บทที่ 306
ไม่ว่าเฟิงชิงหวูจะไปไหน ก็จะต้องแต่งตัวอย่างมิดชิด
ไม่อย่างนั้นถ้าแฟนคลับเห็น จะต้องเกิดความวุ่นวายแน่นอน
เฟิงชิงหวูถอดแว่นกันแดดออก พูดด้วยสีหน้าหมดหนทาง “เฮ้อ ดูเหมือนว่าเป็นคนธรรมดาจะดีกว่านะ!”
หยางเฟิงแซว “หรือไม่เธอก็ออกจากวงการบันเทิงตอนนี้เลย มาเป็นคนธรรมดา!”
“ฉัน……”
หยางเฟิงพูดจนเฟิงชิงหวูถึงกับสำลักพูดไม่ออก
กว่าเธอจะประสบความสำเร็จไม่ใช่ง่ายๆ จะมีทางออกจากวงการบันเทิงได้ยังไง?
ตัวเองก็ไม่เจอสามีที่ดีอย่างหยางเฟิง
เวลาเดียวกัน
ทุกคนในห้องหัวเราะเบาๆ และบรรยากาศก็ดีขึ้นมาทันที
การได้เห็นดาราดังอย่างเฟิงชิงหวูเสียเปรียบ ก็เป็นเรื่องแปลกใหม่นะเนี่ย!
จู่ๆ
เสียงดังปัง!
ประตูห้องรับรองถูกคนเตะเปิด!
เย่เมิ่งเหยียนและคนอื่นๆตกใจ
หยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วเงยหน้าขึ้น
เห็นแต่
เฉ่าเจิงพุ่งเข้ามาพร้อมกับคนพวกหนึ่ง
เฉ่าเจิงจ้องไปที่หยางเฟิง พูดเยาะเย้ย “ไอ้น้อง ในที่สุดก็ให้คุณชายอย่างฉันหาแกเจอ วันนี้! แกหนีไม่รอดแล้ว!”
หยางเฟิงมองเฉ่าเจิงไปทีหนึ่ง พูดอย่างดูถูก “ฉันนึกว่าเป็นหมาบ้าตัวไหน ที่แท้ก็แกนี่เอง!”
“แก……”
เมื่อเห็นว่าหยางเฟิงยังคงหยิ่งผยอง เฉ่าเจิงก็โกรธจนหน้าแดง
เขาพูดเย็นชา “ได้ยินมาว่าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปถ่ายโฆษณาที่นี่เหรอ? แกรู้ไหมว่าฉงโจวเป็นพื้นที่ของฉัน? พวกแกต่อยฉันไป อย่าคิดว่าจะไปจากที่นี่ได้!”
“หึ หึ!”
หยางเฟิงยิ้มอย่างดูถูก “ฉงโจวเป็นพื้นที่ของแกเหรอ? แกใหญ่มาจากไหน รีบไสหัวออกไป อย่ามารบกวนฉันกินข้าว!”
วินาทีนี้
เฉ่าเจิงก็ได้เจอกับคนที่หยิ่งผยองมากกว่าตัวเองสักที
เขาอยู่ในฉงโจว เป็นคนที่ไม่กลัวกฎหมายไม่กลัวอะไรทั้งนั้น
แต่หยางเฟิงคนนี้ หยิ่งจองหองยิ่งกว่าเขาอีก!
มันเหลือทนจริงๆ!
“หยางเฟิง แกอย่าเย่อหยิ่ง! แกรู้รึเปล่า คนที่แกมีปัญหาด้วยคือใคร? คนนี้เป็นถึงคุณชายของตระกูลเฉ่า ตระกูลอันดับหนึ่งในฉงโจว!”
ขณะนี้
เฉ่าปิงเดินออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ
หยางเฟิงเหลือบมองเฉ่าปิง พูดด้วยท่าทางที่ยิ่งดูถูก “เฉ่าปิง ฉันอุตส่าห์ปล่อยแกไป คิดไม่ถึงว่าแกยังกล้ามาหาที่ตาย หรือว่าแกอยากเป็นเหมือนพ่อแกมีจุดจบที่น่าสังเวช!”
ในวันนั้น
หยางเฟิงปล่อยเฉ่าปิงไป
คิดไม่ถึงว่าเฉ่าปิงก็ยังไม่สำนึกกลับใจ ยังกล้ามาหาเรื่องใส่ตัวอีก
คิดว่าตัวเองไม่กล้าฆ่าเขาจริงๆเหรอ?
เมื่อเห็นดวงตาที่เยือกเย็นของหยางเฟิง เฉ่าปิงก็สั่นเย็นไปทั่วร่างกาย
โดยเฉพาะนึกถึงพ่อของเขาคุกเข่าต่อหน้าหยางเฟิงอย่างกับหมาตายในวันนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว!
แต่ว่า
แค่คิดถึงแค้นที่ฆ่าพ่อ ฆ่าล้างโคตรตระกูล!
ความแค้นความเกลียดชังครอบงำจิตใจของเขาในทันที!
เฉ่าเปิงกัดฟันพูด “หยางเฟิง แกอย่าเย่อหยิ่ง! ถึงแม้แกจะเป็นมังกร มาถึงพื้นที่ของลูกผู้พี่ฉัน ก็ต้องม้วนตัวไว้เหมือนกัน!”
หึ!
หยางเฟิงขี้เกียจสนใจ
หมาที่เสียครอบครัวตัวหนึ่ง เขาไม่มีความสนใจที่จะเหยียบให้ตายด้วยซ้ำ
“อย่าพูดเรื่องไร้สาระแล้ว!”
เวลานี้
เฉ่าเจิงใจร้อนเล็กน้อย
เขาเดินออกมาและจ้องไปที่หยางเฟิงด้วยดวงตาที่เย็นชา “ไอ้น้อง ตอนนี้ฉันให้สองทางเลือกกับแก แกจะคุกเข่าขอโทษฉันดีๆ หรือว่าจะให้ฉันให้คนกระทืบแกให้ตายตอนนี้เลย!”
หยางเฟิงก็พูดอย่างไม่มีความอดทน “แกพูดจบหรือยัง? พูดจบแล้วก็รีบไสหัวออกไป ถ้ายังมารบกวนฉันกินข้าวอีก เชื่อไหมว่าฉันจะตบให้แกตายเลย?”
เมื่อได้ยินแบบนี้ เฉ่าเจิงก็โกรธสุดๆไปเลย
“ไอ้น้อง กล้าอวดดีกับฉัน วันนี้แกจะได้เห็นความสามารถจริงๆของฉัน!”
“มาเร็ว!”
เมื่อสั่งคำสั่ง
ตุบ ตุบ ตุบ!
ได้ยินแค่เสียงรอยเท้าเป็นชุดดังขึ้นมา!
ทันใดนั้น
หวางเอ้อโก๋พากลุ่มผู้ชายที่แข็งแรงพุ่งเข้ามา
