บทที่ 82 ปีศาจหมาป่าหิมะ
กระบี่ของเขาออกจากฝักทันที กระบี่เงามืดเหมือนแสงสีดำ แสดงให้เห็นวิชากระบี่แสงเหนือรูปแบบแรก วิชากระบี่สะท้อนแสง!
แสงกระบี่พาดผ่าน เลือดสาดกระจาย อสูรกายสองตัวโดนฟันหัวทันที ตัวของมันสลายไปในพริบตา
มองด้วยตาเปล่า ไม่สามารถเห็นท่วงท่ากระบี่ของหลัวซิว เห็นเพียงแค่แสงสีดำกะพริบไปมาเท่านั้น ราวกับแสงไฟ หรือสายฟ้าแลบ
หลังภายไปเพียงครู่เดียว อสูรระดับ 2 จำนวน 15 ตัว ถูกหลัวซิวฆ่าจนหมด
ฉากรอบๆ แปรเปลี่ยนเหมือนภาพลวงตาทันที ทุ่งหญ้าหายไป หลัวซิวยืนอยู่ในหอคอยมังกรบินชั้นหนึ่ง ที่รอบๆ เต็มไปด้วยกำแพงหิน
เก็บกระบี่เข้าฝัก เขาเดินไปตรงบันได ขึ้นไปยังชั้นสอง
ชั้นสองของหอคอยมังกรบิน ฉากไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่มีเงาคน 15 คน ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนสวมเสื้อสีขาว เห็นหน้าตาไม่ชัดเจน ถ้าไม่ถืออาวุธในมือ ก็สองมือว่างเปล่า
คู่ต่อสู้ยังมีจำนวน 15 แต่ลักษณะของคนพวกนี้ กลับแข็งแกร่งมากทุกคน ทัดเทียมกับชี่ไห่ขั้นห้า!
“ชิ้ง!”
เงาจอมยุทธ์คนหนึ่ง ถือกระบี่เข้ามาฆ่า คมกระบี่ยังไม่ทันสัมผัสหลัวซิว แสงสีดำพาดผ่าน ฟันหัวเขาลงมาทันที
ขณะนั้น แสงกระบี่โจมตีเข้ามา หลัวซิวหลงเหลือเศษเงาเอาไว้ และหลบการโจมตี
จากนั้น เงาเศษสาย1 เงาเศษสาย3 เงาเศษสาย4……
ภายในระยะเวลาสั้นๆ หลัวซิวอยู่ในการล้อมโจมตีของจอมยุทธ์ชี่ไห่ขั้นห้า กลายเป็นภาพลวงตาเงาเศษ7สาย ใช้วิชาท่าร่าง วิชาเงาเศษสิบช่องออกมาถึงขีดสุด
“สวบ!”
แสงกระบี่เงามืดพาดผ่านมา การโจมตีของจอมยุทธ์คนอื่น โจมตีไปบนภาพลวงตาเงาเศษ7สายของเขา ส่วนกระบี่ของเขา กลับฆ่าจอมยุทธ์ชี่ไห่ขั้นห้าได้อีกคนหนึ่งทันที
ใช้วิชาท่าร่าง วิชาเงาเศษสิบช่องเหมือนผี ถึงจะโดนล้อมโจมตี หลัวซิวก็ยังสามารถหลบการโจมตีมากมาย ได้อย่างสบายๆ อันไหนที่ไม่สามารถหลบได้ ก็สามารถใช้การออกดาบอย่างรวดเร็ว ป้องกันเอาไว้ได้
อีกทั้งถ้าเขาต้องการฆ่าคน ก็ทำได้อย่างรวดเร็ว โจมตีครั้งเดียวถึงชีวิต!
……
“นี่ก็ครึ่งชั่วยามแล้ว ทำไมหลัวซิวยังไม่ออกมาอีก”
“เหอะๆ ไม่แน่อาจกำลังเอาตัวรอดจากการตามฆ่าของอสูรกาย 15 ตัว ที่ชั้นหนึ่งอยู่ก็ได้”
“ถ้าแค่ชั้นหนึ่งยังไม่ผ่าน อย่างมากก็อันดับไม่ต่างจากหวางช่านเท่าไร ทุกคนลองเดาดู หลัวซิวสามารถผ่านไปได้สักกี่คน เป็นไง”
บริเวณหอคอยมังกรบิน ศิษย์นอกสำนักจำนวนไม่น้อย ต่างพากกันถกเถียงกันขึ้นมา
ตอนนี้ ภายในชั้นสองของหอคอยมังกรบิน กระบี่เงามืดในมือหลัวซิวลอยไปมา เร็วเหมือนสายฟ้า เรียกได้ว่าเทคนิคดาบเร็ว แสดงออกมาได้อย่างสุดยอด
หัวแต่ละหัวลอยขึ้นมา เลือดสาดกระเซ็นเหมือนน้ำพุ หลัวซิวในชุดดำ สีหน้าไร้อารมณ์ทุกครั้งที่ออกกระบี่ สามารถฆ่าได้หนึ่งคน
ในที่สุด ชี่ไห่ขั้นห้าทั้ง 15 คน ในชั้นสอง โดนเขาฆ่าจนหมด!
