นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น – ตอนที่ 462 มีเซอร์ไพรส์ให้เธอ

ตอนที่ 462 มีเซอร์ไพรส์ให้เธอ

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 462 มีเซอร์ไพรส์ให้เธอ
“ดึกขนาดนี้แล้วจะไปที่ไหน “ซูฉิงที่เดินตามฮ่อหยุนเฉิงแล้วมองดูว่าจะไปที่ไหน

ฮ่อหยุนเฉิงจูงมือของซูฉิง ทั้งสองสอดประสานมือกันแน่น

เขาหันไปมองเธอ แล้วก็ยิ้มออกมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงน่าดึงดูด”เป็นที่ที่สวยงามมากที่สุด เธอจะต้องชอบแน่”

“หรอ “ซูฉิงหัวเราะเบาๆ

ผู้ชายคนนี้ทำไมต้องลับๆ ล่อๆ ด้วยนะ

ยิ่งทำให้เธออยากจะรู้มาก

ฮ่อหยุนเฉิงจูงมือเธอมาถึงโรงรถ แล้วก็เปิดประตูรถให้กับซูฉิง “เมียจ๋าขึ้นรถเถอะ”

เมีย……

เรียกอย่างนี้ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา

ซูฉิงแกล้งทำเป็นโมโห เหล่มองฮ่อหยุนเฉิง”ใครเป็นเมียนายกัน หน้าไม่อาย!”

ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้ว แล้วเข้ามากระซิบเสียงเบาข้างๆ หูของซูฉิง “นอกจากเธอแล้ว จะมีใครอีกละ หืม?”

น้ำเสียงน่าดึงดูดของเขาราวจังหวะเชลโลก็ไม่ปานฟังแล้วเสนาะหู

และบอกกับน้ำเสียงสุดท้ายของเขา ยิ่งรู้สึกชวนขนลุก

ซูฉิงสูดหายใจเข้าปอดลึกแล้วก็พูดเปลี่ยนเรื่อง “พอแล้ว นายจะพาฉันไปที่ไหน ก็รีบขับรถไปเถอะ”

ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้าแล้วก็ขับรถออกไป

ซูฉิงที่นั่งข้างคนขับมองดูวิวที่อยู่นอกหน้าต่าง เหมือนว่าจะเข้าไปในเมืองเรื่อยๆ และเป็นเส้นทางที่คุ้นเคย ซูฉิงเหมือนจะจำได้ แต่ก็นึกขึ้นมาไม่ออก

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงทะเล แล้วก็นึกขึ้นมาได้ทันที”นายจะพาฉันไปทะเลหรอ”

ทะเลคือที่ที่ฮ่อหยุนเฉิงขอซูฉิงแต่งงานครั้งแรก ทั้งสองได้มาให้คำมั่นสัญญากันที่นี่ว่า จะอยู่เคียงคู่กันตลอดไป

พอนึกถึงตอนแรกที่สมหวัง ซูฉิงก็รู้สึกมีความสุข เธอหันไปมองสบตาผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วเม้มปากพูด:”มิน่านายบอกว่าจะเซอร์ไพรส์ฉัน”

“ชอบมั้ย”ฮ่อหยุนเฉิงก้มมองเธอ แววตาที่เต็มไปด้วยรักมองเพียงแต่เธอคนเดียว

“ชอบ”ซูฉิงพยักหน้า มีอารมณ์หวานในหัวใจซึ่งแพร่กระจายอย่างหนาแน่นในทุกเซลล์ในร่างกายของเธอ

หลังจากที่ขอแต่งงานแล้ว พวกเขาทั้งสองคนต่างก็งานยุ่งจนไม่ค่อยได้มาที่ทะเลเลย

หลังจากลงจากรถแล้ว ซูฉิงเงยหน้าพร้อมกับอ้าแขนออกกว้าง เพื่อรับลมในทะเล ลมที่พักแรงพัดมาปะทะเข้าหน้าของซูฉิงทำให้รู้สึกผ่อนคลายมาก

ใบหน้าที่ผ่อนคลายลงของซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงก็รู้ได้ทันทีว่าพาซูฉิงมาถูกแล้ว ที่นี่สามารถลดความกดดันของเธอได้

