เทพสงครามพิทักษ์โลก – บทที่ 137

เสือขาวพยักหัว พร้อมโบกมือขึ้น
ทหารกว่าพันคนของสำนักเทพมรณะ บุกขึ้นไปบนเทือกเขาหยุนเมิ่งราวกับปีศาจ
……
สำนักปาจี๋
ห้องโถงใหญ่
จ้าวหวูจี๋ หัวหน้าสำนักสำนักปาจี๋ นักต่อสู้อันดับหนึ่งของมณฑลเจียงหนาน
“ไป๋เฟย ยังไม่กลับมาหรือ?”
เขานั่งบนตำแหน่งหัวหน้า มองดูคนในห้องโถงพร้อมถามขึ้น
ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินออกมา พร้อมพูดขึ้นด้วยความเคารพว่า “เรียนหัวหน้าสำนัก ไป๋เฟยรับคำสั่งหัวหน้าสำนักไปสืบเรื่องที่หงทาวถูกฆาตกรรมที่ตงไห่ น่าจะกลับมาวันนี้”
จ้าวหวูจี๋พยักหน้า
ไป๋เฟยเป็นศิษย์คนโปรดของเขา
อายุยังน้อยก็มาถึงแดนฮั่วจิ้งสูงสุด
ในรุ่นคนหนุ่มสำนักปาจี๋ ถือเป็นระดับหัวหน้า
เพียงแค่ตงไห่
ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลย
“หลังจากไป๋เฟยกลับมาแล้ว ให้มาพบผมทันที”
ปัง
จ้าวหวูจี๋ยังพูดไม่จบ ศิษย์สำนักปาจี๋คนหนึ่งบินลอยเข้ามา
พลั๊ก
มองเห็นเช่นนี้
สีหน้าทุกคนเปลี่ยนไป แล้วก็รีบลุกขึ้นมา
จ้าวหวูจี๋ตะคอกพูดขึ้นว่า “นี่เกิดอะไรขึ้น?”
ศิษย์สำนักปาจี๋ที่บินลอยเข้ามาคนนั้น เหนื่อยหน้าพร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงอ่อนแรงว่า “หัวหน้าสำนัก แย่แล้ว มีคนบุกฆ่าเข้ามาแล้ว”
อั๊ก
เพิ่งพูดเสร็จ
ปากของเขากระอักเลือดออกมา
เขาล้มกองลงบนพื้นแล้วก็สูญเสียลมหายใจในที่สุด
“บังอาจ กล้าบุกฆ่ามาถึงสำนักปาจี๋ ดนหาที่ตายหรือ?”
“สำนักปาจี๋เป็นถึงสำนักอันดับหนึ่งของมณฑลเจียงหนาน ใครช่างกล้าขนาดนี้?”
“ไป เราไปดูพร้อมกัน ใครกันที่ไม่กลัวตายขนาดนี้?”
ภายในห้องโถง ผู้คุมกฎอาวุโสทั้งหมดลุกขึ้นมาอย่างโกรธจัด
ต้องรู้ว่าสำนักปาจี๋เป็นถึงสำนักอันดับหนึ่งของมณฑลเจียงหนาน
ยังไม่เคยมีใครกล้าบุกฆ่ามาอย่างบ้าคลั่งแบบนี้
นี่ถือเป็นการดูหมิ่นสำนักปาจี๋
สีหน้าจ้าวหวูจี๋เขียวปัดอย่างที่สุด
เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “ไป เราไปดูกัน”
จากนั้น เขาเดินนำพาผู้คุมกฎอาวุโสทั้งหมดออกมา
ในฐานะที่เป็นหัวหน้าสำนักสำนักปาจี๋ กล้ามีคนมาหาเรื่อง ทำให้เขาโกรธโมโหอย่างมาก
เขาจะต้องหั่นศพอีกฝ่ายเป็นหมื่นชิ้น
เดินออกมาจากห้องโถง เวลานี้ทั่วทั้งสำนักปาจี๋กลายเป็นอสูรนรกไปแล้ว
ชายชุดดำกลุ่มใหญ่ กำลังเผชิญหน้ากับศิษย์สำนักปาจี๋อย่างเชือดเฉือน
ชายชุดดำกลุ่มนี้ ฝีมือแข็งแกร่ง ลงมือโหดเหี้ยม ทุกกระบวนท่าล้วนถึงชีวิต
ถึงแม้ศิษย์สำนักปาจี๋จะรับมืออย่างสุดฝีมือ แต่ก็ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา
บนพื้นเกลื่อนไปด้วยซากศพ แทบจะเป็นศิษย์สำนักปาจี๋ทั้งหมด
เห็นแบบนี้
พวกจ้าวหวูจี๋ต่างดวงตาแดงก่ำ
อีกฝ่ายต้องการที่จะทำลายล้างสำนักปาจี๋ของพวกเขาหรือ
เวลานี้
หยางเฟิงพาเสือขาว ตลอดจนองครักษ์มังกรหกสิบคนเดินเข้ามา
“พวกคุณเป็นใคร? ทำไมต้องมาหาเรื่องสำนักปาจี๋ของเรา?”
จ้าวหวูจี๋เห็นพวกหยางเฟิง จึงตะโกนพูดขึ้นมาในทันใด
เสือขาวยกเก้าอี้เก้าอี้ไท่ซือมา
หยางเฟิงนั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมพูดขึ้นด้วยท่าทีเรียบเฉยว่า “ไป๋เฟยศิษย์สำนักปาจี๋ของพวกคุณ คิดจะลอบฆ่าลูกสาวของผม วันนี้ผมจึงมาทำลายล้างสำนักปาจี๋ของพวกคุณ”
“คุณคือคนตงไห่”
ทันใดนั้น สีหน้าจ้าวหวูจี๋เปลี่ยนไปทันที
หยางเฟิงพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “ไม่ผิด หลังจากวันนี้ มณฑลเจียงหนานจะไม่มีสำนักปาจี๋อีกต่อไป”
จ้าวหวูจี๋ แสดงสีหน้าแทบไม่อยากเชื่อ
ก็แค่ตงไห่
ทำไมถึงมีคนน่าสะพรึงกลัวคนหนึ่งแบบนี้?
และอีกฝ่ายยังคิดที่จะทำลายล้างสำนักปาจี๋ของพวกเขา
ไป๋เฟยไปมีเรื่องกับคนอะไรกันแน่?
จ้าวหวูจี๋ถามขึ้นด้วยสีหน้าย่ำแย่ว่า “ไป๋เฟยอยู่ที่ไหน?”
ปัง
เสียงหนึ่งดังขึ้น
กล่องอันหนึ่งวางอยู่ตรงหน้าจ้าวหวูจี๋
กล่องแตกออก เผยให้เห็นหัวของไป๋เฟย
เห็นไป๋เฟยลืมตาโต ราวกับตายอย่างนอนตายตาไม่หลับ
“ไป๋เฟย”
มองเห็นหัวของไป๋เฟย ดวงตาทั้งคู่ของจ้าวหวูจี๋แดงก่ำ