ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 374 เธอขายขำอยู่หรอ

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 374 เธอขายขำอยู่หรอ
เพราะเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟามีผมหน้าม้าหนา และสวมแว่นตากรอบสีดำอันใหญ่อยู่ ทำให้มองไม่ออกว่าสีหน้าของเขาเป็นยังไง

แต่ในน้ำเสียงของเขาก็สามารถได้ยินการเสียดสีได้อย่างชัดเจน

แม้เขาจะพูดด้วยรอยยิ้ม แต่คำพูดที่ออกมาจากปากของเขาโดยไม่มีคำสกปรกแม้แต่คำเดียวก็สามารถทำให้เข้าใจ

ใบหน้าของคณาธิปเปลี่ยนไปทันที เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด เหมือนกับถูกตบหน้าฉาดใหญ่ น่าสนใจมาก

“ปอร์เช่ นาย—”

“พอได้แล้ว พวกนายสองคนห้ามพูดอะไรอีก!”

ในที่สุดเส้นหมี่ก็ออกมา ใบหน้าเล็กขนาดเท่าฝ่ามือของเธอซีดเผือด

ปอร์เช่ยิ้มเยาะที่มุมปาก ในที่สุดเขาก็หยุดสร้างปัญหา และเล่นโทรศัพท์มือถือต่อไปอย่างเชื่อฟัง

คณาธิปอึดัอดใจมาก เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับผู้หญิงคนนี้ในเวลานี้ดี ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงทำใบหน้าว่างเปล่า และพูดพึมพำว่า “สวยใส ผม…”

“เอาล่ะ คุณพบอะไรมา ลูกค้าที่นั่นเต็มใจที่จะดีลกับเราตอนนี้มั้ย”

“เต็มใจ คืนนี้สองทุ่มที่คาสิโน”

คณาธิปรีบบอกข่าวที่เขาได้รับอย่างมีความสุขทันที

คาสิโน

การแสดงออกของเส้นหมี่เปลี่ยนไป

เธอไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน และเธอรู้ว่าที่นั่นเป็นแห่งมั่วสุม เป็นที่ก่อสงคราม ถ้าเป็นที่แบบนั้น ความเสี่ยงก็จะเพิ่มขึ้นไปอีก

“สวยใส คุณกังวลใช่ไหม ไม่เป็นไร ผมจะจัดให้”

“ไม่ต้อง ฉันกับน้องชายไปก็พอ ขอบคุณทนายธิปมากที่มาเป็นเพื่อนพวกเรา ถ้าไม่เป็นไร คุณกลับประเทศMไปก่อนก็ได้”

ในที่สุดเส้นหมี่ก็พูดประโยคนี้ออกมา

อย่างเย็นชาและเฉยเมย ไร้อารมณ์ใดๆ ราวกับว่าพวกเขาทั้งสองเป็นเพียงคนแปลกหน้ากัน

ดวงตาของคณาธิปมืดลง

สิ่งที่เขากลัวที่สุดที่จะเห็นในที่สุดก็มา

ที่จริงที่เขาสามารถมากับเธอครั้งนี้ได้ เป็นแผนของเขาเอง

ตั้งแต่การล้มละลายของบริษัทคลาวน์โปรไปจนถึงการที่เขามาขอความช่วยเหลือที่บริษัทของอีริค ทั้งหมดเขาเป็นคนตั้งขึ้น และจุดประสงค์ก็เพื่อให้ตัวเองได้มาอยู่ข้างกายผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง

แต่เธอก็คิดไม่ถึง

แต่เป็นเด็กหนุ่มคนนั้นที่มองออก

เมื่อคณาธิปออกจากโรงแรม ความเย็นยะเยือกที่น่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมทั่วร่างกายของเขา

คนที่มารับเขาเห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณครับ คราวนี้แผนลับสุดยอดมาก คุณหลุดตรงไหน ทำไมคุณสวยใสถึงมองออก”

“ไม่ใช่ เด็กผู้ชายผมสีเหลืองที่ตามเธอมาต่างหากที่มองออก”