แต่หลัวซิวยังไม่สบายใจ ถึงวิชาท่าร่าง วิชาเงาเศษสิบช่องจะสำเร็จ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการล้อมโจมตี ของชี่ไห่ขั้นห้าทั้ง 15 คน มีการโจมตีบางครั้ง ที่ไม่สามารถหลบได้
ชุดดำบนตัวเขาเต็มไปด้วยรอยขาด ปราณแท้ก็สูญไปเกือบครึ่ง แต่กลับปลอดภัยหายห่วง
อ้างอิงจากกฎของหอคอยมังกรบิน ศิษย์ที่เข้ามาทดสอบ เมื่อจะเกิดอันตรายถึงชีวิต ก็จะถูกส่งออกไปทันที
จากการประเมินของหลัวซิว ไม่มีพละกำลังวิชาชี่ไห่ขั้น7 ขึ้นไป ไม่มีทางผ่านด่าน 2 ได้
“ไม่รู้ว่าด่าน 3 จะเจอกับคู่ต่อสู้แบบไหน”
แววตาของหลัวซิวเต็มไปด้วยความฮึกเหิม จึงก้าวไปยังบันไดชั้นสาม
เพิ่งก้าวมาถึงชั้นสาม ฉากที่ต้องเจอรอบๆ เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว น้ำแข็งและหิมะโปรยปรายไม่หยุด ภูเขายืดยาว
เมื่อเดินผ่านพื้นหิมะ เกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดขึ้น ลมหนาวโอบล้อมเข้ามา ทำให้หลัวซิวอดตัวสั่นไม่ได้
“สิ่งแวดล้อมที่ปรากฏในค่ายกล ในหอคอยมังกรบิน เรียกได้ว่าเหมือนจริงมาก”
หลัวซิวเคลื่อนไหวปราณแท้ เอาความเย็นในร่างกายออกไป
ขณะนั้น คู่ต่อสู้ในชั้นสามของเขา ปรากฏตัวออกมา แต่ละตัวสูงเกือบสองเมตร ความกว้างของลำตัว 5-6 เมตร ปีศาจหมาป่า ที่มีผิวและขนสีขาวราวหิมะ!
“ปีศาจหมาป่าหิมะ!”
หลัวซิวหรี่ตาจ้อง สีหน้าเคร่งขรึม
นี่คืออสูรระดับ 2 ประเภทหนึ่ง แต่กลับเป็นอสูรระดับ 2 ที่โดดเด่น ถึงเป็นยอดฝีมือ ชี่ไห่ช่วงปลาย สู้ในสถานการณ์หนึ่งต่อหนึ่ง ก็อาจจะไม่สามารถเอาชนะได้
แต่ตรงหน้าเขา กลับมีปีศาจหมาป่าหิมะอยู่ 15 ตัวเต็มๆ!
ปีศาจหมาป่าหิมะแต่ละตัว มีร่างกายกำยำ ดวงตาสีเลือด เหมือนหิวโหยเป็นอย่างมาก น่ากลัวและสามารโจมตีได้อย่างรุนแรง
ปีศาจหมาป่าหิมะ 15 ตัว เท่ากับว่าหลัวซิว ต้องเผชิญกับจอมยุทธ์วิชาชี่ไห่ขั้น7 15 คน
“ฆ่า!”
หลัวซิวตะโกนออกมา ยกกระบี่พุ่งไป
หิมะปกคลุมจนขาวโพลน มีเพียงแสงกระบี่สีดำทะลุออกมา ระยะเวลาสั้นๆ บนตัวของหลัวซิว เต็มไปด้วยเลือดสด
คราบเลือดนี้ มีทั้งเลือดของปีศาจหมาป่าหิมะ และเลือดของเขา
ศพของปีศาจหมาป่าหิมะแต่ละตัว ล้มลงบนพื้น จากนั้นก็กลายเป็นแสง สลายหายไป แต่ภาพเสมือนจริงในช่วงแห่งสงครามและเลือดสาดกระเซ็น กลับเป็นความจริง
“พรวด!”
