มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 785
แต่ด้วยรากฐานของหลัวซิว หากเขาต้องการบรรลุคอขวดไปถึงแดนใหญ่ ทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้นั้นมากกว่านักยุทธ์ทั่วไปหลายเท่า เกินกว่าสิบเท่าจึงจะพอ
ฝึกตนปิดขังไร้ผลลัพธ์ หลัวซิวจึงทำได้เพียงออกมาเท่านั้น
“ข้าต้องการทรัพยากรจำนวนมากในตอนนี้ ถึงแม้จะฆ่า เจ้ายุทธจักรไปหลายคน ทรัพยากรเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะฝีกฝนมหายุทธ์ได้หลายคนแล้ว แต่สำหรับข้า มันยังไม่พออยู่ดี!”
หลัวซิวสองมือไขว้หลัง ยืนอยู่บนยอดเขาอย่างภาคภูมิใจ ดวงตาของเขาสั่นไหวอย่างไม่แน่ใจ
ทันใดนั้น เขาก็หยิบเอาป้ายบัญชาการของผู้ลาดตระเวนออกมา เคลื่อนไหวตราค่ายกลที่อยู่ภายใน ลำแสงเปล่งประกายพุ่งออกมาจากป้ายบัญชาการ กลายเป็นภาพลวงใบหน้า
ภาพลวงใบหน้านี้ คือค่ายกลแห่งเทพของสี่แก๊งใหญ่ ทุกคนที่มีป้ายบัญชาการของสี่แก๊งใหญ่ ต่างก็สามารถใช้ป้ายบัญชาการเพื่อพูดคุยกับค่ายกลแห่งเทพได้ สามารถสอบถามข้อมูลที่ตนต้องการรู้จากค่ายกลแห่งเทพ ตามสิทธิ์ที่แตกต่างกันของแต่ละคนได้
ตามข้อมูลที่ได้มาจากค่ายกลแห่งเทพ หลัวซิวรับรู้ถึงกองกำลังต่าง ๆ ว่าตลอดมาไม่เคยล้มเลิกความคิดที่จะไล่ฆ่าเขา แต่หลังจากแดนตำหนักจื่อหลบซ่อนเข้าไปในโซน ก็ไม่ได้มีการพบเจออีก
เช่นนั้น หลัวซิวก็ไม่ได้รู้สึกกังวลใจอีกต่อไป
“เขาจำเป็นต้องสะสมทรัพยากรเพื่อบรรลุถึงมหายุทธ์ และวิธีที่เร็วที่สุดในการรวบรวมทรัพยากรคืออะไร?”
หลัวซิวรี่ตาลง และพูดกับตัวเอง “วิธีที่เร็วที่สุด แน่นอนว่าต้องฆ่าคน!”
“เพียงแค่ต้องฆ่า เจ้ายุทธจักรอีกไม่กี่คน ยึดเอาแหวนเก็บของของเขามา ก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้ข้าบรรลุถึงแดนมหายุทธ์แล้ว”
“เมื่อบรรลุถึงแดนมหายุทธ์ เช่นนั้นผู้แข็งแกร่งระดับ เจ้ายุทธจักรจะไม่สามารถคุกคามข้าได้อีกต่อไป ในส่วนของสมบัติวิเศษที่จักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำทิ้งเอาไว้ให้ ข้าก็สามารถนำพลังบางอย่างออกมาใช้ได้ พลังการต่อสู้จะก้าวกระโดดในทุกด้าน”
“ไม่เพียงเท่านั้น ผลการฝึกตนของข้าหากบรรลุถึงมหายุทธ์ ยังสามารถได้รับการมอบของขวัญจากกฎดั้งเดิมอีกครั้ง”
ยืนอยู่บนยอดเขาเป็นเวลานาน แนวคิดของหลัวซิวก็ค่อย ๆ ผุดขึ้นในใจ
เมื่อสามารถนำแนวคิดนี้ไปปฏิบัติได้สำเร็จ ทรัพยากรที่จำเป็นทุกอย่างในการบรรลุถึงระดับมหายุทธ์ ก็สามารถเอามาครองได้
“แต่หากข้าทำเช่นนี้จริง ๆ มันจะโหดเหี้ยมเกินไปหรือไม่?” หลัวซิวใช้มือข้างหนึ่งลูบคางไปมา ในท้ายที่สุดก็มีร่องรอยของความโหดร้ายในแววตาของเขา
ผู้ที่บรรลุสิ่งยิ่งใหญ่ไร้จรรยาบรรณ!
หลัวซิวมีความคิดบ้าบออยู่ในใจ
หลังจากได้แนวคิดแล้ว เขาออกเดินทางทันทีมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรตะวันออก
เขามีน้ำมรณาจิ่วหยินหนึ่งหยด เป็นสิ่งที่งูมรณาจิ่วหยินมอบให้ในตอนนั้น งูใหญ่สีดำตัวนั้น ก็คือภูตน้ำฟ้าดิน แข็งแกร่งจนหน้าหวาดกลัว
ถึงแม้หลัวซิวจะไม่รู้แน่ชัดว่าพลังที่แท้จริงของงูใหญ่สีดำตัวนั้น ที่แท้แล้วอยู่ในระดับที่บรรลุถึงใด แต่พิจารณาจากที่เขามอบน้ำมรณาจิ่วหยินให้เขาหยดหนึ่ง หลัวซิวสามารถแน่ใจได้ว่าสามารถฆ่า เจ้ายุทธจักรได้โดยง่าย หรือแม้กระทั่งกดขี่มหาจักรพรรดิยุทธ์ได้อีกด้วย
สิบวันถัดมา เขาเหยียบเข้ามาที่อาณาจักรตะวันออกอีกครั้ง จากนั้นก็มาถึงบริเวณใกล้ ๆ กับเหวปีศาจมรณา
คราวนี้เขาไม่ได้ซ่อนร่องรอยของเขา หลังจากที่มีคนพบเขา ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว
ในคูเมืองที่ใกล้ที่สุดจากเหวปีศาจมรณา ในเวลาไม่ถึงสองวัน ได้รวบรวมผู้แข็งแกร่งจากกองกำลังต่าง ๆ จำนวนมาก
ทุกคนต่างรู้ดีว่าหลัวซิวครอบครองพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งสามารถฆ่า เจ้ายุทธจักรได้ ดังนั้นผู้ที่มาในครั้งนี้ โดยทั่วไปต่างก็เป็น เจ้ายุทธจักรอาวุโสจากกองกำลังต่าง ๆ ส่วนวัยรุ่นนั้นมาเพื่อสังเกตการณ์เท่านั้น
หลัวซิวอาศัยค่ายกลแห่งเทพสามารถได้รับการรายงานข้อมูลที่ถูกต้อง เขาสงสัยว่าในครั้งนี้กองกำลังต่าง ๆ ต้องการตัวเขาเป็นอย่างมาก ไม่แน่ว่าอาจจะมีผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์หลบซ่อนอยู่ในเงามืด สามารถโจมตีได้ทุกเวลา
ม้วนหยกสีทองลึกลับนั้น ดูเหมือนจะสำคัญกับกองกำลังใหญ่ต่าง ๆ อย่างมาก ไม่เพียงแค่แดนศักดิ์สิทธิ์เผ่าพันธุ์มนุษย์ เผ่าพันธุ์มารปีศาจก็ยังมีผู้แข็งแกร่งมาเยือนถึงบริเวณใกล้ ๆ เหวปีศาจมรณา