คณาธิปนั่งอยู่ในรถด้วยใบหน้ามืดมน

ปอร์เช่

ผู้ช่วยก็แปลกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อนี้ ต้องรู้ว่าเขาเป็นเพียงนักศึกษาที่เพิ่งเข้าสังคมได้ไม่นาน

“คุณจะทำอะไรต่อไปครับ คุณจะไปจากที่นี่จริงๆเหรอ”

“ไม่ นายไปจองโรงแรมใหม่ก่อน แล้วก็สั่งคนจับตาดูสองคนนั้นให้ดี พวกเขาจะไปที่คาสิโนคืนนี้ นายไปทำตามที่ฉันบอก”

ชายคนนี้ซึ่งนั่งอยู่ในรถก็จ้องมองไปยังค่ำคืนที่ค่อยๆมืดมิดข้างนอก และพูดช้าๆ

ผู้ช่วยเข้าใจทันที

จากนั้นรถก็หายไปอย่างรวดเร็ว

——

ในโรงแรม เส้นหมี่และปอร์เช่ก็เตรียมพร้อมเช่นกัน

“เช่ หาทนายได้หรือยัง”

“อืม ได้แล้ว”

หลังจากขับไล่คณาธิปออกไปได้สำเร็จ อารมณ์ของปอร์เช่ก็ดีขึ้นมาก ทุกครั้งที่เส้นหมี่ถาม เขาก็ตอบ

เมื่อได้ยินว่าหาทนายได้แล้ว เส้นหมี่ก็สงบลงมาก

แต่เมื่อทั้งสองออกไป เธอก็ยังประหม่าเล็กน้อย ชั่วครู่หนึ่งเธอก็มองไปในห้องอย่างลังเล

ปอร์เช่หยุดเดิน “ยังต้องการอะไรอีกไหม”

“หืม” เส้นหมี่รีบถอนสายตากลับมา “ไม่… ไม่มีอะไร แค่คิดว่า เราควร…พกมีดไปที่นั่นไหม”

เธอแนะนำอย่างระมัดระวัง

ปอร์เช่ “…”

หางตาเขากระตุก แทบจะทนไม่ไหว

พกมีด

เธอรู้มั้ยว่าคาสิโนเป็นที่แบบไหน ใครจะให้คุณเอามีดเข้าไป เอามีดไปแล้วทำอะไรได้

ปอร์เช่ทนอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างอดทน “มีดไร้ประโยชน์ ถ้าพี่กังวลจริงๆ เราสามารถหาคนในโลกสีเทาปกป้องเราได้”

“จริงเหรอ แล้ว…นายหาได้ไหม”

“ได้ แต่มันแพง”

“เท่าไร”

“คืนหนึ่งถ้าดีๆก็อาจจะถึงล้านได้” ปอร์เช่พูดราคาออกมาอย่างช้าๆ

เป็นผลให้ผู้หญิงคนนั้นถือกล่องวิ่งกลับไปที่ห้องทันที

“แล้วจะรออะไร ดูสิ เราสามารถหารายได้ได้สิบล้านจากงานนี้ ใช้เงินหนึ่งล้านเพื่อหาผู้คุ้มกัน ยังเหลืออีกเก้าล้าน คุ้มแล้ว!”

เธอเป็นคนใจกว้างมาก!

ปอร์เช่ “…”

หลังจากบีบกระดูกนิ้วของเขาแล้ว เขาก็ทำได้แค่ตามเขากลับไปที่ห้อง หลังจากนั้น หลังจากเปิดการค้าใต้ดินที่นี่ เขาพบนักฆ่าที่อ้างว่าเป็นอันดับหนึ่งใน Jianghu และไม่มีใครเทียบได้จนถึงตอนนี้

“นี่ ได้ไหม”

“ได้ พวกเขาเป็นอันดับหนึ่งเลย ตอนนี้เราปลอดภัยแล้วแน่นอน” เส้นหมี่เบ่งบานใจมาก เธอตอบรับข้อเสนอนี้ทันที