“เป็นไงบ้าง ความเครียดจากการทำงานหายไปหมดมั้ย “ฮ่อหยุนเฉิงถอดเสื้อคลุมออกแล้วเอามาห่มให้กับซูฉิง”ริมทะเลอากาศเย็นเดี๋ยวจะเป็นหวัดได้”

ซูฉิงยิ้ม แล้วพูดชม”มีเพียงนายนี่และที่รู้ใจฉัน สามารถทำให้ฉันคลายเครียดได้”

ขณะที่ทั้งสองคุยเล่นกันอยู่นั้น ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงร้องให้ช่วย

“หยุนเฉิง นายได้ยินมั้ย เหมือนจะมีคนร้องขอความช่วยเหลือ”ซูฉิงหลับตาเพื่อตั้งใจฟัง เพื่อหาว่าเสียงมาจากทางไหน”อยู่ทางโน้น พวกเราไปดูกันเถอะ”

ทั้งสองคิ้วขมวด แล้วรีบเดินไปทางริมทะเล ก็เห็นว่ามีคุณยายคนหนึ่งอยู่ในทะเล พยายามร้องขอความช่วยเหลือ ฟังจากที่ที่เริ่มอ่อนลงเหมือนคนแก่จะเริ่มอ่อนแรงแล้ว ซูฉิงก็อดเป็นห่วงไม่ได้

“คุณยายใกล้จะหมดแรงแล้ว “ซูฉิงมองไปทางโน้นอย่างร้อนใจ และแถวๆ นั้นก็ไม่มีห่วงยางด้วย เธอที่ร้อนใจจนรีบกระโดดลงไปในทะเลเพื่อช่วยคุณยาย

ฮ่อหยุนที่เห็นซูฉิงกระโดดลงไปก็รู้สึกเป็นห่วง เขาถอดเสื้อออก ไม่พูดพร่ำทำเพลงกระโดดตามซูฉิงลงไปแล้วว่ายไปช่วยคุณยาย

เสียงของความช่วยเหลือที่ค่อยๆ อ่อนลง จนไม่ได้ยิน ซูฉิงเป็นห่วงว่าคุณยายจะทนไม่ไหวแล้ว เลยรีบว่ายเข้าไปหา

ตอนที่ซูฉิงช่วยคุณยายไว้ได้แล้วนั้นก็พบว่าตัวของคุณยายนั้นสั่นมาก แล้วก็สลบไปแล้ว แม้เธอจะเรียกยังไงก็ไม่ฟื้น “คุณยายคะ คุณยาย ตื่นสิคะ…….คุณยาย”

“รีบพาไปที่ฝั่งก่อนเถอะ “ฮ่อหยุนเฉิงพุดเสียงขรึม แล้วเข้ามาพยุงตัวคุณยายว่ายไปทางฝั่ง

เพราะอยู่ในน้ำนาน ตัวคุณยายเลยแช่น้ำเย็นนานทำให้ตัวสั่นและริมฝีปากซีด

ซูฉิงที่นั่งให้คุณยายนอนพิง แล้วลองเรียกท่านอีกครั้ง “คุณยายคะ ตื่นคะ คุณยายถูกช่วยแล้ว……”น่าเสียดายที่เสียงเรียกของซูฉิงไม่ได้รับการตอบกลับ

“หยุนเฉิง นายยังทนไหวมั้ย “ว่ายน้ำพามาตั้งไกล ซูฉิงก็เป็นห่วงฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงส่ายหน้า เพื่อสื่อว่าไม่ต้องเป็นห่วงตน เขาไม่เป็นไร

บนฝั่ง ซูฉิงลองกดตัวของคุณยายดู แต่ลองสามสี่ครั้งแล้วก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไร “ฉันทำการCPRให้ท่านดีกว่าจะได้เร็ว”

ช่วงเวลาช่วยชีวิตนั้นทุกวินาทีล้วนเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามาก ซูฉิงรีบทำCPRให้คุณยายอย่างถูกวิธี เพื่อให้คุณยายสำลักน้ำออกมา

“คุณยายครับ …..คุณยายครับ ” ฮ่อหยุนนเฉิงที่คอยเรียกอยู่ข้างๆ

แต่ทั้งสองทำการช่วยชีวิตไม่สำเร็จ หลังจากที่ทำอยู่หลายครั้ง ซูฉิงร้อนใจดังไฟ ทันใดนั้นเธอก็สะกิดฮ่อหยุนเฉิง”หยุนเฉิง รีบโทร120เร็ว ต้องรีบหาคุณยายส่งโรงพยาบาล”