กรงเล็บแหลมคมข้างหนึ่ง เข้ามาโจมตี หลัวซิวไม่มีทางหลบได้ พยายามหลบหลีกอันตราย จนทำให้ผิวหนังไหล่ขวาของเขาฉีกออก เลือดกระเซ็นออกมา
ขณะเดียวกัน พละกำลังอันน่ากลัวของปีศาจหมาป่าหิมะ กระแทกเขาจนกระเด็นออกไป กลิ้งลงไปบนพื้นหิมะ
“ดูเหมือนว่าพละกำลังของฉัน ยังไม่ถึงขั้นกวาดล้างชี่ไห่ระดับที่บรรลุถึง”
หลัวซิวใช้วรยุทธ์ พลังชีวิตอันเต็มเปี่ยม ถูกปล่อยออกมาจากวงล้อแห่งชีวิตและความตายของจุดตันเถียน ซ่อมแซมลายเส้นชีวิตของส่วนที่บาดเจ็บบนร่างกายอย่างต่อเนื่อง
ถึงไม่กลัวการบาดเจ็บ แต่ปราณแท้ของหลัวซิว เกือบจะใช้ไปหมดแล้ว
เพราะผลการฝึกตนของเขา ยังต่ำอยู่ แค่วิชาชี่ไห่ขั้น3 เท่านั้น แค่ปราณแท้มีพลังและบริสุทธิ์กว่าเล็กน้อย เมื่อเทียบกับคนอื่นที่อยู่ในระดับที่บรรลุถึงเดียวกัน
สิ่งที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงของเขาคือ วิชาดาบและวิชาท่าร่าง แต่ขณะเดียวกัน เมื่อใช้กระบวนท่าที่ใช้พลังยิ่งเยอะ ก็ต้องสูญเสียปราณแท้เยอะเช่นกัน
“ถึงปราณแท้ใกล้จะหมดแล้ว แต่เมื่อผ่านชั้นสาม ก็ไม่น่าจะมีปัญหาแล้ว”
หลัวซิวกำกระบี่เงามืดที่เลอะเลือดเอาไว้แน่น ความอาฆาตในแววตาแผ่ซ่านไปทั่ว
ปีศาจหมาป่าหิมะ 15 ตัว โดนหลัวซิวฆ่าไป 7 ตัว
สำหรับปีศาจหมาป่าหิมะที่เหลือ 8 ตัว ถ้าใช้ปราณแท้ที่อยู่ในสภาพใกล้จะสิ้นสุด หลัวซิวก็ไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร ว่าจะผ่านชั้นสามของหอคอยมังกรบินไปได้
“ชิ้ง!”
กระบี่เงามืดสั่น ส่งเสียงกระบี่ออกมาอย่างชัดเจน
“วิชากระบี่พรากชีวี!”
กระบวนท่ากระบี่นี้ เป็นกระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุด ที่หลัวซิวสามารถใช้ได้ในตอนนี้ เพื่อกระบวนท่าที่สองในวิชากระบี่แสงเหนือ
ปีศาจหมาป่าหิมะตัวหนึ่ง ง้างกรงเล็บเข้ามา กระอักเลือดกระเซ็นออกมา ปีศาจหมาป่าหิมะส่งเสียงร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด กรงเล็บข้างหนึ่ง ถูกฟันจนขาด เลือดสดไหลออกมา
“ฆ่า!”
หลัวซิวแผดเสียงออกมา พละกำลังบนร่างกาย ระเบิดออกมาอย่างรวดเร็ว ความอาฆาตอย่างรุนแรง ถาโถมออกมา ปีศาจหมาป่าหิมะทั้งแปดตัวที่อยู่ตรงข้าม ตกใจกลัวความน่ากลัวบนตัวของเขา จู่ๆ ก็ไม่กล้าเข้ามา
“พรึ่บ!”
ใช้วิชาท่าร่าง พื้นหิมะไร้ร่องรอย เงาเศษ7สาย ปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตัวของหลัวซิวเหมือนแสง ปรากฏตัวข้างปีศาจหมาป่าหิมะตัวที่โดนตัดกรงเล็บจนบาดเจ็บ
“โฮก!”
ปีศาจหมาป่าหิมะคำรามอย่างโมโห มันกระโจนเข้ามาอย่างน่ากลัว กรงเล็บของพวกมัน เทียบได้กับความคมของอาวุธนักยุทธ์ของชั้นล่าง ฟันที่แข็งแกร่งมาก แค่โดนกัด ก็ไม่มีทางปล่อย
พรวด! พรวด! พรวด!……
เงาเศษ7สายที่เหลือจากวิชาท่าร่าง ถูกปีศาจหมาป่าหิมะที่เหลือ 7 ตัว ฉีกเป็นชิ้นๆ
########################
