาคเหนือ คนกลุ่มหนึ่งกำลังสนทนากัน

“ปีศาจที่อยู่ทางเมืองฉีกำลังจะมา เทียนหลัวหวางพบส้นเท้าของมันแล้วหรือ?”

“จากการสแกนลมหายใจพลัง และเปรียบเทียบกับความผิดปกติที่มีอยู่ในบันทึกฐานข้อมูล อาจใช้เวลาพอสมควร…”

“ลองดูสิ ฉันรู้สึกว่าปีศาจตัวนี้มีบางอย่างผิดปกติ”

“ฮ่าฮ่า คุณซู เป็นเพราะนักเรียนที่ดีของคุณอยู่ในเมืองฉีไงล่ะ คุณสนใจเรื่องนี้หรือ”

“อย่าพล่ามไร้สาระไปเลย ถ้าเขาตายคงไม่มีใครหยุดปีศาจได้แน่ ผู้คนในเมืองฉีจะต้องทนทุกข์ทรมาน!”

“ผู้เฒ่าสวี่ ผลออกแล้ว!”

“รีบบอกมา!”

“ระดับพลังนั้นต่ำกว่าระดับ B แต่รูปแบบพลังกลับแปลกมาก ดูเหมือนว่ามันจะมุ่งเป้าไปที่การโจมตีในระดับจิตวิญญาณ และตามรายงานก่อนหน้านี้ที่ส่งมาโดยสำนักงานกิจการพิเศษเมืองฉี ปีศาจเพิ่งจะถูกโจมตี เกรงว่ามันจะเหมือนกับอันนี้ สิ่งแปลกๆ จะมีความสำคัญมาก” ”

“ปีศาจนั่นมีคุณสมบัติอะไรบ้างไหม?”

“ยังไม่ได้รับการยืนยัน และยังไม่ได้รายงานกลับไปยังสำนักงานกิจการพิเศษเมืองฉี จากผลการทดสอบในปัจจุบัน ประมาณการเบื้องต้นว่ามีความสามารถหลักสองอย่าง ความสามารถหนึ่งคือการดูดซับอารมณ์ของคนอื่นเพื่อเพิ่มพลัง อีกความสามารถหนึ่งคือการขับไล่วิญญาณ”

“อะไรนะ? ท่าไม่ดีแล้ว รีบออกคำสั่งไปยังกระบี่ไร้ใจให้เร่งมือไปช่วยเหลือ ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”

“ที่ฐานฝึกXXทางตะวันตกเฉียงเหนือ เครื่องบินทหารพิเศษและเวลาที่จะมาถึงเมืองฉีคาดว่าจะถึงภายในสองชั่วโมง”

“นานแค่ไหนกว่าที่พวกหน่วยพิเศษจะมาครบ”

“1 ชั่วโมง 40 นาที”

“20 นาที! พวกเขาต้องเสียสละกี่คนกันเพื่อจะปราบปีศาจตัวนั้นกัน ไม่ได้การ สถานการณ์ต้องแย่ลงกว่าเดิมแน่ๆ…”

……………………………………………………………

เมื่อผมโดนระบบครองร่าง

เมื่อผมโดนระบบครองร่าง

Status: Ongoing

จู่ๆ ก็มีดาวตกพุ่งลงมาที่โลก ทำเอาพื้นดินถึงกับสั่นไหวเล็กน้อย

แต่แรงสั่นสะเทือนนั้นกลับทำให้ 'ฟางหนิง' หัวโขกกับโต๊ะคอมพิวเตอร์จนสลบไป

ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเขามีระบบ ขณะที่กำลังจะดีใจว่าในที่สุดก็มีขาทองคำมาให้เกาะ

เจ้าระบบนั่นกลับประเมินว่าเขาเป็นโรคขี้เกียจระยะสุดท้าย ปล่อยไว้ไม่มีทางเจริญก้าวหน้า

และทำการยึดครองร่างของเขาซะงั้น!?

...

จากหนุ่มโอตาคุผู้แสนจะขี้เกียจที่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ

กลับต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนโฉมตนเองเป็นฮีโร่คอยปราบปรามเหล่าปีศาจร้าย

ปกป้องเมืองที่ตนอยู่อาศัย และฝึกวิทยายุทธ์เพื่อก้าวสู่จุดสูงสุดนิ้วทองคำของระบบ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท