เพียงแต่เขาคาดไม่ถึงว่าผู้บัญชาการเผ่าหงส์คนนี้จะไม่ใช้แม้แต่ไพ่ตาย แล้วเลือกที่จะหนีไป
“ผู้บัญชาการของเผ่าหงส์ก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรมาก ดูเหมือนว่าข้าจะประเมินเจ้าสูงไป”
หลัวซิวเยาะเย้ย ระหว่างที่ร่างกายเคลื่อนไหวก็ไล่ตามเขาไปอย่างไม่เร่งรีบ ดูเหมือนว่าฝีเท้าของเขาจะไม่เร็วนัก แต่แต่ละก้าวก็ลดระยะทางหลายไมล์ในทันที
“ไปตายซะ!”
ทันใดนั้น ผู้บัญชาการเผ่าหงส์ที่หนีไปอย่างรวดเร็วก็หันกลับมา แล้วโยนคริสตัลที่ล้อมรอบด้วยเพลิงอัคคีใส่หลัวซิว
บูม!
คริสตัลเพลิงอัคคีระเบิดทันที และกฎแห่งเพลิงอัคคีที่น่าสะพรึงกลัวก็กระจายออกมา
ผู้บัญชาการเผ่าหงส์จงใจหลบหนี วัตถุประสงค์เพื่อล่อให้หลัวซิวไล่ตาม จากนั้นใช้โอกาสนี้โยนคริสตัลพลังแห่งเพลิงอัคคี
นี่คือคริสตัลเพลิงอัคคีชั้นกลางลูกหนึ่ง เดิมทีผู้บัญชาการเผ่าหงส์คิดจะทำความเข้าใจพลังแห่งกฎที่อยู่ข้างใน เพื่อเพิ่มแดนแห่งกฎของเขาเอง ตอนนี้ เพื่อฆ่าหลัวซิว เขาทำได้เพียงให้คริสตัลนี้ระเบิด
คริสตัลกฎขั้นกลางระเบิด แม้แต่เจ้ายุทธจักรขั้นกลางอยู่ใกล้ก็จะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
“นี่คือไพ่ตายของเจ้าเหรอ?”
สีหน้าที่ดุร้ายบนใบหน้าของผู้บัญชาการเผ่าหงส์แข็งทื่ออย่างกะทันหัน เพราะเสียงของหลัวซิวดังมาจากด้านหลังเขาในทันใด
“เจ้า…” ผู้บัญชาการเผ่าหงส์หันกลับมาทันที เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหลัวซิวมาข้างหลังเขาเมื่อไร
“จุดประสงค์ของการหลบหนีโดยเจตนาของเจ้าคือการระเบิดคริสตัลกฎธาตุไฟ เพื่อฆ่าข้า?”
แผ่นหลังหลัวซิว มีปีกคู่หนึ่งที่ผนึกรวมด้วยเปลวไฟสีดำค่อยๆ กระพือ เขาเยาะเย้ย “น่าเสียดายที่ตอนนี้เจ้าไม่มีแม้แต่โอกาสหลบหนี”
ขณะพูด ร่างของหลัวซิวหายไปในทันที
อัก!
ผู้บัญชาการของเผ่าหงส์ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บหน้าอก ดาบสีดำแทงทะลุร่างกายของเขา และดาบที่เปื้อนเลือดก็ยื่นออกมาจากหน้าอกของเขา
ผู้บังคับบัญชาของเผ่าหงส์ก้มศีรษะลงมองดาบที่แทงทะลุหน้าอกของเขา สีหน้าสยดสยอง ณ เวลานี้ เขาถึงตระหนักได้ว่ามันง่ายมากที่อีกฝ่ายจะฆ่าเขา แต่ตัวเขาเองยังรู้สึกว่าเขาสามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ด้วยไพ่ตายของเขา ช่างน่าตลกจริงๆ!
หลัวซิวดึงกระบี่เสวียนยวนออกมา ศพของผู้บัญชาการเผ่าหงส์ตกลงมาจากอากาศ สำหรับแหวนเก็บของของอีกฝ่าย ถูกหลัวซิวเก็บมาอย่างเชี่ยวชาญ
เก็บปีกทิพย์ไร้มลทินและกระบี่เสวียนยวน หลัวซิวไม่แม้แต่จะมองไปที่ศพของผู้บัญชาการเผ่าหงส์ ร่างของเขาสั่นไหวสองสามครั้ง ก็กลับไปถึงไท่เสวียนสำนักเขา
เรือรบเทพหงส์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงขนาดได้ ยังคงลอยอยู่เหนือสำนักเขา
“คำนับเจ้าสำนัก!”
เมื่อหลัวซิวกลับมาถึง ศิษย์ไท่เสวียนทั้งหมดทำความเคารพอย่างเคารพ มองมาที่เขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชมและเคารพ
พวกเขาไม่รู้ที่มาของกลุ่มคนที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นในเรือรบเมื่อครู่นี้เป็นใคร แต่พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งและความหวาดกลัวจากคนเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน
และศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ก็พ่ายแพ้ให้กับเจ้าสำนักอย่างง่าย ซึ่งทำให้หลัวซิวเป็นภาพลักษณ์ที่ทรงพลังและไร้คู่แข่งในใจของศิษย์ไท่เสวียนอย่างไม่ต้องสงสัย
“เจ้าสำนัก คือผู้คนจากเผ่าหงส์หรือ?” เกาเหลียนหงถามอย่างกังวลเมื่อเขากลับไปที่ตำหนักวัฏสงสาร
เมื่อเห็นหลัวซิวพยักหน้า เกาเหลียนหงยิ้มอย่างขมขื่น “ดูเหมือนว่าเจ้าสำนักก็เป็นศัตรูกับเผ่าหงส์แล้ว เผ่าหงส์ฉาวโฉ่ในเรื่องจำความแค้น ครั้งนี้เจ้าสำนักได้ฆ่าพวกเขาไปหลายคน จะไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่นอน บางทีอาจไม่นานนักก็จะมีผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรมาหาถึงที่”
“อย่ากังวลไปเลย ข้ามีวิธีรับมือ” หลัวซิวไม่ได้อธิบายว่าผู้บัญชาการเผ่าหงส์ที่ถูกเขาฆ่าคือเจ้ายุทธจักรผู้หนึ่ง