เมื่อกี้เธอมีแต่สนใจช่วยชีวิตคนจนลืมโทรเรียกรถพยาบาล

ฮ่อหยุนเฉิงมองซูฉิงที่ร้อนใจก็ค่อยๆ ยกแขนขึ้นมาลูบหลังของเธอ”ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก จะต้องไม่เป็นไร”

เพราะซูฉิงโตมากับคุณปู่ มีความคุ้นชินกับคนแก่ ดังนั้นพอเห็นคุณยายร่วงลงไปในทะเลถึงได้นั้นถึงคุณปู่ตัวเองขึ้นมา

ก่อนที่รถพยาบาลจะมา ซูฉิงนั่งคอยรออยู่ข้างๆ ตลอด ทุกๆ หนึ่งนาทีเธอก็ทำCPRให้ตลอด

พอได้ยินเสียงรถพยาบาลมาแล้ว ซูฉิงถึงได้ถอนหายใจโล่ง

“คนไข้อยู่ที่ไหน”พวกพยาบาลลงมาจากรถก็รีบร้องถาม “คนไข้อาการเป็นยังไงบ้าง”

ซูฉิงก็ค่อยๆ พูด”ทางนี้ คนไข้เป็นคุณยายคนหนึ่ง เธอผลัดตกลงไปในทะเลและหมดสติไปแล้ว ฉันได้ทำการCPRให้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้น “เธอบอกอาการคร่าวๆ ของคนไข้

พยาบาลพยักหน้ารับรู้ แล้วยกคุณยายขึ้นเปลไปที่รถพยาบาล

“พวกเราจะขับรถตามรถของพวกคุณไปนะครับ”ฮ่อหยุนเฉิงขับรถตามาไปท้ายรถพยาบาลเพื่อตามไปดูคุณยาย

ภายในโรงพยาบาล คุณหมอที่ได้รับแจ้งก็ได้มารอที่หน้าประตูแล้ว พอเห็นว่ารถมาถึงแล้วก็รีบเข็นรถเข็นไปรับ”หลบหน่อย มีคนไข้ฉุกเฉิน”

ซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงก็เดินตามไปส่งคุณยายถึงห้องฉุกเฉิน ถึงได้วางใจแล้วกลับไป

จากดินเนอร์ภายใต้แสงเทียนจนมาถึงช่วยชีวิตคน ทั้งสองก็เหนื่อยกันทั้งคืน พอกลับมาถึงบ้านก็เที่ยงคืนแล้ว ซูฉิงยังไม่ง่วง เธอยังตกใจกับเรื่องที่คุณยายพลัดตกทะเลเมื่อกี้อยู่เลย

“หยุนเฉิง ฉันคิดว่าชีวิตคนนั้นสั้นจริงๆ”ซูฉิงนั่นริมหน้าต่าง นั่งนิ่งนึกถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้น คุณยายตัวเย็นมากตอนที่อยู่ใกล้เธอ

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

Status: Ongoing

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น แปลไทย มีข่าวลือว่าคู่หมั้นของนายน้อยฮ่อ เป็นสาวบ้านนอกหน้าตาขี้เหร่ ไร้การศึกษา และเป็นคนไร้ความสามารถ ในงานเลี้ยง ชูฉิงได้ปรากฏตัวขึ้น และทุกคนก็ต้องตกตะลึง! “ขี้เหร่ตรงไหน!” “ว่ากันว่านักแสดงนำชายยอดเยี่ยมคือน้องชายของเธอ!” “พ่อของเธอเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก!” “และดีไซเนอร์ชื่อดัง loe ผู้ลึกลับ ก็คือเธอ!” ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อความลับทั้งหมดของเธอถูกเปิดออก แต่แล้วยังไงล่ะ หยุนเฉิงก็ไม่ได้ชอบเธอ และในวันนั้นเองตระกูลฮ่อกรุ๊ปก็ได้โพสต์เว่ยป๋ออย่างเป็นทางการว่า “ความสัมพันธ์ตอนนี้ดีมาก และกำลังเตรียมตัวที่จะเข้าพิธีวิวาห์” ทุกคน: “…”! ! !

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท